Amsterdam, 26 april 2015 – Tegen alle (weers)verwachtingen in kon er vandaag gewoon gebald worden in Eindhoven. Helaas werd er vandaag niet ‘gewoon’ gebald, maar vooral geprutst. Maar ondanks dat werden de punten toch mee terug naar Bussum genomen. Het werd 8-13.

Het begint een beetje een patroon te worden, maar de eerste innings die de Reserve Reserves elke week op de mat leggen zien er eigenlijk best goed uit. De Souza staat te stralen als nooit tevoren en uiteindelijk komt de slagploeg ook wel weer lekker door. Dit resulteert dan vervolgens in een bijna niet meer te verprutsen voorsprong. Helaas lijkt het erop dat dat ‘bijna’ elke week wel een stukje dichterbij komt.

Vandaag was dus weer zo’n dag. In de eerste inning werd een snelle voorsprong genomen omdat Blade met z’n triple Edgar over de thuisplaat joeg. NoNoJoe had na z’n letterlijke misstap van vorige week alleen nog maar mentale problemen, maar wist met een 4-naar-3 ook het tweede punt op het scorebord te krijgen. PSV pakte in de gelijkmakende slagbeurt nog wel een puntje terug, maar echt gevaarlijk werden ze niet. Stand 1-2.

Tot de zesde inning sloegen de Bussumers vooral vangballen, maar toen werd het wel tijd om het gas er op te zetten. De PC begon met een potje leunen waarna Tom met een droge hit ook op het honk kon komen. Omdat het er toen nog naar uit zag dat het een wedstrijd zou worden voor de nuances legde Max een opofferingsstootslag neer.

Met twee en drie bezet hakte De Kreis in de grond voor de derdehonkman die van gekkigheid niet wist wat ie daarmee moest. De PC maakte van de verwarring gebruik en kon de 1-3 scoren. Elsje en Edgar stonden erbij en keken ernaar waardoor de honken overvol liepen. Stand 1-4. Blade mistte vervolgens net de zoveelste meloen van de wedstrijd, maar wist ‘m nog wel hoog het linksveld in te prutten, genoeg voor de opofferingsslag en een stand van 1-5.

De Souza struck out de side in de zevende inning, dus eigenlijk geen vuiltje aan de Eindhovense lucht.

Maar in de achtste inning ging het los. Eerst gelukkig aanvallend want door hits van Elsje (2), Edgar, Blade, NoNoJoe, Das Paul en De Kreis kon de voorsprong uitgebouwd worden naar 1-12.

Met nog drie nulletjes te gaan voordat de mercy-rule een eind aan de wedstrijd zou maken stapte de Bussumers weer vrolijk het veld in. De Souza kreeg het eerste mannetje op de honken waarna de GGL besloot dat het misschien leuk was om Blade het nog een keer te laten proberen. Niet dus. Na een handvol hits en gemiste kansen op nullen (in de volksmond ook wel fouten genoemd) was de stand 7-12. Lelijk dus, hoewel er ook geconcludeerd kon worden dat de Reserve Reserves in de achtste inning ‘gewoon’ één puntje waren uitgelopen.

In de laatste inning wisten de Bussumers nog een puntje te scoren zonder dat daar een hit aan te pas kwam, en in de gelijkmakende slagbeurt wisten ze zelf ook nog eens twee fouten te maken ten koste van een punt. Eindstand 8-13. Lekker snel vergeten dus.

Kijk hier voor de stats en boxscore

Het hoogtepunt van de middag bleek de bom die de PC sloeg in de BP. De bal overleefde het niet.

Amsterdam, 19 april 2015 – Na de wedstrijd van vorige week hadden we eigenlijk nog geen idee waar we nou precies stonden. Maar na vandaag weten we in ieder geval zeker dat we een aardig balletje kunnen slaan.

En natuurlijk weten we dat De Souza nog steeds een aardig balletje kan gooien. Vandaag ging ie tegen Hazenkamp zelfs een inning langer dan vorige week, en kreeg ie maar twee punten tegen.

De heren uit Bussum begonnen in hun eerste slagbeurt waar ze vorige week gebleven waren, met scoren dus. Elsje mocht beginnen en deed dat met een klapje naar de kortestop die daar niet helemaal op voorbereid was en van schrik de bal het rechtsveld in gooide. Edgar dragde de volgende bal prima langs de lijn waarna Blade door z’n knuppel in z’n nek te houden de honken vol liet lopen. Dat VGM ‘m vervolgens in de dubbel sloeg is vervelend voor z’n stats, maar het puntje voorsprong kon wél geschreven worden.

In de tweede inning begon de PC met een bloop hitje, zelf zou hij ‘m goed geplaatst noemen. Tom (of was het nou die muis?) leunde met z’n tweede vier wijd de PC een honkje verder waarna De Kreis met een screamer beide heren binnen sloeg. Zelf bereikte hij het tweede honk waarna Max nog eens vier balletjes naast de plaat keek. Elsje produceerde vervolgens op zijn beurt ook een dubbel waarmee de stand 0-4 werd. Maar het was nog niet over want Blade wilde nog even bewijzen dat zijn bommen van vorige week geen incident waren. Hij nam de Nijmeegse pitcher dan ook bijzonder diep en wist met die dinger ook Elsje over de thuisplaat mee te nemen. Stand 0-6.

