Amsterdam, 15 september 2018 – De Bussumers moesten gisteren de eerste van zes hordes richting het kampioenschap nemen. Op papier had het één van de twee moeilijkste hordes moeten zijn, maar op het veld was daar niet veel van te merken. Cromtigers kwam er aanvallend niet aan te pas, maakte een paar foutjes en de Reserve Reserves denderde naar een 8-0 overwinning.

Dat Cromtigers op de nul gehouden kon worden was grotendeels te danken aan de ijzersterke pitching waar ze mee te maken kregen. Montana stond ze er vanaf de eerste inning in te pompen of z’n leven ervan afhing en blies in zeven innings zeven Cromtigers met drieslag van de plaat. De zes hits die hij tegen kreeg vielen redelijk verspreid. Toen er in de tweede inning tóch twee hits achter elkaar geslagen werden verdween de volgende klap met een streep in de handschoen van Blade die daarna moeite had om te kiezen waar hij de tweede nul van het dubbelspel zou maken, het werd het eerste honk, einde inning.

De Hof moest in de laatste twee innings de opgebouwde voorsprong verdedigen, en ook toen het voor hem in de achtste inning even penibel werd bracht een dubbelspel weer rust in de tent. De negende inning met slagman zeven, acht en negen ging in 1-2-3.

De eerste inning was voor de aanval van de Reserve Reserves al hoopvol begonnen, er werd niet gescoord maar hits van Edgar en NoNoJoe zette wel direct de toon. Een toon die doorklonk in de tweede Bussumse slagbeurt waarin wél gescoord kon worden. De Spijker kreeg vier wijd en kwam na een hit van VGM op het tweede honk en door een wilde worp op het derde honk. Een klapje naar de korte stop van Elsje was voldoende voor het eerste punt. Zelf bereikte Elsje nog het eerste honk omdat er een foutje gemaakt werd, maar een dubbelspel maakte een einde aan al te vroegtijdige ambities van de Bussumers. Stand 1-0.

De Spijker leverde in de vierde inning een lead-off hit af en kon na weer een hit van VGM opnieuw doorschuiven naar twee. En toen kwam het moment dat Das Paul z’n moment of fame claimde. Eerst probeerde hij dat met een bunt (of probeerde hij dat nou juist niet?), toen met een swing (of toch niet?), en toen met kijken naar een slagbal (of juist niet?). Toen dat allemaal niet resulteerde in de gewenste fame, en hij met de scheidsrechter in overleg ging hoe het allemaal zo gekomen was, kreeg hij dan toch waar het om te doen was, hij werd getosst, verliet briesend de dug-out en was dus even het middelpunt van alle aandacht. 

Maar terug naar de wedstrijd. Het eerste en tweede honk was bezet, er was één uit en Elsje kreeg vier wijd. Met de honken vol sloeg Edgar de bal door het midden, maar daar stond de werper nog die de come-backer netjes verwerkte en de nul op thuis kon maken. Twee nullen, nog steeds drie honken bezet. De Bully sloeg vervolgens een pop-up die boven de lichtmasten verdween in de duisternis, en toen logischerwijs ook weer terug het licht in viel, maar op een hele andere plek dan de tweede honkman gedacht had. De vangfout leverde twee punten op. Het leverde één punt op, maar de honken bleven vol. Dat het een duur foutje werd was aan NoNoJoe te danken die met een strakke hit door het midden nog twee punten binnen sloeg. Stand 4-0.

Ook in de volgende inning werd het feest, behalve dan voor Papa Dammers die met tien slagmensen weer creatief in de weer moest met het scoreblok. De Spijker begon met vier wijd en De PC, die dankbaar in het gat was gesprongen dat Das Paul had achtergelaten, kreeg vier wijd. Op de hit van Elsje kon De Spijker scoren en De PC naar twee. Edgar kreeg de bal vervolgens wéér niet langs de werper, maar toch bracht hij de lopers een honk verder. De Bully sloeg vervolgens een homerun gapper waarop De PC en Elsje konden scoren. De adrenaline (en testosteron) spoten inmiddels uit de oren van De Bully en hij kon er dus echt niets aan doen dat hij vol door het stopsign van de GBL liep nadat de korte stop de bal van NoNoJoe niet goed verwerkt had. De korte stop gooide vervolgens naar de derde honkman, die tevergeefs op een terug duikende Bully wachtte. Toen duidelijk was dat ie ook helemaal niet meer zou komen omdat ie de andere kant op was geschoten was het te laat. Met een snoekduik wist De Bully de thuisplaat te bereiken en daarmee het achtste en laatste punt van de wedstrijd te scoren. eindstand 8-0.

