’t Was weer een memorabele dag afgelopen zondag. In zo’n typische eerste- werkdag-na-de-vakantie sfeer behaalden de Bussumse reserve-reserves een benauwde zege op het altijd lastige Robur ’58 uit Apeldoorn (6-4).

Reeds in de eerste slagbeurt namen de bezoekers een 0-2 voorsprong en ondanks deze vroege wake-up call lukte het de Gooische sluggers maar moeilijk om te ontwaken uit hun zomerslaap. Wrijvend in de ogen na weer een curve-ball van good-old Hans Kunnen slaagden zij er de eerste twee innings
niet in te scoren. Twee maal volle honken met slechts 1 man uit bleek nog niet aan hen besteed. Pas in de derde gelijkmakende slagbeurt was het raak. Koen van Joolen opende met een tweehonkslag, hij werd binnengeslagen door Ronald de Jong, die op zijn beurt weer kon scoren op een klap van Joost
Boschhuizen. Na nog een tweehonkslag van Demis Rosa kon Boschhuizen het derde punt voor HCAW3 aantekenen.De niet echt geruststellende voorsprong ten spijt, sukkelde HCAW3 weer in
slaap. Liefst 10 opeenvolgende slagmensen slaagden er niet in het eerste honk te bereiken. Het was uiteindelijk Daco Bogaard, die met een bloop shit double in het rechtsveld de ban brak. Met twee nullen en Bogaard op het tweede honk was Robur’s derde honkman vervolgens zo vriendelijk de bal over het eerste honk te gooien, waardoor Bogaard het vierde Bussumse punt kon binnenlopen. Hits van opnieuw Van Joolen en De Jong zorgden voor een 6-2 voorsprong voor HCAW3. Ondanks enkele penibele momenten kwam deze voorsprong niet meer in gevaar. Jarino Koenen, die het werpen na vijf innings had overgenomen van Paul Bus, moest de Apeldoornse formatie in de achtste inning nog wel twee punten toestaan.De Beer ging naar Koen van Joolen, die daarmee tevens de uiterst verantwoordelijke taak kreeg toebedeeld om volgende week de wedstrijdbollen te verzorgen tegen The Blokes uit Veendam.

Tsjuus,

Helmut

P.S. De meest opvallende worp kwam afgelopen zondag niet van een speler, maar van een spelersvrouw: Nathalie Urbanus gaf slugging utility player Tom zijn eerste kind. Deze kerngezonde peanut draagt de naam Casper, vernoemd naar het grote voorbeeld van papa en het eerste vriendje van mama.

Het was een memorabele dag afgelopen zondag. In het zonovergoten Oldenzaal wist HCAW 3 haar ongeslagen status van de afgelopen jaren tegen Run te behouden door een zwaarbevochten 11-8 overwinning. Daar zag het aanvankelijk trouwens niet naar uit, aangezien de pre-game toch duidelijk in Twents voordeel uitviel. Zelden heb ik een ploeg met zo’n toepasselijke naam gezien! Runners van alle nationaliteiten vlogen, rennen, sprongen, en liepen hard (en druk) in (en uit) het veld tijdens de BP. Forrest Gump had hier een puntje aan kunnen zuigen. Opvallend detail waren de buitengewoon waardevolle aanwijzingen van de coach (uit elkaar!). Als klap op de vuurpijl, en als bewijs dat ze ook best konden stilzitten, werden de outfielders vervolgens gedwongen op één knie gezeten te kijken naar de verrichtingen van hun binnenveldcollega’s. Kortom: na zoveel machts- en enthousiasmevertoon begonnen de Bussumse reserve-reserves met het lood in hun schoenen aan de daadwerkelijke confrontatie.

De eerste 6 innings ging de strijd gelijk op ondanks hard slagwerk van Niels Lam en homeruns van Ronald de Jong en playing captain/coach Berrevoets. HCAW 3 scoorde in een gestaag tempo 6 punten, en Run kwam steeds netjes terug. In de 7e inning met een stand van 7-6 in het voordeel van Run en de honken vol bleek Ronald de Jong mans genoeg om zijn toch al mytische properties aannemende reputatie nog verder op te krikken. Met een machtige zwaai op de eerste pitch legde hij de bal op het pupillenveld, daarmee dus 4 punten (en de beer) aantekenend. Nadat gastpitcher Maarten het werpen van onze Braziliaanse heuveltroef Jariño had overgenomen bleek Run niet meer in staat voldoende vuist te maken om onze Gooise helden in verlegenheid te brengen. De frustratie over deze onmacht resulteerde overigens in Twentse acties die in de ogen van deze reporter niet op een honkbalveld thuishoren; als en niet nader te noemen ex-coach zelfs boos wordt, dat moet er wel iets aan de hand zijn. En zo bleek het oude spreekwoord weer eens meer dan waar: hardlopers zijn inderdaad doodlopers…….

Günther von Römertopf

’t Was een memorabele dag afgelopen zondag. Tegen de Knights uit Leek proefden de Bussumse reserve-reserves eindelijk weer eens het zoet van de overwinning: 18-8. Na nederlagen tegen Blue Hawks en Tex Town Tigers husselde coach Berrevoets zijn team behoorlijk door elkaar en toverde een geheel nieuwe opstelling uit zijn pet. Het infield werd een kwartslag gedraaid, bekende namen
moesten op de bank plaatsnemen en leden van de pitchersgroep werden als veldspelers ingezet. De meest opmerkelijke ingreep was een nieuwe Bussumse heuveltroef. Koen van Joolen wierp vijf innings en verdiende daarmee zijn eerste “win” ooit.

