Amsterdam, 18 mei 2014 – Na een door Pluvius verpest weekend was het afgelopen vrijdag weer tijd voor een ouderwetse Eerste Klasse kraker. De Reserve Reserves ontvingen de Mokum Hawks in de Vallei, maar in plaats van een kraker konden de toeschouwers zien hoe de Haviken gekraakt werden. In zeven innings werd het 14-4 voor de thuisploeg.

De GGL had weer ‘ns een trucje bedacht om de tegenstander te ontregelen. In plaats van De Souza mocht Blade namelijk als eerste de heuvel bestijgen namens de Reserve Reserves. Achterliggende gedachte was dat de ondergaande zomerzon na een inning of drie verder spelen onmogelijk zou maken, en dat ná de stop de meeste innings gespeeld zouden moeten worden. Natuurlijk kreeg de GGL gelijk, al was het uiteindelijk maar één inning meer.

In de eerste slagbeurt wisten de Hawks na een hit, een dragbunt, een wilde worp en een opofferingsslag direct te scoren. In de gelijkmakende slagbeurt werd dat door de Bussmers direct rechtgezet, en meer. Jopie mocht ondanks z’n zere vlerk als eerste aantreden en zette meteen het veld onder druk. Met foutje 5 bereikte hij het eerste honk. Ed de Kroket, NoNoJoe, Blade en Edgar sloegen vervolgens back-to-back-to-back-to-back hits. De stand was direct 3-1. Welkom in de Vallei!

In de tweede Amsterdamse slagbeurt werd er na vier wijd en een double weer een puntje van de voorsprong afgesnoept. Daar bleef het bij omdat Blade en de PC het niet konden laten gebeuren dat een honkloper van twee na een bal tegen de backstop helemaal op kon stomen naar de thuisplaat. De onverwachte actie 2-naar-1 werd ruim op tijd uitgevoerd waardoor de honkloper zelf ook wel inzag dat zelfs sliden hem niet meer ging helpen. Stand bleef dus 3-2.

De zon begon inmiddels behoorlijk in de weg te zitten. De bezoekers begonnen in de derde inning als eerste te piepen over slecht zicht vanuit het slagperk, dus toen de PC en de GGL tegen het eind van de slagbeurt ook nog een beetje gingen meepiepen leek het na de derde nul tijd voor het sun-delay. De blues vonden dat aanvankelijk ook, het woord ‘gevaarlijk’ viel zelfs even, maar na de discussie die ontstond was de conclusie anders: Gooien met honkballen naar een slagman met slecht zicht is gevaarlijk, met meloenen valt dat best mee. Super Seb, de PC en Woody waren het er mee eens en sloegen back-to-back-to-back hits en daarmee het vierde punt over de thuisplaat. Stand 4-2, en na de slagbeurt wél tijd voor een zonnepauze.

In de vierde inning mocht De Souza dan eindelijk weer zijn kunsten gaan vertonen. Een double en een single brachten de Hawks weer een puntje dichterbij, maar verder kwam het niet die slagbeurt.

De Reserve Reserves daarentegen bleken nog steeds meloenen te zien, en deze keer zelfs zonder dat de zon in de weg zat. Voor de tweede keer in de wedstrijd mochten alle negen slagmensen een rondje meedoen. Gagarin trapte af met een double, NoNoJoe sloeg ‘m gedisciplineerd een honk verder en Blade sloeg de astronaut met een honkslag door het midden over de thuisplaat. Edgar liet nog maar ‘ns aan Remmie zien hoe je een dragbunt neerlegt en Super Seb leunde vervolgens de honken vol. De PC wist die situatie te verzilveren met een hit waarop nog één keer gescoord kon worden. Maar nog was  het niet klaar want ook De Souza zelf en Remmie wisten nog punten over de thuisplaat te rommelen met respectievelijk een veldfoutje en een velderskeus. Stand 8-3.

Het was inmiddels duidelijk dat de Haviken deze dag meer musjes waren en dat de vraag niet meer was óf er gewonnen zou worden, maar meer met hoeveel en in hoeveel innings.

De vijfde en zesde inning leverde dan ook nog vijf Bussumse punten op. Gagarin wist in beide innings een hit te produceren waarbij de laatste zelfs een triple was. Blade produceerde z’n derde hit van de wedstrijd, een double, en ook de PC kon hit nummer drie bijschrijven. Super Seb en NoNoJoe hadden net even wat minder geluk. Super Seb ging diep genoeg voor een opofferingsslag en een RBI, NoNoJoe sloeg de bal hard naar een poppetje dat daar dan wel weer moeite genoeg mee had om de honkloper van drie te kunnen laten scoren. De Amsterdammers produceerde in de zesde inning nog één punt waardoor de stand op 13-4 kwam.

