Amsterdam, 8 augustus 2020 – Wat hadden ze er zin an! Vorige week zondag was het volle bak in het Pim Mulier en woensdag was de opkomst bij de training on-Reserve Reserves hoog. Maar waarvoor vraag je je af. Na vier maanden Corona-quarantaine en niks doen zag het er beter uit.

Maar laten we het gezellig houden. Het was een mooie vrijdagavond, de zon scheen en dankzij een zacht briesje was de hitte ook nog redelijk te overzien. Daarbij zitten we in een redelijk gunstige periode wat de sun delay betreft.  De 7 minuten dat het spel stil lag was zelfs eigenlijk te kort om bij te komen van de pijn aan de ogen, ontstaan door het afzichtelijke spel van de Bussumers. 7 minuten was ook een nieuw Bussums record en het had nóg korter kunnen zijn als Noe Noe wat sneller z’n shirt had teruggevonden. 

Dan de wedstrijd tegen Boekaniers, het ongezellige deel van dit stukkie.  Drie ballen, drie nullen, dat had De Hof in de eerste inning verdiend. In plaats daarvan was er één nul en het tweede en derde honk bezet. En dan zal je het net zien, krijg je één hit tegen, is het net op dat moment. Het zouden de enige punten blijven die de Amsterdammers op De Hof wisten te maken. Stand 0-2.

Pas in de derde inning werden de Reserve Reserves gevaarlijk. De Besnorde Spijker opende met een honkslag en Elsje kreeg ‘m natuurlijk weer ‘ns op z’n lichaam. Noe Noe ging vervolgens diep en sloeg met zijn double De Besnorde Spijker over de thuisplaat. Arnold had verder niet z’n dag, maar hij sloeg met Elsje op drie nog wel een nuttig klapje naar de tweede honkman. Goed voor een stand van 2-2.

In de vierde inning leken de Bussumers door te pakken, maar na de lead-off hit van De PC en de double van Double D. zorgde ambitieus honklopen van De PC op een klapje van El Salvador naar de derde honkman voor een eerste nul. Daarna volgde nog twee keer velders keus, maar gescoord werd er niet. Kans knap geneutraliseerd, ik kan niet anders zeggen.

In de zesde inning was er dan eindelijk de eerste echte voorsprong van het seizoen, niet verrassend ingeleid door El Salvador. Na zijn double en een doorgeschoten bal was de klap van De Besnorde Spijker naar het rechtsveld genoeg voor een punt. Stand 3-2.

En dat punt kwam geen inning te vroeg want in de volgende slagbeurt wisten de Amsterdammers op het gooien van Montana de stand gelijk te trekken. Een hit, vier wijd, een opofferingsstootslag en nog een hit. Heel simpel eigenlijk, zouden de Bussumers ook ‘ns moeten proberen. Anyway, de stand was dus 3-3.

Igor was één van de spelers die halverwege de wedstrijd vers ingezet waren en in de zevende inning betaalde zich dat uit. Na zijn vier wijd sloeg De Kreis, nog zo’n verse speler, een hit waardoor één en twee bezet waren. De derde double van Double D. zorgde ervoor dat Igor kon scoren, maar De Kreis haalde het nét niet en sneuvelde voor de thuisplaat. Maar de voorsprong was er, stand 4-3.

In de tweede inning van Montana gooide hij er nog een schepje bovenop en de nummers 5, 6 en 7 werden 1, 2 en 3 aan de kant gezet.

De achtste Bussumse slagbeurt bracht geen punten, maar nog wel een Sombrero. Voor de laatste slagbeurt van de Amsterdammers werd El Salvador naar de heuvel gedirigeerd. Na twee snelle nullen op de nummers 8 en 9 moest hij de eerste slagman van de volgorde nog wel een hit toestaan. Maar de nummer twee was daarna kansloos, stond erbij en keer er naar. Strike-out, in stijl. Eindstand 4-3 voor de Bussumers.

We hebben nu nog ruim een week om bij te komen van de schrik. Er is hardop getwijfeld of trainen wel het juiste effect heeft op de prestaties, maar volgende week zondag moet er wel iets anders gedaan worden als de Bussumers afreizen naar Alkmaar. 

Kijk hier voor de box score en de statistieken.

