Amsterdam, 1 mei 2016 – Lekker weer, nog lekkerdere bollen van Tom, een werkend scorebord, een omroeper, en dan mag je de honkbalwei in, heerlijk! De Reserve Reserves hadden er zin in en vlogen uit de startblokken. Aan het eind van het zonnige potje was de stand 2-8 in het voordeel van de Bussumers.

In de eerste slagbeurt stak NoNoJoe het vuurtje van een stevige rally aan. Zijn oppo-hit werd gevolgd door een aardig klapje van Blade. Biggie leunde zich daarna ook op het honk waarna Plukje met een striemende hit door het midden de eerste twee punten van de wedstrijd binnen sloeg. Biggie kon daarna vanaf twee niet direct scoren op de te hard geslagen hit van de PC door het midden.

Das Paul kreeg Biggie met een velders keus wel over de plaat, maar offerde de PC op, die dus sneuvelde voordat hij het tweede honk kon bereiken. De hit van De Kreis plaatte Plukje en toen de Spijker ‘m voor het team nog even nam waren de honken weer bezet. Elsje was de inning begonnen en had de kans er een speciale dag van te maken, maar in plaats daarvan leunde hij het vijfde punt binnen. Stand na de eerste slagbeurt 0-5.

En toen moest er verdedigd worden. De GGL had bedacht dat De Schreeuw de middag mocht beginnen op de heuvel. Plichtsgetrouw als de Bussumers zijn wordt daar dan ook naar geluisterd, ook als de GGL alleen mentaal maar aanwezig is. Na de lead-off-double was duidelijk dat er niet alleen aanvallend gas gegeven moest worden. Zo gezegd zo gedaan. Een strike-out werd gevolgd door twee vangballen van Plukje die geposteerd was in het rechtsveld. Nog steeds 0-5 dus.

Net als de eerste begon ook de tweede slagbeurt van de Reserve Reserves met een strike-out, een goed teken dus! Biggie volgde met een hit naar het linksveld en werd naar het tweedehonk gebracht door een hobbelballetje van Plukje. De PC kreeg dus weer de kans om Biggie binnen te slaan, en omdat dat in de inning daarvoor met een single niet lukte peurde hij er maar een double uit. Biggie hoefde niet eens te sliden. Stand 0-6.

Hoewel de goede slagploeg van de Olympianen de bal aardig aan het raken was duurde het tot de derde inning voordat ze door middel van een opofferingsslag het eerste punt konden scoren. Daarna volgde nog twee keer vier wijd maar De Schreeuw kwam uiteindelijk zonder verdere kleerscheuren de inning uit. Stand 1-6.

Pas in de zesde inning mocht er pas weer aan de puntenknopjes van het scorebord gedraaid worden. Elsje opende met een tactisch hitje, NoNoJoe volgde en sloeg z’n derde hit van de wedstrijd en Blade deponeerde de bal daarna tegen het hek in het linksveld. Elsje kon scoren maar NoNoJoe kwam niet verder dan een 9-naar-6-naar-2. Tom maakte er daarna nog wat van door een opofferingsslag te slaan. Stand 1-8.

De Schreeuw had op dat moment al een stevige inspanning geleverd dus De Hof mocht de voorsprong gaan verdedigen. Een snelle 1-2-3-inning was een goed begin want vier innings is best lang voor een save.

In de zevende, achtste en negende inning stonden de Olympianen weer lekker te slaan, maar te verspreid. Leuk voor de statistieken, maar voor de wedstrijd schoot het niet op. Er werd nog maar één keer gescoord en de eindstand werd bepaald op 2-8.

Bijzonder moment in de wedstrijd was de klap van NoNoJoe in de achtste inning. Hij had al drie striemende hits naar het LINKSveld geslagen, maar de tweedehonkman van de Olympiërs was in een vorig leven waarzegger in het circus. Hij besloot daarom een echte shift te gaan spelen en verhuisde een aantal meters naar links en naar achter. NoNoJoe trapte er met open ogen in en zijn zekere vierde hit werd gestolen door deze geshifte tweedehonkman.

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.

NoNoJoe ging drie uit vijf, maar zag z’n vierde hit gestolen worden door de shift

Amsterdam, 23 april 2016 – Hoewel Alcmaria Victrix vorig week nog over Hoofddorp Pioniers was gedenderd begonnen de Reserve Reserves gisterenavond vol vertrouwen aan de wedstrijd tegen de Alkmaarders. Terecht bleek, want de Bussumers behielden de ongeslagen status en wonnen met 10-3.

Elsje en Plukje begonnen in de eerste inning met een hit, maar omdat Edgar daar tussenin een vang-9, en Blade ‘m vervolgens in de dubbel sloeg werd er niet gescoord. Zonder hits of honklopers lukte dat ook in de tweede slagbeurt niet.

