Fruitmand Ed de Kroket compleet

Amsterdam, 22 augustus 2010 – Na 18 wedstrijden zijn er nog twee Reserve Reserves die in alle wedstrijden een aandeel hebben gehad. Niet alleen is Ed de Kroket van deze twee de meest aansprekende Reserve Reserve maar hij heeft met zijn optreden van dit weekend een bijzonder mijlpaal bereikt. Dat is dan ook de reden dat we hem hier extra in het zonnetje willen zetten.

Aan slag heb je de ‘cycle’ en tot voor kort was daar geen equivalent van voor verdedigend spel. Met zijn eigenzinninge looproutes heeft Ed de Kroket echter een nieuwe standaard gezet in het moderne honkbal.

Gedurende het hele seizoen laat hij regelmatig een bananenroute zien, begin mei werd voor het eerst de druivenroute gelopen, begin deze maand werd de frambozenroute voor het eerst vertoond, en dit weekend werd dan toch eindelijk de altijd voor onmogelijk gehouden bramenroute gelopen (met remspoor!). Met deze prestatie is de fruitmand compleet. De fruitroutes worden bij deze dan ook ‘gertired’ en vanaf heden heet elke aanlooproute die anders is dan verwacht mag worden de KROKETROUTE.

(foto genomen op de Schiedamse parkeerplaats)

Reserve Reserves hebben weinig moeite met Schiedammers

Amsterdam, 22 augustus 2010 – Met een nog bittere smaak in de mond van de verliespartij tegen Pioniers reisde de Reserve Reserves vandaag af naar Schiedam. Eerder dit seizoen waren de Schiedammenaren verantwoordelijk voor een pijnlijk Bussums verlies, vandaag liep het anders. Na een grillig scoreverloop werd de wedstrijd redelijk eenvoudig in zeven inning beslist in het voordeel van de vrolijke Bussumers. Het werd 7-18.

Het veld van Schiedam is niet het grootste veld in de Eerste Klasse B, de hekken daarentegen dingen wel mee naar de titel voor de hoogste omheining. Het meest opvallende dode object van vandaag was echter niet in het buitenveld, maar direct achter de catchers te vinden. Deze extra Schiedammer werd af en toe als troef ingezet, meestal als de Bussumers aan slag waren, maar ook in de Schiedamse beurten liet hij zich niet onbetuigd.

Papibon werd in de eerste slagbeurt van de Schienezen al geconfronteerd met een akelig bewegende brievenbus. Toen hij de beweging hiervan een beetje door begon te krijgen, bleek de enige slagbal die mogelijk was precies dié bal te zijn waar de heren uit Schiedam de hele zomerstop op hadden geoefend. Dit resulteerde in een vroege 3-0 achterstand.

Geïntimideerd door al dit slaggeweld kwamen de Bussumers er ook in hun tweede slagbeurt niet aan te pas. Pas in de derde slagbeurt kwam door een hit van Keet het eerste punt op het scorebord. De gelijkmakende slagbeurt was bijna het vermelden niet waard geweest, ware het niet dat het Reserve Reserve binnenveld een bijzondere actie uit de mouw toverde. Een zelden vertoonde vier-naar-vijf-naar-twee-naar-vijf-naar-twee-naar-zes zorgde voor de tweede nul en tevens het verdedigende hoogtepunt van de wedstrijd. Deze week wordt er getraind op de run-down.

Het begin van de vierde inning leek de kanteling van de wedstrijd in te leiden. De vierde keer vier wijd in de inning zorgde voor het tweede punt (de wet van Wiebe, voor de kenners). Keet had al ’n keer vier wijd gehad en vond dat wel genoeg, een Grande Salami (link verwijderd) was het gevolg.

De voorsprong werd in de gelijkmakende beurt alweer snel verspeeld, niet in de laatste plaats door falend veldspel. Om Papibon te beschermen tegen verder Bussums falen werd hij vervangen door De Souza die ook zonder z’n curveball prima een wedstrijd op slot kan gooien. Papibon was echter nog lang niet leeg, en wilde graag laten zien dat het echt allemaal niet aan hem lag, maar aan de twee ploppertjes, het poorten van Jariño, en de bramenroute die Ed de Kroket graag nog even wilde laten zien. Inderdaad wat veel tegenslag van buitenaf voor één inning. Papibon kon de teleurstelling maar moeilijk verbergen.