Kijk hier voor de box score en stats.

NoNoJoe ging 3-uit-5 met twee ribbies

 

Den Burg, 11 augustus 2018 – Voor de Reserve Reserves was gisteren de zomerstop voorbij. Ironisch genoeg leek het er even op dat op datzelfde moment ook de zomer voorbij was. Ondanks de regen werden er tegen Boekaniers voldoende innings afgewerkt voor een geldige wedstrijd. Het werd 7-0 voor de HCAW’ers.

In de stromende regen moesten de Bussumers tot twee keer toe met de zeilen het veld op om tot de minimaal gewenste 4,5 inning te komen. Tegelijkertijd moest er tussen de regenbuien en het slepen met zeilen door ook gewoon gehonkbald worden, en belangrijker nog, er moest meer gescoord worden dan de Amsterdammers deden. Dat laatste bleek achteraf niet zo ingewikkeld omdat Boekaniers begon én eindigde zonder runs.

In de eerste inning werd derhalve het benodigde aanvallende resultaat al behaald. Elsje begon met een geraakt werper en stal vervolgens het tweede honk. Op een klapje van NoNoJoe schoof hij door naar het derde honk, en nog voordat De Kreis de kans kreeg ‘m binnen te slaan zorgde een wilde worp voor de 1-0.

In de tweede inning kwam daar nog een puntje bij nadat Edgar op het honk was gekomen. De manier waarop dat eerste honk bereikt werd was nog wel wat onfortuinlijk want zijn klap net over de korte stop en net voor de aanstormende linksvelder en midvelder zou in de meeste gevallen voldoende geweest zijn voor een hit. Maar omdat VGM op het eerste honk stond en niet doorhad dat ie op de klap naar twee kon bleef het nu bij een velderskeus voor Edgar waarbij VGM op twee sneuvelde, met een schone broek, dat dan weer wel. Twee doorgeschoten ballen en een gestolen honk later was het 2-0.

Montana was ondertussen geen vlekkeloze wedstrijd aan het gooien, maar hij wist de Amsterdamse slagploeg in de regen efficiënt op nul punten te houden.

In de gelijkmakende derde slagbeurt zorgde de Reserve Reserves voor een onoverbrugbaar gat. Hits van NoNoJoe, Blade, De Kreis en VGM leverde na een handjevol gestolen honken drie punten en een tussenstand van 5-0 op.

De uitdaging was op dat moment ook niet meer meer punten scoren dan de tegenstander, maar vooral zo snel en droog mogelijk vierenhalve inning volmaken.

Het spelletje zeiltje-leggen werd door alle deelnemers bijzonder goed uitgevoerd en ook de niet blauw-geel-witten op het veld wekte de indruk liever ook gewoon te willen blijven spelen. Soepeltjes werd de wedstrijd stilgelegd bij te harde regen en even soepeltjes werd er weer begonnen als de ellende uit de lucht even pauze had.

Toen het helemaal aan het begin van de vijfde inning weer begon te regenen leek al het werk bijna toch voor niets te zijn geweest, maar Pluvius was barmhartig en besloot een kleine pauze in te lasten.

Dat betekende meteen ook dat er toch ook nog een gelijkmakende vijfde slagbeurt gespeeld kon worden. Deze leverde nog hits van De Kreis, VGM en Edgar op waar nog twee keer op gescoord kon worden. De stand kwam daarmee op 7-0.

Voordat het noodweer opnieuw losbarstte moest De Hof de nat gestreden Montana aflossen. Een hit en een paar keer vier wijd deerde verder niet want ook De Hof wist het uiteindelijk dicht te houden.

Ook de Boekanier die de zesde inning de heuvel besteeg gooide twee keer vier wijd en wist het dicht te houden, maar dat kwam ook omdat de Hemelpoort inmiddels vol open stond en zorgde voor een vroegtijdig maar definitief einde van de wedstrijd. Eindstand 7-0.

Kijk hier voor de box score en de stats.

Donkere wolken pakken zich samen boven de Rob Hoffmannvallei

Amsterdam, 8 juli 2018 – Geheel tegen de Reserve Reserves-regels in volgt hier een verslagje van een wedstrijd met hits, fouten, strike-outs en punten die er allemaal niet toe doen. Na vandaag zullen ook de statistieken officieel niet meer kloppen. Maar vooruit, als de regels zeggen dat we met 0-2 hebben gewonnen, we’ll take it.

