Amsterdam, 29 september 2012 – Een jaar later, en weer staan de Reserve Reserves in de Aluminium Series. Deze keer om hun tegen Storks zwaarbevochten Nederlands Kampioenschap te prolongeren. Aan de top komen is lastig, maar er blijven nog lastiger. En toch hebben de goedlachse Bussumers vandaag een goede eerste stap gezet. In en tegen Zwijndrecht werd afgetekend gewonnen met 2-9.
De toon werd direct in de eerste inning al gezet door Super Seb die een no-doubter over de sloot en op het hockeyveld wist te deponeren. 0-1. Even leek Zwijndrecht in de gelijkmakende slagbeurt terug te slaan, maar De Souza wist met twee uit en het eerste en derde honk bezet zelf de deur dicht te gooien: Strike-out.
In de derde inning werd er weer even Bussums gas gegeven. Ed de Kroket hield de ogen op de bal en wist een curveball het midveld in te slaan voor een honkslag. Op de hit van Gagarin kon hij doorstomen naar drie. Super Seb poeierde de bal daarna hard naar voormalig-HCAW-er Erik Granger, die de bal wel knap wist te stoppen, maar ‘m niet helemaal juist bij de wachtende catcher kon afleveren. 0-2 en het tweede en derde honk waren weer bezet. VGM werd er met vier wijd bij gezet waarna Rikkie z’n job deed en een nette opofferingsslag vang-9 afleverde. 0-3. Super Seb kon daarna het vierde punt scoren op de hit van de PC. Edgar bracht met zijn hit vervolgens ook nog VGM over de thuisplaat zodat de score 0-5 werd.
Ook in de vierde inning hadden de Bussumers er nog zin in. Ed de Kroket opende net als de slagbeurt ervoor met een hit. Waarna Jopie net voordat de sombrero in beeld kwam wakker werd. Zijn honkslag naar het linksveld bracht De Kroket naar twee. Super Seb ging ook op herhaling en sloeg de bal weer naar de derdehonkman die door de gedwongen loop eenvoudig De Kroket op drie kon uitmaken. De GGL besloot daarna De Kroket, en z’n perfecte Aluminium Series Slaggemiddelde, te beschermen en hem naar de kant te halen. Ook de scheidend GKL kon daardoor nog een paar slagbeurtjes pakken.
Intussen was de vierde inning nog verre van over want VGM trad aan in het slagperk en hij plantte de bal tegen het linksveldheld voor een stand-up double waarop Jopie het zesde punt kon scoren. Rikkie had deze inning nog geen RBI, dus hij vond het nodig met zijn hit zowel VGM als Super Seb over de thuisplaat te krijgen. Stand 0-8.
In de gelijkmakende slagbeurt wisten de Zwijnsteiners met twee ferme tweehonkslagen iets terug te doen. Er volgde nog een klein foutje waardoor ook het tweede thuispunt op het scoreblok genoteerd kon worden. Maar toen was het wel weer welletjes vond De Souza. Hij gooide twee strike-outs om dan maar zo uit de inning te komen. In totaal wist hij zelfs tien Zwijndrechters met drieslag aan de kant zetten. Ouderwets dus.
In de achtste inning konden beide teams nog wat verdedigend vuurwerk laten zien. Zwijndrecht begon met een 4-naar-6-naar-3-dubbelspel om uit de inning te komen, de Reserve Reserves deden de 6-naar-4-naar-3 variant.
In de negende inning kon er nog één Bussums punt gevierd worden. De PC sloeg zijn derde hit van de wedstrijd en stal aansluitend het tweede honk. Edgar, die zelf al twee gestolen honken had, kon niet achterblijven, en sloeg met ook zijn derde hit van de wedstrijd de PC over de thuisplaat. Stand 2-9.
En omdat Jariño de vrolijke Braziliaanse tuinman De Souza heel verdienstelijk wist af te lossen op de heuvel was dat tevens de eindstand.
Volgende week zaterdag om 14:00u wordt “Game 2” gespeeld in de Bussumse Honkbalvallei. Bij winst kunnen de Reserve Reserves zich wederom Kampioen van Nederland noemen.

De Bussumers waren na het debacle van afgelopen donderdag gebrand op een goede uitslag, en de opkomst was dan ook uitmuntend te noemen. Iedereen was bijzonder hongerig naar revanche, vooral op zichzelf. Alleen Gagarin liet zijn familieleven een weekendje voor gaan, maar eenmaal aangekomen in Krommenie bleek ook hij toch nog een beetje aanwezig te zijn.
Na een hoop grootspraak voorafgaand de wedstrijd kwam het er in de vierde inning voor Jopie dan toch écht van. Hij sloeg een bal over het op een vrij onhandige positie geposteerde linksveldhek. Helaas was de klap niet van dien aard dat hij er zelf ook echt van kon genieten. Wel een homerun dus, maar niet een die hij zelf gezien had. Op papier had hij zichzelf dus een mooi cadeautje gedaan en omdat hij net jarig was geweest ging na z’n dinger ook de taartdoos open. En zoals we de familie Kalies kennen, was ook de taart geheel in stijl.
Maar met het slagfestijn van vorige week nog vers in het geheugen raakten de Reserve Reserves niet van slag. In de tweede gelijkmakende slagbeurt werd er al snel een puntje teruggepakt. VGM kwam met vier wijd op het honk en Jopie prutte hem met een infield-hit naar het tweede honk. De PC verprutste daarna een hit-and-run waardoor VGM sneuvelde voordat hij bij de steelpoging het derde honk kon bereiken. De honkslag die de PC daarna sloeg maakte nog wel iets goed, en door snugger honklopen waren toch weer het tweede en derde honk bezet. Ed de Kroket deed vervolgens wat hij moest doen en wat er van hem verwacht werd, resp. het punt binnen slaan en zelf uitgaan, door een actie 3-alleen. Stand 1-2.
Ed de Kroket deed er vervolgens alles aan om niet uit te gaan en de rally voort te zetten. Met twee slag werd een bal ver aan de buitenkant nog nét getoucheerd waardoor hij z’n slagbeurt kon verlengen. Ed was zondag gewoonweg onpasseerbaar. Dus ook de poging van de werper om het dan maar via de grond te proberen liep op niets uit. Ed pakte ‘m moeiteloos na de stuit weer op en sloeg ‘m naar de verbouwereerde derdehonkman. Vol ongeloof keek die nog even naar Jopie die schaterlachend bij het derde honk stond, waarna de Alkmaarder de bal netjes langs het eerste honk smeet. Jopie en de PC konden scoren en de stand was 7-4.

De sombrero bewijst dat Jopie vrijdag het gevaarlijkst aan slag was als hij z’n knuppel niet uit z’n nek haalde. Hij deed dat echter wel op een héél goed moment want zijn vier wijd zorgde voor de 4-3. VGM werd het laatste slachtoffer van Morales, want na zijn drieslag sloeg Remmie een bases-clearing-double tegen het linksveld-hek. Er was in het hele stadion maar één man die dacht dat er in het linksveld een vangfout was gemaakt, en dat was Remmie, maar gelukkig heeft hij meer verstand van eh…ehm… eh… andere dingen. Vangfout of niet, het was in ieder geval zeker het einde van Morales die vijf fantastische innings had gegooid.