Jaar: 2017

Cromtigers te sterk voor Reserve Reserves

Amsterdam, 17 september 2017 – De Reserve Reserves  krijgen dit jaar geen kans op een plek in de finale voor het Nederlands Kampioenschap wedstrijdsport. Afgelopen vrijdag verloren de heren voor de tweede keer dit seizoen van het dus sterkere Cromtigers. Het werd 4-11.

Zowel de Bussumers als Cromtigers moesten winnen om een beslissingswedstrijd tegen Alcmaria af te dwingen. Het was daarmee dus de eerste van drie finales, en finales zijn de laatste jaren niet echt ‘het ding’ van de Reserve Reserves (a.k.a. Choke Nation).

Van dat choken was aan het begin van de wedstrijd overigens nog niets te merken. Das Paul nam als lead-off een fastball hard op z’n rug waardoor hij de komende dagen niet één maar twee rondjes op z’n rug heeft staan. Plukje pakte door met een hit waarna Blade een line-drive sloeg die, in tegenstelling tot wat de midvelder zelf dacht, voor en niet achter de midvelder zou landen. Ook De Kreis raakte ‘m goed en op zijn double kon ook Blade scoren. Stand 3-0.

Cromtigers deed in het begin van de tweede inning meteen wat terug. Twee hits, een opofferingsstootslag en een opofferingsslag later stond het 3-1.

In de derde inning pakten de gasten door en werd duidelijk dat het niet de avond van de Reserve Reserves zou worden. Drie doubles, een foutje, maar ook drie keer vier wijd zorgde ervoor dat er vijf punten gescoord werden. Dat De Schreeuw halverwege de inning met auw aan z’n arm uitviel was ook al geen goed teken. Stand 3-6.

Maar aanvallend was het wel een beetje over voor de Bussumers. Alleen De PC wist nog een keertje te scoren. Als lead-off in de vierde inning sloeg hij een hit waarna hij het tweede honk stal. Na schijn mocht hij doorlopen naar het derde honk. Edgar had het op dat moment duidelijk nog niet opgegeven en leek na een hard klap een honkslag te slaan, maar de eerste honkman stak daar een leertje voor. De PC kon nog wel scoren maar Edgar was uit. Stand 4-6.

De Hof nam het, zoals zo vaak dit seizoen, over van De Schreeuw. In de vier innings die hij gooide hoefde hij maar twee hits en één punt toe te staan. De Hof was eigenlijk prima in vorm en niet te raken. Dat kwam ook omdat hij zes keer vier wijd gooide, maar daar zette hij ook vijf strike-outs tegenover.

Blade mocht vanaf de zevende inning zijn werpkunstje doen. Drie keer vier wijd, een binnen gegooid punt door z’n veld en vier back-to-back hits waren uiteindelijk teveel van het goede. Het leverde vier punten en de eindstand op. 4-11.

De komende weken zullen gebruikt worden voor zelfreflectie en koppen tellen. Volgend seizoen gaan we een nieuwe poging wagen. 

Kijk hier voor de boxscore en de stats.

Elsje ging met jetlag twee uit drie, maar het mocht niet baten

Reserve Reserves verslaan NL Old Stars

Amsterdam, 12 september 2017 – Afgelopen zondag hebben de Reserve Reserves onder het motto “Proud to B back” (in de play-offs) samen met de NL Old Stars het voorprogramma verzorgd van de wedstrijd HCAW – Neptunus. Het werd een erg leuke wedstrijd met veel oude bekenden, en eigenlijk wilden we de uitslag niet vermelden, maar in deze tijden van fake news ontkomen we er niet aan. Het werd 7-4 in het voordeel van de Reserve Reserves.

De NL Old Stars wisten uiteindelijk wel in totaal 9 punten te scoren, maar omdat de laatste 5 punten in de negende inning kwamen, en er niet genoeg tijd was voor een gelijkmakende slagbeurt kunnen die niet meegenomen worden in de uitslag. Dit in tegenstelling tot wat de oude vossen van de NL Old Stars zelf beweren.

