Halverwege weetjes; Er is altijd wel een goed cijfertje te vinden

Amsterdam, 20 juni 2010 – Precies op de helft van het seizoen een kleine statistieken round-up.

Het team slaggemiddelde van de Bussumse Reserve Reserves staat op een respectabele .328. Opgesplitst wordt dat bij thuiswedstrijden .326 en bij uitwedstrijden is het .331. Erg constant dus, al zijn de individuele verschillen groot. Jariño betreedt het liefst het eigen perkje en slaat bij thuiswedstrijden .630. Gagarin houdt van reizen en heeft bij uitwedstrijden een slaggemiddelde van .583 en een slugging van 0.917(!). Erik C. is ook meer een uit- dan thuismens en gaat on the road .462. Ed de Kroket leeft voor het thuispubliek en slaat dan ook .458 in de vallei. Maar de PC slaat met .375 weer bijna honderd punten meer uit dan thuis. Hieronder het complete overzicht:

Het mag duidelijk zijn. Er is altijd wel een positief cijfertje te vinden, als je maar lang genoeg zoekt. Hopelijk gaan de Bussumers dit weekend met deze wetenschap aan de slag en gaan ze als team JEKA te lijf. De bokaal mag dan uitgereikt worden aan de slagman die met nul uit vijf het winnende punt binnen slaat met een fout-vier.

Honkbal is een sport van statistieken

Amsterdam, 19 juni 2010 – Afgelopen woensdagavond stonden de koplopers uit de Hoofdklasse Alu weer tegenover angstgegner WSB. De Bussumers stelden niet teleur en veegden vakkundig de uit Apeldoorn afgereisde WSB-ers van de betonplaat. In zeven innings, met zonnestop, werd het 13-3.

Dat de Reserve Reserves een aardig balletje kunnen slaan was al bekend. Dat sommigen dat net iets beter doen dan anderen is niet verrassend. Dat het belang van de individuele slagprestaties door sommige HCAW-ers als belangrijker dan het gemeenschappelijke belang wordt beschouwd is minder fraai. Vorige week werd het Jariño Alarm ingesteld om het janken om de cijfertjes tegen te gaan, maar dat is vooralsnog zonder succes. Tijdens de wedstrijd tegen WSB werd een nieuw dieptepunt bereikt. De voormalig GKL presteerde het tijdens de wedstrijd ‘live’ zijn slagprestaties op te vijzelen. Voorheen gebeurde dat nog door de Designated Scoorder om te kopen met kikkertjes, tegenwoordig zijn de vermogende Reserve Reserves daar niet zo gevoelig meer voor. Dit resulteerde in het ontvreemden van het schrijfgerei en het eigenhandig aanpassen van de scorekaart. Weinig subtiel zoals hieronder goed te zien is.

Het trieste van het verhaal is dat alle efforts bij voorbaat zijn gedoemd te mislukken. Alle cijfers worden dubbel gecontroleerd, maar de belangrijkste reden is wel dat Jariño toch niet meer te achterhalen is. De beukende tuinman ging weer drie-uit-vijf en komt daarmee uit op een ongeloofwaardige .550 voor het hele seizoen. De rest van de Reserve Reserves moet het dus doen met het gevecht om de tweede plaats.

Tegen WSB moest weer een beroep gedaan worden op het Gastspeler-bestand. Ook deze week pakte dat weer goed uit. Didi zat niet alleen nuttig de hele wedstrijd achter de plaat (alleen als HCAW in het veld stond), maar sloeg twee hits waarvan de laatste ook nog ‘ns goed was voor een ribbie. Seb was verantwoordelijk voor de mercy-rule-walk-off-double. Belangrijker nog was de prestatie van Guido die een uitstekende relieve-job deed en de Rosmalenezen tot wanhoop dreef met z’n side-arm geworden projectielen.

Nadat Keet na al die jaren opnieuw voorgesteld was aan de heuvel en hij deze vervolgens beklommen had begon hij verrassend als startend werper. Maarliefst zeven K’s in vier innings konden genoteerd worden! De bedoeling was de ‘echte’ werpers te sparen voor de zware taak dit weekend, maar deze prestatie biedt perspectief voor de rest van het seizoen.

