HCAW druipt af bij The Return of the Deken

Bussum, zondag 7 juni 2009 – Een regenachtige, lange en troosteloze zondag is na een wedstrijd van liefst 3,5 uur geëindigd in een anticlimaxaal 4-4 gelijkspel. De trotse koploper uit Bussum bleek bij aanvang lang niet zo trots en speelde een bedroevende partij tegen het dappere Herons.

De eindeloze confrontatie tussen de Reserve Reserves van HCAW en het jonge vlaggenschip uit Heerhugowaard kende eigenlijk slechts één hoogtepunt. Hoewel het tweede veld eigenlijk geen plek is voor de Return of a Legend, waren de treden van voormalig sterwerper Jeroen Deken op het Gooise gras niet minder dan glansrijk. De veteraan luisterde zijn prima coachspel op met een reeks goede innings op de heuvel, een verdienstelijk vieze stootslag en een al even imposante homerun.

Malaise
Van de zijde van de Bussummers viel van meet af aan weinig te genieten. Het tweede team van HCAW startte uiterst slap en enkel de werpers wisten zich enigszins aan de malaise te onttrekken, evenals de Braziliaanse tuinvirtuoos Jariño Koenen, die een aantal harde dajakkers produceerde.

Deken’s diversiteit
Afgezien van de paar kleine lichtpuntjes, ontbrandde de wedstrijd pas echt na een inning of acht. Hoewel vooraf werd gepredikt voor een korte snelle wedstrijd met het oog op de weersverwachting (regen), bleek tegen het eind van de reguliere speeltijd dat een spannende ontknoping zou volgen. Met een 3-3 gelijkspel nam eerdergenoemde Deken in de achtste inning het werpen over van zijn jeugdige reigers, waarna hij in de aansluitende negende slagbeurt prompt de bal over het hek joeg.

Het is te danken aan een bom op het hek van vermeend ‘stats-slacker’ Robert Keetelaar dat de Reserve Reserves de aansluiting hielden en uit konden zien naar een regenachtige verlenging. Om de toch al aftandse wedstrijd nog naarder te maken, ging vervolgens ook het arbitrale duo meermalen in de fout, waardoor de wederzijdse frustratie bij beide ploegen zich opstapelde.

Uiteindelijk bleken de beste kansen in de verlenging voor HCAW2, waarbij zelfs tweemaal het derde honk bezet kwam. Helaas was zelfs de papieren coach van de Reserve Reserves niet bij machte het winnende punt over de thuisplaat te brengen, waarna de wedstrijd besloten werd met een klotegelijkspel. Fijn voor de Herons, terecht voor The Deken, maar verder k*t natuurlijk.

 

Koploper worstelt, maar zegeviert met verve

Bussum, zondag 31 mei 2009 – Onder luid gejuich van de massaal toegestroomde HCAW-supporters hebben de Reserve Reserves uit Bussum de koppositie met verve verdedigd. Na een boeiend schouwspel trokken de blauwen tegen WSB uit Apeldoorn tamelijk geflatteerd aan het langste eind met 11 – 3.

De slaggemiddelden kelderden, het aantal strike-outs steeg, maar de koppositie werd verstevigd. Ook met de honderden priemende ogen van twaalf- tot zestienjarige, vrouwelijke critici op de tribune, bleken de Bussummers in staat het resultaat heilig te verklaren. De collectieve teamprestatie bleek het belangrijkste en dus werden individuele statistieken moeiteloos terzijde geschoven, ten bate van een degelijke overwinning, en uiteraard een bronzen teint.

Wil iemand even uitleggen wat ´antoniem´ betekent?
WSB uit Apeldoorn trad voor de Pinksterwedstrijd op zondagavond aan met een lange, blonde, maar vooral stevig gooiende werper. Aangezien de Reserve Reserves dit seizoen veelal worden geconfronteerd door het antoniem van deze pitcher (donkerharige, kleine drollenwerpers), begon het matig aan de wedstrijd. De ene na de andere slagbeurt werd met drie swings afgerond, en bijna de voltallige line-up droop kansloos af na een weinig bevredigende exercitie.

Flacku versus Albino: 0-3
Godzijdank had de voltallige selectie van het derde, voorheen vierde team, zich voor de gelegenheid licht beneveld genesteld bij het eerste honk om het vlaggenschip van HCAW door de donkere innings te slepen. Onder luid gejuich besloot daarop El Albino, Jopie Calis, het tij te keren en een mokerslag uit te delen aan het adres van de brute Apeldoornse ´flacku´ (voor de niet-Antillianen: dit betekent ´lange dunne´). Het bleek het begin van een imposante reeks honkslagen van de thuisploeg, en een verdienstelijke 3 uit 3 middag voor de Albino.

