Bussum, 7 oktober 2018 – Vanmiddag hebben de Reserve Reserves het kampioenschap in de 1ste Klasse A veilig gesteld. Het werd tegen Herons 6-3.
Volgende week zaterdag wacht nu de grote finale tegen Schiedam. Deze wedstrijd wordt gespeeld in Hoofddorp.
Later meer…
Amsterdam, 22 september 2018 – Na al het verplaatsten en aflasten van wedstrijden zouden de Reserve Reserves gisterenavond dan eindelijk de 18e wedstrijd van het seizoen mogen spelen.
Na wat tegenstrijdige berichten uit Meppel afgelopen week in de aanloop naar de wedstrijd van gisteren leek het erop dat Blue Devils met voldoende spelers naar Bussum kon komen.
Omdat het weer er niet best uitzag gingen de lijnen vrijdagochtend al vroeg open zodat zeker gemaakt werd dat er zeiltjes op het veld lagen. Tijdens de voorbereiding voor de wedstrijd werden de zeiltjes ook niet verwijderd, maar er moest een keer begonnen worden en daarvoor moesten natuurlijk ook de lijntjes gelegd worden, het was tenslotte vrijdagavond.
Van een beetje miezeren, naar regenen, naar hard regenen, naar noodweer, naar roepen om ons moeder. Zeiltjes er weer op? Nah… de piek op buienradar is al bijna voorbij… oeps… weer wat geleerd. De apps hadden ongelijk want toen het op alle telefoons al droog was was de wolkbreuk boven de Vallei nog in volle gang.
Vegen, prikken, harken, we hebben er alles aan gedaan, maar toen we in de eerste inning al voor de derde keer van het veld moesten vanwege donder, bliksem en slagregens was het ook voor de twee dappere umps genoeg. Einde wedstrijd. Werpcijfers Montana 1-0-1 en zijn veld speelde foutloos.
Wanneer de wedstrijd ingehaald moet worden is nog niet duidelijk, maar de Bussumers hebben al een vol programma:
Vrijdag 28 september – uit tegen RCH
Zondag 30 september – thuis tegen Tex Town Tigers
Vrijdag 5 oktober – thuis tegen Kinheim
Zondag 7 oktober – thuis tegen Herons
Alleen als deze wedstrijden allemaal gewonnen worden en WSB verliest nog één van de drie wedstrijden die ze nog moeten spelen, dan zijn de Bussumers kampioen van de poule en bestaat er een kans dat ze direct doorkunnen naar de kampioenswedstrijd op 13 oktober. Als WSB alles wint of de Reserve Reserves er één verliest moet ook de gisteren verregende wedstrijd tegen Blue Devils ingehaald worden.
Maar ook dan zijn we er nog niet want met slechts twee punten verschil met WSB bestaat er ook nog een kans dat beide ploegen op hetzelfde aantal punten eindigen waarna dan dus nog een beslissingswedstrijd gespeeld moet worden. En dat allemaal dus voor 13 oktober.
In de andere poule is Schiedam al kampioen en kunnen ze relaxed achterover leunen terwijl WSB en de Reserve Reserves elkaar uitputten. Toch jammer dat we niets met honkbal gedaan hebben tijdens al die vrij geplande weekenden. Het was tenslotte één van de droogste en warmste zomers ooit gemeten…
De zeiltjes liggen waar ze moeten liggen
Leuk is anders
De zeiltjes moeten er toch een keer vanaf
Misschien hadden we toch even moeten wachten
Nee, niet misschien, we hadden zeker even moeten wachten
Amsterdam, 2 september 2018 – In principe was het vandaag een mooie dag om te honkballen, maar als je bij de hekkensluiter op bezoek gaat die nog geen een wedstrijd wist te winnen dit jaar, dan weet je dat het in ieder geval geen dag was voor mooi honkbal. En dat klopte ook. De lelijke wedstrijd was gelukkig na 7 innings over. 1-15, snel naar huis.
Nou ja, niet heel snel naar huis want verrassend genoeg bleken de Amsterdammers de beste pitchers voor ná de wedstrijd bewaard te hebben. Deze pitchers waren gevuld met bier en zorgden uiteindelijk toch nog voor een kleine glimlach op de gezichten van de Bussumers.
En eigenlijk zou het verslag van deze wedstrijd hiermee prima kunnen eindigen, maar voor de die-hard Reserve Reserves volgers hierbij dan toch de highlights in een notendop.