In de zevende inning werd er dus nog één punt verwacht van de Bussumers, en dat kwam er. Een vuiltje in het oog van de linksvelder en de scoorder zorgden voor een walk-off hit van Remmie. Eindstand 14-4.

Kijk hier voor de boxscore en de stats

Amsterdam, 5 mei 2014 – Het was me het dagje weer wel. Naast de heerlijke en nog warme broodjes ei van de nogal chagrijnige NoNoJoe stonden er gisteren ook Amersfoorters op het menu. Zelf dachten deze heren daar anders over. Zij dachten meer aan pasteitjes en broodjes warm vlees, maar niet voordat ze de Reserve Reserves verschalkt hadden. Het werd 10-8.

De dag was nog goed begonnen omdat de nieuwe petten eindelijk gearriveerd waren. Het leverde voor het uitdelen een mooi plaatje op, maar echte rally-caps bleken het nog niet te zijn. Zelfs de door Blade zo geliefde sticker zat er nog op, maar kon geen hulp bieden.

De GGL had afgelopen week op de sociale media (ja, hij zit er stiekem wél op!) De Souza ook al behoorlijk lopen jinxen. De “wet van Hubie” kon dan ook direct na de eerste slagman terug de kast in. Deze vier wijd werd opgevolgd door twee hits en nog een keer vier wijd, resulterend in een 2-0 achterstand.

In de tweede inning werden de Quickers met gelijke munt terug betaald. Jariño en NoNoJoe sloegen een hit, de PC leunde de honken vol en Woody leunde het eerste punt binnen. Remmie sloeg de bal vervolgens in een 3-3-6 dubbelspel, einde inning, maar NoNoJoe wist de thuisplaat eerder te passeren voordat de gelukkig nogal trage Woody bij het tweede honk uitgetikt kon worden. Stand 2-2.

Het zonnetje scheen lekker en dat deed de Amersfoorste knuppels goed. In de gelijkmakende tweede slagbeurt kwam Quick weer op voorsprong. Na twee hits leek een double ook twee punten op te leveren, maar door een vakkundig stukje relay-werk sneuvelde de honkloper van één op de thuisplaat na een 7-6-2. Stand 3-2.

In de derde inning zorgde een bunt en een foutje voor een bezet tweede honk, en een volgende double zorgde ervoor dat er alsnog een Amersfoorts punt bijgeschreven kon worden. Stand 4-2.

Elsje deed in de vijfde inning nog wat terug en sloeg met zijn double de door een foutje op het honk gekomen Edgar over de thuisplaat. Stand 4-3.

In de zevende inning leek de wedstrijd beslist te worden in het voordeel van de Bussumers. Super Seb, de sub voor Woody, begon met een double en Gagarin sloeg ‘m direct binnen. Edgar wisten vervolgens ook een hit te produceren en Elsje ving de bal op als een man. Jariño ging vervolgens diep genoeg om een opofferingsslag te kunnen noteren, en nog was het niet over want ook op het foutje dat NoNoJoe wist uit te lokken kon gescoord worden. Jopie en de PC deden samen nog een laatste duit in het zakje door met back-to-back vier wijd het zevende Bussumse punt over de thuisplaat te leunen. Stand 4-7.

In de gelijkmakende zevende inning mocht de revaliderende Hofje de heuvel bestijgen. De eerste slagman werd vol geraakt waarna de PC nog even kort de basics van het slaggooien uitlegde aan de nog jonge enthousiasteling van de hoofdmacht. Daarna ging het direct een stuk beter en na een slecht geraakte bal kon de eerder geraakte slagman alsnog als eerste nul van het veld verdwijnen. Ook de volgende slagman leek hetzelfde lot beschoren, maar zijn geslagen bal huppelde zo door een poortje het buitenveld in. De volgende curvebal op de sweetspot bracht de spanning weer terug. Het werd 6-7.

In de achtste inning konden De Kreis en Jariño het geweld niet stoppen en de Quickers gingen erop en erover. Drie hits, geraakt werper en een opofferingsslag zorgden voor de 10-7. In de eerste helft van de negende inning leken de Bussumers nog een klein kansje te krijgen, maar dat had teveel geweest van het goede. Teveel foutjes, te weinig hits, te weinig punten. Eindstand 10-8.

