Amsterdam, 19 augustus 2012 – Het was alweer een paar weken geleden dat de heren Reserve Reserves in competitieverband op een honkbalveld samen moesten komen, en dat was te zien ook. In een verschroeiende hitte werd er maar nipt gewonnen van Zuidvogels. Het werd 1-2.

Natuurlijk, het was warm, maar in de eerste twee innings leken de Bussumers er maar weinig last van te hebben. Aanvallend liep het best aardig, er werden vijf honkslagen geslagen. In de eerste inning leverde dat nog geen punten op, maar in de tweede inning sloeg Ed de Kroket met een kordate klap Rikkie en daarmee het eerste punt en daarmee een voorsprong op het spreekwoordelijke scorebord.

Met drie honken bezet in de derde inning leverde vier wijd voor de GKL een binnen geleund punt op. Daar bleef het in die inning bij, de voorsprong was verdubbeld, maar in drie innings hadden de heren uit Bussum al zes honklopers achtergelaten op de honken. Met zes honkslagen en vier keer vier wijd zou je toch meer moeten kunnen scoren in drie innings. Een beetje slordig .

Verdedigend zat het gelukkig behoorlijk snor. De Souza had een goeie speed en wist de spots behoorlijk te raken. En als de Huizers één voor één op de honken kwamen, dan gingen ze er in paartjes weer vanaf. De eerste inning werd beëindigd met een vrij standaard 6-naar-4-en-4-naar-3-dubbelspel. In de tweede inning werden twee achter elkaar geslagen dubbels (!) geneutraliseerd door een iets minder standaard 6-naar-5-naar-2-en-2-naar-4-dubbelspel. Geen punt.

In de vierde inning werd een heuse webgem geproduceerd door Jopie, met behulp van Super Seb. Ik zou hier een beschrijving van dit heugelijke spel kunnen geven, maar er zijn beelden van een identieke play die toevallig gisteren bij de collega’s in de VS gemaakt zijn. Kijk en huiver!

In de zesde inning werd een openings dubbel verdienstelijk omgeturnd tot een punt waardoor de Bussumse voorsprong werd gehalveerd. Degelijk veldspel wist erger te voorkomen, en het werd pijnlijk duidelijk dat het van de verdediging moest komen, want aanvallend was het allemaal maar matig.

Pas in de achtste inning leken de Reserve Reserves door te kunen drukken. Ed de Kroket was met z’n tweede hit op het honk gekomen en Edgar had hem behoorlijk profi naar twee gebunt. Na vier wijd van Super Seb mocht de PC de genadeklap geven. Helaas had hij, ondanks hevige ontkenning zijnerzijds, behoorlijk last van de zon, of iets anders, want de plopper die hij sloeg had natuurlijk gewoon een hit moeten zijn. In plaats daarvan besloot hij gezellig bij de thuisplaat, de catcher en de scheidsrechter te blijven staan om te kijken of de bal gevangen zou gaan worden, of fout zou vallen. Geen van beiden werd het. Toen de bal net aan de binnenkant van de lijn viel en hij vol afgrijzen toch maar een soort van sprint naar het eerste honk begon was de werper al lang en breed onderweg om de aangooi op het eerste honk om te turnen tot een nul. Geen honkslag dus, gewoon de tweede nul van de inning, en omdat NoNoJoe ook een NoNoDag had bleef de voorsprong slechts één punt.

In de negende inning leek het nog even goed fout te gaan. De eerste slagman wist na een lepe dragbunt (don’t try this at home) het eerste honk te bereiken en een opofferingsstootslag bracht hem naar twee. De honkslag die volgde bracht het gelijkmakende punt slechts 30 voet (feet) van de thuisplaat. Alle hens aan dek dus, het binnenveld stond in, het punt moest worden tegengehouden. Het was echt te heet voor een verlenging. De pinchhitter van Zuidvogels kreeg de bal vervolgens behoorlijk op z’n stok, maar Rikkie maakt een zweefduik naar z’n handschoenkant en wist de bal te stoppen. Na een kopje koffie te hebben gedronken besloot hij toch maar op te staan en de naar thuis opstormende loper tegen te houden. Hij gooide de bal naar de PC die bij de onvermijdelijke botsing de bal wist vast te houden! Helaas hebben we van deze play geen beelden, maar u kunt zich er vast van alles bij voorstellen. Met twee nullen en slechts het eerste honk bezet was het gevaar geweken. Een velderskeus 4-naar-6 zorgde voor een einde aan de wedstrijd.