Negen strike-outs in zeven inning betekende dat het veld 14 nullen moest maken. De afgelopen weken ging dat niet vlekkeloos, sterker nog, het veldspel van de Bussumers had een zeer hoog vlek-op-vlek-gehalte. Tegen WSB werd voor de verandering weer ‘ns foutloos gespeeld. De Bussumse Reserve Reserves zijn klaar voor JEKA, die, om ze voor te blijven, nog even wat verliespunten moeten oppikken. Een ouderwetse vierpunten wedstrijd dus!

Geen makkelijke wedstrijden in de Eerste Klasse B

Amsterdam, 15 juni 2010 – De Reserve Reserves van HCAW hebben afgelopen weekend met grote overtuiging de kop op de ranglijst herpakt. Ondanks verwoede sabotage pogingen van de PC werden de Gryphons met 13-1 aan de kant gezet. Schiedam deed de sportieve plicht en won van Jeka. Met nog maar 12 wedstrijden te gaan is het kampioenschap in eigen hand en daarmee haast niet meer te ontgaan.

Er zijn geen makkelijke wedstrijden in de Eerste Klasse B. De wedstrijd dit weekend was daarop geen uitzondering. Er werd door een aantal Reserve Reserves weer behoorlijk geworsteld met de vorm. De nummers 2, 3 en 4 van het slaggemiddelde-klassement kwamen niet tot honkslagen en hadden daardoor een minder fortuinlijk weekend. Kosmonaut Gagarin kon nog wel z’n tiende en elfde vier-wijd noteren. Hij bevestigde daarmee zijn nominatie voor de Gouden Steunpilaar (leuner van het jaar).

Koploper Jariño herstelde zich na een vroege vang-9 nog behoorlijk en ging weer ‘gewoon’ drie uit vier met twee dubbels. Statistisch gezien kan de vrolijke tuinman al voor de zomerstop de Batting Crown binnen slepen.

Beoogd startend werper Papibon was nog niet hersteld van de builenpest die hij het weekend ervoor had opgelopen tijdens een ‘feestje’. Gelukkig kunnen de Bussumers in dit soort gevallen altijd nog terugvallen op rots in de branding De Souza. De Rosmalense slagploeg kwam in zeven slagbeurten tot slechts één hit en één keer vier wijd. De overige vier(!) keren dat een honkloper het eerste honk kon bereiken was dat aan het verre van vlekkeloze veldspel van de Bussumers te wijten.

De aanmoedigingsbokaal, die verrassend genoeg niet fysiek uitgereikt kon worden omdat Jariño ‘m vergeten was, ging voor deze wedstrijd naar de PC. De uitmuntende prestaties die hieraan ten grondslag lagen werden niet alleen aan slag geleverd (twee keer in een dubbelspel geslagen), maar ook in het veld kon hij een stempel drukken. Zo was hij eigenhandig verantwoordelijk voor het enige punt van Gryphons (gemist ploppertje in het rechtsveld). Eenmaal naar het derde honk verhuisd ging het niet veel beter en ook daar werd een kans op een nul vakkundig met de knie weggeknikt.

Als er dertien punten gescoord worden is er meestal ook nog wel iets positiefs te melden over de slagprestaties. Met een striemende lead-off hit in de eerste inning leek gelegenheids catcher Tolenaar te willen zeggen dat hij het diepe, diepe, diepe, diepe, diepe, diepe, diepe dal achter zich heeft gelaten. Verder gingen naast Jariño ook Gastspeler Seb en Ed de Kroket 3-uit-4. De manier waarop De Kroket de ploppertjes tot hits wist te verheffen was onnavolgbaar. Gesterkt door de wetenschap dat hij, voordat de wedstrijd van afgelopen weekend begon, al meer hits had verzameld dan in seizoen 2009 wist hij alle ballen tot vallen te dwingen. Een uitmuntende kwaliteit die leidt tot een mooie plek tussen de echte mannen in het slagklassement.