Amsterdam, 6 april 2014 – De Bussumers hadden er zin in, en Olympia moest het ontgelden. De eerste competitiewedstrijd van het seizoen was een makkie voor de Bussumse sluggers. De Haarlemmers moesten eraan geloven en kregen met 5-14 slaag.

De grootste uitdaging van deze zondag lag bij de GGL, want bij deze eerste wedstrijd van het seizoen waren zowaar alle Reserve Reserves aanwezig. Dat betekent over het algemeen niet een erg gezellige dugout (want allemaal reserve Reserve Reserves), en het werd een rouleren van jewelste. Uiteindelijk viel de bankzitpijn mee want door goed slagwerk kon iedereen de nodige beurten meepikken.

In de eerste Bussumse slagbeurt kon er al direct gescoord worden. Edgar ging weer lekker door waar hij vorig seizoen ook mee geëindigd was, jawel, honkslagen slaan. Een paar keer vier wijd erachteraan voor Elsje en VGM zorgden al direct voor volle honken. De eer voor deze schone taak was aan Jopie die dan ook volledig uit z’n naad ging. De bal plofte met een zacht boogje net achter de heuvel, en iedereen was safe. 0-1.

In de tweede slagbeurt wisten de RR’s de voorsprong uit te buiten. Het werd een echte Dammers inning. Niet alleen wist Edgar z’n eerste strike-out van het seizoen te noteren, maar Papa Dammers was daar zo van onder de indruk (“dat doet ie normaal nooit?!”) dat ie direct de fout in ging met het tellen van de honkslagen die door de anderen geslagen werden. Het tellen van de punten was wel goed gegaan, wellicht door de hulp van het scorebord, maar na twee innings was het 0-5.

Door hits van Jopie, VGM en een hit met ribbie van Super Seb werd er nog één puntje bij gescoord in de vierde inning. Ondertussen had De Souza weinig moeite met de Haarlemse slagploeg. Af en toe viel er een hitje, soms werd er een foutje gemaakt in het veld, maar allemaal te verspreid om tot schade te leiden. Na zes innings kon hij vol goede moed voor de rest van het seizoen, een voorsprong van 0-6, en met de cijfers 7-0-5 (2) van de heuvel afstappen.

Om De Souza en zijn opvolger De Kreis wat extra lucht te geven denderde de Bussumse slagploeg in de zevende inning lekker door. Remmie wist te scoren op wéér een hit van Edgar, Ed de Kroket scoorde op een hit van Jariño en door een foutje kon Edgar de scoren optrekken naar 0-9.

De Kreis begon sterk in de zevende inning, maar daarna liet het veld hem behoorlijk in de steek, gevolgd door zijn eigen controle. Het leverde een lelijke inning met vijf onverdiende punten op. De stand was dus 5-9.

In de achtste en negende inning wisten de Reserve Reserves die gemorste punten eenvoudig terug te pakken. Blade produceerde twee hits, maar ook Remmie, Jopie, NoNoJoe, Jariño en Edgar wisten een honkslag te produceren. Aan het eind van de wedstrijd stond het totaal aan hits op 19, maar als er met honkballen gespeeld zou zijn in plaats van aardappelen hadden dat er zomaar 30 kunnen zijn.

Hoogtepunt van de dag was het dubbelspel dat Olympia nog even draaide in de negende inning. Het was een play waar alles wat honkbal leuk maakt in zit. De honken zijn bezet, en NoNoJoe was de loper op twee. Remmie slaat de bal over de grond naar de korte stop, NoNoJoe begint te lopen naar de werpersheuvel(?!) de korte stop stapt op het tweede honkoor de tweede nul, en zet daarna de achtervolging in op NoNoJoe. NoNoJoe laat halverwege de heuvel z’n kop hangen en doet alvast z’n helm af, om eh.. nou ja, doet alvast z’n helm af. Jopie spuit vanaf drie naar de thuisplaat en weet deze te bereiken vóórdat de korte stop NoNoJoe te pakken heeft. NoNoJoe is de derde nul, Jopie het veertiende punt, en Remmie…. Die heeft een RBI te pakken. Eind goed al goed.

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.

Volgende week zaterdag om 18:00u zijn de Reserve Reserves voor het eerst te bewonderen in de Vallei, de tegenstanders komen wéér uit Haarlem.

Amsterdam, 6 april 2014 – Bijna een week later dan gebruikelijk nu dan toch een heel klein stukje over het laatste weekend oefenen. Al was het alleen maar omdat er nog wat ongepubliceerde foto’s waren

Breda was de stad, JEKA was de tegenstander, maar sommige Reserve Reserves hadden ook nog andere tegenstanders. Zo had VGM de grootst mogelijke moeite met een Bredase burger. Vijf lagen was zelfs voor VGM teveel van het goede. Misschien had ie vooraf gewoon ook van het stokbrood moeten afblijven, hieronder de before en after foto’s.

Voor

Na

De gezichtsuitdrukking spreekt boekdelen. Overigens is ook duidelijk te zien dat de Burger uiteindelijk toch het onderspit moest delven, en dat Jariño daar alles mee te maken had.

De PC kwam laat ook nog een onverwachte tegenstander tegen. Na een spoedcursus Russisch in de Bredase binnenstad bleek het met het Russische accent lastig een taxi aan te houden. Eenmaal aangekomen bij het hotel, bedankt nog vriendelijke dame die de taxi wilde delen, wist de PC alleen nog maar dat zijn kamernummer met een 2 begon. En zeg nou zelf, ze lijken allemaal op elkaar!