In de vijfde inning moest weer een nieuwe Schiese opgooier de Reserve Reserves tegenhouden. Ondanks het dode object achter de Schiedamse achtervanger werd ook dat geen succes. Drie keer vier wijd, twee keer geraakt werper en twee hitjes zorgde voor vier punten.

De zesde Bussumse slagbeurt zorgde voor veel verwarring, vooral bij de PC, en pas bij terugkomst in Amsterdam. Het gaat te ver om precies uit te leggen waar die verwarring uit bestond, maar goed is te weten dat de PC op dat moment, ondanks z’n twee gebroken ribben, Gagarin moest vervangen en iemand anders het scoren had overgenomen. Klik hiernaast voor het originele scoreformulier en de reconstructie waaruit moet blijken hoe het echt gelopen is.

Uit beide versies blijkt in ieder geval dat er zes keer gescoord werd, Tomba terug is van vakantie, Seb weer ‘ns ongenadig hard heeft uitgehaald en de PC twee keer uit ging in één inning.
In de zevende inning werd er nog een safety puntje bij gefrommeld die na de zevende Schiedamse slagbeurt niet nodig bleek te zijn.

Kantinebezetting basis No-Hitter

Rijswijk, 20 augustus 2010 – Oude tijden herleefden gisteren in de honkbalvallei. Eindelijk weer een wedstrijd van HH1 die ergens om ging, en een kantinebezetting die op oorlogssterkte was.

Op het veld zorgde ’n vroege Venezolaanse dinger voor een kleine voorsprong. In de kantine werd begonnen met een kleine achterstand. De wegen rondom Amsterdam zaten potdicht als gevolg van Sailverkeer, waardoor de PC later arriveerde om het kantinepersoneel te versterken. Boze tongen beweren dat hij de dienst gewoon vergeten was, en dat hij in eerste instantie de schuld probeerde af te wenden op Papibon voor wie hij al een invalbeurt had gehad.

Eenmaal gearriveerd ging het helemaal los in de kantine. HCAW coryfee Ria van Rosmalen kon de kroketten en frikadellen niet aanslepen, kantine-legende (voor en achter de bar) Frank ter Hoeve, sneed de witte bolletjes en De Souza ontfermde zich over de aan de bar gekluisterde Bussumse borrelaars. De PC bestierde de kas, met name het papiergeld, en zag dat het goed was.

Het resultaat mocht er dan ook wezen. Aangemoedigd door een voldoende gevoederd en van drank voorzien thuislegioen gooide Joey Eijpe een no-hitter tegen de altijd gevaarlijke Magpies uit Almere. Later bleek dat niet alleen het thuispubliek erg genoten had van de service en gastvrijheid van de kantinebezetting,  maar ook Joey zelf moest nog iets kwijt aan de verslaggever “Ik haalde vanavond mijn inspiratie uit het feit dat mijn idool De Souza achter mij (en de bar) stond, en zich wilde wegcijferen om deze unieke prestatie mogelijk te maken”

´De Beer´ toegetreden tot de Hall of Fame


Amsterdam, 15 augustus 2010 – Het heeft er een tijd naar uit gezien dat het niet zo goed was afgelopen met ´De Beer´. Zijn opvallende afwezigheid aan het begin van het seizoen ging langzaam over in een stil gemis. Geen Reserve Reserve durfde te speculeren over wat er nu echt gebeurd was, maar er werd gevreesd voor het ergste.

Natuurlijk had ´De Beer´ het verdiend om als eerste gekozen te worden in de Hall of Fame. Uiteindelijk verbleken zelfs de prestaties van Ronald de Jong bij het aandeel dat ´De Beer´ de afgelopen jaren heeft gehad in de successen van de Reserve Reserves. Hij werd niet eerder opgenomen in de eregallerij omdat het volstrekt onduidelijk was waar hij zich ophield, en dus ook of het wel goed met hem ging.

Iedereen kan weer rustig ademhalen. De Beer heeft na een lange reis een nieuw thuis weten te vinden in een dierentuin in Japan. Hij maakt het goed, al mist hij de Reserve Reserves nog wel af en toe.

Gelukkig heeft hij van zijn verzorgers wat speelgoed gekregen dat hem herinnert aan die mooie tijd in ons Kikkerlandje. Hij speelt daar regelmatig mee en overweegt een rentree als de heren uit de Hoofdklasse Aluminium promoveren en met hout gaan spelen. Tot die tijd heeft hij in ieder geval een plaatsje in de Hall of Fame.