Amsterdam, 15 juni 2014 – Twee wedstrijden achterelkaar verliezen gebeurt de Reserve Reserves niet vaak, maar helaas was dat wel het startpunt van deze dag. Op papier leek ook de wedstrijd vandaag een uitdaging, maar de Haarlemmers bleken niet beter dan een aardige middenmoter. Eindstand 2-9.

Al direct in de eerste inning maakten de Reserve Reserves duidelijk dat ze niet gekomen waren om de competitie leuk te houden. De PC en Edgar opende met hits, maar door een onbegrijpelijke steelpoging van de PC gevolgd door twee vangballen bleef het in de eerste inning nog 0-0.

In de tweede inning begon Jariño Suikerbroodberg (voor de Brazilië kenners) ook met een hit, maar Elsje, Super Seb en Ed de Kroket wisten daarop hun contact slechts om te zetten in velderskeuzes, waarbij ook nog een foutje werd geforceerd. Woody pakte met twee nullen daarna de draad al slaande weer op en sloeg met een hit Super Seb over de thuisplaat. De PC volgde met een nare blooper die precies tussen de tweedehonkman en de rechtsvelder in viel en daarmee goed was voor twee ribbies. Stand 0-3.

In de vijfde inning werd optimaal gebruik gemaakt van de gatenkaas van het Haarlemse veld. Gagarin bereikte door een foutje het honk, Blade volgde met een harde honkslag en toen ging de GGL dingetjes doen. Jariño legde een prima sac bunt neer en Elsje verzamelde al zijn krachten en leverde een sac fly af. De GGL was nog niet uitgedingest en toverde er nog een steelteken voor Blade uit (of had ie dat zelf bedacht?), maar het bleef deze inning bij 0-4.

Nog steeds hadden de Haarlemmers weinig in te brengen tegen de sterk gooiende De Souza. Het schaarse aantal hitjes werd verspreid over de innings en voor alle OGse honklopers werd maximaal het derde honk het eindstation.

In de zevende inning konden de Bussumers nog een extra puntje bijschrijven. Hoe dat allemaal zo gekomen was weet eigenlijk alleen Papa Dammers. Als u echt geïnteresseerd bent kunt u ‘m bijvoorbeeld a.s. vrijdag aanspreken bij ons in de dug-out. Omdat Elsje ook al het slachtoffer is geworden van een toch-geen-opofferingsstootslag-regel heeft hij de bij het punt horende RBI gekregen. Stand 0-5.

In de negende inning begon het gebrek aan tegenstand een beetje gênant te worden. Er werd gestampt, geklaagd en er werden ook een paar traantjes waargenomen. Een klein beetje begrip voor het slechte humeur hadden de Bussumers overigens wel, want het is bijzonder zuur als je een bal vanuit je handschoen over het hek ziet stuiteren. De vangbal, of misschien tweehonkslag van Blade werd daarmee direct gepromoveerd tot de eerste dinger van het seizoen!

Compleet van slag werd deze actie opgevolgd door twee keer vier wijd en een hit van Super Seb waarop al één keer gescoord kon worden. Super Seb kon op de aangooi naar thuis zelf doorstomen naar twee. Ed de Kroket en Remmie deden de gedesillusioneerde Haarlemmers nog verder pijn door weliswaar met 4-naar-3 en 6-naar-3 uit te gaan, maar beide heren sloegen met die klapjes nog wel het achtste en negende punt over de thuisplaat. Stand 0-9.

Edgar liet vervolgens eigenhandig zien dat de Bussumers waardeerden dat er weer een tegenstander was komen opdagen en bedankte de Haarlemmers met twee grabbelballen en evenzoveel punten. Eindstand 2-9.

Na de nederlaag tegen RCH mochten de Reserve Reserves afgelopen woensdag snel weer de wei in om de knuppels wat oefening te geven. Vol goede moed en een bank vol Hoofdmachters moest Olympia een lesje geleerd worden. Gelukkig scheen er een lekker zonnetje waar optimaal van genoten werd. De voor de sun-delay bereikte stand werd helaas ook de eindstand. Het werd 1-4 voor de Olympiërs.