Amsterdam, 26 oktober 2019 – Voor het massaal opgekomen publiek was het nog even spannend, maar de mannen van de Reserve Reserves wisten al lang dat de tijden dat ze zichzelf choke nation noemde al ver achter ze liggen. Dat er in de negende inning met maar één punt voorsprong drie honken bezet waren en nog maar één man uit, deed ze dan ook weinig. Het kon, nee, mocht, niet meer fout gaan. Domstad Dodgers werd in de Rob Hoffmann Vallei dan ook met 3-4 verslagen.

Er waren wat mensen die vooraf vraagtekens zette bij het spelen van deze finale (pfff.. lang verhaal), maar iedereen die gisterenavond in Bussum aanwezig was kan het nu aan die mensen uitleggen. Dit was een topwedstrijd die alles in zich had. Dit was een feestje. Dit was een afsluiting van het seizoen die de Topklasse verdient. Dit was reclame voor onze sport. Maar voordat ik aan het wedstrijdverslag begin daarom ook als eerste een dankwoord. Bedankt KNBSB voor het willen meewerken aan een onorthodox einde van de competitie. En bedankt ook Fred en de rest van de veld crew van HCAW die ervoor gezorgd hebben dat er ondanks een afgegraven heuvel op dinsdag er op vrijdag tóch gespeeld kon worden. Nico bedankt voor het bedienen van het scorebord en Ray bedankt voor het opengooien van de kantine. En toeschouwers bedankt voor jullie support!

En dan nu de wedstrijd. Er was onderling afgesproken dat Domstad de thuisspelende ploeg was. Dat zorgde er niet alleen voor dat de Bussumers niet in het donker hoefde te zoeken naar de ‘buitenballen’, maar ook dat ze als eerste mochten slaan. Daar was in de eerste inning dan ook alles mee gezegd, ze mochten het wel, maar deden het niet. Dit in tegenstelling tot Domstad dat in de eerste inning wel een hit wist te produceren. En omdat de inning begon met een geraakte slagman en er ook nog vier wijd en een foutje bij zat konden de Utrechters meteen scoren. Stand 1-0.

Ook de tweede slagbeurt van de Reserve Reserves leek een snelle dood te sterven, maar Plukje weigerde daar met twee man uit aan mee te werken. Het ploppertje viel op de grond in het niemandsland tussen de eerste honkman, tweede honkman en de rechtsvelder. Het werd meteen een duur ploppertje omdat De Kreis de rechtsvelder ook liet lopen, alleen nu weer de andere kant op. Zijn gapper was goed voor drie honken én het gelijkmakende punt. Stand 1-1.

In de gelijkmakende slagbeurt opende de Utrechters nog wel met een honkslag, maar na een bijna dubbelspel waar maar één nul gemaakt werd volgde een heel dubbelspel waardoor het toch een 1-2-3-inning werd. En vanaf dat moment begon De Hof op de heuvel te vlammen. Hij was nagenoeg onaantastbaar en tot en met de zevende inning had hij Domstad volledig in de tang.

De Bussumers kregen wel wat meer vat op de werper van Domstad en drie hits op rij van Igor, Plukje en De Kreis zorgde in de vierde inning voor de eerste Bussumse voorsprong. Stand 1-2.

In de vijfde inning opende Edgar met een honkslag waarna Elsje hem netjes doorstootte naar het tweede honk. De vier wijd die Schmidt vervolgens kreeg zou uiteindelijk een hele dure vrije loop worden want op de tweehonkslag van De Bully kon niet alleen Edgar maar ook Schmidt scoren. De stand kwam daarmee op 1-4.

Nadat in de achtste inning de eerste slagman door De Hof nog werd uitgeschakeld sloeg de volgende slagman een double. Dat was het moment dat de GBL zag dat De Hof over de 100 ballen gegooid had en Montana naar de heuvel stuurde voor een vijf-nullen-save. De eerst volgende slagman wist de bal vervolgens precies te slaan tussen NoNoJoe en De Kreis die in respectievelijk het rechtsveld en het midveld stonden. Beide heren dachten dat de ander de bal zou vangen, De Kreis probeerde het toen toch nog met een ultieme duik, maar het was te laat, het werd een tweehonkslag waar ook meteen op gescoord werd. Maar daar bleef het deze inning bij. Stand 2-4.

