Amsterdam, 1 mei 2011 – De Reserve Reserves zijn niet de jongste meer. Elk weekend stappen, feesten, los- en diepgaan is aan de mannen niet meer besteed. Jammer eigenlijk, want een slagbeurt heeft net altijd iets meer cachet als je daarvoor je maaginhoud in de dichtstbijzijnde openstaande sporttas hebt kunnen leggen.

Maar er loopt tegenwoordig ook weer wat jong grut doorheen, en Koninginnendag blijft ook voor de oudjes nog wel een gelegenheid waarbij af en toe nog ‘ns flink onverstandig gedaan kan worden. De GGL zal gespannen geweest zijn, en als hij niet al G was, dan hadden er vast een paar extra G geworden van de twijfel over hoe zijn mannen zouden zijn opgedroogd. D-Day, de dag na Q-Day. Een ding wist hij alleen zeker: De voormalig GKL was er niet, het zou een gezellige middag worden!

Het bereiden van de bollen bleek bij Lautje in goede handen. Heerlijke gehakt met truffel mayonaise, mozzarella met pesto en kipsalade, de lat wordt op deze manier wel erg hoog gelegd. Helaas bleken de voorbereidingen voor de bollen net iets teveel energie gekost te hebben, waardoor de gebruikelijke Lauwe honkslagen uitbleven. De ultieme teamspeler dus, culinair presteren voor het team, ten koste van het eigen moyenne!

De wedstrijd begon met een grote deceptie (Jariño, dat betekent zoiets als ’teleurstelling’), er was ons namelijk een Yank beloofd, maar we kregen gewoon een uit de klei getrokken Hollander. Hadden de mannen zich de avond ervoor toch niet hoefen inhouden! Maar goed, met frisse tegenzin werd de Hollander langzaam maar zeker weggetikt van de heuvel. Waarna in de vijfde inning alsnog de Verlosser uit de States het strijdveld mocht betreden. Het stond 0-3 toen hij de heuvel beklom, en kreeg daarna nog maar twee punten tegen. Kortom, hij deed het best aardig, but not great! En daarvoor haal je natuurlijk zo’n exoot.  Aan de andere kant is het ook zo dat Olympia Haarlem al over een fantastische accommodatie beschikt, en daar het geld dus niet meer ingestoken hoeft te worden.

En een beetje bijzonder is die Amerikaan wel. Het viel niet direct op, maar het bleek voor hem mogelijk acht ballen af te schudden, en daarna toch met een worp te komen. Een snelle rekensom doet je dan realiseren dat de beste man NEGEN verschillende pitches heeft! We hopen de zeven pitches die hij deze wedstrijd heeft afgeschud later in de competitie nog een keer mee te mogen maken. Het vervelende van dat afschudden is vooral dat het errug veel tijd kost. VGM vond dat ook, vroeg time-out en belandde nadat hij een echte ‘beaner’ ontweken had in een geanimeerde discussie met de Yank. VGM was toch al een beetje uit z’n hum, dus dit kon ie er niet bij hebben. Gelukkig werd de taalbarrière niet geslecht en bleef het bij onvertaalde onvriendelijkheden.

Met de spreekwoordelijke bril nog op het scorebord gebeurde er in de eerste heft van de eerste inning iets bijzonders. De bal werd met enige snelheid geslagen naar de back-hand kant van Lautje, die deze al slidend wist te stoppen waarna vanaf de knietjes de bal richting één werd geslingerd. OUT! Mooie play. Ondanks de twee foutjes en een vangbal die geen vangbal werd, ziet het er defensief prima uit bij de Heren uit Bussum. Zelfs de Braziliaanse Tuinman leek even vijftien jaar jonger toen hij in volle vaart (nou ja, soort van) een scherpe dragbunt bare-handde en uitmikte op het eerste honk. Chapeau! (Jariño, dat betekent hoed). De eerste shut-out van het seizoen kan dan ook geschreven worden voor onze De Souza. Met drie gespeelde wedstrijden, al 25 innings en evenzoveel strike-outs levert ie meer dan z’n bijdrage aan het nakende kampioenschap.

