Amsterdam, 8 september 2010 – Een paar dagen later dan u van ons gewend bent hier dan toch een teken van leven op de website van de Reserve Reserves. Het ziet er naar uit dat de Bussumers dit weekend het kampioenschap verspeeld hebben, en het viel de PC, tevens webmeester zwaar dit aan het web toe te vertrouwen. Hierbij de welgemeende excuses.

De wedstrijd van vrijdagavond werd met 9-2 nog redelijk eenvoudig gewonnen van de Ooievaars uit Den Haag. Uitblinker van de avond was weer ‘ns De Souza die weer acht innings zo goed als ongenaakbaar was. Papibon maakte indruk door de laatste inning met twee keer drie slag net zo ongenaakbaar te zijn.

Met een uitgedunde selectie omdat Jur K. per sé op een speeldag in het huwelijk wilde treden kwamen de Bussumers geen moment echt in gevaar. Op de juiste momenten werden de HCAW-ers ook nog ‘ns geholpen door de lage lichtmasten, en Haagse buitenvelders die in de mist onder niet van boven en links niet van rechts konden onderscheiden. De 9-2 eindstand was daardoor weliswaar wat geflateerd, maar niet meer dan terecht.

Reserve Reserves verprutsen het zonder ‘Amsterdam’
Op zaterdag kon de volgende stap gezet worden op weg naar een nieuw kampioenschap. Met Joey ‘No Hitter’ Eijpe in de gelederen, en alle toppers van de slagploeg aan boord leek er vooraf geen vuiltje aan de lucht. Voor deze ene keer werd ‘Amsterdam’ (dit seizoen al gereduceerd tot alleen Papibon & de PC) dan ook een dagje rust gegund. Helaas. De Bussumers gingen met 6-5 onderuit en hebben het dus niet meer in eigen hand. De Amsterdammers kunnen dus duidelijk niet gemist worden. Toen dit verschrikkelijke bericht de Amsterdammers bereikte hebben ze het vervolgens op een ongelooflijk zuipen gezet. Het feest waar beide heren zich op dat moment bevonden (voor de rust?) leende zich daar uitstekend voor. Om dit trieste relaas toch te eindigen met een vrolijke noot, hieronder een tekst die op dit Amsterdamse feestje gespot werd, en voor een groot aantal Reserve Reserves op zaterdag op ging.

Amsterdam, 1 september 2010 – Gisteren bereikte ons het trieste bericht dat de Third Series van 2009 voorlopig geen vervolg zullen krijgen.

Volgens de officiële berichtgeving zou dit te maken hebben met het tarief dat dit jaar betaald zou moeten worden voor de beveiliging van het evenement.

“We komen er niet uit qua beveiliging. Na Q-Day, het WK, SAIL en de UITmarkt is de belasting te hoog voor de juten dat de kosten de pan uitrijzen. Dan zijn er nog de play-offs voor het eerste van Pirates, de mogelijkheid dat de Hawks, HCAW of Pioniers ook in zoiets dergelijks belanden en wat vakantieperikelen, kortom, helaas dit jaar geen Third Series….”

Aldus een bron die anoniem wenst te blijven.

Stevig resjersje werk heeft echter aan het licht gebracht dat ruim de helft van de spelers van Mokum Hawks een stadionverbod heeft opgelegd gekregen voor het eigen stadion. Burgermeester Van der Laan heeft hiertoe besloten vanwege het aanhoudende drankmisbruik dat de heren Hawks al jaren ten toon spreiden. De havikjes hebben hiemee wel een primeur, ze zijn de eerste rare vogels die slachtoffer zijn geworden van de nieuwe voetbalwet.

Amsterdam, 22 augustus 2010 – Met een nog bittere smaak in de mond van de verliespartij tegen Pioniers reisde de Reserve Reserves vandaag af naar Schiedam. Eerder dit seizoen waren de Schiedammenaren verantwoordelijk voor een pijnlijk Bussums verlies, vandaag liep het anders. Na een grillig scoreverloop werd de wedstrijd redelijk eenvoudig in zeven inning beslist in het voordeel van de vrolijke Bussumers. Het werd 7-18.