In de negende inning waren de Bussumers snel klaar aan slag en konden ze snel het veld weer in om de twee punten voorsprong te verdedigen en het kampioenschap veilig te stellen. De belangrijke eerste nul leek meteen te vallen toen de bal niet al te hard of te hoog het rechtsveld ingeslagen werd, maar het Bussumse rechtsveld is soms net de Bermudadriehoek want wie daar ook neergezet wordt de bal weet op de een of andere manier altijd de grond te vinden. Met het eerste honk bezet dus was de kop van de slaglijst weer aan de beurt. Met een actie 4-naar-6 werd de eerste nul gemaakt en met één man uit was de buit bijna binnen. Vier wijd en een honkslag later was de stand 3-4 en na nog een keer vier wijd waren alle honken vol. En op dat moment ging Montana uit een ander vaatje tappen. In de vorige slagbeurt waren deze slagmannen nog goed voor back-to-back-doubles, in deze slagbeurt werden het back-to-back-strike-outs. Goed voor een back-to-back-kampioenschap!

Kijk hier voor de box-score en de stats.

Hieronder de laatste nul van de wedstrijd:

En dit zijn ze dan!

De avond begon met de bollendienst van de GBL die door hem voor deze finale was omgedoopt tot (soep)ballendienst.

En de avond eindigde dus met het back-to-back kampioenschap.

Amsterdam, 13 oktober 2019 – Het liep deze week weer anders dan we gedacht hadden. Tex Town Tigers had andere plannen vrijdagavond en dus kon onze wedstrijd niet door gaan. Gelukkig vonden de heren uit Enschede toch nog een gaatje in hun drukke agenda waardoor we vandaag tóch onze 20^ste wedstrijd van het seizoen konden spelen. Na dat geëmmer hadden de Bussumers weinig zin in verliezen en dus wonnen ze, met 7-2.

Dat er een gaatje in de agenda gevonden werd betekende overigens niet automatisch dat er ook daadwerkelijk gespeeld kon worden. Clubgenoten met een “na ons de zondvloed-mentaliteit” hadden de afgelopen week ‘vergeten’ de zeiltjes even netjes over de thuisplaat en de heuvel te leggen, en je raadt het al: juist ja, die zondvloed kwam ook echt en zette de boel onder water. Zaterdag moest dus een aantal spelers al fors aan de bak om de boel een beetje te redden en vanochtend waren de GBL en Papa Dammers al vroeg op het veld aanwezig om alles dat nog niet gered was alsnog in veiligheid te brengen. Het resultaat was in ieder geval bewonderenswaardig.

Op het werpen van De Hof wisten de gasten direct te scoren. Een strakke double werd gevolgd door een Duits hitje, wat niet eens zo gek is als je weet waar deze heren vandaan komen. In de tweede inning sprokkelde ze er met twee Nederlandse hitjes nog een puntje bij. Stand 0-2.

In de gelijkmakende derde slagbeurt wisten de Bussumers de stand gelijk te trekken. De Spijker opende met een honkslag en Edgar pakte z’n eerste vrije loop van de wedstrijd. Noe Noe legde vervolgens een nette opofferingsstootslag neer waardoor De Spijker en Edgar door konden schuiven naar het derde en tweede honk. Schmidt sloeg daarop de bal hard via de grond richting het eerste honk. De duikende eerste honkman wist nog wel de bal te pakken en Schmidt uit te branden op het eerste honk, maar De Spijker kon op die klap wel scoren. Een paar ongeoorloofde bewegingen van de werper later stond het 2-2 door schijn.

In de vijfde inning was het weer Edgar die een vrije loop kreeg, maar daarna mocht ook Noe Noe gratis en voor niets naar het eerste honk. De Bully zorgde met een double langs drie voor de eerste Bussumse voorsprong. De volgende pitch lag tegen de backstop waardoor de 4-2 gescoord kon worden door Noe Noe. Een paar wijdballen later kreeg ook Plukje een vrije loop  en na een geslaagde double steal van twee en thuis stond het zelfs 5-2.

