Amsterdam, 8 mei 2016 – Zonder de GGL, maar met Jopie togen de Reserve Reserves vandaag naar Apeldoorn. De uitslag doet anders vermoeden, maar WSB hield het lang een wedstrijd. Geholpen door wat veldfouten werd het uiteindelijk toch een ruime overwinning. Eindstand 0-12.

Omdat er afgelopen vrijdag ook al gespeeld werd zaten de Bussumers niet héél erg ruim in hun werpers. Voor de Apeldoorners was het de tweede wedstrijd in drie dagen, dus op dat gebied was niemand in het voordeel. De Reserve Reserves hebben alleen maar aces, maar WSB had óók een ace bewaard voor deze zonnige zondag. Met als gevolg dat beide slagploegen de eerste drie innings maar weinig hadden in te brengen.

Pas in de vierde inning werd er een beetje Bussumse druk gezet. Blade begon de inning en ving piepend en kreunend de bal op met z’n rug. Biggie had dat beter bekeken en ving de bal op met z’n knuppel en sloeg een honkslag. De hit van Das Paul zorgde ervoor dat de honken volliepen. Héél even leek de inning als een nachtkaars uit te gaan want met twee nullen sloeg Elsje de bal recht op z’n collega eerste honkman af. Deze vriendelijke Apeldoorner stelde zich daarbij wel erg collegiaal op want hij liet de bal door z’n benen schieten waardoor de eerste twee Bussumse punten gescoord konden worden. Edgar mocht daarna aanleggen en dacht dat kunstje te herhalen, maar ballen van ’n kortestop wilde de Apeldoornse eerste honkman wél netjes verwerken. Stand 0-2.

De Schreeuw pompte de ballen stevig door de slagzone en kwam de innings lekker door. Toen het in de vierde inning even tegen zat, en hij na drieslag doorgeschoten bal en een hit tóch een honkloper op twee moest dulden loste hij dat zelf op door een sneaky uitgevoerde pick-off. Gevaar geneutraliseerd.

De Spijker mocht de vijfde inning beginnen en wist z’n seizoen nog een beetje te redden door een hit te slaan en met een gestolen honk door te kachelen naar twee. Blade mocht daarna en was alweer wat bekomen van de beaner uit de vorige inning. Met zijn hit sloeg hij De Spijker over de thuisplaat goed voor een stand van 0-3.

Pas in de zevende inning ging het gas echt open bij de Reserve Reserves. Geholpen door twee veldfoutjes en back-to-back-to-back hits van Biggie, Plukje en de PC kon er vier keer gescoord worden. De spanning was er wel een beetje vanaf want het was 0-7.

De achtste inning begon met een klap van Edgar die hij door scherp honklopen promoveerde van een single naar een double. NoNoJoe ging tegen de shift in en sloeg met zijn klap naar het linksveld Edgar binnen. En toen mocht Boom Boom Blade weer. Afgelopen vrijdag had ie er al twee uitgejaagd en vandaag werd duidelijk dat ie al behoorlijk aan het gevoel gewend is. Hij raakte de bal nu weer zó hard dat hij kon blijven staan en bij de thuisplaat kon genieten van hoe de torenhoog geslagen bal over het hek heen vloog. Wat volgde was ’n echte bat flip en een relaxt rondje rond de honken. Stand 0-10.

Nu was het zaak om deze mercy-rule score vast te houden wat makkelijker werd omdat na Blade Biggie z’n derde hit van de wedstrijd sloeg. Plukje volgde met zijn tweede hit van de wedstrijd en met het eerste en derde honk bezet was de door de PC geslagen vangbal in het rechtsveld goed voor het elfde punt. De Kreis maakte met zijn hit door het midden het dozijn vol. Stand 0-12.

Het leek wel of De Schreeuw alleen maar beter ging gooien dus het had weinig zin om de alternatieve plannen uit de kast te trekken. Drie nullen later kon er voor hem dan ook een complete game shutout genoteerd worden.

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.