De Schreeuw had de start van de GGL gekregen en opende de wedstrijd met twee 1-2-3-innings waardoor er na twee innings nog een brilstand te bewonderen was.

In de derde Alkmaarse slagbeurt was de situatie anders. Er kon wel weer tot 1-2-3 geteld worden, maar dat waren de bezette honken op het moment dat De Schreeuw 1-2-3-4 wijd gooide, en daarmee het eerste punt op het scorebord verscheen.

In de gelijkmakende slagbeurt pakte Elsje vier wijd en Edgar joeg hem met een strakke hit naar het rechtsveld naar het derde honk. De twee E’s waren slim en het honkloopduo wist de verdediging te laten twijfelen waardoor hun doublesteal het gelijkmakende punt opleverde. Stand 1-1.

Blade opende de vierde inning met een zelden vertoonde bijna-vang-6-triple die door het outfieldhek gestopt moest worden. De PC timmerde vervolgens de bal hard over de derdehonkman waardoor de leiding weer in Bussumse handen kwam. Na een gestolen honk, een wildeworp en een hit van De Kreis was de voorsprong verdubbeld en toen Tom de bal hard langs de lijn sloeg en daarmee het derde punt van de inning binnen tikte was de stand 4-1.

In de vijfde inning gingen de Bussumers van quitte af va banque en opende met drie hits. Met Edgar, Plukje en Blade op de honken leken er mooie dingen te gaan gebeuren. Als je van dubbelspelen houdt klopt dat ook. Freeze-on-a-line-drive, daar deden ze vroegâh bij Zuidvogels nooit aan. Gelukkig was daar De PC als redder in nood. Zijn triple zorgde alsnog voor twee Bussumse punten. Stand 6-1.

In de zevende inning leverde back-to-back-to-back hits van Biggie, De PC en Das Paul drie punten op waardoor De Hof met een comfortabele voorsprong van 9-2 de wedstrijd op slot kon gooien. Beide ploegen morste nog één puntje waardoor de eindstand bepaald werd op 10-3.

Kijk hier voor de boxscore en statistieken.

En dit is wat ze er in Alkmaar van vonden.

Kevin Miner, ex-HCAW’er en prof uit de Euro League Baseball gooide het slotstuk voor de Alkmaarders

Amsterdam, 9 april 2016 – De Reserve Reserves spelen hun thuiswedstrijden meestal op vrijdag, en dat was in dit eerste weekend van het seizoen ook het geval. Daarmee hadden de Bussumers meteen ook de officiële opening van het seizoen van de Hoofdklasse Aluminium te pakken.

Maandenlang had de fanclub al uitgekeken naar dit grootse event, maar helaas moeten we concluderen dat er weinig ook daadwerkelijk voorbereid was. Niemand had er aan gedacht een bondsbobo of zo uit te nodigen, het eigen bestuur was te laat geïnformeerd waardoor ook zij verstek moesten laten gaan, en de lokale beroemdheid die de eerste bal van de wedstrijd zou gooien bleek dubbel geboekt te zijn, en dan toch liever het eerste biertje van de dag in Café De Peuk te nuttigen.

We moesten het dus wéér alleen maar van het honkbal hebben gisterenavond. Lichtpuntje was wel dat de bestelde jassen gearriveerd waren en we kledingtechnisch dus al direct een voorsprong hadden.

Over het algemeen is het voor de Reserve Reserves ook helemaal niet zo erg om het alleen van het honkbal te moeten hebben, gisteren was geen uitzondering. Met de nieuwe ace, De Schreeuw, op de heuvel, en de oude ace, De Souza, in de relief is er dit jaar een aardige basis waarop je kan bouwen. Als je daarbij ook nog ‘ns optelt dat we de luxe hebben om De Hof als closer te kunnen gebruiken snap je dat we ons dit jaar volledig op de aanval zullen concentreren.

En bij die concentratie moet dit wedstrijdverslag ook meteen maar beginnen. Vorige week hadden we namelijk al gezien dat Das Paul best een aardig balletje kan fielden en gooien, maar dat we dat aan het begin van de wedstrijd niet van hem hoeven te verwachten.

Omdat Edgar twee weken moest bijkomen van het teamweekendje kon Das Paul de afgelopen twee wedstrijden de kortestoppositie claimen. We hebben afgesproken dat we het niet over de eerste van de twee zouden hebben, dat was tenslotte nog een oefenwedstrijd, maar in de wedstrijd van gisteren wist hij direct met z’n eerste aangooi de dug-out te bereiken. De rest van de wedstrijd bleef hij foutloos waarbij hij ook net als vorige week een paar aardige acties kon laten zien.