Amsterdam, 29 april 2014 – Om de feestvreugde van het Koningsdag-weekend te verlengen hadden de hoge heren (GGL en consorte) besloten de thuiswedstrijd tegen onze rood-wit gevleugelde vrienden te verzetten naar maandag. Een goede beslissing bleek achteraf. De Reserve Reserves speelden hun beste wedstrijd van het seizoen tot nu toe en lieten Zuidvogels kansloos. Het werd 9-0.

Ondanks het overslaan van de batting practice kon de eerste Koning van de wedstrijd al vóór de wedstrijd worden gekroond. Jopie kon niet spelen, heeft een beetje au, maar als een echte vorst zorgde hij wél ‘gewoon’ voor de bollen. Voor deze ene keer omgedoopt in ‘ballen’, met satésaus. En of het niet genoeg was waren er ook weer ouderwetse Kalies-brownies om het af te toppen. De avond kon niet meer stuk.

De mindere eerste minuten van De Souza werden deze avond slim ontweken door de sleutel van de scheidsrechterskleedkamer te verstoppen. Het effect was er wel naar want ook in de eerste innings werd deze keer de nul gehouden.

Aanvallend kwam het voor de Bussumers in de tweede inning los. NoNoJoe opende met z’n eerste double van de avond, Super Seb bracht hem met een strakke hit naar het rechtsveld naar drie en Ed de Kroket wist de bal net ver genoeg het linksveld in te hengelen om met een opofferingsslag te boeken in te gaan. Na een wilde worp en een hit van Woody bereikte Super Seb het derde honk waarna de PC hem met een velderskeus over de thuisplaat kreeg. Stand 2-0.

In de derde inning werd de voorsprong uitgebouwd. Gagarin opende het bal met een ouderwetse vrije loop en Blade joeg de bal voor een double het midveldhek in. Je zou denken dat dat met zo’n aluminium stok beter moet kunnen… Maar goed, met twee en drie bezet wist Jariño de Braziliaanse tuinman de bal moeilijk genoeg naar de kortestop te slaan om in ieder geval Gagarin te laten scoren. NoNoJoe leverde vervolgens double nummer twee af om ook de nog steeds een beetje teleurgestelde Blade over de thuisplaat te krijgen. Super Seb en Woody wilden deze inning niet achterblijven en sloegen beiden met hun tweede hit van de wedstrijd ook NoNoJoe en Super Seb weer binnen. Stand 6-0.

In de vierde inning leken de Southern Birds iets terug te doen, maar een sterke verdediging stond dat in de weg. Blade pakte als eerste attent de voorste nul, op het derde honk, na een poging tot een opofferingsstootslag, en Edgar maakte een einde aan de inning door na het fielden van een hard geslagen bal op het tweede honk te gaan staan en de bal voor het dubbelspel naar het eerste honk te gooien. Stand nog steeds 6-0.

In de gelijkmakende vierde slagbeurt werd er nog een puntje bij gesprokkeld. NoNoJoe wist met z’n derde hit van de wedstrijd de eveneens met een hit op het honk gekomen Edgar te platen. Opmerkelijker in deze slagbeurt was de infield hit van Jariño waardoor Edgar in scoringspositie was gekomen. En waarom was deze infield hit opmerkelijk? De kenners weten het: Jariño heeft vierkante wielen. Stand 7-0.

En nu wordt het stukje helemaal ongeloofwaardig, maar in de zesde inning sloeg Jariño wéér een infield hit. NoNoJoe hakte daarna lekker door en sloeg ook Jariño maar weer binnen. Stand 8-0

In de achtste inning leken de Reserve Reserves een mercy-rule-einde te kunnen bewerkstelligen.  Maar helaas bleef het bij één ribbie van Jariño, en dus stokte de stand op 9-0. Aan NoNoJoe had het ook in deze inning niet gelegen want hij sloeg hierin zijn derde double, zijn vijfde hit,  en onttroonde daarmee op de valreep Jopie als King-for-one-day.

De wedstrijd werd in stijl afgesloten met om te beginnen het derde dubbelspel Edgar-De Kreis-Super Seb, gevolgd door de mooiste actie van de wedstrijd waarbij Edgar na een wat ongelukkige struikelpartij achter twee de bal nog prima naar het eerste honk kon slingeren voor de laatste nul van de wedstrijd.

Komend weekend wordt er weer ‘gewoon’ op zondag gespeeld, maar wel al om 13:00u. De tegenstander is Quick, de locatie is Sportpark Dorrestein in Amersfoort. Ook voor Bussumers eenvoudig te vinden.