Amsterdam, 7 mei 2016 – Kijkend naar de ranglijst had de wedstrijd van gisterenavond best een kraker kunnen worden. Maar de Reserve Reserves waren absoluut niet van plan om hun koppositie te verliezen aan de Blauwe Duiveltjes en walste keihard over de club uit Meppel heen. In zesenhalve inning werd het 16-1.

De uit de Overgangsklasse gedegradeerde Blue Devils stonden na de eerste vier wedstrijden twee punten achter op de Bussumers en waren al vroeg uit Drenthe vertrokken zodat er zelfs nog een BP gepakt kon worden. Gelukkig konden ze daardoor ook nog wat extra zon pakken want de Reserve Reserves pakken zat er echt niet in.

De GGL had bedacht dat De Hof wel erg comfortabel in z’n closersrol zit dit seizoen dus besloot hij ‘m deze keer ‘ns te verrassen met een start. Dat bleek geen probleem want na zeven ballen was de eerste slagbeurt alweer voorbij.

De tweede Meppelse slagbeurt leek wél een probleem te worden. NoNoJoe nam ter ere van de afwezigheid van Remmie een frambozen route naar een goed geraakte, maar te hoog geslagen bal, die vervolgens wel op de warning track kon landen. Achteraf gezien was het een uitgekiende actie van NoNoJoe want de volgende slagman joeg een line-drive hard in zijn handschoen waarna hij z’n teruggevonden arm kon laten zien en de te ver van het honk gelopen honkloper kon pakken in het dubbelspel. De volgende line-drive was ook geen probleem meer voor NoNo. Er kon weer gewisseld worden.

Als antwoord op dat slaggeweld startte Biggie de tweede Bussumse slagbeurt met een double. Hits van Das Paul, De Kreis en Tom zorgde voor de eerste vier Bussumse punten. Aanvallend brokkelde NoNoJoe in de inning ook nog wat in de pap en sloeg met zijn double nog twee punten binnen. Twaalf Reserve Reserves waren deze slagbeurt goed voor half zoveel punten. Stand 6-0.

In de derde inning kon er zelfs zonder honkslagen gescoord worden. Na vier wijd leek de soort van steelpoging van Edgar niet nodig omdat Elsje ook vier wijd kreeg, maar de Meppelse catcher besloot toch maar even naar, o nee, langs, het tweede honk te gooien. Edgar stoomde door naar drie en door slim coachen én honklopen kon hij zelfs scoren. Dat de midvelder de hele avond met z’n hakken op de warning track stond hielp. Stand 7-0.

Ook in de vierde inning was de Bussumse aanval goed voor één punt. Biggie sloeg z’n tweede double van de wedstrijd en de PC maakte slim gebruik van het gat tussen de infielders en de outfielders. De tactische klap, ook wel bloopshithit genoemd, was goed voor een ribbie en een stand van 8-0.

De Souza loste in de volgende inning De Hof af en was zo goed als unhittable. Honkslagen slaan was dan ook wat teveel gevraagd voor Blue Devils, maar geholpen door een slecht getimede doorgeschoten bal wisten ook zij honkslagloos een punt te produceren. Stand 8-1.

En toen werd Blade wakker. Het had zo’n vierenhalve wedstrijd geduurd, maar eindelijk nam hij de bal weer ‘ns ouderwets op z’n blauwe knuppel. BOOM!! (spreek uit als “boem”) De bal ging in het diepste gedeelte van het midveld over het hoge hek heen en landde op Perron 2 van Bussum-Zuid. De dinger was goed voor drie punten en wat gerommel leverde nog twee extra puntjes op. Stand 13-1.

Dat de spanning daarna wel een beetje uit de wedstrijd was is een understatement. De enige vraag die nog over bleef was hoe ver Blade z’n volgende bom zou slaan. Best ver nog, was het antwoord. Zijn tweede homerun dook weer over het midveldhek en leverde op: drie punten, de silent treatment van z’n jaloerse teamgenoten, en de eindstand van 16-1.

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.