Op dezelfde zwoele vrijdagavond als waarop de Rode Duivels van Brazilië wonnen traden de Reserve Reserves in Mokum aan tegen de Mokum Hawks.

De wedstrijd begon goed voor de Bussumers want Elsje led-off (?) met een hitje en stal vervolgens het tweede honk. Na een foutje op een klapje van NoNoJoetje bereikte Elsje het derde honkje. Op het hitje van Plukje dat volgde kon Elsje het eerste puntje van het wedstrijdje scoren.

Montana stond ze er voor de HCAW’ers meteen stevig in te gooien en de eerste paar slagbeurten hadden de Hawks weinig in te brengen. Pas in de derde inning werden de Amsterdammers gevaarlijk, maar ze hadden een Bussums veldfoutje nodig om te kunnen scoren. Stand 1-1.

Met twee hits en wederom geholpen door een foutje wisten de Hawks in de vierde inning zelfs brutaal een 3-1 voorsprong te nemen.

In de slagbeurt die volgde nam Montana het heft in eigen handen. Hij mocht slaan voor AuwAuwJoe en opende de inning met een double. Blade koos vervolgens een goed moment voor een hit en sloeg Montana daarmee binnen. Op de aangooi naar thuis kon hij zelfs opschuiven naar scoringspositie. Plukje deed de rest en op zijn hit kon het gelijkmakende punt gescoord worden. Stand 3-3.

Maar lang konden de Bussumers niet genieten van de gelijke stand want na een hit en een double in de volgende Mokumse slagbeurt stond er weer een achterstand op het scorebord (niet echt, want dat ding stond uit). Stand 4-3.

De slagbeurten daarna konden de Bussumers weinig aan met de rommelballen van Deken en het duurde tot de negende inning voordat er weer iets te vieren was. Blade kwam op het honk met vier wijd en Plukje sloeg z’n vierde hit van de wedstrijd. Op een fout blunder in de stootslagverdediging kon Blade het derde honk stelen en omdat de bal langs het onbemande honk suisde kon hij ook het gelijkmakende punt scoren. De staart van de Bussumse slagploeg bakte er verder weinig van dus het bleef 4-4.

Voor de negende inning werd De Hof de heuvel op gestuurd. Hij mocht meteen een buntje neutraliseren en pakte zo een snelle eerste nul. De volgende slagman was duidelijk van plan een hoofdrol te gaan spelen, how little did he know…., en hij sloeg een beste hit naar het rechtsveld. Het volgende klapje hobbelde naar Edgar die op kort stond en die tosste de bal eenvoudig naar Elsje die daarmee de voorste nul kon maken. Omdat de hoofdrolspeler van de avond Elsje leek te willen betasten (who can blame him?), en dat volgens de veldscheidsrechter niet reglementair was, werd ook de slagman uitgegeven. Einde aan de negende inning. Tijd voor de verlenging. Toch?

Bij het wisselen raakten de hoofdrolspeler en de veldscheidsrechter in gesprek over wat er gebeurd was bij de laatste nul, en in de rest van de carrière van de scheidsrechter. Over beiden zaken leken de meningen te verschillen, waarop uiteindelijk de hoofdrolspeler vriendelijk doch dwingend verzocht werd het speelveld te verlaten.

Aldus geschiedde, maar omdat er geen Amsterdammers meer over waren om de plek van de hoofdrolspeler in te nemen eindigde de wedstrijd in een sudden-death. Met 8 spelers mag je het veld niet in, en als je het veld niet in mag kun je niet spelen, en als je niet kan spelen mag je niet winnen. De zaak ligt nog in Nieuwegein, maar het vermoeden bestaat dat er 0-2 voor de Reserve Reserves in de boeken zal komen.

Kijk hier voor de box score en stats die er dus eigenlijk niet toe hadden moeten doen.

Elsje legt aan op weer een rommelbal van Deken

Amsterdam, 2 juli 2018 – Zondagavond half acht. De meeste mensen zitten dan met hun bord op schoot naar Studio Sport te kijken, maar dat gold niet voor de Reserve Reserves. Want op dat moment riep de redder van de avond “Play ball”. Met uiteindelijk dus een goede inval-scheidsrechter achter de plaat werd er begonnen met de wedstrijd tegen Thamen. Het werd een spannende wedstrijd die de Reserve Reserves ternauwernood wisten te winnen. Het werd 11-7.