Aanvallend begint het inmiddels ook aardig te lopen. Vandaag was de PC de laatste actieve Reserve Reserve die de akelige 0.000 achter z’n slaggemiddelde kon wegpoetsen. Met slechts een bescheiden slagprestatie heeft hij met bijzonder veel respect en verbazing gekeken naar de vier-uit-vier van Jopie die hem naar de astronomische gemiddelde score van 0.727 heeft gebracht. Gagarin en Keet deden met ieder twee hits ook goede zaken voor de gemiddeldes. Keet had daarbij ook de meest opvallende hits van de wedstrijd. Na de bom in de tweede inning zorgde hij in de achtste inning namelijk voor een stootslag-honkslag waarbij de loper van twee kon scoren. Een bijzondere prestatie die terug doet denken aan de film Major League waarin in de laatste inning het zelfde stuntje werd uitgehaald door veteraan catcher Taylor. Het enige dat eigenlijk ontbrak was het callen van een homerun, zoals ook ’the babe’ deed in 1932, maar hierbij dagen we hem daartoe uit voor een volgende gelegenheid. Voor deze wedstrijd was het voldoende, vijf punten voor, geen tegen.

Met drie gewonnen wedstrijden op rij, en de Hawks die punten verspelen bij de nummer laatst in de comeptitie, lijkt het eenvoudig. De Reserve Reserves hebben alles in eigen hand. Nog 17 te gaan!

Amsterdam, 25 april 2011 – Dit jaar zal er door de Reserve Reserves wat vaker op zaterdag gespeeld worden, en ook is het niet altijd meer 14:00 als de ump ‘play ball’ roept. Afgelopen zaterdag was zo’n dag. Om 17:00 kon de wedstrijd in Heerhugowaard aanvangen, prima tijd gezien de extreme temperaturen die Nederland teisteren.

De tijd van aan aankomst op het zonovergoten Heronische complex bleek te laat voor de brunch of de lunch en te vroeg voor de high tea. De vakkundig in elkaar geflanste broodjes carpaccio van Remco T. vielen door dit tijdstip dan ook wat zwaar op de maag. Voor de Reserve Reserves die gedurende dit seizoen ook de klos zijn bij een wedstrijd met een late aanvang zijn hier wat tips terug te vinden.

En dan de wedstrijd. Natuurlijk moet er gezegd worden dat er weer gewonnen werd, 4-11 deze keer, er moet gezegd worden dat er foutloos gespeeld werd, en zo moeten er nog wel een paar dingen meer gezegd worden. Maar als er iets over een sombrero gemeld kan worden, dan doen we dat natuurlijk als aller aller eerste! Deze dubieuze eer viel Lauwe Laurens namelijk ten deel. Al in de vierde inning was hij tot deze gedenkwaardige mijlpaal gekomen. Omdat er ook in de eerste wedstrijd al een paar K’s geschreven konden worden zit het record van 23 er gewoon in dit jaar, ondanks de korte competitie! De eerlijkheid gebied wel te zeggen dat Lautje ‘gewoon’ met twee hits, een ribbie en een heel erg makkelijk gestolen derde honk de wedstrijd kon afsluiten.

Voormalig Gastspeler Maarten had ook een goeie dag waarin wel behoorlijk wat gelopen moest worden. In de derde inning was het nog geheel op eigen initiatief, niemand had hem tenslotte gevraagd de bal over het hek te leggen. In het begin van de vijfde inning deed hij er nog een schepje bovenop met twee gestolen honken. In het tweede deel van die inning werd het lopen al minder vrijwillig. VGM was in het rechtsveld geposteerd, en de route die hij nam naar de line-drive draaier die zijn kan op kwam was ongeëvenaard. De naam die in goede Reserve Reserve traditie aan de route gegeven is, is de ‘O jee – route’. We gaan er namelijk wel vanuit dat hij dat ergens tijdens zijn doelloze spurt gedacht moet hebben.

Het hele team was foutloos, en dat geld dus ook voor Ed de Kroket die daar wel een compliment voor verdient. Nog onkarakteristieker waren de twee hits en de ribbie die hij produceerde. Daarmee lijkt hij de zeven slechte jaren definitief achter zich te hebben gelaten. De hitting streak staat op 2, dus ook voor Edje (zoals de PC ‘m soms liefkozend mag noemen) geldt: nog 18 te gaan!

De Souza moet er ook nog 18, maar dat lijkt gezien de vorm waarin deze mannetjesputter zich op dit moment bevindt absoluut geen probleem. Met 10 strike outs in 7 innings maakt hij het veld wel erg makkelijk foutloos te spelen. Voor De Souza zullen we de lat dus iets hoger moeten leggen. Nog 20 te gaan! Inclusief de twee play-off wedstrijden dus.

Remco T. probeerde weer eens een dragbunt, en een honk te stelen. De striemende hit die hij later produceerde zal er misschien voor zorgen dat hij wat minder de aandrang krijgt te bunten. Voor zijn steelprobleem ziet de PC eigenlijk nog maar één oplossing, een permanent Red Light!

