Wederopstanding komt net te laat

Het debuut van HCAW3 in de buitengewoon aantrekkelijke 2e klasse A is uitgelopen op een enorme deceptie voor de Bussumse reserve-reserves. Met 7-30 (dertig!) ging de eerste wedstrijd van het seizoen dik verloren en het ergste was, er werd nog niet eens zo slecht gespeeld.

Afgelopen zondag ontving promovendus HCAW3 in de eigen vallei het Driemteam van Kinheim voor de eerste wedstrijd van de competitie. Iedereen had er zin an, maar er moest natuurlijk eerst nog even worden gehonkbald. Om half een begon de Bussumse ploeg met bijbehorende plankenkoorts aan de warming-up en alles verliep naar wens. Het inlopen ging aardig, de BP verliep goed en de door Danny Wout meegebrachte Paasteitjes smaakten prima. Skipper Berrevoets las vol vertrouwen de line-up voor en er leek geen vuiltje aan de bewolkte lucht. Toen ook Kinheim 3 eenmaal was warmgedraaid kon de scheidsrechter zijn spreekwoordelijke fluit hanteren voor het beginsignaal.

In de eerste inning zette starter Paul Bus drie Haarlemse slagmannen met drieslag aan de kant en een inning later gooide Bus nog eens twee maal drieslag. Jammer genoeg moest hij wel toestaan dat de Haarlemse bezoekers door onder andere een daverende grand-slam homerun uitliepen naar 0-15. Ook de relief-werper Danny Wout kon het tij voor HCAW3 niet keren en aan closer Jarno Koenen zat afgelopen zondag niets Braziliaans. Routinematig gooide Koenen de laatste twee innings BP vanachter een hekje. Uiteindelijk bleef de teller staan op zes homeruns en dertig punten.

Aan slag kon de thuisploeg ook al geen potten breken. HCAW3 kreeg geen vat op het werpen van Ted Schopman, die in zes innings slechts zes hits hoefde te incasseren. Pas in de zevende inning zagen de toeschouwers iets van het beroemde Bussumse slaggeweld, maar ondanks de Pasen kwam de wederopstanding van HCAW3 te laat. Op het werpen van Willem “ik-tik-altijd-met-de-dunne-kant-van-mijn-knuppel-tegen-mijn-schoenen” Oosterhof, scoorden de Bussummers weliswaar nog zes punten, maar echt spannend werd het niet meer.

We zien uit naar de return op het badmintonpad; lekker klein veldje!

Tsjuus,

Helmut

P.S. Was het niet ex-coach en ex-pitcher Sander Fokker, die vorig seizoen telkens riep: “Als we promoveren spelen we elke week tegen een leuke tegenstander.” Nou, laten we het zo zeggen, Kinheim is inderdaad best een sympathieke ploeg, maar een shirt met uitslagen van alle leuke wedstrijden zit er dit seizoen vermoedelijk niet in…

’t Was een memorabele dag afgelopen zondag. Voor het eerst in de na- oorlogse geschiedenis bleef het derde honkbalteam van HCAW ongeslagen na de zomerstop. In een sensationele wedstrijd behaalde HCAW3 na vijf jaar het felbegeerde kampioenschap in de derde klasse. Lange tijd keken de Bussumse reserve-reserves tegen een welhaast uitzichtloze achterstand aan, maar uiteindelijk gaf de teamgeest de doorslag. Inzet en vertrouwen werden pas in de laatste inning beloond. Met 11-9 bleek HCAW3 net iets sterker dan het altijd lastige Blue Hawks uit Zwolle, dat door de nederlaag de competitie als tweede eindigde.

In de eerste inning zagen twee busladingen Blue Hawks supporters hun team op voorsprong komen. Twee veldfouten van de zenuwachtige Bussumse defensie brachten startende werper Paul Bus al direct in de problemen. Hij kon niet voorkomen dat de ploeg uit het Den Haag van Overijssel door een 2 RBI single en een tweepunten homerun meteen uitliep naar 0-4. De bezoekende toeschouwers uitten hun vreugde met toeters, bellen en een heus spandoek. In de gelijkmakende tweede slagbeurt betekende een homerun van Koen van Joolen het eerste punt voor HCAW3 en konden de speciaal voor Poppetjesdag uitgenodigde spelersvrouwen wat van zich laten horen. Het was echter nog
verre van stil aan de overkant. In de derde inning werd het 1-5 en door nog twee homeruns van Zwolse zijde namen de gasten zelfs een 2-9 voorsprong.