Na tien ballen in de eerste inning was er al twee keer vier wijd gegooid en waren er al twee honken gestolen. Zo’n dag zou het dus worden. NoNoJoe sloeg in zijn slagbeurt z’n vierde wijdbal maar het buitenveld in voor een opofferingsslag en het eerste punt. Blade, De Spijker en Montana volgden met hits en ribbies voor een stand van 0-4.
Ook de openingsslagman van OVVO wist een punt te scoren, maar daar moesten ze het ook mee doen. In de tweede en derde inning werd nog één keer het tweede honk bereikt, maar vanaf inning vier lieten de Amsterdammers zich zelfs daar niet meer zien.
In de tweede inning zorgde drie keer vier wijd, drie gestolen honken, een foutje en hits van De PC, Das Paul (een double), Edgar en De Spijker voor nog ‘ns vijf punten waarna de stand 1-9 was.
In de vierde inning werden vervolgens de punten die nodig waren voor een mercy-rule-einde binnen geslagen. Blade had de tegenstand met lede ogen aangezien en had de GBL gevraagd of ie links mocht slaan, maar deze was onverbiddelijk “Pas als je een bom hebt geslagen”. Zo gezegd, zo gedaan. Het bijzondere van die bom was niet alleen dat ie door de coach was opgelegd, maar zeker ook het feit dat Blade de bal zo’n beetje van de grond hengelde om ‘m de tuin uit te kunnen slaan. Overigens bleef Blade daarna ‘gewoon’ rechts slaan, maar de kijkende drieslag had ie ook prima vanuit het andere slagperk kunnen pakken. Doubles van De Kreis en Montana, met vier wijd ertussen van De Spijker zorgde voor de tussenstand van 1-12.
Na de vierde inning werd De Hof op de heuvel afgelost door Montana die vervolgens de wedstrijd, die toen eigenlijk al geen wedstrijd meer was, ook stevig op slot gooide.
In de zevende inning pruttelde de Reserve Reserves nog wat na. De PC pakte nog maar een keer vier wijd, Elsje pakte nog maar een keer een wijdbal op z’n rug en hits van De Bully, NoNoJoe en een double van Blade ‘met rechts’ zorgde voor bijna vier punten. Dat vierde punt kwam alleen toch nét niet, maar de broek van NoNoJoe was schoon én heel gebleven, en dat was op een dag als vandaag meer waard dan een extra punt. De eindstand werd daarmee 1-15.
Kijk hier voor de box score en de stats.
Van thuisvoordeel was er op het ‘old school’ veld van OVVO weinig te merken
Amsterdam, 27 juni 2018 РHet is nog geen volle week na de langste dag van het jaar, er werd een half uurtje eerder dan normaal begonnen, het was mooi weer dus, dus het kon n̩t. Maar toch werd het n̩t niet voor de Reserve Reserves want in een spannende pot werden ze afgetroefd door WSB. Het werd 8-5 voor de Apeldoorners.
Het had vooraf nogal wat voeten in de aarde gehad want hoe kom je in vredesnaam in de avondspits op tijd in Apeldoorn. Binnendoor bleek voor sommigen een oplossing, anderen gingen liever buitenom en de echte mannen gingen achterlangs (wel de goede afslag natuurlijk). Hoe ze het deden deden ze het, maar toen de ump “play ball” riep was er genoeg blauw-geel-wit aanwezig om de wedstrijd te kunnen starten.
In de eerste inning moest Montana meteen twee hits en een punt toestaan. In de Bussumse slagbeurt die volgde opende Plukje met een double. Op een bijna hit van De PC, maar toch dooie nul 1-naar-4-naar-3 schoof Plukje door naar drie waarna hij op de hit van Das Paul het gelijkmakende punt kon scoren. Stand 1-1.
Ook de derde inning begon met een double, deze was alleen van Edgar en door hits van De Bully en NoNoJoe kon de 1-2 gescoord worden. In de gelijkmakende slagbeurt werd dat puntje door WSB weer teruggepakt, weg voorsprong. Stand 2-2.
Die voorsprong werd de volgende slagbeurt netjes weer teruggepakt toen VGM met vier wijd op het honk kwam en door een hit van Das Paul en een velderskeus van De Spijker naar drie kon doorstomen. Edgar verzilverde het moment en op zijn hit kon VGM scoren. De Spijker was inmiddels op het derde honk aanbeland en kon scoren op de opofferingsslag van De Bully. Het was vervolgens wéér NoNoJoe die een hit sloeg en ook het derde punt van de inning binnen sloeg. Stand 2-5.
En daarna was het een beetje gedaan met het Bussumse slaggeweld, maar de Apeldoorners bleven aandringen. In de vijfde en zesde inning snoepte ze elke keer een punt van hun achterstand af en aan het begin van de zevende inning was het alweer 4-5.
