Na de nederlaag tegen RCH mochten de Reserve Reserves afgelopen woensdag snel weer de wei in om de knuppels wat oefening te geven. Vol goede moed en een bank vol Hoofdmachters moest Olympia een lesje geleerd worden. Gelukkig scheen er een lekker zonnetje waar optimaal van genoten werd. De voor de sun-delay bereikte stand werd helaas ook de eindstand. Het werd 1-4 voor de Olympiërs.

“Spelen als een druif”, “slaan niets” en “om te janken”! Dat waren de berichten waar  de verslaggever op afstand het mee moest doen. Papa Dammers deed vervolgens nog een duit in het zakje door de scorekaart te iMessagen. De catastrofe was compleet.

NoNoJoe en Ed de Kroket wisten nog twee hits te slaan, maar de rest moest het met maximaal één doen. Edgar kon je dat haast niet kwalijk nemen, hij ging één uit twee, maar collectief werd er gewoon niet genoeg geslagen.

Het was ook niet dat Olympia niet wilde meewerken. Maar liefst vijf keer wisten de vriendelijke Haarlemmers een geslagen bal niet goed te verwerken waardoor de slagman tóch het eerste honk kon bereiken.

De Heren Hoofdklassers kon ook weinig kwalijk genomen worden. De Drie Musketiers (De Kreis II, De Hof en Schelletje) deden hun heuvelwerk naar behoren en kregen op acht honkslagen maar twee verdiende punten tegen. Een voor allen, allen voor één gooiden ze tien strike outs en maar twee keer vier wijd. Het had genoeg moeten zijn.

Kortom, een draak van een wedstrijd die maar snel vergeten moet worden. Morgen weer een dag, wel weer tegen Haarlemmers.

Amsterdam, 10 juni 2014 – Met een volgepakte tribune in de Bussumse honkbalvallei ontvingen de Reserve Reserves koploper in de Eerste Klasse A, RCH Pinguins 2. Het werd een aantrekkelijk pitchersduel waarbij de Bussumers aan het kortste end trokken. Het werd 0-2 voor de IJsvogels.

Beide ploegen hadden op de heuvel hun 36 jaar oude azen geposteerd. De Souza en Morales ontliepen elkaar qua prestaties ook niet veel. Beide heren wisten een complete game te noteren waarbij de acht hits van RCH net iets beter vielen dan de acht hits van de Bussumers. Het veld van de Reserve Reserves maakte daarbij nog één kostbaar foutje dat ook nog een duur Heemsteeds punt opleverde.

De eerste drie innings werd er helemaal niet gescoord maar in de vierde slagbeurt wisten de RCH-ers na een openings vierwijd twee hits te produceren waarop ook gescoord kon worden.

In de zevende inning leken de Bussumers met een dubbel spel snel uit de inning te kunnen komen, maar een toss naar het linksveld leverde in plaats van twee nullen het tweede punt voor RCH op.

Remmie wist daarna nog knap de schade te beperken door na een beoogde opofferingsslag de honkloper van thuis te kegelen. Vervolgens wist hij in de achtste inning aanvallend ook nog wat druk te zetten door een dajakker richting linksveldhek te sturen (dat doet ie normaal nooooit?!).

Ook in de negende inning werd er nog een kansje gecreëerd. NoNoJoe leverde ook een double af en Elsje liep er nog een infield hit uit waardoor de PC met twee nullen de wedstrijd mocht beslissen. Zo gezegd zo gedaan. Het klapje naar de kortestop kon eenvoudig verwerkt worden waardoor de tussenstand ook de eindstand werd. 0-2

Kijk hier voor de boxscore en de stats

Amsterdam, 3 juni 2014 – Het was alweer even geleden dat de Reserve Reserves een wedstrijd mochten spelen. Donderdag gooide Pluvius nog roet in het eten, geholpen door een team van de toekomst dat te lui was geweest de zeiltjes over de stukjes gravel te schuiven.