Het veld van Schiedam is niet het grootste veld in de Eerste Klasse B, de hekken daarentegen dingen wel mee naar de titel voor de hoogste omheining. Het meest opvallende dode object van vandaag was echter niet in het buitenveld, maar direct achter de catchers te vinden. Deze extra Schiedammer werd af en toe als troef ingezet, meestal als de Bussumers aan slag waren, maar ook in de Schiedamse beurten liet hij zich niet onbetuigd.

Papibon werd in de eerste slagbeurt van de Schienezen al geconfronteerd met een akelig bewegende brievenbus. Toen hij de beweging hiervan een beetje door begon te krijgen, bleek de enige slagbal die mogelijk was precies dié bal te zijn waar de heren uit Schiedam de hele zomerstop op hadden geoefend. Dit resulteerde in een vroege 3-0 achterstand.

Geïntimideerd door al dit slaggeweld kwamen de Bussumers er ook in hun tweede slagbeurt niet aan te pas. Pas in de derde slagbeurt kwam door een hit van Keet het eerste punt op het scorebord. De gelijkmakende slagbeurt was bijna het vermelden niet waard geweest, ware het niet dat het Reserve Reserve binnenveld een bijzondere actie uit de mouw toverde. Een zelden vertoonde vier-naar-vijf-naar-twee-naar-vijf-naar-twee-naar-zes zorgde voor de tweede nul en tevens het verdedigende hoogtepunt van de wedstrijd. Deze week wordt er getraind op de run-down.

Het begin van de vierde inning leek de kanteling van de wedstrijd in te leiden. De vierde keer vier wijd in de inning zorgde voor het tweede punt (de wet van Wiebe, voor de kenners). Keet had al ’n keer vier wijd gehad en vond dat wel genoeg, een Grande Salami (link verwijderd) was het gevolg.

De voorsprong werd in de gelijkmakende beurt alweer snel verspeeld, niet in de laatste plaats door falend veldspel. Om Papibon te beschermen tegen verder Bussums falen werd hij vervangen door De Souza die ook zonder z’n curveball prima een wedstrijd op slot kan gooien. Papibon was echter nog lang niet leeg, en wilde graag laten zien dat het echt allemaal niet aan hem lag, maar aan de twee ploppertjes, het poorten van Jariño, en de bramenroute die Ed de Kroket graag nog even wilde laten zien. Inderdaad wat veel tegenslag van buitenaf voor één inning. Papibon kon de teleurstelling maar moeilijk verbergen.

In de vijfde inning moest weer een nieuwe Schiese opgooier de Reserve Reserves tegenhouden. Ondanks het dode object achter de Schiedamse achtervanger werd ook dat geen succes. Drie keer vier wijd, twee keer geraakt werper en twee hitjes zorgde voor vier punten.

De zesde Bussumse slagbeurt zorgde voor veel verwarring, vooral bij de PC, en pas bij terugkomst in Amsterdam. Het gaat te ver om precies uit te leggen waar die verwarring uit bestond, maar goed is te weten dat de PC op dat moment, ondanks z’n twee gebroken ribben, Gagarin moest vervangen en iemand anders het scoren had overgenomen. Klik hiernaast voor het originele scoreformulier en de reconstructie waaruit moet blijken hoe het echt gelopen is.

Uit beide versies blijkt in ieder geval dat er zes keer gescoord werd, Tomba terug is van vakantie, Seb weer ‘ns ongenadig hard heeft uitgehaald en de PC twee keer uit ging in één inning.
In de zevende inning werd er nog een safety puntje bij gefrommeld die na de zevende Schiedamse slagbeurt niet nodig bleek te zijn.

Amsterdam, 15 augustus 2010 – De kampioensaspiraties van de Reserve Reserves hebben dit weekend een forse deuk opgelopen. Hoofddorp thuis, altijd lastig. In Bussum werd het 0-7 voor de bezoekers die daarmee een gat van drie punten sloegen. Met nog vijf wedstrijden te gaan is een nieuw kampioenschap niet onmogelijk, wel onwaarschijnlijk.