“Spelen als een druif”, “slaan niets” en “om te janken”! Dat waren de berichten waar  de verslaggever op afstand het mee moest doen. Papa Dammers deed vervolgens nog een duit in het zakje door de scorekaart te iMessagen. De catastrofe was compleet.

NoNoJoe en Ed de Kroket wisten nog twee hits te slaan, maar de rest moest het met maximaal één doen. Edgar kon je dat haast niet kwalijk nemen, hij ging één uit twee, maar collectief werd er gewoon niet genoeg geslagen.

Het was ook niet dat Olympia niet wilde meewerken. Maar liefst vijf keer wisten de vriendelijke Haarlemmers een geslagen bal niet goed te verwerken waardoor de slagman tóch het eerste honk kon bereiken.

De Heren Hoofdklassers kon ook weinig kwalijk genomen worden. De Drie Musketiers (De Kreis II, De Hof en Schelletje) deden hun heuvelwerk naar behoren en kregen op acht honkslagen maar twee verdiende punten tegen. Een voor allen, allen voor één gooiden ze tien strike outs en maar twee keer vier wijd. Het had genoeg moeten zijn.

Kortom, een draak van een wedstrijd die maar snel vergeten moet worden. Morgen weer een dag, wel weer tegen Haarlemmers.

Amsterdam, 10 juni 2014 – Met een volgepakte tribune in de Bussumse honkbalvallei ontvingen de Reserve Reserves koploper in de Eerste Klasse A, RCH Pinguins 2. Het werd een aantrekkelijk pitchersduel waarbij de Bussumers aan het kortste end trokken. Het werd 0-2 voor de IJsvogels.

Beide ploegen hadden op de heuvel hun 36 jaar oude azen geposteerd. De Souza en Morales ontliepen elkaar qua prestaties ook niet veel. Beide heren wisten een complete game te noteren waarbij de acht hits van RCH net iets beter vielen dan de acht hits van de Bussumers. Het veld van de Reserve Reserves maakte daarbij nog één kostbaar foutje dat ook nog een duur Heemsteeds punt opleverde.

De eerste drie innings werd er helemaal niet gescoord maar in de vierde slagbeurt wisten de RCH-ers na een openings vierwijd twee hits te produceren waarop ook gescoord kon worden.

In de zevende inning leken de Bussumers met een dubbel spel snel uit de inning te kunnen komen, maar een toss naar het linksveld leverde in plaats van twee nullen het tweede punt voor RCH op.

Remmie wist daarna nog knap de schade te beperken door na een beoogde opofferingsslag de honkloper van thuis te kegelen. Vervolgens wist hij in de achtste inning aanvallend ook nog wat druk te zetten door een dajakker richting linksveldhek te sturen (dat doet ie normaal nooooit?!).

Ook in de negende inning werd er nog een kansje gecreëerd. NoNoJoe leverde ook een double af en Elsje liep er nog een infield hit uit waardoor de PC met twee nullen de wedstrijd mocht beslissen. Zo gezegd zo gedaan. Het klapje naar de kortestop kon eenvoudig verwerkt worden waardoor de tussenstand ook de eindstand werd. 0-2

Kijk hier voor de boxscore en de stats

Amsterdam, 3 juni 2014 – Het was alweer even geleden dat de Reserve Reserves een wedstrijd mochten spelen. Donderdag gooide Pluvius nog roet in het eten, geholpen door een team van de toekomst dat te lui was geweest de zeiltjes over de stukjes gravel te schuiven.

Gelukkig was het zondag in Heilo stralend honkbalweer. Gelukkig, zeker ook voor de Reserves van Double Stars, hebben ze misschien toch nog een beetje lekkere middag gehad. Van de wedstrijd moeste ze het niet hebben in ieder geval. Het werd 5-13.

