Amsterdam, 11 mei 2013 – In slechts één uur en zevenenveertig minuten werden de Reserve Reserves vandaag overrompeld door de Mokum Hawks. Het pitchersduel tussen De Souza en voormalig HCAW-er Deken werd in het voordeel van de laatste beslist. Het werd in Mokum 4-0.

Een goede generale is meestal geen goed voorteken. Dat was het vandaag ook niet. De voor de gelegenheid weer uit de kast getrokken gele natweerballen vlogen tijdens de batting practice verschrikkelijk makkelijk over de grote blauwe Amsterdamse muur. Elk nadeel heb z’n voordeel, de emmer kan in ieder geval weer dicht.

Tijdens de wedstrijd was het aanvallend voor de Bussumers jammer genoeg huilen met de pet op. Niet in de laatste plaats door de sterk gooiende Deken. Alleen Edgar wist weer tot twee hits te komen, waaronder zelfs z’n eerste hit voor extra bases, een double.

Drie andere Reserve Reserves konden één hit noteren. Rikkie plopte ‘m in de tweede inning met z’n handle met een mooie boog over de derdehonkman. Gagarin deed in de negende inning hetzelfde, best knap want hij doet dat wel vanaf de andere kant van de plaat! De PC haalde in de derde inning met zijn klapje, net aan, de grasrand op de backhand van de kortestop, infield hit.

Deken kon naast zelf een aardig balletje gooien ook rekenen op degelijk veldspel van zijn Mokum Hawks. Als er al incidenteel een Bussumer op het eerste honk verscheen werd dat in drie gevallen direct afgestraft met een dubbelspel.

Verdedigend stond De Souza toch weer gewoon ook uit te blinken. In de derde inning moest hij wel na een vrije loop die gevolgd werd door een double een punt toestaan, maar daarna ging het slot er weer op. In de achtste inning wisten de Amsterdammers na twee hits, een keer vier wijd en een foutje nog drie punten te scoren. Vier punten is normaal niet een hele grote horde voor de goedlachse Bussumers, maar vandaag was één al teveel gevraagd.

Volgende week mogen we weer in de herkansing, dan komt op vrijdagavond Alcmaria Victrix (van die hoest snoepjes) op bezoek. De Reserve Reserves beloven beterschap.

Amsterdam, 9 mei 2013 – Minder dan een jaar nadat Jeffrey Kreisel z’n voormalige clubgenoten uit Huizen in bedwang hield was vandaag Tony Kreisel aan de beurt om de slagploeg van Zuidvogels aan banden te leggen. En dat ging prima! De wedstrijd werd door de Reserve Reserves gewonnen met 7-2. De win ging naar De Kreis, die andere dus.

De volgers van de Reserve Reserves en/of van deze site begrijpen dat na de complete game shutout van afgelopen zondag, en met de Mokum Hawks op het menu aanstaande zaterdag, het vandaag geen optie was De Souza de heuvel op te sturen. Alles kan kapot, ook de ruggengraat van de Reserve Reserves. Gelukkig heeft de GGL voor dit soort weken een hele hoge hoed waar hij elke keer weer iets uit weet te toveren. De Kreis, the sequal, dus vandaag!

De PC en De Kreis(2) moesten de eerste inning nog wel een beetje aan elkaar wennen, en de Huizense slagploeg maakte daar direct gebruik van. Drie hits en een paar ballen door de benen van de PC, die duidelijk een opfris cursus blocken nodig heeft, zorgden voor de eerste, en enige twee punten van Zuidvogels.

De Kreis(2) had daarna weinig moeite meer met de PC, en ook niet met de rood-witte slagploeg. Het is dat de GGL had moeten beloven voorzichtig met ‘m te zijn en ‘m niet meer dan 150 ballen te laten gooien, maar anders had ie nu nóg strike-outs staan gooien. Nu was het na de vijfde inning uit met de pret, en met de cijfers 6-1-6-0 mocht hij achter de buiten-ballen aan.

