Amsterdam, 22 augustus 2010 – Met een nog bittere smaak in de mond van de verliespartij tegen Pioniers reisde de Reserve Reserves vandaag af naar Schiedam. Eerder dit seizoen waren de Schiedammenaren verantwoordelijk voor een pijnlijk Bussums verlies, vandaag liep het anders. Na een grillig scoreverloop werd de wedstrijd redelijk eenvoudig in zeven inning beslist in het voordeel van de vrolijke Bussumers. Het werd 7-18.

Het veld van Schiedam is niet het grootste veld in de Eerste Klasse B, de hekken daarentegen dingen wel mee naar de titel voor de hoogste omheining. Het meest opvallende dode object van vandaag was echter niet in het buitenveld, maar direct achter de catchers te vinden. Deze extra Schiedammer werd af en toe als troef ingezet, meestal als de Bussumers aan slag waren, maar ook in de Schiedamse beurten liet hij zich niet onbetuigd.

Papibon werd in de eerste slagbeurt van de Schienezen al geconfronteerd met een akelig bewegende brievenbus. Toen hij de beweging hiervan een beetje door begon te krijgen, bleek de enige slagbal die mogelijk was precies dié bal te zijn waar de heren uit Schiedam de hele zomerstop op hadden geoefend. Dit resulteerde in een vroege 3-0 achterstand.

Geïntimideerd door al dit slaggeweld kwamen de Bussumers er ook in hun tweede slagbeurt niet aan te pas. Pas in de derde slagbeurt kwam door een hit van Keet het eerste punt op het scorebord. De gelijkmakende slagbeurt was bijna het vermelden niet waard geweest, ware het niet dat het Reserve Reserve binnenveld een bijzondere actie uit de mouw toverde. Een zelden vertoonde vier-naar-vijf-naar-twee-naar-vijf-naar-twee-naar-zes zorgde voor de tweede nul en tevens het verdedigende hoogtepunt van de wedstrijd. Deze week wordt er getraind op de run-down.

Het begin van de vierde inning leek de kanteling van de wedstrijd in te leiden. De vierde keer vier wijd in de inning zorgde voor het tweede punt (de wet van Wiebe, voor de kenners). Keet had al ’n keer vier wijd gehad en vond dat wel genoeg, een Grande Salami (link verwijderd) was het gevolg.

De voorsprong werd in de gelijkmakende beurt alweer snel verspeeld, niet in de laatste plaats door falend veldspel. Om Papibon te beschermen tegen verder Bussums falen werd hij vervangen door De Souza die ook zonder z’n curveball prima een wedstrijd op slot kan gooien. Papibon was echter nog lang niet leeg, en wilde graag laten zien dat het echt allemaal niet aan hem lag, maar aan de twee ploppertjes, het poorten van Jariño, en de bramenroute die Ed de Kroket graag nog even wilde laten zien. Inderdaad wat veel tegenslag van buitenaf voor één inning. Papibon kon de teleurstelling maar moeilijk verbergen.

In de vijfde inning moest weer een nieuwe Schiese opgooier de Reserve Reserves tegenhouden. Ondanks het dode object achter de Schiedamse achtervanger werd ook dat geen succes. Drie keer vier wijd, twee keer geraakt werper en twee hitjes zorgde voor vier punten.

De zesde Bussumse slagbeurt zorgde voor veel verwarring, vooral bij de PC, en pas bij terugkomst in Amsterdam. Het gaat te ver om precies uit te leggen waar die verwarring uit bestond, maar goed is te weten dat de PC op dat moment, ondanks z’n twee gebroken ribben, Gagarin moest vervangen en iemand anders het scoren had overgenomen. Klik hiernaast voor het originele scoreformulier en de reconstructie waaruit moet blijken hoe het echt gelopen is.

Uit beide versies blijkt in ieder geval dat er zes keer gescoord werd, Tomba terug is van vakantie, Seb weer ‘ns ongenadig hard heeft uitgehaald en de PC twee keer uit ging in één inning.
In de zevende inning werd er nog een safety puntje bij gefrommeld die na de zevende Schiedamse slagbeurt niet nodig bleek te zijn.

