Amsterdam, 11 september 2016 – Natuurlijk is het leuker om op je thuisveld kampioen te worden, maar er is maar één ding erger dan kampioen worden in Almere, en dat is NIET kampioen worden in Almere. De Bussumers lieten er verder dan ook geen twijfel over bestaan. Het werd 1-16 in 7 innings. Kampioen!

De uitslag doet vermoeden dat het geen spannende wedstrijd was, dat klopt, maar in dit geval wisten de Reserve Reserves een overtreffende trap daarvan te vinden. Het was namelijk geen inning, geen slagbeurt en zelfs geen nul spannend.

Vier wijd, single, triple, double, homerun, vier wijd, single, single, vier wijd, single, single, single. Zo begonnen de Bussumers aan de wedstrijd. De eerste twaalf mensen verschenen in het slagperk en wisten 11 punten te maken zonder dat er ook maar één nul gemaakt werd.

Het elfde punt in de wedstrijd was ook meteen een nieuwe mijlpaal, namelijk het tweehonderdste punt van het seizoen.

De volgende drie slagmensen sneuvelden wel, en dat vond De Schreeuw niet erg want hij vond een half uur in de bullpen warm blijven wel lang genoeg. Bij de ongezellige stand van 0-11 mocht hij de heuvel bestijgen.

Dat ging net als de afgelopen weken best aardig. Eigenlijk kwamen de Almeerders er helemaal niet aan te pas. In de vierde inning moest hij twee hitjes toestaan en in de eerste inning gooide hij één keer vier wijd, en dat was het wel zo’n beetje. Met zes strike-outs en een foutloos veld werd de nul eenvoudig gehouden.

Aanvallend kon er na die eerste Bussumse slagbeurt natuurlijk nog van alles gebeuren, maar het was duidelijk dat het poule-kampioenschap binnen was dus echt aandringen deden de heren niet meer. Het had makkelijk gekund, het veld in Almere is uitgerust met licht, maar van een eenzijdige marathonpartij tot in de kleine uurtjes zou uiteindelijk niemand echt gelukkig zijn geworden.

Zonder al teveel gas te geven wisten de Reserve Reserves toch langzaam de score nog iets op te drijven. Elsje, De Brommer en Blade hadden hun kruit in de eerste inning helemaal verschoten, maar er waren er nog een paar die nog wat over hadden.

Plukje sloeg in de derde inning als enige een hit, maar omdat de catcher tot drie keer toe de bal bij de backstop mocht gaan ophalen kon hij toch eenvoudig het twaalfde punt scoren.

Na een paar keer vier wijd op Tom en De Spijker in de vierde inning was één hit van De Kreis ook voldoende voor een punt. Stand 0-13

In de vijfde inning sloeg Biggie z’n tweede dinger van de wedstrijd en nam daarbij de PC mee over de thuisplaat. Stand 0-15.

In de zevende inning kreeg Tom voor de vierde keer vier wijd in de wedstrijd en kwam op drie na hits van Edgar en De Spijker. Elsje leek de bal daarna in de dubbel te slaan, maar dat was de Almeerders niet gegeven, en in plaats daarvan werd het een velderskeus met een ribbie. Stand 0-16.

De Souza had het gooien van De Schreeuw in de vijfde inning al overgenomen en ook op hem konden de Almeerders niet scoren. De Hof mocht de laatste twee nullen van de wedstrijd en incasseerde nog één puntje, maar eindigde in stijl met een strike-out. Eindstand 1-16.

Remmie en NoNo-NoShow waren niet aanwezig, maar ook zij zijn vandaag natuurlijk kampioen geworden. Dat geldt ook voor Wassenaar in de andere poule tegen wie de Reserve Reserves op 1 oktober de finale moeten spelen. Maar hierover later meer.

Kijk hier voor de boxscore en de stats

Het kampioensteam kreeg geen champagne, maar lolly’s van de Voorzitter van de club 

Amsterdam,  september 2016 – 51 weken na het kampioenschap in de Eerste Klasse B, doen de Reserve Reserves a.s. zondag een poging om ook het kampioenschap van de Eerste Klasse A weer ‘ns binnen te slepen.

Als de Bussumers geen gekke dingen doen, zoals bijvoorbeeld verliezen, en de gastheren uit Almere doen ook niet veel anders dan wat ze de rest van het seizoen gedaan hebben, namelijk verliezen, dan kunnen de flessen ontkurkt worden. Jinx, geen druk, maar we moeten.