Ook aan slag hadden de Bussumers een beetje moeite met het begin van de wedstrijd. Maar voor dat soort dagen hebben we gelukkig altijd Remmie in de staart van de slagvolgorde zitten. Hij was dan ook degene die in de derde inning het Reserve Reserve vuur aanstak en opende met een honkslag. Woody volgde het voorbeeld en Edgar zag z’n kans schoon om met eveneens een hit een ribbie op te pikken. Gagarin dacht met zijn hitje rustig mee te doen, maar hij moest meteen flink doortrekken naar drie omdat de rechtsvelder over de bal heen liep. Helemaal buiten adem op drie aangekomen was Gagarin niet van plan nog een stap te zetten. Pas toen de GGL huilend en smekend naast hem op z’n knieën zat wilde hij op de naar het eerste honk geslagen bal lopen. Nou ja, hij begon pas te lopen toen er in het veld van Zuidvogels een merkwaardig overgooi spelletje gestart werd, te laat in ieder geval om NoNoJoe een ribbie te gunnen. Waar hebben we dat van Gagarin eerder gezien?

In de vijfde inning was het weer Remmie die de opening voor z’n rekening nam. Een ‘uiterste poging’, volgens de scoorder, leverde hem een honkslag op, en vervolgens werd de ‘fielders indifference’ ook nog ‘ns omgebogen naar een gestolen honk. De RBI kon niet lekkerder worden opgediend. En Edgar besloot ‘m dus direct te consumeren, met weer een hit. Het gaat lekker met die stats zo!

De zesde inning leek daarna weinig verheffends te brengen, maar met twee nullen leunde Edgar nog even z’n OBP op het gewenste niveau. De PC had tot dan nog niet veel bijzonders laten zien, dus toen hij zag dat Edgar na vier wijd en een gestolen honk in scoringspositie kwam vond hij het een goed idee om de bal ‘ns hard opposite te slaan. Dat pakte wonderwel zó goed uit dat niet alleen Edgar kon scoren, maar ook dat er vanaf vandaag een kolom “3B” in de statistieken is terug te vinden.

Ook in de zevende Bussumse slagbeurt kon nog een puntje bijgeschreven worden. NoNoJoe moest z’n tweede hit van de wedstrijd wel slaan om bij Edgar in het spoor te blijven. Super Seb moest daarna ’n dubbel slaan omdat het voor hem sowieso tijd werd voor wat slaggeweld. Rikkie zette de rally daarna met een hit nog even door, maar Remmie had al genoeg hits voor vandaag en Ed de Kroket, ach ja, hij had geen batting practice gehad.

VGM stond inmiddels alweer een paar innings lekker niet al teveel wijd te gooien. Hij moet zijn geschrokken van alle doorgeschoten ballen in het begin van de wedstrijd, want de PC hoefde maar weinig te blocken, duiken of springen. VGM werd beloond met een save, en de PC bleef een keertje blauweplek-loos.

Al met al een lekker wedstrijdje in de zonnige Bussumse Vallei. Deze keer goed gevuld met bezoekers uit Huizen, of Bussumers die begrijpen dat er bij de Reserve Reserves veel meer leuke dingen in de het veld te zien zijn, dan bij de hoofdmacht van HCAW. Want zeg nou zelf, een lefty op kort, dat zie je toch niet in de Hoofdklasse Hout? Dat kan alleen in de enige echte Donald Duck competitie!

Amsterdam, 5 mei 2013 – Het was voor iedereen weer een enerverende week. En het écht grote nieuws van deze week leek bijna een beetje onder te sneeuwen onder de jurk van Taminiau, een boottochtje langs Tiësto, en dan als een klap op de vuurpijl leek ook Ajax-kampioenschap de aandacht af te leiden.