(tekst gaat verder onder het Facebook bericht)

Op de uitslag na klopte het Facebook-bericht overigens wel gewoon. Het was een erg leuke wedstrijd voor het massaal opgekomen publiek én voor de spelers. Daarbij ook een bedankje voor de organisatie die ervoor gezorgd had dat er zowel voor als na de wedstrijd een hapje en een drankje voor de spelers was.

Omdat het een wedstrijd betrof tegen mannen in het Oranje werd er natuurlijk begonnen met het Wilhelmus. Beide teams deden respectvol mee aan de bijbehorende line-up, maar besloten na het derde couplet toch maar respectievelijk het veld en de dug-out in te gaan.

De eerste bal van de wedstrijd werd gegooid door KNBSB Directeur Bart Volkerijk, voor slag. En daarna ging het echt los. Jeffrey Cranston wist te imponeren door in zijn eerste twee slagbeurten een homerun te slaan. De Reserve Reserves waren op dat gebied meer bescheiden, maar de enige Bussumse homerun van de knuppel van Blade was wel goed voor drie punten en de uiteindelijke eindstand van 4-7. 

Maar voordat het zover was lieten beide teams zien dat ze niet alleen nog steeds lol hebben in het spelletje, maar er ook nog wel wat van konden. De Souza, NoNoJoe en de GKL deden ook mee waardoor de tegenstanders van Oranje eigenlijk meer de RR Old Stars waren. Danny Wout a.k.a. Woody hoort daar natuurlijk ook bij, maar deed deze keer me in een Oranje pak. En hoe! In de eerste inning maakte hij meteen een spectaculaire vangbal in het rechtsveld hek, waarbij het fotomateriaal van good old Alfred Cop doet vermoeden dat het weleens een homerun had kunnen zijn.

Ook Frank Koene a.k.a. De Peanut deed mee aan het spectaculair maken van de wedstrijd. Na een strike-out waarbij de bal op de grond belandde dacht hij de slagman wel even uit te kunnen tikken, maar dat liep net even anders, en zijn head first was eigenlijk veel leuker om te zien.

De meest spectaculaire actie van de wedstrijd werd echter uitgevoerd door Mark Giroldi. Na een overthrow uit het rechtsveld leek hij alsnog voor de thuisplaat te sneuvelen door een actie 2-naar-1, maar op miraculeuze wijze wist hij met een sprong de tik van Blade te ontwijken. Als er genoeg tijd was geweest dan had dat het winnende punt geweest kunnen zijn, maar ja…

Na achtenhalve inning maakte de Penningmeester er vanuit de Persinn hoogstpersoonlijk een einde aan. Ballgame, topdag! Een bedankje gaat hierbij ook nog uit naar Tom en Frank die beiden de wedstrijd goed aanvoelde en daardoor foutloos waren. En gelukkig hebben we de foto’s nog:

 

 

Spanning stijgt ten top in Eerste Klasse A

Amsterdam, 9 september 2017 – Op verzoek van RCH werd de wedstrijd van deze week niet gisteren, maar al afgelopen woensdag afgewerkt. Het werd een zakelijke, maar broodnodige overwinning voor de Bussumers. Het werd 7-0 en daarmee zijn ze nog steeds in de race voor het Nederlands Kampioenschap.

Terwijl in de Eerste Klasse B Domstad Dodgers al lang kampioen is kan het in de Eerste Klasse A nog alle kanten op. Als Cromtigers dit weekend niet onderuit gaat tegen WSB dan zijn zij de eerste ploeg op 30 punten en daarmee in ieder geval zeker van de eerste plaats. De Reserve Reserves kunnen ook nog op 30 punten komen, maar moeten dan wel volgende week van Cromtigers winnen. Als dat niet lukt is Cromtigers met 32 punten kampioen van de poule. Alcmaria kan óók nog op 30 punten komen als ze volgende week hun wedstrijd tegen OVVO winnen. Er is dus ook een kans dat er straks een extra driekamp gespeeld moet worden. Als het bij Cromtigers écht fout gaat dan is het zelfs mogelijk dat Alcmaria het in eenbeslissingswedstrijd wéér een keer mag proberen tegen de Reserve Reserves. Maar zover is het nog lang niet.