In de eerste inning werd het verschil al gemaakt. Jopie gooide als leadoff z’n imposante lichaam in de baan van de bal en kreeg een vrije loop naar het eerste honk. Edgar volgde met een hit, en Elsje gooide ook op zijn beurt zijn eveneens imposante lichaam in de baan van de bal. Met drie honken bezet mikte Blade op de korte stop die met een tikactie nog wel een nul wist te maken, maar niet het eerste punt wist te voorkomen. Even later wist de PC met twee nullen met een hit de volgende twee punten binnen te slaan waarna Ed met de door hem geproduceerde hit ook het volgende punt over de thuisplaat joeg. Stand 0-4.

In de tweede inning werd er lustig op doorgeslagen. Edgar, Elsje en Blade gingen voor back-to-back-to-back hits en Super Seb topte de inning af met een opofferingsslag. Stand 0-7. De PC zag het alweer helemaal de verkeerde kant op gaan voor de thuisploeg en besloot daarom al vroeg in de wedstrijd, in de gelijkmakende tweede slagbeurt een puntje voor de Dubbele Sterren binnen te gooien, drie slag fout 2 naar 9. Stand 1-7.

In de volgende slagbeurt wist Blade het puntje terug te pakken door z’n derde van in totaal vier ribbies te produceren. Jopie stond op twee en de honkslag van Blade deed de rest. Stand 1-8.

Aanvallend hadden de Heilonaars dus weinig in te brengen op de zoals altijd sterk gooiende De Souza, maar na twee infield hits gevolgd door een echte hit naar het rechtsveld kon toch ineens punt nummer twee op de thuisplaat ontvangen worden. Curieus maar waar, stand 2-8.

In inning vier en vijf leek het er op dat er een mercy-rule-einde werd voorbereid. Hits van Edgar, de PC en Tuinkabouter Jariño gecombineerd met een paar foutjes en een paar keer geraakt werper zorgden voor een 2-12 stand. Niet echt iets om vrolijk van te worden,temeer omdat de tweede geraakt werper op de niet te missen Jopie tot een wedstrijdbeëindigende elleboog bult leidde.

De Kreis en De Kreis The Sequal zorgden er gebroederlijk voor dat er toch nog gewoon negen innings van de zon genoten kon worden. Achteraf bleek dat een en ander met een persoonsverwisseling te maken had. De Kreis kreeg drie slag waar hij vier wijd had moeten kijken, en De Kreis The Seuqal gooide vier wijd waar hij drie slag had moeten gooien. ‘Honest mistake’ zegt een oud Hollandsch gezegde. Volgt u het nog? Resultaat van de verwarring was dat er geen Bussumse punten meer te bewonderen waren, maar nog wel drie Heiloze, maar heilloze punten, want de overwinning is nooit in gevaar geweest. Eindstand 5-13.

Amsterdam, 18 mei 2014 – Na een door Pluvius verpest weekend was het afgelopen vrijdag weer tijd voor een ouderwetse Eerste Klasse kraker. De Reserve Reserves ontvingen de Mokum Hawks in de Vallei, maar in plaats van een kraker konden de toeschouwers zien hoe de Haviken gekraakt werden. In zeven innings werd het 14-4 voor de thuisploeg.

De GGL had weer ‘ns een trucje bedacht om de tegenstander te ontregelen. In plaats van De Souza mocht Blade namelijk als eerste de heuvel bestijgen namens de Reserve Reserves. Achterliggende gedachte was dat de ondergaande zomerzon na een inning of drie verder spelen onmogelijk zou maken, en dat ná de stop de meeste innings gespeeld zouden moeten worden. Natuurlijk kreeg de GGL gelijk, al was het uiteindelijk maar één inning meer.