De PC, vanwezge zijn fysieke gesteldheid tijdelijk Rochelende Ronald genoemd, kon niet imponeren tijdens zijn invalbeurt. Jariño kon dat duidelijk wel, niet alleen met een nuttige hit en een ribbie, maar zeker ook door zijn ijzersterke optreden op de heuvel in inning 8 en 9. De cijfers 2-0-0-0 liegen er dan ook niet om.

Het persoonlijke hoogtepuntje van de GGL beleefde hij toen hij, geïnspireerd door een onbekende vloeroefening van Jeffrey Wammes, onder een line-drive wegdook en daar vervolgens een achterwaartse salto met halve draai kon demonstreren. Ergens diep van binnen schuilt er nog ergens een atleet.

Volgende week wordt er afgereisd naar Olympia Haarlem. Dat klinkt makkelijk, maar de dag voorafgaand deze topper vieren de Reserve Reserves Koninginnendag. Erik, hou je broer een beetje in de gaten aub!? We hebben ‘m misschien wel nodig!

Amsterdam, 19 april 2011 – Na drie competitienederlagen op rij hebben de Reserve Reserves de weg naar boven weer gevonden. Gelukkig was dit de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen en zijn de genoemde verliespunten vorig seizoen al genomen.

Omdat de heren ook in seizoen 2010 een sterk begin kenden, en dat niet al te best afliep, is er van overmoed geen sprake. Dat de indrukwekkende reeks van 20 ongeslagen wedstrijden op 10 april 2011 is gestart, dat zal je nu nog niet vaak hardop gezegd horen worden. Maar dat  de reeks indrukwekkend wordt, dat staat als een paal boven water!

Vroeger was TIW Survivors ‘uit’ voor een groot aantal Reserve Reserves de enige thuiswedstrijd van het seizoen, maar nu ook Papibon en de Peanut hun handschoenen definitief aan de spreekwoordelijke Pijp van Maarten hebben gehangen is de PC de enige overgebleven echte Amsterdammer. Met een jaar meer ervaring dan vorig seizoen, en met een gedeeltelijk verjongde selectie werd de reis dus vanuit de Bussumse Vallei naar de hoofdstad ingezet.

Bij aankomst bleek dat er al optimaal gebruik werd gemaakt van de met zonovergoten velden. De teams die het hoofdveld bevolkte maakte ook niet echt de indruk dat ze van plan waren daar op korte termijn afscheid van te nemen. De scheidsrechter van dienst keek er naar en zag dat het goed was. Een lekkere dag in de zon zouden ook de Reserve Reserves en de hoofdmacht uit Diemen deze heer niet afnemen! Na een kleine vijf uur moest hij bij gebrek aan een gelijke stand toch afvlaggen voor de laatste inning.

Onvoorbereid, maar goed uitgerust en gevoed konden de teams toch maar een half uurtje later dan door de KNBSB bevolen aanvangen met de wedstrijd. En het begin was meteen veelbelovend, al in de eerste slagbeurt mikte Seb de bal tegen het hek waardoor ‘Ouwe leuner Gagarin’ het eerste punt op het niet werkende scorebord kon brengen. Voormalig Gastspeler Maarten (VGM) ging daarna direct door met waar hij de oefenstage mee begonnen was: met het slaan van pop-flies, met dit verschil dat de pop- fly deze keer goed was voor een punt, en dus als opofferingsslag én ribbie in de boeken komt. Geschrokken van het onverwachte succes kreeg hij z’n volgende slagbeurt turend drieslag, met nog een rommelhitje en een echte klap kan hij desondanks terugzien op een geslaagde seizoensstart.

Ook Jopie had een goeie dag want met drie uit vier sloeg hij meer hits dan dat we normaal van de broertjes Calis opgeteld in een wedstrijd te zien krijgen. Voormalig GKL en Jariño sloegen ieder twee hits. De vierde slagbeurt van Jariño leverde daarna nog een opmerkelijk moment op. Zonder nullen en met VGM op het eerste honk produceerde hij een boogbal die met twee honken bezet een ‘infield fly’ genoemd zou worden. Toen deze bal uit de handschoen van de kortestop toch het gras van het infield wist te bereiken callde de veld-ump direct ‘intentional dropping’. Een briljante play als ie lukt, als ie niet afgecalled wordt, en als ie expres is, want het mag geen geheim zijn dat je als verdedigende partij beter Jariño als honkloper kan hebben dan een dronken zeeleeuw met krukken. Het feest ging niet door, Jariño werd dus ‘gewoon’ uitgecalled, en VGM bewees vervolgens dat je helemaal niet langzaam hoeft te zijn om tóch van het honk gepikt te worden. Twee nullen dus, waarna de GKL er natuurlijk weer voor zorgde dat de slagman na hem lead-off kon zijn in de volgende inning.