Na twee puntloze innings lukte het HCAW3 om de druk wat op te voeren. Gesterkt door het voortreffelijke reliefwerk van heuvelartiest Jariño Koenen begon de Bussumse slagploeg iets van de achterstand af te snoepen. Omdat op het eerste veld de wedstrijd van HCAW1 inmiddels was afgelopen, kwamen vele Bussumse supporters kijken hoe het er op veld 2 aan toe ging en zo werd het evenwicht ook op de tribune hersteld. Vanaf de “seventh inning stretch” (onder aanvoering van ex-HCAW3 speler Maurice Postmeijer) was het publiek niet meer stil te krijgen. Door vier wijd van Tom Urbanus en honkslagen van Ronald de Jong (met 4 uit 4 beste slagman) en pinch hitter Joost Boschhuizen kroop HCAW3 dichterbij (6-9). In de achtste inning werd de klus geklaard toen Het Derde liefst vijf maal wist te scoren, met als hoogtepunt (bij 9-9) de vangfout van de midvelder van Blue Hawks op een moeilijk geslagen bal van Crispijn Jongsma.Toen was het stil aan de overkant.

In de negende inning gooide Daco Bogaard nog bijna roet in het eten. Met twee uit en het eerste honk bezet, bedacht Bogaard zich dat Jariño Koenen geheel tegen de traditie in nog geen homerun had tegen gekregen. Prompt sloeg de achtste slagman van Blue Hawks, die eerder al een striemende homerun van zijn knuppel zag vertrekken, de bal diep het midveld in. Iedereen dacht dat ie eruit zou gaan, maar het hek stond uiteindelijk een tweede homerun in de weg. Blue Hawks kwam niet meer tot scoren en het feest voor HCAW3 barste los toen eerste honkman Niels Lam de bevrijdende laatste nul maakte.

Felicitaties, champagne en zoenen vielen de spelers van HCAW3 ten deel, waarna Daco Bogaard de spelersvrouwen toesprak. Als organisator van Poppetjesdag 2003 bedankte hij de poppetjes voor het wekelijks uitlenen van hun mannen en reikte hij hen de eerste exemplaren uit van de “Hits van HCAW3 – Alle 14 goed”. Een speciale gelukswens ging uit naar het poppetje van Dennis Meester, dat er als eerste in slaagde Dennis een volledig seizoen aan zich te binden.

Grote afwezige was coach Roy Berrevoets, die zich had laten strikken voor een reisje naar Italië. Als coach van de Nederlandse B-junioren werd hij daar op onorthodoxe wijze (squeeze play met twee man uit) trouwens ook kampioen. Door de afwezigheid van Berrevoets kon ex-coach Sander Fokker na vier jaar alsnog triomferen. Ad interim zette hij afgelopen zondag een hoogtepunt achter zijn coachcarrière. Hij werd daarbij terzijde gestaan door gelegenheidsassistent Jeffry Hollak, die zich geheel in dienst van het team opstelde.

Namens alle spelers van HCAW3 wil ik iedereen hartelijk bedanken voor alle steun tijdens deze onvergetelijke wedstrijd. In zo’n ambiance kampioen worden in de derde klasse is maar weinig teams gegeven. Nogmaals hartelijk bedankt daarvoor! Dank gaat ook uit naar Frank Koene (alias “de peanut”), die ons dit seizoen meer dan eens liet zien hoe je grote-mannen-honkbal speelt. Ook Maarten Mulder is onze dank verschuldigd. Zijn werpkunsten versterkten onze door vakantieperikelen geplaagde selectie tijdens de laatste wedstrijd voor de zomerstop. Tenslotte een woord van dank aan onze sponsor Carel van Joolen, die ons meenam naar de plaatselijke chinees voor een feestelijke afsluiting. Het etentje was het enige dat HCAW3 deze dag cadeau kreeg.

Het was een mooi seizoen.

Tschüss,

Helmut

P.S. En de Beer? De Beer ging naar Demis Rosa. Deze trouwe plaatbewaker werd met drie hits (waaronder twee dubbels) uitgeroepen tot Man of the Match. Hij mag van zijn vriendin nog een jaartje doorballen, dus het wordt bij de volgende BBQ toch gewoon weer Rosé.

´t Was een memorabele dag afgelopen zondag. Uit bij het altijd lastige Falcons won HCAW3 zijn voorlaatste competitiewedstrijd met grote cijfers. Na zeven innings waren alle ballen gevallen en bleef de Bussumse teller steken op 41. De Falcons bleken geen hoogvliegers; niet één poldervogel wist de thuisplaat te bereiken.

Aan slag waren de Gooische sluggers oppermachtig. Daartoe aangemoedigd door de scheidsrechter (“ik geef alles slag”) sloegen zij er lustig op los. Zelfs toen Falcons de batterij verwisselde, trommelde de Bussumse slagmachine als een Duracel-konijntje door. Uiteindelijk leverde dat drie dozen hits op. Vooral Beerwinnaar Daco Bogaard was met 8 uit 9 goed op dreef. Maar ook Tom Urbanus (7 uit 8) deed het niet slecht. Jammer dat zijn zoontje Casper de uitdrukking “Slapen doe je ´s nachts” nog niet op waarde weet te schatten, anders had Tom zeker vrolijker gekeken bij al die honkslagen en RBI´s.
Ex-coach en ex-pitcher Sander Fokker kondigde voor de wedstrijd aan ook papa te worden. Met een tweeling overdrijft hij wel een beetje, maar felicitaties zijn desalniettemin op z´n plaats. Fokker sloeg zowel voor Dave als voor Daisy drie hits, waardoor zijn totale seizoensproduktie meer dan verdubbelde! Ook Jeffry Hollak bewees zijn slaggemiddelde met zes honkslagen een grote dienst.