Amsterdam, 20 april 2014 – Na de wat zure nederlaag van vorige week konden de Reserve Reserves dit Paasweekend wel een overwinning gebruiken. Almere stond op het menu, de zon scheen, de knuppels waren wakker, de eindstand was 5-14 voor de Bussumers.

Direct in de eerste inning wilde de Bussumse slagploeg al laten zien dat het menens was. Een Almeers veldfoutje – er zouden er nog veel meer volgen – werd direct afgestraft door Elsje die meteen een ribbie kon noteren. Stand 0-1.

Helaas was het eigen veld in de eerste inning ook niet helemaal foutloos waardoor ook Almere drie keer kon scoren. Maar dat zijn de Reserve Reserves nou eenmaal gewend zo aan het begin van de wedstrijd. Stand 3-1.

In de derde inning werd deze fout in de stand even rechtgezet. Na lekker leunen van Super Seb en Elsje wist Blade de honken leeg te spelen door de bal voor een triple in het hoekje van het rechtsveld te deponeren. Ed de Kroket hielp Blade, onzelfzuchtig als hij is, met een 6-naar-3 over de thuisplaat. Stand 3-4.

Ook in de vijfde inning stond Elsje aan de basis van de Bussumse punten. Deze keer moet echter wel héél bijzonder geweest zijn want na zijn infield hit (!) en de ‘safe call’ van de ump gingen zijn vingertjes omhoog alsof hij net de 5-1 tegen Ajax in de bekerfinale gescoord had. Ondanks dat onsportieve gedrag besloot de PC de naar het derde honk opgestoomde Elsje toch maar binnen te slaan. Remmie forceerde nog maar weer ‘ns een foutje in het Almeerse veld waarop ook gescoord kon worden, en ook Woody deelde mee in de feestvreugde en sloeg een hit waarmee weer alle honken bezet waren.

Op dat moment moest Gagarin een keuze gaan maken, of voor de Golden Sombrero gaan, of zijn team helpen. Gelukkig dacht hij deze keer een keer niet aan zijn eigen stats, en sloeg met een goed gemikte honkslag ook de twee volgende punten binnen. Stand 3-8.

Gagarin haalt uit voor zijn hit

Inning nummer 6 was weer een gezellig foutenfestijn. De hitjes van Ed de Kroket en Remmie werden goed gecombineerd met drie veldfouten waardoor er weer drie keer gescoord kon worden. Stand 3-11.

Het veld van Almere was in de zevende inning foutloos, maar dat was de Bussumse slagploeg na de tweede nul ook. Blade pikte weer een double mee, Ed de Kroket deed hetzelfde en sloeg Blade binnen. De PC triplede Blade over de thuisplaat en Jariño maakte het netjes af met weer een double waarop de PC kon scoren. De vier extra-basehits waren goed voor de stand 3-14.

De Kreis mocht vervolgens De Souza aflossen die zoals altijd weer een puike wedstrijd wist te produceren. Om toch wat extra innings te kunnen gooien moesten er eerst twee punten gescoord worden, en toe dat eenmaal gelukt was werd door onregelmatig lopen efficiënt een eind aan de zevende inning gemaakt. In de achtste en negende inning liet De Kreis vervolgens zien weer terug te zijn op de goede weg. Het minimum aantal van 6 Almeerse slagmensen mocht het nog even proberen, maar zonder succes. Eindstand 5-14.

Het hoogtepunt van de dag echter had weinig met de wedstrijd te maken. Alhoewel… Het plaatje hier aan de rechterkant spreekt natuurlijk ook boekdelen. De complimenten moeten echter gaan naar Blade. Hij moest zichzelf even bij elkaar rapen nadat hij erachter kwam dat spelen bij de Reserve Reserves ook nare bij-effecten had. Want niet alleen moet er contributie betaald worden, er moeten kantinediensten gedraaid worden, maar ook moet er zelf voor eten gezorgd worden! De eerste Bollendienst van Blade was echter subliem. De mobiele cooker is te huur voor andere Reserve Reserves die indruk willen maken!

Hieronder het beeldverslag van de Bollendienst van Blade:

[fbalbum url=”https://www.facebook.com/media/set/?set=a.741105269267828.1073741827.100001050849356&type=1&l=ab9f45dcaa”]

Amsterdam, 13 april 2014 – Ook al zit een wedstrijd vol met hoogtepunten, uiteindelijk kan er pas echt van genoten worden als er gewonnen wordt. En dat is nu net datgene wat er gisteren aan ontbrak. In tien innings werd het in de Bussumse Vallei 8-10 voor het altijd sportieve Onze Gezellen.

