Bussum, 6 april 2010 – Alles dat zich bij HCAW ‘Reserve’ mag noemen maakte op 2e Paasdag zijn opwachting. Voor de Reserve Reserves van HCAW moet het een bijzondere middag geweest zijn. Op trainingsavonden wordt weleens de dug-out van de uitspelende partij bevolkt, maar om dat tijdens een wedstrijd mee te maken is toch iets anders. De Reserves (a.k.a. Rookies) mochten tijdens de pre-game ook als eerste de wei in. En omdat het Pasen was begonnen ze niet met de traditionele warming-up, maar met paaseieren zoeken. De Paashaas had goed z’n werk gedaan, want voor alle Rookies was een mooi groot glimmend ei verstopt. Wel moesten de kleinsten door skipper Milliard overtuigd worden van het feit dat het niet eng was, en dat de Paashaas echt al naar huis was.

Jammer dat er voor de pre-game geen punten gegeven kunnen worden, want de Rookies wonnen deze glansrijk. De Reserve Reserves wisten echter dat er misschien wel twee wedstrijden op het program stonden, dus de pre-game werd door de Bussumse  routiniers vakkundig ‘getankt’. Uiteindelijk telden de twee keer vijf volledige innings  maar als één wedstrijd. Vooral jammer voor de boomlange werper Papi die daarmee z’n eerste ‘win’ van het oefenseizoen aan z’n neus voorbij zag gaan.

Aan het begin van de wedstrijd leek er voor de Rookies nog geen vuiltje aan de lucht. De frommelballenwerper werd net zo hard geraakt als dat hij gooide, en bleef daarmee redelijk uit de problemen. Een paar innings later bleek dat de Reserve Reserves zich meer op slaan konden gaan richten omdat er in het veld weinig bijzonders te doen was. Dat werd funest voor de Rookies en voor de wedstrijd die tot dan toe nog gelijk opging.

Zonder iemand te kort te willen doen moet er een aantal Reserve Reserves genoemd (geroemd) worden voor hun aanvallende prestaties. Omdat de krappe selectie dit jaar nog voor een aantal ingewikkelde puzzels gaat zorgen, en de GGL op alles voorbereid wil zijn, had hij zichzelf op de DH-spot geplaatst. En met succes, want na een vieze bloop-shit-hit in het rechtsveld liet hij een aantal van de langste singles in de historie van HCAW noteren. Ook de altijd vrolijke catcher Koene deed een duit in het zakje. Ondanks zijn weinig imponerende bouw wist hij de bal tot twee keer toe over de linksvelder van de Rookies te tillen. De stootslaghonkslag die daarop volgde was eveneens goed uitgevoerd, al was het verrassingseffect redelijk verdwenen omdat in de voorgaande slagbeurten er al een dozijn pogingen gedaan was.

Het enige teken van de dag werd correct opgevolgd door slagman Remco T., jammer dat honkloper Joost C. die op het tweede honk stond te dromen, de honkslag niet extra wist te belonen met een spurt naar huis en daarmee een ‘ribbie’ voor Remco in de boeken te hollen.

Broer C. maakte naam door keer op keer met twee man uit aan slag te komen en vervolgens de derde nul in de slagbeurt te zijn. Na de vijfde keer werd het al oude Peanut-motto ‘laatste man- alle ballen naar thuis!!’ van de tribune gescandeerd. In zijn laatste slagbeurt wist hij de lachers de mond te snoeren door met een ferme klap de honken leeg te slaan.

Verdedigend moeten ook een paar mensen genoemd worden, maar omdat de namen van de Rookies niet allemaal even goed zijn blijven hangen zal dat hier achterwege blijven.

Amsterdam, 29 maart 2010 – Op niet mis te verstane wijze heeft de Reserve Reserve selectie van HCAW de andere ploegen in de Hoofdklasse Aluminium gewaarschuwd voor dat wat komen gaat. Het werd dit weekend veel tegen weinig.