Verdedigend nam coach Roy Berrevoets geen enkel risico en liet hij Ronaldinho de Jong, Jariño Koenen en zichzelf buiten de basis. Ook werper Paul Bus was het slachtoffer van de fanatieke dadendrang van de Bussumse topcoach. Lijdzaam zag hij toe hoe Berrevoets Koen van Joolen als starter naar de heuvel dirigeerde en daarmee de wedstrijd meteen al op slot gooide. Van Joolen kreeg in zes innings slechts 20 slagmensen tegenover zich, waardoor voor volgende week qua werpers zelfs een luxe-probleem dreigt te ontstaan.

Volgende week speelt het derde alweer de laatste competitiewedstrijd van dit seizoen. Het wordt tevens de belangrijkste voor de Bussumse reserve- reserves, want die dag wordt ook de traditionele Poppetjesdag gehouden. Alle spelersvrouwen zijn uitgenodigd zich aan hun eigen mannen te vergapen,
terwijl zij op de tribune genieten van een onvergetelijke VIP-behandeling.

Tschüss,

Helmut

P.S. Ook voor poppetjes zonder uitnodiging kan deze wedstrijd de moeite van het bijwonen meerd dan waard zijn. Want mocht HCAW3 onverhoopt winnen, dan behoort een klein kampioensfeestje zeker tot de mogelijkheden. Groepies kunnen zich aanmelden op telefoonnummer: 06-23367054.

Het was weer een memorabel weekend. Afgelopen week werd ter voorbereiding op de wedstrijd tegen het Groningse Caribe de jaarlijkse BBQ georganiseerd. In innige samenwerking hadden Chris, Maurice Postmeier en Danny vd Zwembroek een prima programma in elkaar gedraaid. Het feest begon om 12:00 in één van de gezellige havens van Lelystad. Daar stond “skipper” Theo (wel baard, geenpet) met zijn Hestia te wachten op de landrotten om vervolgens het ruime sop (voormalig Zuiderzee) te kiezen. Gelukkig trok de mist snel op, en werd het een zonnige aangelegenheid.

Toen de zeilen gehesen waren mochten de blikjes open. Hoogtepunt (Dieptepunt?) van de middag werd de zwempartij van Koen en Ronald. Waar Koen op zeker het trappetje wist te vinden werd Ronald kilometerslang achter de voortrazende boot (4.3 knopen, net geen rits) aangesleept. De meest gespierde aller Gooise sluggers slaagde er slechts met uiterste krachtsinspanning in zich weer binnen de boot de werken. Dat viel toch wel effe tegen! Hier viel duidelijk iemand van een voetstuk…. De grappen waren dan ook niet van de lucht (De Jong heeft de touwtjes in handen, De Jong mist de boot, De Jong valt tussen wal en schip, De Jong gaat nat, De Jong was de hele middag in touw, Zeildag HCAW 3 valt in het water, wat goed is komt bovendrijven, De Jong zwemt tegen stroming in, De Jong kan er geen touw aan vastknopen, De Jong houdt het hoofd boven water, De Jong als een vis in het water, De Jong moet alle zeilen bijzetten, De Jong vindt kink in de kabel, De Jong aan het lijntje gehouden, etc. etc.) Nadat de 55.000 kilo staal weer veilig in de haven was opgeborgen vertrok de hele bups naar het strand voor de eigenlijke BBQ. Opvallend hier was met name dat Demis gewoon doorging waar hij vorig jaar was opgehouden; de rosé viel weer prima en er waren toch geen stoelen. Het vlees, de sausjes, en de salades bleken prima te smaken en geen van allen genoeg salmonella te bevatten om problemen te veroorzaken. Vervolgens bleek wederom dat het niet Ronald’s dag was. Een klein wespje wist namelijk zijn angel feilloos in de nek van de korte stop te prikken. Al met al toch een zeer geslaagd evenement. In het verleden bleek de BBQ nog wel eens invloed te hebben op de prestaties van de volgende dag. Zondag bleek de rauwe saté het team gelukkig niet aangetast te hebben. Na wederom een enerverende rit naar boven (McDonalds, basilicumvelden, het witte-auto-in-de-berm-van-de-A7-plan) vervoegde het gezelschap zich in Groningen voor de wedstrijd tegen Caribe. Over deze wedstrijd valt gelukkig verder niet zoveel te vertellen; het werd 15-3 voor de gooise rijkeluis-zoontjes. “Skipper” Berrevoets (geen baard, wel pet) moest het doen zonder Tom en Ronald, en dat bleek ook uit de homerun-productie op het eerste veld van Caribe. Het “grand total” bleef namelijk steken op 0 (nul). Maar: punten zijn punten, en tevreden keerde de ploeg dan ook huiswaarts. Volgende week de voorlaatste wedstrijd van het
seizoen: Falcons. Zal mij benieuwen.

Günther von Römertopf