Kijk hier voor de stats en de boxscore

In de spannende 1^ste Klasse A waren de Reserve Reserves niet de enige die een moeilijke eerste wedstrijd na de zomerstop hadden. Concurrent Pioniers had zaterdag al met 12-1 van Pirates verloren en in een knotsgekke negende inning wist Olympia Haarlem de wedstrijd van Alcmaria Victrix te winnen. Al met al dus een gunstig weekend voor de Bussumers!

En dan verder nog even dit, uitleg is niet nodig dunkt me.

Amsterdam, 5 augustus 2012 – Dat de Reserve Reserves een kweekvijver van succes is mag als bekend worden verondersteld. Toch zijn we trots dat dit keer op keer bewezen wordt. Ook vandaag is er weer een wapenfeit bijgekomen.

Drie weken geleden gooide De Kreis nog vier voortreffelijke innings tegen de Zuidelijke Vogels, vandaag zorgde hij er eigenhandig voor dat de Hoofdmacht van HCAW definitief in de Hoofdklasse kan blijven, en dat Sparta/Feyenoord tegen RCH mag spelen voor behoud, als ze tenminste genoeg spelers op de been krijgen.

De Kreis wist de Rotterdammers zes tweederde innings het leven zuur te maken. Hij gooide vier keer drie slag, slechts één keer vier wij en kreeg maar vier honkslagen tegen. Hij hoefde dan ook geen punten te incasseren!

Het is nu dus alleen nog maar een kwestie van tijd voordat Brian Farley hem oppikt voor Oranje. Bij de World Baseball Classic kan hij dan vervolgens al vast wennen aan de stadions waarin hij ongetwijfeld regelmatig zal schitteren.

Amsterdam, 27 juli 2012 – De heren van het Eerste Honkbal Team van HCAW traden gisteren aan in de eerste wedstrijd van de play-downs. Dit stukje, en de titel van dit stukje gaan daar duidelijk niet over.

Ondanks het feit dat de heren van de Reserve Reserves hun zomerslaap houden weten ze toch nog unieke prestaties te leveren. Gisteren bijvoorbeeld wisten Ed de Kroket en de PC een ongekende omzet te draaien in de Bussumse Dug-inn.

Terwijl de hoofdmacht op het veld er een potje van maakte werden de teleurgestelde fans uitermate goed bediend in de kantine.

Er was geen supporter die nuchter het terrein kon verlaten, de tosti’s waren aan het eind van de avond compleet uitverkocht, Freddy Heineken stuurde hoogst persoonlijk een bedank-telegram en de omzet had dus ongekend hoog kunnen zijn.

Hoe hoog precies, of hoe hoog het had kunnen of moeten zijn bleef echter onduidelijk. Ed de Kroket kan prima tot drie tellen, dat gebeurt ‘m zelfs maar al te vaak, maar na drie wordt het echt een gok, afrekenen werd dus een loterij, en als ie dan ook nog met de hand in de kas wordt betrapt…

Het werd een gezellige avond, die helaas tot ver na middernacht duurde…

Amsterdam, 21 juli 2012 – Regen, afgelaste wedstrijden, met als gevolg inhaalwedstrijden en drukke doordeweekse programma’s, het is maar goed dat de zomer nu gaat beginnen. Traditiegetrouw doen honkballers in dit kikkerlandje, dus ook de Reserve Reserves, dat met een zomerstop. Vakantie dus! Gisteren werd de laatste pre-zomerstop wedstrijd tegen Herons nog even afgewerkt, en winnend afgesloten. Het werd 7-0.

De bollendienst van Ed de Kroket was fabuleus, het zonnetje scheen, de GKL was er niet, dus het was gezellig. Met De Kreis op de heuvel en de hekkensluiter van de Eerste Klasse A als tegenstander maakte de Bussumers zich aanvankelijk niet al teveel zorgen. De eerste slagman van Herons had daar hele andere gedachten bij en mikte de bal hard over de handschoen van Gagarin heen. Later in de dugout probeerde de PC zijn werper nog even te beschermen door de astronaut de gevleugelde uitspraak “If you can touch it, you can catch it…” in de schoenen te schuiven, maar papa Dammers was onvermurwbaar.

Gelukkig maakte het allemaal niet uit, want de tripple, dat was het geworden, werd op een heerlijke manier geneutraliseerd. De tweede slagman van de Heerhugowaarders dropte de bal in het rechtsveld voor wat hij dacht dat een opofferingsslag zou worden. VGM had daar hele andere gedachten over en wist niet alleen de bal te vangen, maar met een perfecte one-hopper binnen no-time ook de bal bij de PC te krijgen, die vervolgens eenvoudig de aanstormende honkloper kon uittikken om het dubbelspel compleet te maken. Stand 0-0.

