Amsterdam, 24 mei 2013 – Het vlot nog niet erg met de vorm van de Reserve Reserves. Aan de stand aan de ranglijst is het niet echt af te lezen, maar aan slag bakken de heren er niet veel van. Gisteren werd de wedstrijd tegen de hekkensluiter in de 1ste Klasse A, Alcmaria Victrix, ternauwernood met winst afgesloten. Het werd in Bussum 8-4.
Het goede nieuws was dat na de hevige stortregens van afgelopen week er tóch gewoon gespeeld kon worden op het Bussum-turf. Vorig jaar had de wedstrijd er na dit noodweer zeker uit gelegen. Het veld lag er dus prima bij, al werd het wel even spannend toen de zeilen van het gravel af gemanoeuvreerd moesten worden. Dat ging goed, bij alle vijf de zeiltjes, play ball!
De GGL had voor de gelegenheid weer geshopt bij de Houten Hoofdmacht en had De Kreis bereid gevonden op de heuvel het spits af te bijten. De jongens van het Eerste worden op deze manier ook bekend gemaakt met het fenomeen ‘winnen‘ wat weer goed moet zijn voor het zelfvertrouwen. Misschien is dit net een beetje een misplaatste opmerking, want juist gisteren wist de Hoofdmacht van HCAW weer punten te pakken, weliswaar ook tegen ‘hun’ hekkensluiter, maar toch.
Dan de wedstrijd in Bussum. Net als de vorige keer beleefde De Kreis(2) een ingewikkelde eerste inning. Drie tussen één en twee doorgeprikte hitjes zorgden direct voor een 1-0 achterstand. De volgende innings liep het een stuk beter. Aan het eind van de derde Alcmariaanse slagbeurt had hij al zes strike-outs gegooid en was het nog steeds 0-1. Ook in de vierde inning had het Bussumse veld weinig te doen, maar eerst mochten Bussumers nog even slaan.
Zonder dat het spectaculair werd wist de thuisploeg in de derde inning na een hitje van de PC te profiteren van een paar doorgeschoten ballen. NoNoJoe haalde, soort van, de trekker over, sloeg de bal in een bijna dubbelspel, en wist daarmee de RBI te noteren. Z’n tiende van het seizoen alweer, het werd dus 1-1. Een doorgeschoten bal later sloeg Jariño een honkslag door het midden en bracht daarmee de Bussumers op voorsprong, 2-1.
Lang kon er van de voorsprong niet genoten worden want na twee snelle nullen, solo acties van Super Seb, maakte De Kreis het zichzelf in de eerste helft van de vierde inning aardig moeilijk. De controle was weg, de voorsprong was mee weg, en een aantal keer vier wijd en een blauwe plek verder keken de goedlachse Bussumers weer tegen een 2-3 achterstand aan.
Maar net toen het penibel leek te worden wisten de Reserve Reserves zich weer enigszins te herpakken. Drie goed getimde hits van Ed de Kroket, de PC en NoNoJoe zorgde voor evenveel ribbies. Leuk dat effectief honkballen, maar het meest opzienbare moment in de inning had daar niets mee te maken.
De aandacht in de vierde slagbeurt werd volledig geclaimd door Remmie die nog een beetje moest bijkomen van de stekende hoofdpijn waar hij het begin van de week door geveld was. Beelden zeggen meer dan woorden, maar helaas stonden er net deze avond geen camera’s rond het veld. Het toeval wil dat dit probleempje vannacht werd opgelost door Ian Kinsler van de Texas Rangers die bereid werd gevonden het nog een keer dunnetjes over te doen. Vanaf seconde 37 begint het echt te lijken op wat Remmie bedacht had tegen de hoofdpijn.
Na het gravelhapje van Remmie en de derde nul werd het met een 5-3 voorsprong  tijd voor een ouderwetse Bussumse sun-delay, met dank aan mevrouw Remmie die dit hoogst persoonlijk gejinxt had door op Facebook te roepen “Houden jullie rekening met de Sun delay?! 😉“.
Door een plots opduikende wolk werd de sun-delay met vijf minuten ingekort waardoor VGM nét iets te weinig tijd had om fatsoenlijk op te warmen. De eerste twee Victrixen die aan de plaat verschenen waren erg blij met het nieuw verworven zicht en een stramme VGM. Beide heren wisten een tweehonkslag te produceren, resulterend in één punt, 5-4.
Maar toen was VGM warm, en was hij klaar voor een echte VGM-show. De derde slagman die VGM probeerde te bedwingen gooide hij naar het eerste honk met een fout 1-naar-3. De PC moest daarna nog even te hulp schieten en een gestolen honk voorkomen, maar daarna pakte VGM het zelf weer op met twee keer 1-naar-3. In de resterende innings wisten de Noord Hollanders alleen nog maar de honken te bereiken door vier wijd, en u raadt het al, een fout 1-naar-3. VGM op z’n best.
Ook aanvallend drukte VGM z’n stempel op de wedstrijd door met drie honken bezet een double-down-the-line te slaan. Het werd daarmee 7-4 en een doorgeschoten bal later stond de eindstand op het fictieve scorebord: 8-4.
We proberen de wedstrijd snel te vergeten en hebben er alle vertrouwen in dat de punten en honkslagen zijn opgespaard voor aanstaande zondag wanneer er Terrasvogels op het menu staan. Dat zal me een slagfestijn worden…