Amsterdam, 22 april 2018 – Angstgegners hebben de Reserve Reserves niet, maar de laatste jaren hadden ze het uit tegen Blue Devils vaak moeilijk. Niet alleen omdat het zo’n tyfus (excusez le mot) eind rijden is, maar ook omdat het een tegenstander is die de Bussumers gewoon niet echt ligt.

Vandaag was het ook lang niet erg overtuigend, maar toch werd er voor de verandering een keer ruim gewonnen. Het werd 2-11.

Met Montana op de heuvel zat het met de verdediging wel goed. Na een 1-2-3-slagbeurt in de eerste inning moest hij na een double en een foutje in de tweede inning wel een puntje incasseren. Stand 1-0. Maar de Bussumers zouden meteen iets terugdoen.

Daar kwam overigens wel wat Meppelse hulp bij kijken. Na een goede hit van Edgar leek hij de voorste nul van een dubbelspel te worden toen Elsje de bal hard naar drie sloeg. Fielden ging nog wel, gooien ook, maar vasthouden op het tweede honk bleek de bottleneck. Na een mislukte opofferingsstootslag van De Kreis moest NoNoJoe het dus doen, en dat deed hij. Op zijn hit kon Elsje het gelijkmakende punt scoren, en door weer een foutje op het tweede honk kon De Kreis zelfs de 1-2 scoren.

Pas in de vijfde inning werd er verder gebouwd aan de voorsprong. NoNoJoe sloeg een popfly naar het rechtsveld homerun waardoor niet alleen hij, maar ook De Kreis die door een fout op het honk was gekomen kon scoren. Stand 1-4.

Omdat De PC en De Spijker er aan het begin van de achtste inning weinig van bakte leek ook die slagbeurt voor de Bussumers verloren te gaan. Plukje en De Bully dachten daar anders over en gingen back-Tobback. Plukje sloeg een no-doubter over het hek in het linksveld. De Bully was ook vrij zeker en pimpte zijn dinger nét niet genoeg voor een geraakt werper voor de volgende slagman. 

Edgar mocht daarentegen weer een nieuwe rally starten en deed dat met een hit. Elsje ging vervolgens diep voor een double en met twee en drie bezet hadden de Blue Devils maar één wilde worp nodig om beide punten binnen te gooien. Stand 1-8.

Met de comfortabele voorsprong nam De Hof het daarna over van Montana. Hij moest direct een hit incasseren, maar de angel werd er na een strak uitgevoerd 3-3-naar-6-naar-3 (??) snel uitgehaald.

De negende inning leverde nog drie Bussumse punten op die er verder niet meer toe deden. De PC kreeg vier wijd, kwam op drie door een hit van De Spijker en kon scoren op een opofferingsslag van Plukje. De Spijker kon daarna zelf scoren op de double van De Bully, die op zijn beurt weer kon scoren op weer een wilde worp. Stand 1-11.

Graziano mocht vervolgens de pot op slot doen en deed dat ook. Hij moest nog wel een puntje incasseren maar gooide ook z’n eerste strike-out in de Hoofdklasse Aluminium. Eindstand 2-11.

Kijk hier voor de boxscore en de stats

Montana verdiende De Beer met z’n solide outing

Amsterdam, 14 april 2018 РHet zonnetje scheen, het publiek was massaal naar de Rob Hoffmannvallei gekomen, op het laatste moment konden er nog twee ijzersterke scheidsrechters gevonden worden ̩n de Mokum Hawks werkte prima mee aan een geslaagde eerste thuiswedstrijd voor de Reserve Reserves. Het werd 11-1.

Met alleen gastspeler Graziano op de bank hoefde de GBL weinig te wisselen. Vandaag was dat een luxe want ook zonder de super subs werd eenvoudig gewonnen. De Mokum Hawks zaten zelf ook niet ruim in het spelersmateriaal en de spelers die er wél waren zaten duidelijk nog in hun extended spring training. Maar de Bussumers laten zich niet in de luren leggen want op 6 juli bij de terugwedstrijd in Amsterdam kan dat zomaar weer anders zijn.