In de zesde inning werden daar nog twee puntjes bij gerommeld. De Spijker bereikte met twee man uit door een foute aangooi het eerste honk en de derde vrije loop van Edgar van de wedstrijd zorgde ervoor dat één en twee bezet waren. Het was daarna deja vu all over again want Noe Noe kreeg ook weer vier wijd. Op de hit van Schmidt door het midden konden De Spijker en Edgar scoren waardoor de stand op 7-2 uitkwam.

De Hof bleef daarna stoïcijns de slagzone bewerken en nét voordat ie bij de 100 pitches was werd ie afgelost door Montana die een paar maandjes wat rustiger aan had gedaan. Helemaal blauweplekkenloos verliep zijn outing niet, maar de Tex Town Tijgertjes bleven wel hitloos én verder ook puntloos waardoor de eindstand ook 7-2 bleef.

Na de winst van deze laatste reguliere competitiewedstrijd zijn de Reserve Reserves zeker van de eerste plaats in de Topklasse. Omdat Domstad Dodgers evenveel verliespunten heeft, maar nog wel twee(!) wedstrijden moet spelen kan het zijn dat de Utrechters nog gelijk komen en dan telt het onderlinge resultaat moet er een beslissingswedstrijd gespeeld worden. 

Kijk hier voor de box score en de stats.

En wat lag het er toch weer prachtig bij vandaag…

…en zo vanzelfsprekend was dat eigenlijk helemaal niet: 

Amsterdam, 8 oktober 2019 – De eerste pitch van de wedstrijd werd op 30 augustus na een korte sun delay om twee minuten voor acht gegooid. De laatste nul van de wedstrijd werd vandaag pas gemaakt, om zes minuten over acht. Met 936 uur en acht minuten was dit dus de langste wedstrijd ooit van de Reserve Reserves. Gelukkig werd er in De Kwakel van Thamen gewonnen. Het werd uiteindelijk 9-11 voor de Bussumers.

De wedstrijd eind augustus werd bij een 9-9 gelijke stand in de zevende inning onverwacht beëindigd toen plotsklaps de lichtmasten ermee ophielden. Volgens de reglementen is de wedstrijd dan nog niet geldig, maar moet de wedstrijd alsnog uitgespeeld worden. Omdat het op het moment van de lichtuitval al acht minuten voor half elf was kwam het de Bussumers eigenlijk helemaal niet slecht uit, ook al moesten ze een keertje extra afreizen naar De Kwakel.

Deel 1
Na even wachten op de ondergaande zon werd om een paar minuten voor acht de eerste pitch van de wedstrijd gegooid. Noe Noe kwam met vier wijd nog wel op het honk maar een dubbelspel en een vangbal later mochten de Bussumers het veld in. Montana mocht op de heuvel beginnen en even leek het erop dat hij z’n dag niet had, maar als snel werd duidelijk dat ie z’n hele arm niet had. Nadat de zesde slagman een triple sloeg had ie een gecombineerde cycle tegen gehad en was het tijd voor De Hof om Montana af te lossen. Met een vang zes kwam ie uit de inning met een stand van 3-0.

Ook de tweede, derde, vierde, vijfde én zesde inning moest De Hof minimaal één punt toestaan, maar er zat niet één ‘grote inning’ tussen. Dat zorgde ervoor dat de Bussumers door zelf consequent te blijven slaan aan konden haken.

In de derde inning werd er drie keer gescoord op hits van Igor en De Bully. In de vierde inning was het weer Igor die met een hit tekende voor twee ribbies. De Kreis sloeg ook een hit die goed was voor een binnengeslagen punt en Schmidt leunde een punt binnen. Na vier volledige innings was het 7-7.

In de vijfde inning pakte de Reserve Reserves de eerste voorsprong. De Bully sloeg met het eerste en tweede honk bezet een strakke hit naar het linksveld en door wat slechte keuzes van Thamen kon daar twee keer op gescoord worden. In de gelijkmakende slagbeurt pakte de Kwakelaars nog wel een puntje terug, maar de stand was nog steeds in het voordeel van de Bussumers 8-9.

Een duur foutje in de zesde inning gevolgd door twee hits zorgde ervoor dat de stand gelijk werd getrokken. De Hof moest op dat moment het veld, of liever gezegd de heuvel ruimen. Schmidt mocht de inning afmaken en deed dat door een simpele 4-naar-3 af te dwingen. Hij mocht vervolgens meteen zelf slaan, sloeg een vang-8 en….. toen viel het licht uit…

Fun fact: Edgar kreeg het op 30 augustus voor elkaar om maar liefst 3x (!) de handschoen uit de handen van de catcher te slaan. Drie keer hinderen catcher overigens die verder zonder gevolgen bleven.