Vanaf de heuvel domineerde De Schreeuw zes innings lang de oudjes van de Mokum Hawks, zoals de Pirates senioren zich plegen te noemen. De Souza wist in zijn nieuwe rol in de volgende twee innings knap de nul te houden waarna De Hof door een foutje uiteindelijk in de laatste inning toch nog één puntje moest incasseren.

Op dat moment was dat ene tegenpuntje al lang geen probleem meer, want niet alleen de Bussumse verdediging had last van concentratieproblemen. De Spijker en Elsje wisten in de eerste inning beiden door foutjes op de honken te komen waarna Blade en Biggie ze binnen sloegen. Das Paul schudde z’n foutje snel van zich af en produceerde een hitje goed voor een ribbie. Stand na de eerste inning 3-0.

In de tweede inning startte Blade een two-out-rally, NoNoJoe, Biggie en Plukje deden gezellig mee waarna Das Paul de inning met een 6-naar-3 kon afsluiten met een stand van 6-0.

In de innings vier, vijf en zes werd ook nog een puntje gescoord waardoor het langzaam aan eigenlijk al geen wedstrijd meer was. Dat er niet doorgedrukt werd om een mercy-rule-einde te forceren heeft volledig te maken met het respect dat we wilden tonen aan de Dappere Deken die het zonder reliever of closer moest doen en daardoor waarschijnlijk vrij ruim over de 100 pitches moet zijn geëindigd. Petje af!

Na één uur en vierenvijftig minuten was de eindstand van 9-1 bereikt en konden de heren voor het eerst genieten van de gloednieuwe douche accommodatie!

Kijk hier voor de boxscore en de stats.

Hoewel het er even op leek werd er het record voor vroegste sun-delay ooit niet gebroken

Amsterdam 11 oktober 2015 – We hebben het gisteren al even gemeld, maar de gifbeker moet leeg, dus hierbij dan het verslag van de verloren finale van de Hoofdklasse Aluminium. Hoofddorp III was in een spannende wedstrijd op het fantastische Pioniers complex met één punt verschil de bovenliggende partij. Het werd 3-4.

De middag was nog wel zo goed begonnen. De GGL had door een foutje in het competitieprogramma een weekje te vroeg z’n vakantie geboekt, maar de GKL a.k.a. de Toss-koning, was bereid gevonden de coaching-taken waar te nemen. De toss werd dus gewonnen, en er werd verrassend genoeg gekozen voor het thuisvoordeel.

De Souza mocht dus de eerste bal van de wedstrijd gooien en dat ging eigenlijk prima. De ballen die volgden waren helaas net iets minder scherp dan we van hem gewend zijn waardoor het na vier slagmensen en drie hits al 0-2 stond.  Daarna herpakte hij zich en domineerde hij de volgende vier innings.

In de gelijkmakende eerste slagbeurt werd gelijk een puntje teruggepakt. De Spijker wist na een mooie lead-off hit het tweedehonk te stelen en door een verre klap van Blade in het linksveld kon hij doorschuiven naar het derdehonk. Edgar pakte vier wijd en NoNoJoe leek de bal daarna even in de dubbel te slaan, maar door een goede hustle wist hij dat te voorkomen waardoor hij z’n eerste ribbie van de dag kon noteren. Stand 1-2.

In de volgende drie innings was voor beide teams de verdediging dominant. Gespreide hitjes van de PC en NoNoJoe leverden niets op, maar ook leverde twee Bussumse veldfoutjes niet meer op dan samengeknepen billen en klamme handjes.

In de vijfde inning ging het gas erop bij de Reserve Reserves, maar vier hits op rij van Edgar, Blade, NoNoJoe en VGM leverde niet alleen twee punten op, maar ook de laatste twee nullen van de inning. De combinatie van hits, risicovol honklopen, onbezonnenheid en goede relays van Hoofddorp leverde weliswaar een voorsprong op, maar wel een met een zure en dure bijsmaak. Stand 3-2.

In de eerste helft van de zesde inning werd helaas meteen de voorsprong weer weggegeven. Drie hits en een fout 9-naar-3 die ná de fout pas héél erg lelijk werd zorgde voor het gelijkmakende punt. Het was ook een moment in de wedstrijd waar de druk van de finale bij sommige mensen wat kwam bovendrijven. Na wat geschreeuw, een bijna bench-clearing en een fatsoenlijk excuus kon er gelukkig weer verder gebald worden. De honken liepen weer vol met Hoofddorpers, maar Blade wist nipt de laatste nul van de inning te maken. Ook dat leverde weer zure gezichten op. Vooral bij de Pioniers deze keer omdat er niet gescoord werd, maar ook omdat de honkloper die zich richting het derdehonk begaf zich naar blesseerde. Stand 3-3.