Ijzeren discipline aan slag werd afgewisseld met splijtend honklopen en koelbloedig veldspel. Een Purmerendse afvaardiging van wat vorig jaar nog het altijd lastige Flying Petrels was, kon geen potten breken op het tweede veld van de Bussumse honkbalvallei. Ondanks de elf keer geraakt werper bleven de Bussumers gretig maar ook geduldig aan slag. Bijzonder was dat er wederom geen drieslag opgetekend kon worden. Hierbij moet wel gezegd worden dat zowel Keet als een scoreblok ontbraken. Als bij het callen van de eerste officiële ‘play ball’ van dit seizoen beiden weer vers zijn, dan is de Sombrero snel weer binnen handbereik. Voor nu ziet het er naar uit dat het oefenperiode-kampioenschap de Bussumers haast niet meer kan ontgaan.

De scouting kwaliteiten van de GGL mogen inmiddels opmerkelijk genoemd worden. Toppers, has-been’s, wannabees en could-have-beens worden achteloos uit de HCAW-organisatie getrokken en ingepast in de geoliede machine die HCAW Reserve Reserves heet. Maarten, Jerry en Didi waren de drijvende kracht, kloppend hart, brandend middelpunt van de selectie van afgelopen zondag. De GGL had besloten de PC niet vooraf in te lichten over de nieuwe keuze, daar hij zich goed realiseerde dat de naam ‘Didi’ op een line-up nog steeds voor akelige nachtmerries zorgt bij de goedlachse Amsterdammer. Om bij te kunnen komen van de shock was het dan ook de bedoeling de PC te laten starten op de invalide parkeerplaats, het eerste honk. Maar omdat Jarino een paar jaar geleden niet goed heeft opgepast, en daardoor dit weekend ‘onverwachts’ moest oppassen, werd de PC het uitgestrekte niemandsland tussen het tweede en derde honk toebedeeld.

In het eveneens uitgestrekte niemandsland tussen het tweede en het eerste honk maakte de Oost Europa liefhebber Jopie C. zijn opwachting. Ook hij mocht slaan, maar toen hij in de laatste inning het verkeerde slagperk betrad werd duidelijk dat de gebeurtenissen in de bossen van Renkum hem niet in de kouwe kleren zijn gaan zitten. Er is echter goede hoop dat na wat broederlijk advies en terugkerend gezond verstand dit een eenmalige misstap blijkt te zijn.

Als laatste dient gemeld te worden dat de GKL bijna de prijs voor de hoogste bal van de wedstrijd kon opstrijken. De bal werd helaas gegrepen door de storm en viel net achter het hek waardoor de prijs deze keer niet uitgereikt kon worden.

Huizen, zondag 14 maart 2010 – De meeste Reserve Reserves gebruiken de winterstop om uit te rusten en zo zich weer lekker op te laden voor het nieuwe seizoen. Natuurlijk wordt eigen initiatief gewaardeerd, daar waar het gaat om ‘in shape’ te blijven.

Zo is bekend dat Remco al weken lang bijzonder vroeg op staat om zich daarna de hele dag kikkerspringend voort te bewegen. Dit ter voorbereiding op de lange autoritten en het catchen dit jaar.

Ed de Kroket trok in de weekenden steevast naar de winderige Noord-Hollandse stranden om de geheimen van de ‘boogbal bij wind’ te ontrafelen. Ondanks deze tripjes bleek vandaag dat dit geen onverdeeld succes is geworden. Wellicht dat er volgend jaar extremere stormen gevonden kunnen worden om te oefenen.

Pitcher Papi heeft de wintermaanden gebruikt om te toeren met Circus Renz. Het leek hem goed aan zijn precisie en accuratesse te werken. Dat is prima gelukt, de switch van de circustent naar het veld valt hem alleen nog wat moeilijk. Zie hieronder een infographic van de pitches van vandaag, de dame die hij de hele winter niet geraakt heeft zou hij ook vandaag netjes gemist hebben. De laatste innings gaven echter hoop voor de rest van het seizoen.