Eerst moesten de Bussumers nog even de punten tegen RCH ophalen, nou ja, er werd gespeeld in de Rob Hoffmannvallei, dus de punten moesten gebracht worden.

De Schreeuw begon de wedstrijd ijzersterk en bleef veertien slagmensen ‘perfect’. Slagman nummer 15 sloeg de bal hard langs de lijn langs het derde honk, waarna de emoties even hoog opliepen. De scheidsrechter vond de bal net wél over het honk gaan, terwijl alle andere mensen in Bussum graag de perfect game in stand hadden gehouden. Slagman nummer zestien kreeg drie slag, maar de perfecte wedstrijd was gevlogen.

Na een beetje aandringen in de tweede inning scoorden de Bussumers in de derde inning de eerste punten. Blade sloeg een hit en kon na vier wijd van Biggie en De Bully doorschuiven naar het derde honk. De Kreis deponeerde vervolgens diep genoeg in het midveld voor een opofferinsslag. Das Paul ging daar met een hit hard overheen waardoor Biggie en De Bully ook konden scoren. Stand 3-0.

In de vijfde inning was het weer Das Paul die de juiste hit op het juiste moment sloeg. Biggie was met geraakt werper op het eerste honk gekomen en na een wilde worp en een gestolen honk op drie beland. Op de double van Das Paul kon hij vervolgens easy de 4-0 scoren.

Een inning later werd de wedstrijd definitief beslist. De Spijker begon de inning met een double en kon naar drie doorschuiven op een doorgeschoten bal. De vang-7 van Plukje was niet ver genoeg om op te scoren, maar dat was de hit van Biggie wel. Na een klapje van De Bully naar de eerste honkman kon de met vier wijd op de honken gekomen Blade doorschuiven naar drie en Biggie naar het tweede honk. de Kreis maakte het daarna vakkundig af en dropte een hit het linksveld in. Stand 7-0.

(tekst gaat verder onder video)

De Spijker slaat een double, triple, o nee, uit, o nee, safe, toch een double

De Schreeuw moest tussendoor toch nog wat hitjes incasseren, maar dat was na de gemiste perfect game eigenlijk alleen maar prima. Na zeven innings werd hij afgelost door De Hof die deed waarvoor ie is aangenomen, juist ja de wedstrijd op slot gooien. Het bleef dus 7-0.

Kijk hier voor de boxscore en de stats.

Plukje haalt uit

 

Hoe Joey NoNoJoe werd

Amsterdam, 4 september 2017 – Afgelopen weekend waren de Reserve Reserves vrij, maar toch hadden ze een goede reden om bij elkaar te komen. Op vrijdag 1 september namelijk trouwde onze eigen NoNoJoe met zijn Roxane, en wij waren erbij. 

Voor deze heugelijke gelegenheid was voor het bruidspaar een mooi tijdschrift in elkaar gezet waarin ook een bijdrage van de Reserve Reserves was terug te vinden. Met toestemming van de makers en NoNoJoe himself hieronder deze bijdrage. (met foto’s van Alfred Cop natuurlijk)

Hoe Joey NoNoJoe werd

Zou je iemand die ook wel bekend staat als “NoNoJoe” de vraag “Neemt u deze vrouw tot uw… etc.” wel moeten stellen? Of is dat op een dag als vandaag, 1 september 2017, vragen om problemen?

Nog niet eerder gehoord, geen echte honkbalfan? Geeft niet, ik leg het uit. Het is donderdagavond 19 augustus 2010, bijna zeven uur. De gestreste Papieren Coach (PC) van de Reserve Reserves wurmt zich door de file uit Amsterdam naar de kantine van HCAW. In die tijd draaide het 3e herenteam van de Bussumse club nog op donderdag de kantinediensten, ook op dagen dat de hoofdmacht van HCAW thuis speelt, zoals die avond het geval was. Dit corvee was een ‘moetje’ voor de PC en de ace De Souza waar ze eigenlijk helemaal niet op zaten te wachten.