De volgende slagman kreeg vier wijd, deze werd gevolgd door een honkslag, maar de volgende geel-zwarte werd met drie slag aan de kant gezet. Vanaf dat moment domineerde De Kreis. In zes innings wist hij 9 strike-outs te verzamelen, het bleef bij twee hits en hij gooide slechts twee keer vier wijd. Het befaamde Bussumse sun-delay maakte helaas een vroegtijdig einde aan z’n optreden, maar de win was binnen, nou ja, die kwam eigenlijk pas ná de sun-delay.

Bussumse-zomeravond-battersview a.k.a. sun-delayDe eerste vijf Bussumse slagbeurten waren namelijk puntloos gebleven, erger nog, de Herons werper van voor de zonnestop verliet de heuvel met een echte no-hitter. In de zesde inning mocht lead-off Edgar het spits afbijten en deed dat met een nuttige vier wijd. Gagarin, natuurlijk, bracht hem met een goed geplaatste oppo naar het derde honk. VGM sloeg de bal daarna hard in de dubbel, maar tegelijkertijd leverde deze no-rbi-no-hit wel een punt op. (Uit de leermethode hogeschool honkbal statistiek voor gevorderden). Stand 1-0.

Geheel onverwacht mocht De Souza na De Kreis de heuvel betreden. De DL beviel hem niet zo goed en hij wilde toch even testen waar hij nou eigenlijk stond. Nou dat was duidelijk. Op de heuvel, en als een huis! De pijn was weg, de snelheid terug en de spots werden geraakt. En de strike-outs waren ook terug van weggeweest. In drie innings wist hij er maar liefst 7 te produceren, tegenover slechte één keer vier wijd. En hits, tja, die waren er niet. Hubie is back, nog 6 te gaan!

Aanvallend was het tot dan toe nogal magertjes geweest, slechts één hit en één punt is Nederlands Kampioen onwaardig. Ook in de zevende inning hield het nog niet echt over. Het is dat Rikkie (van de familie Kalies) al een tijdje red hot is want hij wist met een goed geplaatste hit door het midden, die hij op schouderhoogte uit de lucht wist te plukken, Super Seb binnen te slaan en daarmee de voorsprong te verdubbelen. Stand 2-0.

In de achtste slagbeurt kwamen de Bussumers pas echt los, beter laat dan nooit. Het werd een spierballen vertoon van jewelste. VGM dajakkerde de bal eerst nog aan de foute kant van de lijn het veld uit, maar z’n volgende klap viel minstens net zo hard aan de goede kant. Zijn dubbel werd gevolgd door een striemende triple van NoNoJoe die niet alleen hard kan slaan, maar ook behoorlijke wielen blijkt te hebben. Super Seb vond die extra-basehits wel interessant en produceerde zelf toen ook maar een harde dubbel. Jopie bleef daarna nog even bescheiden en sloeg met zijn single Super Seb, het vijfde punt over de thuisplaat. De PC maakte het feest compleet door een bommetje over het linksveldhek te deponeren. Na het bestuderen van de beelden blijken de klachten van zijn medespelers dat hij te breed zou hebben gelopen ongegrond te zijn. “Dit is nou eenmaal wat er gebeurt als je een bal raakt en op datzelfde moment al weet dat je een homerun hebt geslagen”, aldus een hevig geëmotioneerde PC. Eindstand 7-0.

Kijk hier voor de stats en de boxscore

Amsterdam, 13 juli 2012 – Na een afgelaste wedstrijd eerder dit seizoen en een uit naar thuis wissel werd gisteren dan toch de eerste competitiewedstrijd tegen Zuidvogels afgewerkt. En met succes. De Reserve Reserves wonnen op het eigen en zelf drooggelegd veld met ruime cijfers. Het werd 11-2.

Vroeger, toen honkbal in Nederland nog op niveau gespeeld werd en toen ‘we’ nog geen wereldkampioen waren, was er één veld in Nederland waar ALTIJD gespeeld kon worden. Juist ja, de Bussumse Honkbal Vallei. Tegenwoordig is er in Nederland altijd één veld waar na één spatje regen bijna nooit gespeeld kan worden. U raadt het al, wederom  de Bussumse Honkbal Vallei, afgekort BHV.