De eerste twee innings kwamen beide teams niet tot scoren. HCAW3 wist zich geen raad met de draaiballen van de startende werper van de Groningers, die de eerste zes Gooische sluggers op rij uitmaakte. Pas in de gelijkmakende helft van de derde inning bereikte de eerste HCAW3-er de thuisplaat. In de vierde inning echter, was het de beurt aan Knights. Met twee uit stelde een
verre tweehonkslag de ridders in staat twee keer te scoren. Op een “drieslagdoorgeschotenbal” werd het zelfs 1-3. De volgende drieslag leverde gelukkig wel een nul op en HCAW3 mocht weer slaan. Met een tien punten rally bracht de thuisclub de stand op 11-3, waarna de wedstrijd routinematig werd uitgespeeld. Een wilde worp maakte in de gelijkmakende zevende slagbeurt een einde aan deze “draak van een wedstrijd”.

De Beer ging naar Jeffrey Hollak, die na een wat kwakkelende seizoensouverture zijn ritme als slagman weer hervond. Paul Bus was hard op weg de Beer in de wacht te slepen, maar door een moment van onoplettendheid wisselde coach Berrevoets onbedoeld zijn aangewezen slagman. Wie ook ritme
had, was ex-coach, ex-pitcher en ex-geblesseerde Sander Fokker. Fokker kan alleen geen maat houden en kwam derhalve niet in aanmerking voor de Beer.

Tsjuus,

Helmut

P.S. Na afloop van de wedstrijd werd duidelijk waar coach Berrevoets met zijn gedachten was, toen hij de opstelling maakte… Berrevoets is verliefd!

’t Was een memorabele dag afgelopen zondag. In een oververhit Enschede leed HCAW3 de tweede achtereenvolgende nederlaag en dat was voor het eerst in de na-oorlogse gechiedenis van het Bussumse kennissenteam. In een spannende wedstrijd was TTT met 5-4 te sterk voor een vooral defensief zwak spelend HCAW3. Maar ook aanvallend lieten de Gooische sluggers steken vallen.
Hoewel de startende werper voor TTT uitermate goed gooide, kreeg de Bussumse formatie vooral in de eerste innings voldoende kansen om de wedstrijd definitief naar zich toe te trekken. Omdat die kansen niet gegrepen werden, konden de tijgers uit de textielstad uiteindelijk terugkomen tot 4- 4 en scoorden zij in de laatste slagbeurt het winnende punt, na weer een Bussumse veldfout.

De Beer ging naar de starter van HCAW3; Paul Bus gooide 8 1/3 zeer sterke innings, waarin hij slechts 1 verdiend punt tegenkreeg. Invalcatcher Frank Koene verdiende een eervolle vermelding. Hij sloeg 3 uit 3, rende de nagels uit zijn tenen en liet zien hoe honkbal eigenlijk gespeeld moet worden.

Volgende week komen de Knights naar de Bussumse Baseball Valley. Dat moet voor de reserve-reserves van HCAW toch een mooie gelegenheid zijn om het gedeukte zelfvertrouwen weer wat op te krikken.

Tsjuus,

Helmut

P.S. Doordat Run ’71 voor een verassing zorgde door thuis The Blokes te verslaan, is de competitie er alleen maar spannender op geworden. Met twee verliesbeurten ieder gaan HCAW3 en The Blokes aan kop, achtervolgd door maar liefst drie clubs met drie verloren wedstijden: Blue Hakws, Run ’71 en
TTT. De strijd om het kampioenschap ligt dus weer volledig open.

’t Was een memorabele dag afgelopen zondag. Na negen opeenvolgende zeges leed HCAW3 zijn eerste nederlaag van dit seizoen. Blue Hakws won met 12-7. Het werd dus geen mooie pinksterdag voor de Bussumse reserve-reserves. Het regende en er werd kansloos verloren.
Al tijdens de pre-game bleek HCAW3 niet lekker in z’n vel te zitten. Bij het traditionele spelletje hooghouden werd de tien al nauwelijks gehaald. Door de regen was dit de enige vorm van warming-up, en dan tellen we het toepen in de dug-out voor het gemak even niet mee. Na bijna drie uur wachten kon de wedstrijd eindelijk beginnen.

De eerste twee innings gingen gelijk op, maar bij een 1-1 stand in de derde slagbeurt liep HCAW3 uit naar 1-5. Aan de hemel was inmiddels een bleek zonnetje verschenen en er leek dan ook geen vuiltje aan de lucht. Maar helaas, met onder andere een daverende drie-puntenhomerun maakten de Blauwe Havikken direct in hun volgende slagbeurt gelijk. In de vierde inning liepen de Gooische sluggers echter weer uit. Door twee punten tilden zij de stand naar 5-7. Het waren de laatste twee punten die zij scoorden. Langzaam maar zeker voerde de Zwolse slagploeg de druk op, en hoewel HCAW3 er nog een aantal keren goed uitkwam, moesten zij in de zesde inning toch het hoofd buigen. Blue Hawks ging erop en erover: 10-7. In de resterende drie slagbeurten konden de HCAW3-ers geen potten meer breken en bleef het totaal aantal Bussumse honkslagen steken op zes(!). Met nog drie punten in de achtste inning bepaalde de thuisploeg de eindstand op 13-7.

Tsjuus,

Helmut