Toen de PC arriveerde had Ria de kantine al lang opengegooid en de frikandellen lagen al te borrelen in het vet. De Souza woonde op fietsafstand en was dus wél op tijd komen opdagen. Hij had z’n werkplek voor de avond ook al gevonden en stond de gasten aan de bar te vermaken met schuine moppen. Niemand vermoedde nog dat het een historische avond zou worden.

Op het veld bereiden de heren van de hoofdmacht van Mr. Cocker HCAW zich voor op de wedstrijd en ook de tegenstanders uit Almere lopen al rond. Achteraf gezien hadden de gasten misschien iets meer tijd moeten besteden aan de batting practice.

De wedstrijd begint om half acht en de veelbelovende jonge werper Joey Eijpe bestijgt namens HCAW de heuvel, Joepie van Els is zijn catcher. De batterij rijgt de nullen aan elkaar. Er wordt een aantal keer vier wijd gegooid, er wordt een honk gestolen, een keertje catchers interference, en er wordt één keer gescoord, op een opofferingsslag. Roy van de Wateringen mag als umpire maar liefst elf keer z’n strike-out dansje doen, maar dat is allemaal niet zo bijzonder. Wat het bijzonder maakte is wat er juist níet gebeurde.

In de kantine was het gezellig druk dus daar was het niemand echt opgevallen, en ook op de tribune had niemand het die eerste innings in de gaten. Maar op een gegeven moment begon het toch rond te zingen “ze hebben nog geen hit geslagen, Eijpe staat een no-hitter te gooien”. Naarmate de wedstrijd z’n einde naderde verruilde steeds meer bezoekers, die normaliter aan de bar blijven hangen, de schuine moppen van De Souza voor het kijken naar de misschien wel historische gebeurtenis op het veld. Met de afhakende klandizie konden ook De Souza en de PC af en toe de kantine verlaten om een glimp op te vangen van de heroïsche daad die Joey aan het verrichten was.

Het woord “no-hitter” is na de achtste inning al zo vaak gevallen dat deze wel haast gejinxt móet zijn als Joey ook voor de negende inning de heuvel bestijgt. Maar de jeugdige werper geeft geen krimp. De Almere Magpies staan 3-1 achter en willen niets liever dan hits slaan. Slim maakt hij daar samen met Joepie gebruik van. De slagzone wordt vermeden en daarmee de knuppels ontweken. Zijderveld is de eerste die er swingend aan moet geloven en daarna raakt ook Orman alleen maar lucht met z’n knuppel. Samboe is dan nog de laatste die roet in het eten kan gooien, maar op twee slag maait ook hij verschrikkelijk over de bal heen. Joey schreeuwt het uit. Hij heeft het gedaan! HIJ GOOIT EEN NO HITTER!

Het feest op het veld barst los en gelukkig is Alfred Cop dan altijd in de buurt om het vast te leggen op de gevoelige plaat. Er is afgesproken dat er over wat er die avond en nacht daarna allemaal gebeurd is niet gesproken wordt, en al helemaal niet over geschreven, maar lang verhaal kort: Drie weken later staat Joey op een honkbalveld in Rosmalen om de Reserve Reserves, het derde team van HCAW, uit de brand te helpen. Niet op de heuvel deze keer want tegenstanders met aluminium knuppels is natuurlijk andere koek. Jasper Bronner, Papi, durft het wél aan en krijgt dan ook tegen het uit-altijd-lastige-Gryphons meteen een aantal fikse tikken om z’n oren.

De kersverse werper van een no-hitter in de Hoofdklasse mag het bij de Reserve Reserves doen in het buitenveld en vanuit het slagperk. Met twee hits uit vier slagbeurten maakt ie meteen een statement, maar het was niet genoeg want in z’n debuut gingen de Bussumers met 6-5 hard onderuit. Extra zuur omdat de kans op het kampioenschap met deze nederlaag verkeken was. Een week later mag NoNoJoe, want zo heet ie voor ons inmiddels, weer mee, maar ondanks z’n één uit twee gaat ook de laatste wedstrijd van het seizoen verloren.