Natuurlijk kunnen we hier ook de langste Bussumer niet vergeten. Ook hij heeft deze winter niet stilgezeten. Al is dat in dit geval misschien een pijnlijke woordkeuze. Hij heeft eigenlijk juist wel stilgezeten. Maar in de poging extra zitvlees te kweken (voor de niet-kenners: een DH zit meer dan de helft van de wedstrijd), is er iets fout gegaan met het kweeksel. De fout werd poliklinisch hersteld in een nabijgelegen ziekenhuis, maar toen thuis de drugs opraakten heeft hij ervoor gekozen een kamertje in het ziekenhuis, naast de huisapotheek te betrekken. Bij de wedstrijd schitterde hij dan ook door afwezigheid.

En de rest van de wedstrijd? Ach, zes innings, vier punten voor beide teams. Geen blessures, en volgens de GKL en de Papieren Coach kreeg geen enkele Reserve Reserve drieslag. Die jongens van het eerste kunnen het niveau aardig aan, daar zullen we dit seizoen nog veel plezier aan beleven! Jongens, onze thuiswedstrijden zijn op vrijdagavond. Onze uitwedstrijden zijn allemaal interlands (nou ja, in ieder geval erg ver weg, maar interlands klinkt beter als ze bij het eerste vragen waar jullie waren)

Papi Bronner hervindt vorm tijdens laatste thuispartij

Bussum, zondag 13 september 2009 – Het is ongelofelijk maar waar. Na de dramatische verliespartij in Groningen, het bloedstollende gelijkspel tegen Herons en de afgrijselijke nederlaag bij Flying Petrels, maken de Reserve Reserves nog immer kans op de titel. Verhip, na de overtuigende revanche tegen eerdergenoemde Petrels en de verrassende puntenmorsing door enkele Dubbele Sterren uit Heiloo, is de felbegeerde titel in de Tweede Klasse A zelfs meer dan binnen handbereik.

Uit angst voor het serieuzere ‘chookwerk’ hield Peter Paul zich lange tijd afzijdig, maar evenzeer vrezend voor de toorn van de Papieren Coach heeft de vermetele Brabander besloten alsnog zijn bijdrage te leveren aan cruciale geschiedschrijving.

En zo geschiedde: er waren eens een stel vliegende Petrels… Zowaar zonder hulp van een bekende energiedrankfabrikant, boden zij het tweede team van HCAW vleugels via een gemakkelijke overwinning. De 10-0 thuiszege van de Bussummers jegens de blauwen uit Purmerend was voor de Gooise tijgers precies wat ze nodig hadden: twee punten in de tas, geen blessures en uitzicht op de titel. Niemand had kunnen bevroeden dat op dat moment de reuzen van Double Stars het schip in zouden gaan tegen de streekgenoten uit Alkmaar.

PAPA!
Het fundament voor de eclatante 10-0 overwinning en mogelijk een titel werd gelegd door enerzijds een vlekkeloze verdediging – hoe goed was Erik Calis (?!) – en anderzijds het wederom efficiënte slagwerk en agressieve honklopen van de Reserve Reserves. Zo gingen El Albiño Calis en Remco Tolenaar 3 uit 4 en noteerde ook de kersverse Kroatische papa Andrlik een verdienstelijke.500. Zoals zo vaak na de zomerstop liet het vlaggenschip van HCAW Breedtesport zien dat de slagtraining van de Grote Grijze Leider zijn vruchten afwerpt.