Het absolute hoogtepunt van gisterenavond had dan ook weinig met de uitslag te maken. De Souza gooide in de eerste inning namelijk zijn 1.000ste strikeout in competitieverband bij de Reserve Reserves. Een unieke prestatie waar nooit meer iemand bij in de buurt zal kunnen komen. Opmerkelijker was nog de reactie die hij later de verslaggever van dienst influisterde. “Ik kan het niet hardop zeggen, er is teveel familie in de buurt, maar mijn lievelingsgetal is 1976, mijn geboortejaar, en dat getal is mijn volgende strikeout doel”. Het ziet er dus naar uit dat we nog lang van onze Braziliaanse balvirtuoos kunnen blijven genieten.

Dat doen de eerste slagmensen van de tegenstander in de eerste inning doorgaans ook, en gisteren was daarop geen uitzondering. Na de eerste inning was de stand 0-3.

Aan slag hadden de Bussumers weinig weerwoord. Alleen Blade wist in de eerste inning een honkslag te slaan, maar daarna bleven de knuppels tot en met de zesde inning muisstil. Gelukkig had De Souza er ook weer behoorlijk de wind onder waardoor OG pas in de vijfde inning weer gevaarlijk kon worden. Met twee hits en geholpen door een foutje wisten de Haarlemmers de stand naar 0-5 te trekken en in de zesde inning leverde drie hits de 0-6 op.

In de zevende inning werd dan eindelijk wat teruggedaan. VGM nam ‘m (de bal) lekker op z’n knuppel en deponeerde ‘m (weer de bal) in het midveld hek. De triple zonder sliding en met noodstop resulteerde in een onwillige knie, en de beoogde opvolger van De Souza op de heuvel kon meteen het veld hinkend verlaten. Elk nadeel heb z’n voordeel, en in dit geval betekende dat de eerste (en waarschijnlijk laatste) speelminuten van de GGL die alle andere mogelijkheden nét voor de blessure al het veld of het slagperk in had gestuurd. Ed de Kroket zorgde er daarna met een hit voor dat de GGL het eerste Bussumse punt op het scoreblok kreeg.

In de achtste inning leken de OG-ers op het werpen van Blade weer wat terug te doen. Maar met één uit en het derde honk bezet wist De Kreis, die voor deze gelegenheid in het rechtsveld geposteerd was, na een fly-out de bal perfect met één hop richting thuisplaat te gooien waar de PC een van drie opstormende honkloper kon uit tikken. In de gelijkmakende slagbeurt leverde een wilde worp en een velderskeus voor de PC wel twee Bussumse twee punten op waardoor er weer een klein beetje hoop gekoesterd mocht worden. Stand 3-6.

En de hoop was terecht, want in de negende inning leek het leven weer terug te vloeien naar de daarvoor neergeslagen Reserve Reserves. Ed de Kroket leunde zich naar het eerste honk, de plopper die De Kreis het rechtsveld in sloeg viel door een handschoen heen en vier wijd voor Edgar zorgde daarop voor volle honken. Elsje kwam vervolgens door met een strakke hit en sloeg daarmee twee man over de thuisplaat.

Bij de volgende actie werd Edgar het slachtoffer van de regel dat je vanaf twee niet via het linksveld naar drie mag lopen. Maar er was nog hoop want NoNoJoe sloeg met zijn double ook het gelijkmakende punt over de thuisplaat. Helaas kon de PC zijn grote mond over ‘walk off’ niet waarmaken en sloeg hij zijn bal rechtstreeks op de eerstehonkman voor de laatste nul van de inning. Stand 6-6. Verlengen!

De tiende inning volgde en was lelijk. Vier hits, vier wijd en twee keer geraakt werper leverde vier punten op voor OG. In de gelijkmakende slagbeurt zag het er aan Bussumse kant ook niet slecht uit. De GGL sloeg de langste single van het seizoen, en vorige seizoenen en De Kreis en Edgar wisten ook hits te producers. Met twee nullen en de honken bezet wist Blade de bal weg te leggen voor een double. Helaas maar met twee RBI’s want door een 8-4-2 sneuvelde Elsje op de thuisplaat. Einde wedstrijd. Volgende week zondag herkansing in en tegen Almere.

[fbalbum url=”https://www.facebook.com/media/set/?set=a.737039949674360.1073741826.100001050849356&type=1&l=4d9b633f48″]