Gelukkig was het zondag in Heilo stralend honkbalweer. Gelukkig, zeker ook voor de Reserves van Double Stars, hebben ze misschien toch nog een beetje lekkere middag gehad. Van de wedstrijd moeste ze het niet hebben in ieder geval. Het werd 5-13.

In de eerste inning werd het verschil al gemaakt. Jopie gooide als leadoff z’n imposante lichaam in de baan van de bal en kreeg een vrije loop naar het eerste honk. Edgar volgde met een hit, en Elsje gooide ook op zijn beurt zijn eveneens imposante lichaam in de baan van de bal. Met drie honken bezet mikte Blade op de korte stop die met een tikactie nog wel een nul wist te maken, maar niet het eerste punt wist te voorkomen. Even later wist de PC met twee nullen met een hit de volgende twee punten binnen te slaan waarna Ed met de door hem geproduceerde hit ook het volgende punt over de thuisplaat joeg. Stand 0-4.

In de tweede inning werd er lustig op doorgeslagen. Edgar, Elsje en Blade gingen voor back-to-back-to-back hits en Super Seb topte de inning af met een opofferingsslag. Stand 0-7. De PC zag het alweer helemaal de verkeerde kant op gaan voor de thuisploeg en besloot daarom al vroeg in de wedstrijd, in de gelijkmakende tweede slagbeurt een puntje voor de Dubbele Sterren binnen te gooien, drie slag fout 2 naar 9. Stand 1-7.

In de volgende slagbeurt wist Blade het puntje terug te pakken door z’n derde van in totaal vier ribbies te produceren. Jopie stond op twee en de honkslag van Blade deed de rest. Stand 1-8.

Aanvallend hadden de Heilonaars dus weinig in te brengen op de zoals altijd sterk gooiende De Souza, maar na twee infield hits gevolgd door een echte hit naar het rechtsveld kon toch ineens punt nummer twee op de thuisplaat ontvangen worden. Curieus maar waar, stand 2-8.

In inning vier en vijf leek het er op dat er een mercy-rule-einde werd voorbereid. Hits van Edgar, de PC en Tuinkabouter Jariño gecombineerd met een paar foutjes en een paar keer geraakt werper zorgden voor een 2-12 stand. Niet echt iets om vrolijk van te worden,temeer omdat de tweede geraakt werper op de niet te missen Jopie tot een wedstrijdbeëindigende elleboog bult leidde.

De Kreis en De Kreis The Sequal zorgden er gebroederlijk voor dat er toch nog gewoon negen innings van de zon genoten kon worden. Achteraf bleek dat een en ander met een persoonsverwisseling te maken had. De Kreis kreeg drie slag waar hij vier wijd had moeten kijken, en De Kreis The Seuqal gooide vier wijd waar hij drie slag had moeten gooien. ‘Honest mistake’ zegt een oud Hollandsch gezegde. Volgt u het nog? Resultaat van de verwarring was dat er geen Bussumse punten meer te bewonderen waren, maar nog wel drie Heiloze, maar heilloze punten, want de overwinning is nooit in gevaar geweest. Eindstand 5-13.

Amsterdam, 18 mei 2014 – Na een door Pluvius verpest weekend was het afgelopen vrijdag weer tijd voor een ouderwetse Eerste Klasse kraker. De Reserve Reserves ontvingen de Mokum Hawks in de Vallei, maar in plaats van een kraker konden de toeschouwers zien hoe de Haviken gekraakt werden. In zeven innings werd het 14-4 voor de thuisploeg.

De GGL had weer ‘ns een trucje bedacht om de tegenstander te ontregelen. In plaats van De Souza mocht Blade namelijk als eerste de heuvel bestijgen namens de Reserve Reserves. Achterliggende gedachte was dat de ondergaande zomerzon na een inning of drie verder spelen onmogelijk zou maken, en dat ná de stop de meeste innings gespeeld zouden moeten worden. Natuurlijk kreeg de GGL gelijk, al was het uiteindelijk maar één inning meer.