Het verhaal van de wedstrijd begint eigenlijk al voor de batting practice. Een lading glasplaten was in contact gekomen met het, toch al opgebroken, stuk A1 tussen Amsterdam en Bussum, en had dit niet overleefd. Dit resulteerde in een gigantische puinhoop en een aanzienlijk vertraging voor de tegenstanders, en ook voor de PC.

De biepie zag er dus meteen al anders uit. De PC zat in de groep van Papibon, en toen deze besloot de bal over het midveldhek op het inmense hoofdveld te slaan, toen waren de rapen gaar. De PC moest en zou dat minmaal evenaren, zijn geest was er al helemaal klaar voor, zijn oude lichaam helaas niet. De onogelijke swing die volgde resulteerde in een aanzienlijke luchtverplaatsing, een bal in het dak van de slagkooi, en een met vet beklede spier die dacht ‘bekijk het verder maar’. Een pijnlijke groundout op kort, een vier wijd kaal, en een oncomfortabele steelpoging zonder sliding, waren vervolgens genoeg. De PC kon niet meer verder, en er mocht gegoocheld gaan worden met de opstelling. Erik C. werd van aangewezen slagman ook velder en mocht naar drie, Jariño mocht naar kort, De Souza mocht/moest zelf gaan slaan.

Dat leverde dan ook letterlijke wat ongebruikelijke plaatjes op. Plaatjes die gelukkig vastgelegd zijn en die we de bezoeker van deze site niet willen weerhouden.

De Souza lanceerde in z’n eerste slagbeurt een raket naar het midveld

Papibon had z’n hoogtepunt aan slag al tijdens de biepie gehad.

De eerste drie innings liepen gelijk op, beide ploegen waren dreigend maar wisten niet te scoren. Dat is ook het verhaal voor de rest van de wedstrijd van de Bussumers. Het was niet sterk aan slag en er werden 15 mensen achtergelaten op de honken. De 7 hits waren dan ook te verdeeld om schade toe te brengen aan de werper die ogenschijnlijk te pakken was. Niet dus. Alleen Jopie C. kwam met z’n twee hits een beetje op het gewenste niveau.

In het veld liep het redelijk. De Souza gooide sterk en en ook Papibon deed z’n werk door de laatste twee innings een no-no-yes-yes-yes te gooien. (no hits, no runs, drie keer vier wijd)

Bij Hoofddorp was het een ander verhaal. 7 punten met 10 hits is bijzonder effectief. Ondanks het feit dat de Pioniers weer met een gigantische hoeveelheid spelers het veld betrad waren er eigenlijk maar drie gevaarlijk. Zij zorgden met acht hits voor de meeste schade. Het is niet gebruikelijk dat er op deze plek ook tegenstanders genoemd worden, maar voor meneer De Graaf maken we hier een uitzondering. Zijn twee dubbels, homerun en 4 ribbies waren funest voor de Bussumers.

En nu we dan toch tegenstanders aan het noemen zijn… Honkballegende Lars Koehorst a.k.a. El Ploffo blijft trouw aan de club waar hij de meeste furore haalde. Ook bij de wedstrijd in Hoofddorp was hij al bijzonder waardevol voor de Bussumers. Toen was zijn ‘prestatie’ goed voor ‘De beer van de armoede’. Deze week was hij met z’n nul-uit-vijf de minst waardevolle speler van de Pioniers, en daarmee de meest waardvolle voor de Reserve Reserves. De bokaal, helaas dus virtueel, gaat deze week wederom naar ‘El Ploffo’.

Amsterdam, 9 augustus 2010 – De zomerstop is voorbij en de Reserve Reserves zijn als een komeet van start gegaan. In een overwegend droog Nijmegen werd de Hazenkamp opgerold met niet mis te verstane cijfers. Het werd 5-18.

Terwijl de slechtste spelers van de selectie, en Frank, nog aan het nagenieten waren van de zomerstop, schoot de rest van de RR-selectie uit de startblokken. De eerste Bussumse slagbeurt leverde meteen drie punten op, en vanaf dat moment is er nooit meer omgekeken.