Ik zou hier kunnen beginnen met hoe lelijk de wedstrijd was, en ach, waarom niet, wat was de wedstrijd weer lelijk! En waar is al die ervaring zo snel naartoe vertrokken denk je soms, ehm vaak… Maar goed, aan de wil van de heren ligt het niet want na elkaar even goed de waarheid gezegd te hebben gaan ze er elke keer wel weer voor en laten de koppen niet snel hangen.

In de eerste twee innings was er nog geen vuiltje aan de strak blauwe lucht. De Bully sloeg al snel een double en NoNoJoe sloeg hem met een screamer naar het rechtsveld binnen. De triple van VGM in de tweede inning had wel wat meer verdiend, maar het bleef 1-0.

In de derde inning begon het gelazer toen een foutje afgestraft werd met een stevige triple. Het volgende foutje diende zich al snel aan en omdat deze werd gevolgd door een diepe double kon Thamen drie keer scoren. Stand 1-3.

In de gelijkmakende slagbeurt snoepte de Reserve Reserves er weer een puntje vanaf toen Elsje na een hit het tweede honk wist te stelen. Na een doorgeschoten bal stond ie op drie en NoNoJoe legde de bal vervolgens ver genoeg in het midveld om met een opofferingsslag de 2-3 binnen te slaan.

De vijfde inning begon voor de Bussumers meteen moeizaam. Twee keer vier wijd van De Hof werd keihard afgestraft met een double waarop beide vrijlopers vrij naar thuis konden doorlopen. Stand 2-5.

Maar weer lieten de Reserve Reserves het er niet bij zitten. VGM sloeg z’n tweede hit van de wedstrijd en Das Paul pakte z’n eerste mee en bracht VGM daarmee door naar twee. Na een wilde worp stonden ze zelfs alle twee in scoringspositie. Maar echt verzilverd werd deze kans niet, al wist VGM nog wel te scoren door goed op tijd weg te gaan op de bal die De Bully naar de derde honkman sloeg. Het werd daarmee 3-5.

(de tekst en de wedstrijd gaan verder na de sun delay)

Leuk dat het nog zo lang licht is, maar de sun delays worden er zo niet korter op. Met nog drie kwartier te gaan moest er nog wel wat gebeuren. En dat gebeurde ook want Thamen schoot stevig uit de startblokken. De Kreis had het gooien van De Hof overgenomen en kreeg meteen een stevige double om z’n oren. Twee wilde worpen later was het 3-6, en daar had het bij moeten blijven als er niet nog een lelijk foutje gemaakt werd dat vervolgens ook nog afgestraft werd met een hit. Stand 3-7.

Het was al tien uur geweest dus het gas moest erop. Blade begon de inning en killde de rally, maar deed dat wel met een enorme bom. Stand 4-7. Plukje volgde met een liner die bijna door de handschoen van de rechtsvelder ging, hij was in ieder geval hard genoeg om er een fout op te maken. De Kreis volgde met een hit waarna De PC nog een puntje wist binnen te slaan. Stand 5-7. De opofferingsstootslag van De Spijker was vervolgens nét iets te makkelijk waardoor de nul op drie gemaakt leek te worden, ik zeg leek want de bal lag in het linksveld en De Kreis liep het zesde punt binnen. Even werd er gehoopt op meer, maar de liner van De Bully belandde op de een of andere manier in de handschoen van de linksvelder waardoor het nog steeds niet genoeg was. Stand 6-7.

Met het nodige kunst en vliegwerk wisten de Bussumers het de volgende slagbeurt dicht te houden. En met nog een krap kwartier op de klok moest het nu dan ook snel gaan gebeuren. En dat deed het ook. NoNoJoe opende met een triple en Blade volgde met een hit en sloeg daarmee het gelijkmakende punt binnen. Drie hits op rij van De Kreis, De PC (Duits hitje) en De Spijker zorgde voor een voorsprong van drie punten. Twee snelle nullen hadden Thamen nog naar een volgende slagbeurt kunnen helpen, maar toen Elsje ook nog een hit sloeg en daarmee De Spijker over de thuisplaat sloeg was het wel zo goed als afgelopen. Thamen maakte daarna nog wel een laatste nul, maar het was half elf, einde wedstrijd. Eindstand 11-7.

Kijk hier voor de box score en de stats.