De volgende innings werden er gestaag puntjes bij geproduceerd. Max was goed voor twee ribbies maar ook de PC en Blade wisten nog een puntje binnen te slaan. Na de vijfde inning was dan stand dan ook al 0-10.

In de zesde inning wisten de Hazenkampers met een double gevolgd door twee singles nog iets terug te doen. De stand werd daarmee 2-10.

Toen Blade in de achtste inning De Souza op de heuvel kwam vervangen was er nog een puntje bij gesprokkeld waardoor de stand 2-11 was. Uiteindelijk bleek Blade een prima closer. Hij begon direct met een strike-out en als VGM in het midveld niet wat nonchalant naar een potentiële vangbal had gezwaaid met z’n handschoen dan had ie een 1-2-3 inning kunnen noteren.

Gelukkig wist VGM dat de volgende inning met Blade zelf weer goed te maken. Blade moest daar zelf eerst nog wel wat voor doen, op het honk komen. En dat gebeurde ook, en hoe! De derdehonkman van Hazenkamp zit vanavond in ieder geval niet thuis te balen dat ie verloren heeft. Hij is eigenlijk gewoon blij dat ie z’n hoofd net op tijd tussen z’n schouders wist te trekken toen Blade de bal met duizelingwekkende snelheid van z’n knuppel liet komen. “Ik leef nog” is een sterkere emotie dan “ik heb verloren”.

VGM maakte z’n laksigheid daarna goed door een bal hard, hoog en over de midvelder heen te slaan. Waardoor Blade kon zorgen voor de eindstand. Het werd 2-12.

Kijk hier voor de boxscore en de stats.

De eerste punten met de nieuwe petten zijn binnen.

Amsterdam, 12 april 2015 – We hebben op deze site enthousiast afgeteld naar deze dag, de dag dat het seizoen 2015 zou beginnen, maar wat we vandaag toch hebben meegemaakt… Je had er bij moeten zijn.

De dag begon nog redelijk normaal met een ritje van meer dan 100 kilometer naar Enschede. Dat dit normaal is, is eigenlijk al niet normaal, maar toch. De zon scheen, we waren een half uurtje te vroeg en we hadden er zin in.

Na de bollen van Max (zo heet ie echt) begonnen we met de BP. En tijdens de BP vliegen de ballen wel vaker, maar meestal betekent dat dat er gedurende de wedstrijd geen pepernoot geraakt wordt. Niet vandaag, vandaag was alles anders. Nou ja, niet alles, De Souza stond weer ouderwets de slagzone te raken en liet maar weer eens zien hoe belangrijk een goede werper eigenlijk is voor een team, ons team.

De wedstrijd is dan ook onder te verdelen in twee helften, de eerste normale helft met De Souza op de heuvel en de tweede, iets minder normale helft, met de rest van het team op de heuvel (wel gewoon om de beurt). Hieronder het verslag waar gemakshalve begonnen is met de eerste helft.

In de tweede inning wisten de Bussumers het leer al aardig te raken. Zeven hits zorgden voor zes punten, en door de 11 slagmensen die op het scoreblok in die ene inning ingetekend moesten worden begon Papa Dammers ook al aardig te zweten. Hij wist de helft nog niet. Stand 0-6.

In de derde Enschedese slagbeurt besloot De Souza een zorgvuldig uitgedacht teken van de PC af te schudden waarop de PC besloot de slagman in te fluisteren dat er een meloen door het midden gegooid zou worden. Stand 1-6.

In de vierde inning ging er nog wat extra gas op bij de TTT’ers waardoor ze met vier hits konden terugkruipen in de wedstrijd. De stand werd 4-6.

In de zesde inning dacht Blade er verstandig aan te doen de voorsprong nog wat te vergroten. Zijn derde hit van de wedstrijd zeilde over het midveld hek en omdat Edgar in de slagbeurt daarvoor datzelfde hek al vol had geraakt en daardoor op twee stond werd de stand 4-8.

Goed, dat was dus de eerste, redelijk normale helft van de wedstrijd. Wat daarna gebeurde kan hier wel chronologisch opgeschreven worden, maar daar wordt niemand gelukkig van. De tweede helft van de wedstrijd daarom hieronder in wat schokkende feiten.

De tweede helft van de wedstrijd duurde maar 3 innings, maar toch werden hierin 29 van de in totaal 49 hits geslagen. De Reserve Reserves wisten nog 19 punten te maken en de Tukkers produceerde er nog 17.

Das Paul, De Kreis en Edgar kregen alle drie nog een dinger tegen waardoor Blade de enige opgooier werd die geen homerun tegen kreeg. Zelf sloeg hij er overigens wel nog eentje bij waardoor hij met 2 homeruns in deze openingswedstrijd er net zoveel heeft als het hele vorige seizoen.