Omdat de werpers aan de zijde van de Bussummers zich zoals gewoonlijk evenmin onbetuigd lieten, liep de thuisploeg en trotste koploper hierdoor snel uit naar een comfortabele voorsprong. Met een geflatteerd, maar heerlijk scoreverschil, gingen beide partijen rusten in een snikhete zonnebreak.

Drop ´em like they´re hot…
Terwijl de hete pufjes na de overheerlijke Turkse pizza´s langzaam opborrelden, bloedde het feestje langzaam dood. De boomlange WSB-werper met fastballs van midden-80 bleef de gehele wedstrijd staan, maar de spanning was verdwenen. Doordat de 14 strike-outs niet op wogen tegen de 13 hits en 11 punten van HCAW, verstevigde de thuisploeg zijn mooie positie op de ranglijst en blijft het rariteitenensemble een voorname kandidaat voor de titel.

Na bestudering van de beelden van de zevende inning van de wedstrijd van afgelopen weekend, blijkt dat niet de beslissingen van de scheidsrechter discutabel waren, maar dat het verslag in de Gelderlander op een discutabele manier tot stand is gekomen.

Een oplettende toeschouwer met handycam wist het breekpunt in de wedstrijd te herkennen. HCAW 2 – Hazenkamp, 5 – 4!

(de derde wijdbal op 2:00, de vierde wijdbal op 2:55)

Hoe de eerste klap nog maar net een daalder waard werd

Bussum, zondag 24 mei 2009 – Eénmalige opleving in het slagperk en een virtuoos optreden van hittebestendige Braziliaan de Souza schenkt HCAW 2 een 5-4 overwinning op de Hazenkamp en de koppositie in de 2e klasse A.
(de rol van de ‘blues’ wordt soms onderschat red.)

Afgelopen weekend werd duidelijk dat de recente prestaties van de reserve reserves niet alleen hebben geleid tot de koppositie in de aantrekkelijke aluminium hoofdklasse maar ook tot een steeds groter wordende schare fans. Waar dit weekend al sprake was van een buitengewoon goed gevuld stadion is de verwachting dat de wedstrijd tijdens het komende Pinksterweekend zelfs tot een overvol stadion gaat leiden. “Het is natuurlijk geweldig om dit mee te maken, maar juist op dit soort momenten moet je als sporter met beide voeten op de grond blijven staan. De ene dag ben je nog de held, maar de andere dag kan je ook weer de schlemiel zijn”, aldus ex-international en hoofdcoach Berrevoets.
De toegestroomde fans zorgden er in ieder geval voor dat HCAW sterk uit de startblokken kwam. De eerste inning kwam maarliefst de gehele slagploeg aan de beurt en werden er direct 4 punten op het bord gezet. Waar een deel van het team al met zijn gedachtes bij een koud biertje op het terras zat, werd al snel duidelijk dat de tegenstanders uit Nijmegen zich niet zomaar gewonnen gaven. In de eerst opvolgende slagbeurt werd de stand direct gelijk getrokken en ook in de daaropvolgende innings ging er meer dreiging uit van de gretige Nijmeegse slagploeg dan van de Bussumers. Overigens was dit voor een belangrijk deel te danken aan de Cubaan Cespedes die als één van de weinige goed zicht had op de ballen van de Souza. Naar verluidt is de Cubaan per boot over de Waal uiteindelijk in Nijmegen terecht gekomen, alwaar hij een welkome versterking is.

De duimbeschermer
Ondanks het feit dat er tot aan de 8e inning geen verandering in de score is geweest zijn er op aanvallend vlak wel degelijk twee pluspunten te benoemen. De Kroatische catcher Andrlik wist voor de 2e week op rij zijn totaal aantal hits te verdubbelen en lijkt definitief uit zijn slump. Ook voor de boomlange Krijtje lijkt de ergste periode voorbij en kon eindelijk weer een hit genoteerd worden. “De coach heeft geprobeerd de druk bij hem te ontnemen door hem op de 7e slagpositie in de line-up te zetten en dat heeft goed uitgepakt”, aldus papieren coach Bouwman. Navraag bij Krijtje zelf leidt overigens tot een verontwaardigde reactie. Hij is het niet eens met de analyse van Bouwman en zegt er zelf van overtuigd te zijn dat de andere kleur duimbeschermer de belangrijkste reden is voor zijn mentale ommezwaai.