Alle Blue Devils hebben uit pure bewondering na afloop van de wedstrijd Blade z’n eerste homerunbal getekend

Amsterdam, 1 mei 2016 – Lekker weer, nog lekkerdere bollen van Tom, een werkend scorebord, een omroeper, en dan mag je de honkbalwei in, heerlijk! De Reserve Reserves hadden er zin in en vlogen uit de startblokken. Aan het eind van het zonnige potje was de stand 2-8 in het voordeel van de Bussumers.

In de eerste slagbeurt stak NoNoJoe het vuurtje van een stevige rally aan. Zijn oppo-hit werd gevolgd door een aardig klapje van Blade. Biggie leunde zich daarna ook op het honk waarna Plukje met een striemende hit door het midden de eerste twee punten van de wedstrijd binnen sloeg. Biggie kon daarna vanaf twee niet direct scoren op de te hard geslagen hit van de PC door het midden.

Das Paul kreeg Biggie met een velders keus wel over de plaat, maar offerde de PC op, die dus sneuvelde voordat hij het tweede honk kon bereiken. De hit van De Kreis plaatte Plukje en toen de Spijker ‘m voor het team nog even nam waren de honken weer bezet. Elsje was de inning begonnen en had de kans er een speciale dag van te maken, maar in plaats daarvan leunde hij het vijfde punt binnen. Stand na de eerste slagbeurt 0-5.

En toen moest er verdedigd worden. De GGL had bedacht dat De Schreeuw de middag mocht beginnen op de heuvel. Plichtsgetrouw als de Bussumers zijn wordt daar dan ook naar geluisterd, ook als de GGL alleen mentaal maar aanwezig is. Na de lead-off-double was duidelijk dat er niet alleen aanvallend gas gegeven moest worden. Zo gezegd zo gedaan. Een strike-out werd gevolgd door twee vangballen van Plukje die geposteerd was in het rechtsveld. Nog steeds 0-5 dus.

Net als de eerste begon ook de tweede slagbeurt van de Reserve Reserves met een strike-out, een goed teken dus! Biggie volgde met een hit naar het linksveld en werd naar het tweedehonk gebracht door een hobbelballetje van Plukje. De PC kreeg dus weer de kans om Biggie binnen te slaan, en omdat dat in de inning daarvoor met een single niet lukte peurde hij er maar een double uit. Biggie hoefde niet eens te sliden. Stand 0-6.

Hoewel de goede slagploeg van de Olympianen de bal aardig aan het raken was duurde het tot de derde inning voordat ze door middel van een opofferingsslag het eerste punt konden scoren. Daarna volgde nog twee keer vier wijd maar De Schreeuw kwam uiteindelijk zonder verdere kleerscheuren de inning uit. Stand 1-6.

Pas in de zesde inning mocht er pas weer aan de puntenknopjes van het scorebord gedraaid worden. Elsje opende met een tactisch hitje, NoNoJoe volgde en sloeg z’n derde hit van de wedstrijd en Blade deponeerde de bal daarna tegen het hek in het linksveld. Elsje kon scoren maar NoNoJoe kwam niet verder dan een 9-naar-6-naar-2. Tom maakte er daarna nog wat van door een opofferingsslag te slaan. Stand 1-8.

De Schreeuw had op dat moment al een stevige inspanning geleverd dus De Hof mocht de voorsprong gaan verdedigen. Een snelle 1-2-3-inning was een goed begin want vier innings is best lang voor een save.

In de zevende, achtste en negende inning stonden de Olympianen weer lekker te slaan, maar te verspreid. Leuk voor de statistieken, maar voor de wedstrijd schoot het niet op. Er werd nog maar één keer gescoord en de eindstand werd bepaald op 2-8.

Bijzonder moment in de wedstrijd was de klap van NoNoJoe in de achtste inning. Hij had al drie striemende hits naar het LINKSveld geslagen, maar de tweedehonkman van de Olympiërs was in een vorig leven waarzegger in het circus. Hij besloot daarom een echte shift te gaan spelen en verhuisde een aantal meters naar links en naar achter. NoNoJoe trapte er met open ogen in en zijn zekere vierde hit werd gestolen door deze geshifte tweedehonkman.

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.

NoNoJoe ging drie uit vijf, maar zag z’n vierde hit gestolen worden door de shift