Gisterenmiddag lag het veld dan ook volledig blank en besloot de GGL, na het bekijken van de beelden vanaf de watertoren, hulpverlening aan te vragen, en een aantal werkloze mannen te mobiliseren om de MGL (Ruud, de Magere Grijze Leider) te helpen met het sponsen van het veld. VGM, papa Edgar, Krijtje en Remmie togen naar het veld en wisten de klus te klaren. Daarvoor Hulde en Dank! Met hoofdletters en een uitroepteken dus.

De extra aandacht die de heuvel kreeg van VGM was snel verklaard toen de opstelling op het bord verscheen. Hij mocht het spits afbijten op de heuvel en de gravelkwaliteit mocht deze keer het excuus niet zijn. Er bleek zelfs helemaal geen excuus nodig te zijn. Met een onkenmerkende precisie wist hij vier innings lang de ballen richting thuisplaat te slingeren. Het resulteerde in slechts twee tegenpunten, vier strike-outs en helemaal geen vier wijd.

Aanvallend liep het de eerste vier innings ook van een leien dakje. Super Seb sloeg in de eerste inning een touch-‘m-all en Jopie (van de familie Kalies) wist met z’n eerste hit en ribbie van de wedstrijd de foutjes van het Huizense veld af te straffen. Stand 2-0.

In de derde en vierde inning ging er nog wat meer gas op en werden er nog 8 hits geproduceerd die zorgden voor vijf punten. De GKL, Rikkie (van de familie Kalies) en NoNoJoe wisten zelfs ieder twee hits te produceren waarbij NoNo z’n laatste zelfs de tuin uit sloeg. Stand 7-2.

En toen begon de vijfde inning… of toch niet. Het element water was weliswaar overwonnen, maar de weergoden hadden zich er niet zomaar bij neergelegd. Het element vuur, in de vorm van de zon gooide alsnog roet door het eten. Het spreekwoordelijke eten moet hier gezegd worden, want vanwege de eerdere afgelasting  was het een bollendienstloze wedstrijd. Kortom, sun-delay.

Om iets voor half tien was de zon achter de watertoren verdwenen en kon er opnieuw afgetrapt worden. VGM was klaar en zijn opvolger De Kreis (a.k.a. Jeffrey Kreisel, onthoud die naam) werd door de GGL de heuvel op gedirigeerd. Vorig jaar was hij nog onderdeel van het Huizens Honkbal Collectief, maar dit jaar is hij uitgeweken naar de Gooische Kwaliteits Club uit Bussum. En hij heeft in een korte tijd heel wat bijgeleerd. Eenvoudig wist hij de Zuidvogels te bedwingen. De cijfers 3-2-1-1 zijn voor vier innings behoorlijk netjes en geven vertrouwen voor zijn geplande optreden van volgende week.

Ook na de sunbreak wisten de Bussumers de ballen hard te raken, al leverde dat maar vier punten op waardoor de Southern Birds de mercyrule net wisten te ontlopen. Gagarin en Remmie pikte hun tweede hit van de wedstrijd mee, NoNoJoe en Rikkie (van de familie Kalies)  zelfs hun derde. Maar ook de B-keuze van de GGL, Jariño en de PC wisten hun hitjes mee te pikken. De vrolijke tuinman produceerde zelfs twee hits in evenzoveel slagbeurten.

De PC had die kans ook, maar toen hij voor de tweede keer in het slagperk stond om z’n hit van de inning daarvoor over te doen, en daarmee de wedstrijd met een walk-off te beëindigen toen, sloeg hij een ploppertje vang-4 waarop de Braziliaanse pianist die op drie stond onmogelijk kon scoren. Remmie kreeg het ook niet voor elkaar. De foutloos spelende Edgar merkte daarbij op dat Remmie waarschijnlijk expres geen honkslag sloeg. Oud zeer. Expres of niet, er moest in ieder geval nog één inning verdedigd worden. Maar de eindstand stond al op het bord, het werd en bleef 11-2.

Na de sundelay was er nog één opmerkelijk moment dat niet onvermeld mag blijven. In één van de lange Bussumse slagbeurten begon de GGL ineens druk te gebaren en te schreeuwen naar de PC die op dat moment zat uit te rusten in de dugout. Er leek iets vreselijk mis te zijn met het scorebord, een lichtmast of de watertoren. Was het een windhoos, Super Grover, een afgedwaalde luchtballon? Was de wedstrijd nog niet geldig? Romanticus Jopie (van de familie Kalies) dacht uiteindelijk te weten dat het ging om de mooie luchten die de hemel versierde, en dat het de bedoeling was dat er een foto van gemaakt werd. Zo gezegd, zo gedaan. Er schuilt dus ook een romanticus in de GGL, wie had dat gedacht?!? Het resultaat ziet u in de header van deze site.