Voor altijd in de boeken
Dankzij een bases loaded walk in de 8e inning kon HCAW 2 eindelijk weer de voorsprong pakken (5-4). Voor de in topvorm verkerende de Souza was de 9e inning vervolgens alleen nog maar een formaliteit en kon de wedstrijd winnend worden afgesloten. Het was op zijn minst bovenmenselijk te noemen dat de Braziliaan in deze hitte 9 innings heeft weten vol te maken. “De geheime trainingsstage in Oman van vorig jaar heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen. Wanneer je dagenlang in de woestijn bivakkeert met temperaturen van rond de 50 graden Celsius leer je je eigen lichaam goed kennen. Deze kennis geeft je tijdens dit soort dagen de mogelijkheid om de wedstrijd zo op te bouwen dat je zelfs op het einde nog kan pieken. Als ik eerlijk ben had ik had eigenlijk nog wel een aantal innings willen doorgooien”, aldus de Souza.
Niet alleen deze prestatie maakte dit een dag voor hem om nooit meer te vergeten. De Souza zal namelijk voor altijd de boeken in gaan als de eerste werper allertijden die 3 keer een bal weet te vangen in 1 inning. “Geweldig, en ik heb ze niet eens gezien!”, lacht de Souza.

Na twee krappe maar belangrijke overwinningen op rij wordt het interessant om te zien of de reserve reserves volgende week in een vol stadion de druk aan kunnen en de kersverse koppositie kunnen behouden.

Papi

Druilerige zondag ontaardt in eerbetoon aan Snoop

Alkmaar, zondag 17 mei 2009 – De gedoodverfde afgelasting tussen Alcmaria2 en HCAW2 leverde een weinig beklijvende wedstrijd op, met een eenvoudige victorie voor de bezoekers: 5-13.

Dankzij een dubieuze taakstraf van de Noord-Hollanders en een vooruitziende blik van de lokale meteorologen, was het de aanvangstijd van het duel tussen Alcmaria 2 en het sterrenensemble van de Reserve Reserves op voorhand verlaat naar 16.00 uur. Een juiste inschatting, want waar de regengoden zich in de ochtend nog stevig roerden in onze provincie, bleek de namiddag slechts wat druilerig. De afgelasting werd daardoor ternauwernood afgewend, waarmee de eerste ‘bijna’ van de dag een feit was (bijna afgelast dus…). Velen zouden volgen.

Blonde God blijkt zeldzame ‘choker’
Hoogtepunt van de verder weinig verheffende zege van de Bussummers was de ‘bijna cycle’ van Yuri Paparin de Smet, die zijn eerste slagbeurt opluisterde met een brute homerun, in zijn tweede slagbeurt de bal roste voor een triple, om aansluitend ook een tweehonkslag te produceren. De kenners concludeerden prompt dat een cycle niet ver weg was, want louter een ‘single’ scheidde de trotse Huizenaar van voltooiing van deze prestigieuze cyclus. Helaas bleek zelfs Paparin niet bestand tegen de druk: de blonde Godheid ging 0 uit 2 en noteerde een nieuwe ‘bijna’.

Drop it like it’s hot
Rechtsvelder Ed de Kroket – blijde vader van een kleine Van Dobbe – mocht halverwege de wedstrijd aanleggen voor een eenvoudige vangbal, maar zag het noodlot ingrijpen waardoor de bal uit de handschoen viel. Gelukkig wist de koene strijder het onheil af te wenden door de loper op het eerste honk dan maar uit te strepen op het tweede honk. Niet veel later ging ook de gelouterde Ronald B in de fout met een vergelijkbaar incident. Geleerd van het snelle handelen van de Kroket op veldpositie 9, maakte ook de korte stop de nul op het tweede honk, maar de opstapeling van ‘bijna vangballen’ was opvallend.

Doe die man een taalcursus
De twee incidenten met hoge ballen waren niet de enige ‘drops’ van de dag, want ook eerste honkman Ibo’tje Ban den Brano besloot een referentie te maken naar de gevierde hit van ghetto-icoon Snoop Dogg. Klaar voor het ‘rondje’ na een eenvoudige nul, viel de bal uit de werphand van de linkshander, waarna de scheidsrechter hoogst onverwachts de nu al historische woorden sprak “no control over the ball”. Schijnbaar aangedaan door de entourage verloor de vriendelijke man in de blauwe outfit alle controle over de Nederlandse taal. Hoewel de bal exact deed wat de HCAW’ers wilden, bleek de ‘bijna control over de ball’ ontoereikend om de umpire te overtuigen van het tegendeel.

Drop It Like Its Hot (Snoop Dogg feat Pharrell) – MyVideo BelgiëTenslotte nog één laatste nieuwsfeit: Sander Fokker slaagde erin om ‘bijna eigenhandig’ een overheerlijke maaltijd te bereiden voor zijn teamgenoten. Met een beetje hulp uit Buenos Aires van de nog lang niet vergeten Daco Boogaard, kwam een uitmuntende pasta op een al even goede picknicktafel.