Montana moest vervolgens toestaan dat de eerste drie slagmensen het honk konden bereiken waarna hij op de heuvel afgelost werd door NoNoJoe. Die wist vervolgens de volgende drie slagmensen uit te krijgen, maar niet voordat er twee keer gescoord werd. Stand 6-5.
In de achtste inning pakte de Apeldoorners door en scoorden nog twee punten. Omdat de Reserve Reserves uiteindelijk niet genoeg greep meer kregen op Mark Bosman, die na de 152 ballen z’n arm morgen wel even zal voelen, ging het licht langzaam uit voor de Bussumers. Door het ontbreken van lichtmasten was dat zowel letterlijk als figuurlijk. De eindstand na achtenhalve inning was dan ook 8-5. (geen paniek, alles nog in eigen hand)
Kijk hier voor de box score en de stats.
De Reserve Reserves spelen voor thuis, tevergeefs…
Amsterdam, 16 juni 2018 РDe Reserve Reserves kwamen vanavond maar voor ̩̩n ding naar het Pim Mulier, en dat was natuurlijk winnen. Het mocht geen moeilijke wedstrijd worden tegen Kinheim, de nummer 11 van de ranglijst, en dat werd het ook niet. Kinheim werd met 3-13 opgerold op eigen veld.
Hoewel Kinheim onderaan het rechter rijtje staat waren de Bussumers toch op hun hoede. De jonge Haarlemmers hadden weliswaar veel verloren maar de uitslagen waren niet heel erg schokkend. Aan het begin van de wedstrijd konden ze ook nog aardig meekomen.
Montana moest in de eerste inning meteen drie hits incasseren wat ook meteen leidde tot een achterstand van 1-0. In de aanval duurde het tot de eerste helft van de derde inning totdat er wat tegenover gezet kon worden. Opmerkelijk genoeg kon het eerste Bussumse punt gescoord worden zonder dat daar een hit aan te pas kwam. Een foutje werd gevolgd door vier wijd en geraakt werper en met de honken vol jankte NoNoJoe de bal diep genoeg het midveld in om met een opofferingsslag het gelijkmakende punt binnen te slaan. Stand 1-1.
In de vierde inning lieten de Reserve Reserves ook de knuppels spreken. VGM sloeg een hit naar het midveld waarna De PC ‘m lekker op z’n knuppel nam voor een double langs de lijn in het linksveld. VGM kon scoren en de voorsprong was daar. Omdat er zonder DH gespeeld werd kon Montana zelf De PC met een hit naar het derde honk dirigeren waarna Edgar de klus afmaakt met een hit door het midden waar De PC op kon scoren. Maar nog was het niet gedaan want ook De Bully en NoNoJoe kwamen nog met hits door die ook alle twee goed waren voor een ribbie. Stand 1-5.
En vanaf dat moment kon er verder gebouwd worden aan een snelle wedstrijd. In de vijfde inning hielpen de Haarlemmers een handje door drie keer vier wijd en geraakt werper te gooien en vervolgens ook nog zelf drie punten binnen te gooien met wilde worpen en doorgeschoten ballen. Stand 1-8.
In de gelijkmakende vijfde slagbeurt werd na een poging tot een stootslag (?!) en drie hits nog een puntje gescoord door Kinheim. Stand 2-8.
Het was duidelijk dat de wedstrijd daarna wel gedaan was, alleen moest er nog even snel afgerond worden. In de zesde inning kwamen NoNoJoe en Plukje beiden met vier wijd op de honken waarna De Kreis ze met een schreeuwende double binnensloeg. Op zijn beurt werd De Kreis weer binnen geslagen door De PC die een droge hit het midveld in sloeg. Stand 2-11.
In de zevende inning begon De Bully met een double in the gap in het mid-rechtsveld en NoNoJoe volgde met een double down the rightfield line (excusez Das Deutsch). VGM maakte het trio doubles compleet met een double naar het linksveld waarna de outfielders dus letterlijk alle hoeken van het veld hadden gezien. Het was intussen 2-13 geworden.
Op zijn verjaardag mocht De Hof de wedstrijd daarna op slot gooien. De openingsslagman probeerde een long single op te rekken naar een double en had dat tweede honk nooit kunnen bereiken als er geen foutje gemaakt werd. Een wilde worp en een opofferingsslag later scoorde Kinheim alsnog een puntje, maar De Hof kwam met een lazy vangbal in het midveld eenvoudig de inning uit. Eindstand 3-13.
Kijk hier voor de box score en de stats.
De Bully haalt uit voor z’n double