Maar daar dacht Woody héél anders over. Het grote nieuws was natuurlijk dat hij, Woody, na jaren blessureleed en revalideren zich weer succesvol heeft weten op te dringen aan de coach van de Reserve Reserves. Meetrainen deed ie alweer een tijdje, bij de thuiswedstrijden was ie soms aanwezig, maar vandaag deed ie dus ook weer voor het eerst echt mee. En hoe! Er werdin en tegen Almere met 0-11 gewonnen, Woody ging twee uit vijf, en hij voelde zich als een vis in het water. De Reserve Reserves zeggen: De W van Woody!

En hoewel verder wegblijven een leuke stunt had geweest, waren ook de andere Reserve Reserves vandaag naar Almere getogen. Woody mag dan terug zijn, een beetje hulp had ie nog wel nodig. Samen met de gebenchde Edgar en de PC, papa Dammers, zoon Marvin en de GGL genoot hij als DH vanuit de immense dugout van een wederom excellerende De Souza.

De eindstand doet anders vermoeden, maar De Souza mocht vandaag toch echt 9 volle innings aan de bak. 12 strike-outs, geen vier wijd en slechts acht honkslagen tegen zorgden voor een bijzonder strakke complete game shutout! Van die acht honkslagen hadden er ook een aantal als fout de boeken in kunnen gaan, of in ieder geval anders verwerkt kunnen worden. Het echte nadeel van kunstgras ondervind je namelijk pas als het er niet meer is.

Zonder ellenlange rally’s werden aanvallend de puntjes inning voor inning bij elkaar gesprokkeld. Het spits werd afgebeten door Ed de Kroket, hij was weer ‘gewoon’ tweede slagman, en na zijn prestatie vorige week werd daar niet eens zo heel hard meer om gelachen. Terecht bleek al vrij snel, want in de eerste inning mikte hij de bal strak en hard over de rechtsvelder. Eerlijkheid gebied hier wel te zeggen dat de vriendelijke Almeriaan er een hoogst merkwaardige route naar de bal op na hield. NoNoJoe bleef ook vandaag weer smokin’ hot, en sloeg Edje met een hit naar het derde honk. Super Seb had aan een wat mindere dag, zeg maar icy cold, maar wist met een 6-naar-3 toch het eerste punt binnen te slaan.

In de tweede inning kon daar een puntje aan toegevoegd worden toen VGM, na de eerste van zijn drie doubles, door Remmie met een hit over de thuisplaat gejaagd werd. Inning drie begon zoals we gehoopt hadden, een strike-out voor De Kroket, maar daarna kon drie keer gescoord worden na hits van NoNoJoe, Jariño, VGM, Rikkie en Remmie. De stand werd daarmee 0-5 en eigenlijk was de wedstrijd ook wel gespeeld.

Het enige wat restte was een jacht op mooie statistieken. Noemenswaardig zijn nog de drie hits van Edgar in de staart van de wedstrijd. Met deze drie-uit-drie lijkt hij aanvallend ook op velden waar géén kunstgras ligt best uit de voeten te kunnen. De boxscore en wat iedereen individueel allemaal gepresteerd heeft ziet u hier.

Aankomende donderdag zijn de Reserve Reserves weer even in de Bussumse Honkbalvallei te bewonderen. Op deze Hemelvaartsdag staan de Zuidvogels op het lunchmenu (aanvang 14u). Twee dagen later, het lijken wel dubbels zo, moeten in Amsterdam de Mokum Hawks tot diner worden omgetornd. (aanvang 18u). Komt dat zien!

Amsterdam, 28 april 2013 – De Nederlandse voetbalcompetitie wordt soms het stempel ‘Mickey Mouse competitie’ meegegeven. Het is voor de Bussumers soms lastig om de KNBSB Eerste Klasse A niet de ‘Donald Duck competitie’ te noemen. De Duckstad Survivors werden vandaag in ieder geval met ruime cijfers verslagen. Het werd 5-18 voor de Bussumers.