Deel 2
Met een minimale selectie maar met een uitgeruste De Hof werd vandaag opnieuw aan de eerste helft van de zevende inning begonnen. In tegenstelling tot de vorige keer wel met één uit. Uit nummer twee en drie volgde daarop snel, al sloeg Igor er nog wel een hitje tussendoor.

Dat De Hof de afgelopen weken gegroeid is bleek vandaag wel uit zijn optreden. In plaats van elke inning een punt tegen maakte hij er vandaag drie keer een 1-2-3-inning van. “De Hof reigns in October”.

Er moesten alleen nog wel even een paar puntjes gemaakt worden. Dat gebeurde gelukkig ook in de achtste inning. NoNoJoe opende met een hit door het midden, De Hof legde een perfecte bunt neer, en omdat de tweede honkman vergat het eerste honk over te nemen werd dat een  hit ook. Met het eerste en tweede honk bezet legde De Spijker een bijna even perfecte bunt neer, maar omdat de eerste honkman met de bal in z’n handschoen in de looplijn stond werd dat wél een opofferingsstootslag. Edgar kreeg vervolgens opzettelijk vier wijd waarmee de honken volliepen. Met één man uit beleefde Noe Noe z’n zoveelste grote ‘signature moment’ bij de Reserve Reserves. Op zijn hit naar het linksveld kon de go-ahead-run gescoord worden. Plukje fabriceerde er nog een insurance run bij waardoor de stand 9-11 werd.

De Hof kwam niet meer in de problemen en dus kunnen de Reserve Reserves a.s. vrijdag als eerste de bovenste plek veilig stellen. Als Domstad Dodgers dan a.s. zondag óók wint dan moet er een beslissingswedstrijd gespeeld worden op een nader te bepalen datum. Wie dan leeft, die dan zorgt, eerst vrijdag dus geen fouten maken tegen het altijd lastige Tex Town Tigers. Komt allen kijken, het is de laatste thuiswedstrijd van de Reserve Reserves dit seizoen!

Kijk hier voor de box score en de stats.

De Hof stond vooral in deel 2 te shinen

De Bully stond vooral in deel 1 te shinen

Amsterdam, 5 oktober 2019 – Met evenveel verliespunten als Domstad Dodgers zit er voor de Reserve Reserves dit seizoen nog maar één ding op: zelf blijven winnen. Gisteren bleek dat thuis tegen Alphians alvast een klein stukje eenvoudiger dan bij de uitwedstrijd. Het werd in een sompige Rob Hoffmann Vallei 11-6.

Het zag er gedurende de dag lang naar uit dat er in een lichte regen gespeeld zou moeten gaan worden, maar toen het eenmaal half acht was bleef het droog. De grootste uitdaging van de avond was toen al achter de rug want hoewel er in Bussum een heerlijk kunstgrasveld ligt was het afdekken van dat ene belangrijke stukje, de thuisplaat, niet helemaal vlekkeloos verlopen.

Rond een uurtje of vier hing Alphians al aan de telefoon met onze wedstrijdsecretaris Miriam Goijaerts die eind dit seizoen helaas zal stoppen. Met al die teams die wel of niet voldoende spelers hebben voor inhaalwedstrijden, wispelturige tegenstanders, en gebonden aan soms lastige competitieschema’s en strakke bondsregels, is het niet eenvoudig om aan alle wensen van alle teams te kunnen voldoen, maar zij heeft dat de afgelopen jaren bij HCAW voor ons toch allemaal voor elkaar gekregen. Ik hoop dat we haar nog één keer nodig hebben, en dat is voor het organiseren van een beslissingswedstrijd ná 11 oktober, maar een welgemeend BEDANKT, namens de Reserve Reserves is nu al op z’n plaats!