In de eerste slagbeurt wisten de Hawks na een hit, een dragbunt, een wilde worp en een opofferingsslag direct te scoren. In de gelijkmakende slagbeurt werd dat door de Bussmers direct rechtgezet, en meer. Jopie mocht ondanks z’n zere vlerk als eerste aantreden en zette meteen het veld onder druk. Met foutje 5 bereikte hij het eerste honk. Ed de Kroket, NoNoJoe, Blade en Edgar sloegen vervolgens back-to-back-to-back-to-back hits. De stand was direct 3-1. Welkom in de Vallei!

In de tweede Amsterdamse slagbeurt werd er na vier wijd en een double weer een puntje van de voorsprong afgesnoept. Daar bleef het bij omdat Blade en de PC het niet konden laten gebeuren dat een honkloper van twee na een bal tegen de backstop helemaal op kon stomen naar de thuisplaat. De onverwachte actie 2-naar-1 werd ruim op tijd uitgevoerd waardoor de honkloper zelf ook wel inzag dat zelfs sliden hem niet meer ging helpen. Stand bleef dus 3-2.

De zon begon inmiddels behoorlijk in de weg te zitten. De bezoekers begonnen in de derde inning als eerste te piepen over slecht zicht vanuit het slagperk, dus toen de PC en de GGL tegen het eind van de slagbeurt ook nog een beetje gingen meepiepen leek het na de derde nul tijd voor het sun-delay. De blues vonden dat aanvankelijk ook, het woord ‘gevaarlijk’ viel zelfs even, maar na de discussie die ontstond was de conclusie anders: Gooien met honkballen naar een slagman met slecht zicht is gevaarlijk, met meloenen valt dat best mee. Super Seb, de PC en Woody waren het er mee eens en sloegen back-to-back-to-back hits en daarmee het vierde punt over de thuisplaat. Stand 4-2, en na de slagbeurt wél tijd voor een zonnepauze.

In de vierde inning mocht De Souza dan eindelijk weer zijn kunsten gaan vertonen. Een double en een single brachten de Hawks weer een puntje dichterbij, maar verder kwam het niet die slagbeurt.

De Reserve Reserves daarentegen bleken nog steeds meloenen te zien, en deze keer zelfs zonder dat de zon in de weg zat. Voor de tweede keer in de wedstrijd mochten alle negen slagmensen een rondje meedoen. Gagarin trapte af met een double, NoNoJoe sloeg ‘m gedisciplineerd een honk verder en Blade sloeg de astronaut met een honkslag door het midden over de thuisplaat. Edgar liet nog maar ‘ns aan Remmie zien hoe je een dragbunt neerlegt en Super Seb leunde vervolgens de honken vol. De PC wist die situatie te verzilveren met een hit waarop nog één keer gescoord kon worden. Maar nog was  het niet klaar want ook De Souza zelf en Remmie wisten nog punten over de thuisplaat te rommelen met respectievelijk een veldfoutje en een velderskeus. Stand 8-3.

Het was inmiddels duidelijk dat de Haviken deze dag meer musjes waren en dat de vraag niet meer was óf er gewonnen zou worden, maar meer met hoeveel en in hoeveel innings.

De vijfde en zesde inning leverde dan ook nog vijf Bussumse punten op. Gagarin wist in beide innings een hit te produceren waarbij de laatste zelfs een triple was. Blade produceerde z’n derde hit van de wedstrijd, een double, en ook de PC kon hit nummer drie bijschrijven. Super Seb en NoNoJoe hadden net even wat minder geluk. Super Seb ging diep genoeg voor een opofferingsslag en een RBI, NoNoJoe sloeg de bal hard naar een poppetje dat daar dan wel weer moeite genoeg mee had om de honkloper van drie te kunnen laten scoren. De Amsterdammers produceerde in de zesde inning nog één punt waardoor de stand op 13-4 kwam.

In de zevende inning werd er dus nog één punt verwacht van de Bussumers, en dat kwam er. Een vuiltje in het oog van de linksvelder en de scoorder zorgden voor een walk-off hit van Remmie. Eindstand 14-4.

Kijk hier voor de boxscore en de stats