Wat er precies in de Duckstad bewoners was geslopen is nog steeds niet duidelijk, maar het bush-league gedrag werd benoemd en toen dat niet hielp, vervolgens geadresseerd op de manier zoals het hoort. Zonder noemenswaardige ellende kon de wedstrijd daarna afgerond worden. De Bussumse heren worden oud en verstandig. De tijden van “Hé jij daar, met die roze polo… OPGETIEFD!!” liggen echt een paar jaar achter ons.

In de eerste inning was het nog spannend. De Bussumers vlogen uit de startblokken met hits van Edgar, Ed de Kroket en Gagarin. U zult wel denken dat dit een aardige samenvatting van een lange eerste inning is, maar het is echt waar, dit waren écht pas de eerste drie slagmensen van de inning! Leest u nog maar een keer goed “Edgar, Ed de Kroket en Gagarin”. De GGL heeft al vroeg in het seizoen de eerste zonnesteek opgelopen. Het pakte gelukkig goed uit, aan slag dan. Edje ging vier uit zes en bracht daarmee zijn jaargemiddelde op .500. In het veld werd Edje door de GGL bij het tweedehonk geposteerd, maar dat was duidelijk iets te overmoedig. Als Jopie volgende week wél op tijd uit z’n bed komt mag hij misschien weer starten op twee.

In de gelijkmakende eerste slagbeurt kwamen de Survivors nog terug tot 1-2, maar daarna ging het hek van de dam. Edgar sloeg in de tweede Bussumse slagbeurt zijn tweede en derde hit van de wedstrijd. Al blijven al die ‘infield hits’ die Papa Dammers elke keer weer weet in te tekenen verdacht. Daarna was Edgar in ieder geval een beetje opgebrand want in de vijf innings daarna kwam hij niet verder dan één hit. Er werd zowaar ook een fout-zes gescoord! Ook Gagarin bleek niet een man van de lange adem want zijn tweede hit, in de tweede inning nog steeds, was tevens z’n laatste van de wedstrijd. Gelukkig wist hij in z’n laatste slagbeurt nog wel z’n strike-out-streak levend te houden.

VGM wist in de eerste slagbeurt al z’n gebruikelijke strike-out te pakken, en kon dus in de tweede inning zonder druk er op los swingen. En dat deed ie, want met zijn bommetje in het midveld sloeg hij twee punten over de thuisplaat. Ook Edje, Remmie en de PC hakte er lustig op los waardoor na de tweede inning, toen het stof was neergedaald, de stand alweer 1-11 was.

Aangeslagen en afgekoeld kwamen de Survivors er in de gelijkmakende tweede inning niet aan te pas. De Souza was in de eerste inning al geëindigd met twee strike-outs, maar in de tweede reeg hij er daar nog eens drie aan vast. In de derde inning begon De Souza met twee snelle nullen, maar toen, ehm… Ed de Kroket, en een paar hits. Stand 4-11.

In de gelijkmakend vierde inning stond het na een double van NoNoJoe en een ribbie van Jariño alweer 4-13 toen er allerlei lelijke dingen op het veld gebeurde. Een gestolen honk, een bunt poging en een geraakt werper later was iedereen weer bij de les. Die narigheid had welgeteld één punt opgeleverd, én een blauwe plek natuurlijk. Nog altijd één blauwe plek minder dan Super Seb in slechts drie innings wist te verzamelen. Om erger te voorkomen werd hij dan ook in de eerste helft van de vierde inning uit de line-up gehaald.

In de zesde en zevende slagbeurt wisten de Bussumers er nog vijf punten bij te rommelen waarmee de eindstand 5-18 op het virtuele scorebord was gekomen. De Souza bleef de hele wedstrijd lekker doorgooien en wist in iedere inning tenminste één slagman met drieslag uit te schakelen. Uiteindelijk stopte de strike-out-teller stijlvol met de laatste man in de zevende inning bij 12. Huub, Huub, Huub, Barbatruck! Of zo iets…

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.