Fris, fruitig en foutloos
In het kielzog van de Brabander op de heuvel – daar stond dus een linkshander met een zachte ‘g’ – hervond ook geboren Naardenaar El Papi de vorm. Tijdens zijn laatste wedstrijd van het seizoen wierp hij foutloos als vroeger. De rechtshander kreeg geen punten tegen en menig omstander zag dat de curba uitstekend functioneerde. Tijdens het gehele optreden deze 13e september, noteerde El Papi geen enkele wijdbal. Sterker nog, de honken bleven leeg en de werper miste geen spot. Vrijdag aanstaande vliegt hij met een goed gevoel naar de Sumatraanse neushoorn, tijger en olifant, in de wetenschap dat het kampioenschap mogelijk wordt binnengehaald.

Werpcijfers HCAW2:
Ibo ban den Brano: 2-0-2-0 (7 innings)
Papi Bronner: 0-0-0-0 (0 innings)

Reserve Reserves blijven op koers na moeizame overwinning op Herons

Heerhugowaard, zondag 6 september 2009 – Drie wedstrijden voor het einde mochten de Reserve Reserves op bezoek bij The Herons uit Heerhugowaard. Het begin was veelbelovend, het einde duurde lang. De overwinning is wat telde: 16-8.

Licht versnipperd arriveerde het gezelschap van de Reserve Reserves rond het middaguur op Sportpark De Vork. Hoewel de verrassende kleedkamerarchitectuur menigeen verwonderde en de bollen van Remco (zoals altijd) noemenswaardig waren, bleek het voornaamste gespreksonderwerp toch echt het sportcomplex. Nooit eerder zagen de verbouwereerde Bussummers zo’n bonte collectie sportfaciliteiten. Het immense geheel herbergde niet alleen een traditionele hockey-, atletiek- en korfbalvereniging, een (iets minder veelgeziene) boogschutters- en petanqueclub, maar tevens een club voor het trimmen, rimmen en africhten van collies, herders en andere ogenschijnlijk makke lammetjeshonden.

Enfin, de verwondering over de omgeving ging voorbij en na een heerlijk nostalgische jaren ’80-medley was het de beurt aan The Herons en HCAW2 om het spektakel te verzorgen. Al in de eerste inning werden de honken gevuld. De linkshandige starter van de Herons had wat moeite met zijn zone en besloot de eerste twee slagmensen met hoge wijdballen op het honk te zetten. Koren op de molen van de 2.02 meter lange Ketelapper natuurlijk, die met dat soort snoepjes wel raad weet. Met een dajakker van ongekende bruutheid roste de geboren Hilversummer de bal over het hek, om vervolgens na circa 140 meter pas te landen: 0-3.

Omdat Da Souza op de heuvel stond bij de Reserve Reserves, bleek de thuisploeg niet bij machten het verschil in punten goed te maken. Omdat de bezoekers bovendien danig onder de indruk waren van ofwel de bom van Keetelaar, ofwel de hondenshow even verderop, viel er dan ook gedurende de innings die volgden, weinig te beleven. Omstreeks de vijfde inning besloten de Bussummers dat het tijd was voor een reprise en ingeluid door de (pas) tweede honkslag van de wedstrijd, werd de score verder uitgebouwd.

Bij ingang van de zevende inning was de score daardoor 1-11, waardoor El Papi de wedstrijd op slot mocht gooien. Hoewel de ‘Kakkor’ er lekker uit zag als altijd, waren zijn pitches iets minder sexy, waardoor de thuisploeg er zowaar twee extra innings uit wist te slepen.

Geholpen door een totaal van 12 keer vier wijd en uiteindelijk toch nog 15 hits, bleef het doemscenario uit Groningen achterwege. Een Brabantse lefty kon de wedstrijd rustig beëindigen, waardoor het kampioenschap binnen handbereik blijft. Heuglijke feiten tijdens de eeuwig durende partij waren nog de homeruns van Daan Horn en Paparin de Smet (die 2 uit 3 noteerde), waardoor exact dezelfde homerunsluggers op het bord stonden als een week eerder.

Horn, Keet, Smet, 3 homeruns, 11 RBI’s

[Show slideshow]