In de eerste slagbeurt wisten de Hawks na een hit, een dragbunt, een wilde worp en een opofferingsslag direct te scoren. In de gelijkmakende slagbeurt werd dat door de Bussmers direct rechtgezet, en meer. Jopie mocht ondanks z’n zere vlerk als eerste aantreden en zette meteen het veld onder druk. Met foutje 5 bereikte hij het eerste honk. Ed de Kroket, NoNoJoe, Blade en Edgar sloegen vervolgens back-to-back-to-back-to-back hits. De stand was direct 3-1. Welkom in de Vallei!

In de tweede Amsterdamse slagbeurt werd er na vier wijd en een double weer een puntje van de voorsprong afgesnoept. Daar bleef het bij omdat Blade en de PC het niet konden laten gebeuren dat een honkloper van twee na een bal tegen de backstop helemaal op kon stomen naar de thuisplaat. De onverwachte actie 2-naar-1 werd ruim op tijd uitgevoerd waardoor de honkloper zelf ook wel inzag dat zelfs sliden hem niet meer ging helpen. Stand bleef dus 3-2.

De zon begon inmiddels behoorlijk in de weg te zitten. De bezoekers begonnen in de derde inning als eerste te piepen over slecht zicht vanuit het slagperk, dus toen de PC en de GGL tegen het eind van de slagbeurt ook nog een beetje gingen meepiepen leek het na de derde nul tijd voor het sun-delay. De blues vonden dat aanvankelijk ook, het woord ‘gevaarlijk’ viel zelfs even, maar na de discussie die ontstond was de conclusie anders: Gooien met honkballen naar een slagman met slecht zicht is gevaarlijk, met meloenen valt dat best mee. Super Seb, de PC en Woody waren het er mee eens en sloegen back-to-back-to-back hits en daarmee het vierde punt over de thuisplaat. Stand 4-2, en na de slagbeurt wél tijd voor een zonnepauze.

In de vierde inning mocht De Souza dan eindelijk weer zijn kunsten gaan vertonen. Een double en een single brachten de Hawks weer een puntje dichterbij, maar verder kwam het niet die slagbeurt.

De Reserve Reserves daarentegen bleken nog steeds meloenen te zien, en deze keer zelfs zonder dat de zon in de weg zat. Voor de tweede keer in de wedstrijd mochten alle negen slagmensen een rondje meedoen. Gagarin trapte af met een double, NoNoJoe sloeg ‘m gedisciplineerd een honk verder en Blade sloeg de astronaut met een honkslag door het midden over de thuisplaat. Edgar liet nog maar ‘ns aan Remmie zien hoe je een dragbunt neerlegt en Super Seb leunde vervolgens de honken vol. De PC wist die situatie te verzilveren met een hit waarop nog één keer gescoord kon worden. Maar nog was  het niet klaar want ook De Souza zelf en Remmie wisten nog punten over de thuisplaat te rommelen met respectievelijk een veldfoutje en een velderskeus. Stand 8-3.

Het was inmiddels duidelijk dat de Haviken deze dag meer musjes waren en dat de vraag niet meer was óf er gewonnen zou worden, maar meer met hoeveel en in hoeveel innings.

De vijfde en zesde inning leverde dan ook nog vijf Bussumse punten op. Gagarin wist in beide innings een hit te produceren waarbij de laatste zelfs een triple was. Blade produceerde z’n derde hit van de wedstrijd, een double, en ook de PC kon hit nummer drie bijschrijven. Super Seb en NoNoJoe hadden net even wat minder geluk. Super Seb ging diep genoeg voor een opofferingsslag en een RBI, NoNoJoe sloeg de bal hard naar een poppetje dat daar dan wel weer moeite genoeg mee had om de honkloper van drie te kunnen laten scoren. De Amsterdammers produceerde in de zesde inning nog één punt waardoor de stand op 13-4 kwam.

In de zevende inning werd er dus nog één punt verwacht van de Bussumers, en dat kwam er. Een vuiltje in het oog van de linksvelder en de scoorder zorgden voor een walk-off hit van Remmie. Eindstand 14-4.