In totaal leverde de aanval van de Reserve Reserves 16 honkslagen af. Kosmonaut Gagarin was verantwoordelijk voor een kwart, en ging vier uit vier, met ’n keer vier wijd. Seb, Joost en Erik hadden ieder drie hits waardoor er verdomd weinig overbleef voor de rest van de toch ook naar Nijmegen afgereisde teamgenoten. Maarten maakte er nog wat van, zijn hit belandde in de vierde inning achter het hek in het midveld, en nam Seb mee over de honken. Ed de Kroket snoepte na een stroef begin aan het eind van de wedstrijd ook z’n hitje mee. De goede rekenaar mist nu nog één hit. En die kwam op naam van de PC, die als lead-off weliswaar een goede start kende, maar de rest van zijn slagbeurten wat doelloos aan het hengelen was in het slagperk. Deze (wan)prestatie leverde uiteindelijk ook nog verrassend de bokaal op, die net als de beer inmiddels ook virtueel lijkt te zijn geworden. Een opmerkelijke keuze van bokaal-bepaler Remco T., en volledig onterecht natuurlijk. Het lijkt erop dat tijdens de lange diensten in de vriezer er bij hem meer schade is opgetreden dan alleen een stijve rug.

De drie uit drie van Seb, inclusief bom, en de vier uit vier van Gagarin, waren weliswaar niet goed genoeg voor een bokaal, de hits zorgde er wel voor dat het onmogelijke toch mogelijk is geworden. Tuinman Jariño ging nul uit vier en is na een wekenlange dominantie nu pas op de derde plaats van het batting-klassement terug te vinden. Wellicht dat de druk van het organiseren van de BBQ hem toch teveel is geworden.

Verdedigend was De Souza behoorlijk op dreef, ondanks één keer vier wijd, gevolgd door een blunder op drie, kwam hij de eerste inning door zonder kleerscheuren, waarna er zelfs tot de vijfde inning gewacht moest worden op de eerste Hazenkampse hit. In de zesde inning kwamen de Nijmegenaren nog iets beter door, en wisten ze zowaar één keer te scoren. Een goed moment voor een wissel moet de GGL gedacht hebben.

De aankondiging van de komst van Papibon naar de heuvel is altijd een speciaal moment. De Bussumers weten dan dat er vuurwerk aan zit te komen. Omdat deze aankondiging tijdig gedaan werd en het verschil nog maar 12 punten betrof had de Bussumse slagploeg nog een slagbeurt de tijd iets aan de krappe voorsprong te doen. Iedereen kwam in de eerste zeven dus nog aan slag, wat en passant nog vijf extra punten opleverde.

Papibon startte de gelijkmakende slagbeurt nog met een strakke strike-out gevolgd door een vangbal door Jur Koene die net een plekje in het veld gekregen had van de GGL. Vier hits, twee keer vier wijd en vier punten later kon Maarten dan toch een einde maken aan de lijdensweg van zowel Papibon als Hazenkamp.

Normaal gesproken is de PC niet zo’n negatieveling en benadrukt hij liever de positieve punten van de wedstrijd (Remco T. had nul uit drie, Jur Koene nul uit twee, was de nul uit vier van Jariño al genoemd? Of die blunder op drie van Erik C.?). Maar Papibon maakte het wel erg bont. Net als de rest van de Reserve Reserves zat hij in de auto terug naar huis toen hij besloot nog even naar zijn stats te kijken op de website. De volgers van de Reserve Reserves weten dat dat op zich al grappig is. Vervolgens sprak hij de legendarische woorden: “Bizar dat ik nog geen win heb”. Een bijzondere opmerking van iemand die net met een ERA van 36 het veld is afgestapt. Grappiger dan dit wordt het niet.

Volgende week zaterdag om 14.00u spelen de Reserve Reserves in Bussum tegen de Pioniers, het enige team dat nog serieus in de weg staat voor een nieuw kampioenschap. Een sponsor, die anoniem wil blijven, staat garant voor de entreekaarten. Toegang is dus gratis. Komt allen!