Zoals eigenlijk altijd kreeg Alphians gisterenmiddag de boodschap “het veld ligt er goed bij” en dus konden de Alphenaren met een gerust hart richting Bussum vertrekken. Wat Miriam niet kon weten is dat er onder het zeiltje bij de thuisplaat een modderpoel was ontstaan die door het afdekken daarvan nat gehouden werd. Volgend seizoen krijgt de hele verenging een training zeiltjes leggen. Geen overbodige luxe omdat het hok met ‘prikmateriaal’ steevast op slot zit en het droogmaken van het veld daardoor een hels karwei is.

Onder leiding van veld-fysio Elsje, die door de GBL aan het begin van de wedstrijd voor deze taak was vrijgehouden, werd er creatief omgegaan met blikken zonder stoffer, afgebroken bezemstelen, geïmproviseerde harken en een kliko vol enigszins droog gravel. Het voorstel van De PC om dan maar bij iedereen de handdoek te vorderen hoefde daardoor uiteindelijk niet geïmplementeerd te worden. De zeilen gingen er om tien voor half acht nog héél even op om de gevolgen van het laatste regenbuitje te beperken, maar toen dat eenmaal voorbij was lag er gewoon weer een goed bespeelbaar veld. Play Ball!

R-Jean was voor de gelegenheid weer bij de Reserve Reserves aangesloten en kreeg wederom de start van de GBL. De wijdballen van vorige week bleven achterwege en de slagzone werd gestraft met harde fastballs en nasty off speeds. De eerste vijf innings kwam hij probleemloos door, mede door een groot aantal fly balls die eindigde in de handschoen van De Spijker die in het linksveld geposteerd stond. Pas in de zesde inning, toen er al een aardige voorsprong was moest R-Jean twee puntjes incasseren, maar dat bracht zijn eerste win bij de Reserve Reserves niet meer in gevaar.

Aanvallend kwamen de Bussumers er de eerste twee innings zelf ook niet aan te pas. Pas in de derde inning, na een openingshit van De Spijker, zorgde ze voor gevaar. Edgar stootte De Spijker naar scoringspositie en op de hit van Noe Noe kon hij naar het derde honk. NoNoJoe raakte de bal vervolgens zacht genoeg om uit het dubbelspel te blijven en Noe Noe over de thuisplaat te krijgen. De Bully zorgde met een streep over de midvelder ervoor dat ook Noe Noe kon scoren. Stand 2-0.

In de vijfde inning zagen de Bussumers de werper van Alphians voor de derde keer, en zoals zo vaak het geval is is dat geen goed nieuws voor de werper. Back-to-back hits van NoNoJoe, De Bully, Igor en Plukje onderbroken door een strike-out maar gevolgd door een hit van Montana en een doorgeschoten bal zorgde voor vijf punten en een tussenstand van 7-0.

In de zesde inning werden de twee tegenpuntjes die eerst geïncasseerd werden ruimschoots weggepoetst. Elsje en Igor hielden beiden succesvol hun knuppel in hun nek en kregen een vrije loop. Na een doorschoten bal stonden beide heren in scoringspositie. De hit van Plukje was goed voor het achtste punt en hoewel de hit van De Kreis niet door het infield heen ging kon ook het negende punt gescoord worden. Met Plukje op het derde honk zorgde een wilde worp voor de stand van 10-2. Daar werd in de achtste inning nog één puntje aan toegevoegd toen Montana met een ‘towering shot’ het linksveldhek wist te bedwingen. Hij is nu dus ook officieel lid van The Club.

Op het gooien van NoNoJoe werden er in de negende inning nog vier punten bij gerommeld waarbij de gasten behoorlijk voorbarig een grand slam begonnen te vieren. Nogal laat kwamen ze erachter dat in tegenstelling tot in Alphen er in Bussum wél een veld voor senioren ligt, en dat alleen sluggers als Montana en anderen van The Club rustig rondjes kunnen lopen. Geen grande salami dus, maar gewoon een doubletje. Met een vang in het midveld was de wedstrijd voorbij met een eindstand van 11-6.

A.s. dinsdag staat er een afmaak wedstrijd van een kleine drie innings in De Kwakel op het programma. Als die gewonnen wordt dan staat er voor de Reserve Reserves bij de laatste thuiswedstrijd, volgende week vrijdag tegen Tex Town Tigers, weer heel wat op het spel.  

Kijk hier voor de box score en de stats.

Hieronder beelden van de magie die veld-fysio Elsje aan de dag wist te leggen.