209 was het juiste antwoord, onderstaande bewijs daarvan werd maandag nog in de portemonnee van de PC gevonden. (zie hieronder).

Dit weekend begint de echte competitie, en dan wordt er ook weer accuraat gerapporteerd over de verrichtingen in het veld, maar nu nog even niet. De eerste tegenstanders zijn de Olympiërs uit Haarlem in Haarlem. Komt dat zien!

Amsterdam, 23 maart 2014 – Hoe dichter we bij het begin van het seizoen beginnen te komen, hoe slechter het weer lijkt te worden. Nou ja, de wedstrijd vandaag werd afgewerkt in een lekker zonnetje, maar bij de voorbereiding leek het weer aardig op vorig jaar toen we de eerste en laatste oefenwedstrijd in een sneeuwstorm moesten afwerken.

Helaas bleek aan het eind van de middag dat de hagelbui het meest memorabele moment van de dag was geweest. En gelukkig hebben we de beelden nog:

De wedstrijd was dus niet veel soeps. In Gouda, tegen de Braves (de GKL zou jaloers geweest zijn), zag het er aanvallend beter uit dan verdedigend. En daar zouden we het eigenlijk bij moeten laten in dit stukje.

De Souza begint al aardig richting seizoensvorm te groeien, maar daar hoort ook een mindere eerste inning bij. De relievers De Kreis en Edgar kwamen ook niet geheel ongeschonden van de Goudse slagploeg af. En de veldspelers bleken ondanks de zon, die aardig z’n best aan het doen was, niet volledig ontdooid na de hagelbui. De heren hadden massaal last van de vleugeltjes, en omdat ze kennelijk niet wilde gooien werden er ook verdacht veel ballen volledig gemist.

Hoge en lage, harde en zachte ballen alles leek langs of over de Reserve Reserves heen te vliegen, ook als de ballen binnen vangafstand waren. In een enkel geval hobbelde de bal zelfs onder een Reserve Reserve door. Hoogtepunt, sommigen zeggen dieptepunt, was de bal die hoog het rechtsveld in geslagen werd, maar waar de rechtsvelder van dienst kennelijk geen trek in had. Omdat het moment zich perfect leende voor het naspelen ervan werd afgesproken dit na de wedstrijd te doen, voor het broodnodige beeldmateriaal voor dit verslag. Helaas had Ed de Kroket geen zin in een wandeling, dus heeft de PC een alternatief in elkaar gezet. Veel lekkerder dan Kroket ook. Honkbal wordt ineens weer leuk.

Aan slag waren er nog wel wat hoogtepuntjes, maar die worden hier voor straf even niet gemeld.

Volgende week gaan de Reserve Reserves in de herkansing en wordt er een ééndaags toernooi gespeeld in Breda. Gezien de opbouw in het seizoen wordt minimaal een finale-plaats verwacht, dus komt allen zien!

Amsterdam, 16 maart 2014 – Het voor de Reserve Reserves overvolle honkbal-weekend zit er weer op. De temperatuur was een stuk lager dan tijdens het oefenfeestje in Apeldoorn, maar het was droog, het veld lag er bijzonder goed bij, en er kon dus gewoon gespeeld worden.

Zaterdag stond er een wedstrijd tegen de Reserves op het programma. Dit jonge talentvolle grut moet het straks voor de club gaan maken, dus vanzelfsprekend werd er een beetje rustig aan gedaan door de veteranen. En omdat huilende honkballers sowieso geen leuk gezicht zijn, had de GGL besloten De Souza voor zondag te bewaren.

Omdat het er na drie innings en negen slagmensen uitzag dat De Kreis ook wat tranen zou gaan trekken bij de jongetjes die in ‘onze’ dugout zaten, werd er collectief nog een versnelling teruggeschakeld. Verdedigend werd het verder overgelaten aan de werpers die geleverd werden door de Reserves, en aan slag werd er een boete ingesteld op slaan met honklopers in scoringspositie. Deze maatregelen zorgden voor een prima potje.

De laatste slagbeurt van de Reserve Reserves zorgde nog wel voor een scoorders-uitdaging voor Papa Dammes, want door opgooiers gebrek werd er met twee nullen en al vóórdat Jopie aan slag kwam officieel aangekondigd dat hij de laatste slagman zou zijn. Niets nieuws onder de zon zal u denken, what else is new, en dat soort dingen, maar Jopie hoefde deze keer niet eens écht uit te gaan om een einde aan de inning te maken. Dus “HI HA HO-ME-RUN!” en “Alle ballen naar thuis!” Jopie sloeg de bal het veld in, en rennen maar! De peanut-tijden kwamen weer helemaal terug.

Zondag konden de Reserve Reserves gelukkig geen beroep doen op de werpersstaf van de tegenstanders. De Souza was wél weer van de partij en samen met VGM en Blade hielden ze de boel behoorlijk dicht. De Reserve Reserve Reserves boden behoorlijk tegenstand maar uitblinkers waren toch gewoon weer Tom en Joop die sinds ze hebben aangekondigd niet meer zoveel te umpen niet meer van de velden zijn weg te slaan.

Minpuntje van de zondag was dat er zon beloofd was, maar dat deze pas ná de wedstrijd echt mee begon te doen. Echt warm werden we er dus niet van, maar het leverde nog wel een mooi plaatje op.