Amsterdam, 15 augustus 2010 – De kampioensaspiraties van de Reserve Reserves hebben dit weekend een forse deuk opgelopen. Hoofddorp thuis, altijd lastig. In Bussum werd het 0-7 voor de bezoekers die daarmee een gat van drie punten sloegen. Met nog vijf wedstrijden te gaan is een nieuw kampioenschap niet onmogelijk, wel onwaarschijnlijk.

Het verhaal van de wedstrijd begint eigenlijk al voor de batting practice. Een lading glasplaten was in contact gekomen met het, toch al opgebroken, stuk A1 tussen Amsterdam en Bussum, en had dit niet overleefd. Dit resulteerde in een gigantische puinhoop en een aanzienlijk vertraging voor de tegenstanders, en ook voor de PC.

De biepie zag er dus meteen al anders uit. De PC zat in de groep van Papibon, en toen deze besloot de bal over het midveldhek op het inmense hoofdveld te slaan, toen waren de rapen gaar. De PC moest en zou dat minmaal evenaren, zijn geest was er al helemaal klaar voor, zijn oude lichaam helaas niet. De onogelijke swing die volgde resulteerde in een aanzienlijke luchtverplaatsing, een bal in het dak van de slagkooi, en een met vet beklede spier die dacht ‘bekijk het verder maar’. Een pijnlijke groundout op kort, een vier wijd kaal, en een oncomfortabele steelpoging zonder sliding, waren vervolgens genoeg. De PC kon niet meer verder, en er mocht gegoocheld gaan worden met de opstelling. Erik C. werd van aangewezen slagman ook velder en mocht naar drie, Jariño mocht naar kort, De Souza mocht/moest zelf gaan slaan.

Dat leverde dan ook letterlijke wat ongebruikelijke plaatjes op. Plaatjes die gelukkig vastgelegd zijn en die we de bezoeker van deze site niet willen weerhouden.

De Souza lanceerde in z’n eerste slagbeurt een raket naar het midveld

Papibon had z’n hoogtepunt aan slag al tijdens de biepie gehad.

De eerste drie innings liepen gelijk op, beide ploegen waren dreigend maar wisten niet te scoren. Dat is ook het verhaal voor de rest van de wedstrijd van de Bussumers. Het was niet sterk aan slag en er werden 15 mensen achtergelaten op de honken. De 7 hits waren dan ook te verdeeld om schade toe te brengen aan de werper die ogenschijnlijk te pakken was. Niet dus. Alleen Jopie C. kwam met z’n twee hits een beetje op het gewenste niveau.

In het veld liep het redelijk. De Souza gooide sterk en en ook Papibon deed z’n werk door de laatste twee innings een no-no-yes-yes-yes te gooien. (no hits, no runs, drie keer vier wijd)

Bij Hoofddorp was het een ander verhaal. 7 punten met 10 hits is bijzonder effectief. Ondanks het feit dat de Pioniers weer met een gigantische hoeveelheid spelers het veld betrad waren er eigenlijk maar drie gevaarlijk. Zij zorgden met acht hits voor de meeste schade. Het is niet gebruikelijk dat er op deze plek ook tegenstanders genoemd worden, maar voor meneer De Graaf maken we hier een uitzondering. Zijn twee dubbels, homerun en 4 ribbies waren funest voor de Bussumers.

En nu we dan toch tegenstanders aan het noemen zijn… Honkballegende Lars Koehorst a.k.a. El Ploffo blijft trouw aan de club waar hij de meeste furore haalde. Ook bij de wedstrijd in Hoofddorp was hij al bijzonder waardevol voor de Bussumers. Toen was zijn ‘prestatie’ goed voor ‘De beer van de armoede’. Deze week was hij met z’n nul-uit-vijf de minst waardevolle speler van de Pioniers, en daarmee de meest waardvolle voor de Reserve Reserves. De bokaal, helaas dus virtueel, gaat deze week wederom naar ‘El Ploffo’.