Amsterdam, 20 april 2013 – In een zonovergoten Honkbalvallei was het vandaag weer ouderwets gezellig. Double Stars 2 was helemaal uit Heiloo gekomen, maar ze hadden beter de hoofdmacht kunnen sturen. Binnen twee uur stonden we in ieder geval allemaal weer lekker in de zon van een biertje te genieten. Double Stars werd verslagen met maar liefst 16-0.

Het veld lag er net weer iets beter bij dan vorige week. Het gravel had een gravelkleur en in het slagperk zag je er beter uit met een knuppel dan met een emmertje en een schepje. Bij de honken konden nog wel ‘zandtaartjes’ gemaakt worden, maar een positief oog zag dat ook hier progressie gemaakt is. Er zijn nog wat stapjes te maken, maar optisch is het al helemaal fantastisch.

De wedstrijd vandaag was helaas wat minder fantastisch. De einduitslag doet vermoeden dat er flink aan het slaggemiddelde is gewerkt, maar dat valt vies tegen. De 13 keer vierwijd en de twee geraaktwerpers leverde meer honklopers op dan de 11 honkslagen die de Bussumers wisten te produceren. Ook het aantal ribbies was minder dan gewenst, maar liefst vijf keer moest de Heiloose (heilloze) catcher met het derdehonk bezet de bal bij de backstop gaan ophalen. Het leek een beetje of ze het erom deden, “Wij niet winnen?! Jullie geen slaggemiddelde of ribbies!”

Dat ook Double Stars niet erg aan het slaggemiddelde heeft gewerkt is een understatement. De Souza was heer en meester van de Bussumse heuvel. In zeven innings wisten slechts vier Double Stars spelers het honk te bereiken, en omdat er daarvan ook nog één sneuvelde in een dubbelspel zag Hubie, zoals we ‘m op dit soort dagen ook graag noemen, slechts 24 slagmensen het slagperk betreden.

In de derde inning, toen de wedstrijd nog leuk was, sloeg Jariño als openingsslagman een bijzonder strakke bom over het linksveldhek. Voor zover bekend zullen de ouders van de geschrokken Beeballers waartussen de bal landde, geen aangifte doen. Ook VGM leverde een paar bommen af, maar over het verkeerde hek, en daardoor voor iedereen ongevaarlijk. Gevaarlijk werd het pas toen hij in de dugout z’n helm ‘uit z’n handen liet vallen’. Hij werd gelukkig direct vergeven omdat hij uitmuntende bollen verzorgd had, die in grote getale voor, tijdens en na de wedstrijd naar binnen konden worden geschoven. Burp.

Edgar wist met twee hits en drie binnengeslagen punten het best te kapitaliseren op de zwakke tegenstand. Jariño en Jopie deden met twee hits en twee ribbies aardig mee. NoNoJoe en Ed de Kroket kwamen tot hetzelfde aantal hits, maar konden slechts één RBI noteren. Remmie bleef hitloos, maar wist wel een punt binnen te slaan. VGM dacht in de vierde inning ook even dat hij een punt binnen had geslagen, maar Gagarin besloot bij de beoogde opofferingsslag toch maar niet terug naar het derdehonk te gaan. Jammerrrrrr, want VGM had al zo’n lekker dagje. De PC en Gagarin deden ook mee, maar hadden beiden een kijkmiddag. Ieder drie keer vierwijd en één keer geraakt werper.

Het was al met al dus geen hoogstaand treffen, maar er werd dik gewonnen. En dat is na de monsteruitslagen die een aantal andere teams al op de borden hebben weten te krijgen een goed signaal. De regerend Nederlands Kampioen Wedstrijdsport is een jaartje ouder, maar we kunnen het nog!

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.