In de achtste inning was het verschil al gemaakt, maar toch zat er nog wat druk op deze slagbeurt. Een sombrero is altijd goed voor de moraal, en de eerste kans hierop kwam ook al meteen in deze eerste wedstrijd. Lautje zorgde echter met z’n hit en ribbie voor het achtste punt voor HCAW, en twee teleurgestelde dug-outs.

Hubie heeft al vroeg in het seizoen de vorm gevonden. Een paar bloopshithits en een foutje zorgde in de eerste inning nog voor twee tegenpunten, het derde punt dat in de achtste inning nog over plaat kwam kon niet meer deren. Met 6-0-6-2 lijkt er voor de rest van het seizoen geen vuiltje aan de lucht. Kortom: ‘one down, nineteen to go’.

PS De wedstrijd werd mede mogelijk gemaakt door de voortreffelijke bollen van Keet!

Amsterdam, 10 april 2011 – Omdat de grootste tegenstanders van de Reserve Reserves doorgaans de Reserve Reserves zelf zijn, is het soms goed een keer objectief met de neus op de feiten gedrukt te worden:

De ‘bom’ van Seb vorige week blijkt na bestudering van de beelden én het vergelijkingsmateriaal slechts een ‘rotje’. Het klapje had in Bussum niet eens over de hal heen gekomen!

Daarbij moet ook niet vergeten worden dat er vorige week weer een sterk staaltje ‘Gissen op Van Wissen’ gespeeld werd. Uit onderstaande scorekaart blijkt dat de Reserve Reserves het gokken nog niet vervolmaakt hebben. Goed om hier ook te melden dat Heer Van Wissen op zondag nog wist te melden dat zijn optreden van zaterdag tegen de RR’s tevens zijn eerste balcontact van het seizoen was.

Veel succes vanmiddag, en de rest van de competitie!

Amsterdam, 29 maart 2011 – Het oefenseizoen is alweer een tijdje onderweg, maar de PC laat het nog behoorlijk afweten als het gaat om de te tikken stukjes. En dat ligt niet aan een tekort aan inspiratie!

Je kunt nog denken dat er over de ontmoeting met Het Derde niets geschreven is uit respect voor de collega-HCAW’ers, maar wie dat denkt kent de PC niet goed. Door de typ-vertraging komen de Reserve Reserve Reserves in ieder geval goed weg. Er was begin maart nog geen scoreblok beschikbaar, dus alle hits van Remco zullen in mum van tijd in de vergetelheid raken.

En waarom dan geen stukkie over de vroege lente in Apeldoorn? Pure laksheid van de GKL. Het spontaan getikte stukje van een week eerder had weinig om het lijf, moet hij zelf ook gerealiseerd hebben, want het was lang wachten op een vervolg. We wachten nog steeds! En dat terwijl Seb voor de tweede week achter elkaar iets verrassends had meegenomen!! En de tweede week was net zo lekker als de eerste! We hadden hier graag foto’s laten zien van hoe we met z’n allen zowel de eerste als de tweede week van al dat lekkers hebben genoten, maar omdat op deze site dus ook kinderen kunnen komen hieronder slechts beeld van de laatste week.

Over afgelopen zondag is ook nog steeds niets verschenen, maar dat valt de GKL niet te verwijten, hij is definitief bedankt voor zijn diensten. Dit betekent gelukkig ook dat er een eind is gekomen aan de misplaatste grappen en flauwe teksten.

Maar goed, zondag werd, zonder Gagarin die een thuiswedstrijd liet schieten, Zuidvogels aangepakt. De eeuwige striemende wind die altijd lijkt te waaien in Huizen was voor de verandering een keertje afwezig. Hoogstwaarschijnlijk in de war gebracht door het ingaan van de zomertijd. Of afgeschrikt door Jariño die ondanks het ingaan van diezelfde zomertijd gewoon op tijd was. En nu komt het: met de bollen!! Jammer dat iedereen net ontbeten had, en dat de familie Koenen niet weet wat ‘afbakken’ betekent. (‘nee hoor, dat zijn gewoon hele witte broodjes’). Al was dat meer een geluk bij een ongeluk.

En dat was overigens niet het enige ongeluk die middag. In het rechtsveld van de tegenstander leidde diverse fruitige routes tot hilarische momenten, en ballen die onverwacht het gras wisten te bereiken. Bijna iedere keer resulterend in een punt of wat. Maar het betrof slechts een oefenwedstrijd, ongelukken dus met alleen wat blik- en egoschade.

Volgende week gaat het echt gebeuren. De Reserve Reserves gaan naar Den Bosch om daar de boel op stelten te zetten, en misschien wordt er ook gehonkbald.