Het was dus weer een wedstrijd. Maar om die wedstrijd te kunnen winnen moet je punten scoren, en dat was nou net wat de Reserve Reserves vergaten te doen. Hoofddorp daarentegen scoorde in de zevende inning na vier wijd, een gestolen honk en een hitje er nog één puntje bij en pakte daarmee de voorsprong. Stand 3-4.

De Schreeuw die het werpen van De Souza overnam wist het daarna netjes dicht te houden, maar er veranderde niets meer aan de stand Hoofddorp III is landskampioen Hoofdklasse Aluminium 2015. Daarmee zijn de Reserve Reserves dus reserve kampioen (titel met dank aan Feiko Drost a.ka. Kabouter Plop)

Kijk hier voor de boxscore en de stats.

Er moeste even wat gepraat worden om de spanning uit de lucht te halen

Amsterdam, 27 september 2015 – Alleen de kat z’n viool hadden de Reserve Reserves dit seizoen nog niet gewonnen, maar gelukkig kon deze in de laatste reguliere wedstrijd van het seizoen toch nog worden binnengehaald. Het was vijf innings een wedstrijd en toen ging het Bussumse gas erop. Het werd tegen JEKA in 2 uur en 9 minuten 5-17.

Om alvast wat te oefenen voor volgend jaar kreeg De Schreeuw (voorheen bekend als De Kreis II) als eerste de bal, en mocht De Souza die gehate eerste inning aan zich voorbij laten gaan. Vijf slagmensen later was de slagbeurt afgelopen, maar stond het wel 2-0.

In de derde inning mocht Woody als lead-off proberen zijn doel voor vandaag te bereiken: één hit slaan. Na z’n twee dingers in de eerste wedstrijd was de rest van het seizoen dat slaan namelijk niet zo goed uit de verf gekomen. Klein beginnen dacht ie dus.. één hitje moet kunnen… Zo gedacht, zo gedaan, de klap recht door het midden was goed voor een honkslag. Remmie en De Spijker deden hem dat vervolgens na, en geholpen door een foutje kon er twee keer gescoord worden. Met De Spijker nog op het honk sloeg VGM de bal daarna hard omhoog waarna deze tot ieders verbazing over het linksveldhek heen woei. Stand 2-4.

In de gelijkmakende slagbeurt pakte de Bredaërs de punten wel weer direct terug. De Kreis wilde even laten zien dat zijn arm helemaal terug was en legde de bal vanaf de kortestopplek in één keer tegen het hek naast de dug-out. Beren arm! De double en de singel die volgden maakte het niet mooier. Stand 4-4.

In de vijfde inning pakte de JEKAërs zelfs brutaal opnieuw de leiding. Een lead-off infield hit en een double langs de derdehonklijn waren de boosdoeners. Stand 5-4.

Maar toen was het ook écht genoeg geweest. Einde speelkwartier, aan de bak en d’r op! De PC leunde zich als lead-off naar het eerste honk en kon gelijkmaken op de double van De Kreis die zelf wel sneuvelde voor het derdehonk. Tom besloot vervolgens dat hij bij de thuisplaat ook al in scoringspositie stond en sloeg de bal met een angstwekkende rechte lijn over het linksveld hek waardoor er weer een Bussumse voorsprong genoteerd kon worden.

Woody pakte ook maar hit nummer twee mee en Remmie nam er eentje voor het team. Edgar legde een sneaky buntje neer waardoor niet alleen iedereen een honk door kon schuiven, maar hij bereikte zelf ook het eerste honk. NoNoJoe mocht daarna met volle honken iets moois gaan doen, maar in plaats daarvan deed ie iets anders nuttigs. Zijn diep geslagen bal in het midveld was goed voor een opofferingsslag, en door goed coachen van de GGL (zou hij later zelf zeggen) kon Remmie zelfs vanaf het tweede honk scoren. Stand 5-8.

De Souza liet vervolgens zien dat hij in een relievers rol prima uit de voeten kan. In de laatste drie innings van de wedstrijd hoefde hij slechts één man op de honken toe te staan.

Aanvallend was het alleen nog niet gedaan voor de Reserve Reserves. Niet alleen waren er weer double digits gewenst, maar het liefst ook een kleine mercy-rule winst. Zo gezegd, zo geslagen. In de zevende inning bleef de teller nog op 14 staan, maar in inning 8 werden er nog drie punten bij geharkt. In de laatste twee innings werden in totaal 8 hits geslagen waarvan Woody er twee voor z’n rekening nam. Na zijn bases clearing double kreeg deze afscheidnemende held een passende publiekswissel waarbij zijn zoon ‘m van de GGL van het tweede honk mocht komen ophalen. Woody bedankt! O ja, de eindstand… 5-17

Kijk hier voor de boxscore en de stats.

Na de wedstrijd kreeg Woody bovenstaand houterig bedankje van de Reserve Reserves