Ook Woody produceerde twee homeruns waarmee hij er in deze ene wedstrijd net zoveel heeft geslagen als in de afgelopen 38 jaar, en zijn vier vorige levens hiervoor bij elkaar opgeteld. De PC produceerde de enige grandslam van de wedstrijd en dat was eigenlijk heel logisch.

Maar door het bizarre slaggeweld en dito scoreverloop in de laatste drie innings werd de man van de wedstrijd geen slagman, en natuurlijk ook geen werper, maar gewoon Remmie die door het vangen van een scherp geslagen bal in het rechtsveld na ruim vier uur een eind maakte aan de wedstrijd.

Klik hier voor de boxscore

Klik hier voor de batting stats

Klik hier voor een kijkje op de scorekaart van Papa Dammers

Blade weet hier nog niet zeker of de nieuwe knuppels het doen

 

Amsterdam, 8 maart 2015 – In een zonovergoten vallei traden de Reserve Reserves vandaag aan tegen de Reserves van HCAW. Zoals u van ons gewend bent melden we tijdens de oefenstage geen uitslagen, maar laten we zeggen dat de Olympische gedachte voor de Reserves dit keer prima opging: Meedoen, is belangrijker dan winnen.

Ook voor het iets meer ervaren team op het veld valt er echter nog een hoop bij te leren de komende weken. We zullen er dan ook niet al teveel woorden aan vuil maken, maar tjonge, jonge, wat kan die Remmie…. We willen dan zeggen ‘honklopen’, maar eigenlijk moet er gewoon een vraagteken achter.

Verder had de fotograaf van dienst maar één slagbeurt om de zwakheden bloot te leggen. De heren hadden echter geen schaamte en het was dan ook lastig om te kiezen met welke foto we zouden beginnen.

Hieronder de rijke oogst van een paar ballen foto’s schieten. Commentaar mag gewoon.

Amsterdam, 19 september 2014 – Het blijft maar moeilijk te verkroppen voor de achterblijvers, maar vorige week heeft wéér een Reserve Reserve z’n laatste wedstrijd gespeeld in de Hoofdklasse Alu. Ed de Kroket houdt ermee op, en alleen al om z’n naam worden de stukjes volgend jaar dus een stuk minder grappig. De wedstrijden ook trouwens, dat bewees hij afgelopen vrijdag maar weer. RCH-2 ging aan de haal met de winst. Het werd 6-3.

Vol goede moed waren de Reserve Reserves met een minimale selectie afgereisd naar Heemstede. Er kon alleen maar gewonnen worden want de Pinguins hadden tot nu toe alles gewonnen en waren al kampioen. Daarbij kijken we altijd erg uit naar de ontmoetingen met de Heemsteedse Mexicaanse werper.

In de tweede inning kon dan ook al snel het eerste Bussumse punt genoteerd worden. Blade raakte de bal weer ‘ns half en wist met z’n wielen een infield hit te forceren. Dezelfde wielen en z’n grijpgrage handjes brachten ‘m naar twee en Super Seb sloeg ‘m over de thuisplaat met een strakke hit. Zijn hotstreak duurt nu al een wedstrijd of zes en het ziet er naar uit dat ie daarmee het plezier weer terug heeft gekregen, en dus ook volgend jaar weer gewoon op de velden is terug te vinden. Stand 0-1.

In de gelijkmakende slagbeurt konden de Pinguins zelf niets origineels verzinnen en maakten op exact identieke wijze gelijk. Zelfs de strike-out tussen de infield hit en de hit was ge-copy-paste. In de derde inning kwamen ze dan met een eigen idee waarmee ze nog twee punten konden scoren. Stand 3-1.

In de eerste helft van de vierde inning deed de Bussumse vergane glorie nog wat terug. Drie hits op rij zorgden voor een halvering van de achterstand. Maar ook aan Reserve Reserve zijde was weinig originaliteit te bekennen. Super Seb sloeg dus Blade binnen, net als in de tweede inning, maar daar had ie 19 wedstrijden geleden mee moeten beginnen.

Lang konden de Reserve Reserves niet genieten van het idee dat ze in de buurt bleven van de ijsvogels. Ed de Kroket besloot namelijk al wat vroeg in de wedstrijd aan z’n ererondje te beginnen. Gepositioneerd in het rechtsveld leek hij in eerste instantie nog iets met de in zijn richting geslagen bal te willen doen, maar toen hij doorhad dat dat na z’neerste drie stappen een vrij kansloze zaak was geworden sloeg hij linksaf en nam hij de toeristische route richting Aerdenhout, met als gevolg twee punten. Stand 5-2.

In de slagbeurten die nog volgden wisten beide teams nog één keer te scoren. Eindstand 6-3. RCH werd daarmee ongeslagen kampioen en de Reserve Reserves moesten wéér een gezichtsbepalende speler laten gaan. Ed de Kroket eindigde zijn carrière in stijl door de bal juist daarheen te slaan waar we allemaal zo van hem genoten en om hem gelachen hebben. De vang-9 was de laatste nul van z’n achtste seizoen en een imposante loopbaan in de Hoofdklasse Alu. We gaan hem missen, en als we niet oppassen a.s. zaterdag de pot ook… Inleveren!

Ed de Kroket voor het laatst (met dank aan Jappie)