Kijk hier voor de boxscore en de stats

Amsterdam, 5 mei 2014 – Het was me het dagje weer wel. Naast de heerlijke en nog warme broodjes ei van de nogal chagrijnige NoNoJoe stonden er gisteren ook Amersfoorters op het menu. Zelf dachten deze heren daar anders over. Zij dachten meer aan pasteitjes en broodjes warm vlees, maar niet voordat ze de Reserve Reserves verschalkt hadden. Het werd 10-8.

De dag was nog goed begonnen omdat de nieuwe petten eindelijk gearriveerd waren. Het leverde voor het uitdelen een mooi plaatje op, maar echte rally-caps bleken het nog niet te zijn. Zelfs de door Blade zo geliefde sticker zat er nog op, maar kon geen hulp bieden.

De GGL had afgelopen week op de sociale media (ja, hij zit er stiekem wél op!) De Souza ook al behoorlijk lopen jinxen. De “wet van Hubie” kon dan ook direct na de eerste slagman terug de kast in. Deze vier wijd werd opgevolgd door twee hits en nog een keer vier wijd, resulterend in een 2-0 achterstand.

In de tweede inning werden de Quickers met gelijke munt terug betaald. Jariño en NoNoJoe sloegen een hit, de PC leunde de honken vol en Woody leunde het eerste punt binnen. Remmie sloeg de bal vervolgens in een 3-3-6 dubbelspel, einde inning, maar NoNoJoe wist de thuisplaat eerder te passeren voordat de gelukkig nogal trage Woody bij het tweede honk uitgetikt kon worden. Stand 2-2.

Het zonnetje scheen lekker en dat deed de Amersfoorste knuppels goed. In de gelijkmakende tweede slagbeurt kwam Quick weer op voorsprong. Na twee hits leek een double ook twee punten op te leveren, maar door een vakkundig stukje relay-werk sneuvelde de honkloper van één op de thuisplaat na een 7-6-2. Stand 3-2.

In de derde inning zorgde een bunt en een foutje voor een bezet tweede honk, en een volgende double zorgde ervoor dat er alsnog een Amersfoorts punt bijgeschreven kon worden. Stand 4-2.

Elsje deed in de vijfde inning nog wat terug en sloeg met zijn double de door een foutje op het honk gekomen Edgar over de thuisplaat. Stand 4-3.

In de zevende inning leek de wedstrijd beslist te worden in het voordeel van de Bussumers. Super Seb, de sub voor Woody, begon met een double en Gagarin sloeg ‘m direct binnen. Edgar wisten vervolgens ook een hit te produceren en Elsje ving de bal op als een man. Jariño ging vervolgens diep genoeg om een opofferingsslag te kunnen noteren, en nog was het niet over want ook op het foutje dat NoNoJoe wist uit te lokken kon gescoord worden. Jopie en de PC deden samen nog een laatste duit in het zakje door met back-to-back vier wijd het zevende Bussumse punt over de thuisplaat te leunen. Stand 4-7.

In de gelijkmakende zevende inning mocht de revaliderende Hofje de heuvel bestijgen. De eerste slagman werd vol geraakt waarna de PC nog even kort de basics van het slaggooien uitlegde aan de nog jonge enthousiasteling van de hoofdmacht. Daarna ging het direct een stuk beter en na een slecht geraakte bal kon de eerder geraakte slagman alsnog als eerste nul van het veld verdwijnen. Ook de volgende slagman leek hetzelfde lot beschoren, maar zijn geslagen bal huppelde zo door een poortje het buitenveld in. De volgende curvebal op de sweetspot bracht de spanning weer terug. Het werd 6-7.

In de achtste inning konden De Kreis en Jariño het geweld niet stoppen en de Quickers gingen erop en erover. Drie hits, geraakt werper en een opofferingsslag zorgden voor de 10-7. In de eerste helft van de negende inning leken de Bussumers nog een klein kansje te krijgen, maar dat had teveel geweest van het goede. Teveel foutjes, te weinig hits, te weinig punten. Eindstand 10-8.