Een beter excuus om naar Almere te komen zul je echt nooit, maar dan ook echt nooit, meer krijgen. Komt dus allen a.s. zondag naar het Fanny Blankers Koen Sportpark A90 in Almere! De wedstrijd begint om 14:00u.

Haarlem, 16 juli 2016 – We hebben het nieuws even voor ons gehouden, maar nu er beeldmateriaal is kunnen we er niet meer omheen.

Max is er! En dan bedoelen we niet onze Spijker die in de States zit, maar een nieuwe, meer een punaise nog dan een spijker.

Max is de zoon van De Souza die nu twee weken geleden geboren is. Gefeliciteerd namens alle Reserve Reserves!

Amsterdam, 5 juli 2016 – Sociaal zoals de Reserve Reserves zijn waren ze akkoord gegaan met het verplaatsen van de wedstrijd tegen Olympia naar de onorthodoxe maandagavond. En daar hield het sociale gedrag dan ook wel mee op. De Haarlemmers kregen met 6-3 klop en mochten puntloos en zuur weer naar huis.

Het was voor de Bussumers een alles behalve makkelijke avond. In de eerste inning moest De Schreeuw al twee hits incasseren maar werd het gevaar nog geneutraliseerd door een net dubbelspel.

In de tweede inning werd na een single en een double het eerst punt Haarlemse punt geïncasseerd. In de gelijkmakende beurt copy-pastete Plukje de single, en deed de De Kreis dat met de double ook. Eveneens resulterend in één punt. Stand 1-1.

Een foutje van de PC (de kenners weten dat het eigenlijk een foutje van Biggie was, maar goed) in de derde inning werd afgestraft met back-to-back hits en daarmee een nieuwe achterstand. Stand 1-2.

In de vijfde inning werd de achterstand na weer een single en een double verdubbeld naar 1-3.

In de gelijkmakende vijfde slagbeurt wisten de Bussumers nog steeds niet wat ze met de rommel gooiende werper aan moesten. Het zicht werd er rond die tijd ook niet beter op en na de zesde Haarlemse slagbeurt ging het echt niet langer meer.

De sun delay betekende een klein uurtje gezellig bijkletsen met de in grote getale opgekomen bezoekers. Rond kwart voor tien mochten de Haarlemmers het veld weer in, voor wat later bleek een hele andere wedstrijd.

Edgar was ook bij deze wedstrijd weer de lead-off en wist er in tegenstelling tot de eerste keer er een nuttige vier wijd uit te slepen. Elsje sneuvelde daarna door een pop-up naar de catcher, maar Blade had andere plannen. Zijn drie slag op een bal op ooghoogte in de vierde inning wist hij de vergetelheid in te slaan met een no-doubter over het linksveld hek. De dinger was goed voor twee punten en een gelijke stand. 3-3.

De Hof moest in de eerste helft van de zevende inning direct een double toestaan. Zonder erg, want hij wist met een eenvoudig 4-naar-3 en twee strike-outs zonder kleerscheuren uit de inning te komen.

De PC mocht in de gelijkmakende slagbeurt als eerste op en had voor de gelegenheid, maar wel per ongeluk, de kapotte knuppel meegenomen naar het slagperk. Dat bleek dé manier om het materiaal de schuld te geven van de dooie 6-naar-3. Tom had het daarna beter bekeken en sloeg een hit door de linkerkant van het binnenveld.

Das Paul mocht na de zonnestop het slaan van Remmie overnemen en deed dat niet onverdienstelijk. Hij sloeg de bal namelijk loeihard richting de midvelder. Of deze vriendelijke jongen de bal had kunnen vangen zullen we nooit weten. Wat we wel weten is dat hij zich na een snelle stap vooruit realiseerde dat dat 180 graden de verkeerde kant op was. Dat realiseren ging in z’n hoofd alleen beter dan de uitvoering met z’n lichaam want dat stortte ter aarde. Toen het opstaan ook in tweeën moest werd duidelijk dat Das Paul een inside the park little league homerun zou kunnen lopen. Stand 5-3.

De Reserve Reserves roken bloed en waren nog niet helemaal klaar. Elsje sloeg een hit en wist met een gestolen honk door te stomen naar twee. Blade hield vervolgens de bal binnen de hekken, maar zijn striemende hit door het midden zorgde wel voor de 6-3.

De Hof gooide het vervolgens gedecideerd uit. Hij stond geen honkslag meer toe en eindigde de wedstrijd met een adrenaline strike-out. De winst was binnen.

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.

Als passagier van de homerun van Blade was Edgar ook zonder hit bijzonder nuttig.