Het volgende seizoen begint ie natuurlijk gewoon weer als werper van het Eerste, maar na in de eerste twee weken klappen te hebben gekregen van Pirates en Neptunus bleek er toch iets behoorlijk mis te zijn met z’n werparm. De teleurstelling en het verdriet is groot, maar aan het eind van het seizoen is hij er voor de Reserve Reserves alweer even bij in de eerste wedstrijd van de finale om het Nederlands Kampioenschap, de Aluminium Series. Hij sloeg nul uit twee, de wedstrijd ging verloren en de volgende twee wedstrijden was hij niet meer nodig toen de Bussumers alsnog het Nederlands Kampioenschap veilig stelden. Het lot van een oproepkracht.

Hoe anders was het volgende seizoen. Hij had zich moeten neerleggen bij het feit dat z’n arm niet goed genoeg meer zou worden voor het pitchen, maar met het meespelen met de Reserve Reserves had ie wel weer een hoop lol in het honkballen gekregen. En het team had ook een hoop lol aan hem want in dit eerste volle seizoen sloeg hij meteen .427, een uitzonderlijk hoog slaggemiddelde, en ook wisten ze dat jaar hun titel te prolongeren in de Aluminium Series.

Vanaf dat jaar, 2012, is Joey een vaste waarde bij de Reserve Reserves. Zoals Roxane dat dan ook is op de tribune. Dat laatste valt ook op want zo heel druk is het meestal niet als de Reserve Reserves spelen. Trouwe supporters zijn verder schaars.

NoNoJoe mag dan z’n naam te danken hebben aan z’n optreden op de heuvel, daar is in het slagperk niets van te merken. Hij slaat er in zijn aluminium jaren (2010-2016) namelijk lustig op los en is met een slaggemiddelde van .436 zeker niet het doetje van het team.

Nou ja, tot het einde van 2016, want NoNoJoe vindt dan ineens dat het honkballen wel erg veel tijd kost, en meldt dat ie in 2017 niet gaat honkballen…. en het team dus keihard in de steek laat…. Ineens vinden we ‘m allemaal wél weer een doetje, maar goed z’n excuus wordt beter als ie belooft dat ie in september 2017 wel weer een feestje voor het team zal organiseren, en dat ie daarom Rox gevraagd heeft om te trouwen.

En nu zij “ja” gezegd heeft kan ie volgend jaar ook weer gewoon gaan honkballen. Eind goed al goed Maar ja, NoNoJoe… we gaan er dan wel vanuit dat je volmondig YesYesRox hebt gezegd vandaag! (UPDATE: is gelukt)

Gefeliciteerd namens De PC, De GGL, Edgar, Das Paul, Elsje, De Hof, Biggie, De Spijker, De Kreis, De Schreeuw, Plukje, Blade, Remmie, De Bully en Papa Dammers.

Reserve Reserves kansloos in Apeldoorn

Den Burg, 27 augustus 2017 – Vanaf nu alle wedstrijden winnen, dan zijn we kampioen. Dat was de opdracht, en dat is ie nog steeds, maar na vandaag en met een beetje pech zijn dat wel wat meer wedstrijden geworden. De Reserve Reserves verloren vandaag in Apeldoorn kansloos met 5-0 tegen WSB.

Aan het weer en het veld lag het niet, en ook was de pitching van de Bussumers op volle sterkte aanwezig. Maar als je niet op de honken komt kun je niet scoren.

Met maar drie hits en twee keer vier wijd hadden de Gooische boys weinig in te brengen tegen Meneer Bosman die de hele wedstrijd uitstekend voor de Apeldoorners gooide.

De eerste drie innings bleef het 0-0, maar in de tweede helft moest De Schreeuw een bom incasseren. En omdat de slagman daarvoor al een hit geslagen had stond het 2-0.

In de zesde inning kwam daar na een hit, een opofferingsstootslag en weer een hit nog een derde punt bij.

De Hof nam het daarna in de zevende inning over, maar ook hij moest na drie hits nog twee punten incasseren. Eindstand 5-0.

Blade reikte na de wedstrijd de zoek gewaande beer uit aan Biggie die weliswaar maar één hit had, maar daarbij ook een ongezonde dosis pech.

Voor de wedstrijd kreeg Blade ook nog iets uitgereikt, maar dat was voor een bedprestatie die hij al ruim 10 maanden geleden leverde.

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.