Dat het een makkelijke wedstrijd zou worden was nog niet af te lezen aan de eerste Amsterdamse slagbeurt. De eerste klap, een line drive naar De PC die op drie stond, leverde een snelle eerste nul op, maar daarna volgde drie hits op rij. Met volle honken viel de tweede nul daarna op thuis door een 5-naar-2, en na een 6-naar-3 kwamen de Reserve Reserves met de schrik vrij. 

Aan slag begon Elsje de gelijkmakende slagbeurt sterk met een double. NoNoJoe, die tokloos voor de verandering het eerste honk mocht verdedigen, bracht Elsje met een honkslag naar drie, en VGM prikte met zijn eerste hit van de wedstrijd het eerste punt over de plaat. NoNoJoe kon daarna scoren op een doorgeschoten bal, en op de infield hit van De  Spijker pikte VGM het derde puntje mee. Stand 3-0.

Vanaf de tweede inning had De Hof op de heuvel weer de volledige controle over de Amsterdamse slagploeg. Na de drie hits in de eerste inning hoefde hij tot en met de vijfde inning nog maar twee verdwaalde hits te incasseren.

Aan slag, maar vooral ook op de honken, liep het lekker door. In de tweede inning wisten De Kreis en Elsje allebei een hit te produceren. Edgar en Elsje stalen alle twee een honk, maar alleen de laatste kon scoren op een doorgeschoten bal. Stand 4-0.

In de derde inning produceerde alleen De Spijker een hit namens de Bussumers, maar desondanks kon er toch drie keer gescoord worden. Een paar foutjes, een paar gestolen honken en een bal op de kont van De Bully zorgde ervoor dat De PC, Plukje én De Bully konden scoren. De tussenstand werd daarmee 7-0.

Ook in de vierde inning werd nog een keer gescoord. VGM opende met een hit, De PC bloopte er een hitje achteraan en beide heren konden na een doorgeschoten bal doorschuiven. De Spijker sloeg daarna de bal ver genoeg het linksveld in om VGM te kunnen laten scoren. Stand 8-0.

De vijfde inning bleef puntloos. In de zesde inning maakte Graziano z’n Hoofdklasse Aluminium debuut. Hij nam het werpen over van De Hof en deed dat met een bijna-1-2-3-inning. Het was net niet helemaal een 1-2-3-inning omdat er een  infield hitje tussen zat, dat gelukkig door een net 4-naar-6-naar-3 dubbelspel geneutraliseerd werd.

Een paar minuten later werd met vier wijd, een hit, een wilde worp en een opofferingsslag de Amsterdamse eer gered. Halverwege de zevende inning was het 9-1.

Maar toen de gelijkmakende slagbeurt geopend werd met hits van De Bully en De Kreis stevende de wedstrijd duidelijk naar een mercy-rule-einde. Zelfs een dubbelspel en de shift die op NoNoJoe uit de kast getrokken werd mocht niet baten. NoNoJoe sloeg ‘m weliswaar precies in de shift, goed gezien én gepositioneerd dus van de Amsterdammers, maar de uitvoering was matig waardoor de bal alsnog pas in het midveld tot stilstand kwam. Einde wedstrijd, 11-1.

Kijk hier voor de boxscore en de stats.

De echte helden van de dag. Foutloos. Chapeau, dat mag ook wel ‘ns gezegd worden.

 

 

Amsterdam, 7 april 2018 – Een nieuwe coach en een oude lefty, meer veranderingen ten opzichte van vorig jaar zijn er voor de Reserve Reserves dit seizoen niet. 

Das Paul was er de eerste wedstrijd ook nog niet bij omdat hij nog een paar weken Spaanstalige dames moet bezighouden in Zuid-Amerika. Een hele belangrijke taak natuurlijk die bijzonder serieus wordt genomen. Mentaal was hij wél aanwezig in De Kwakel en hij was dan ook de eerste die na het zien van de scorekaart concludeerde “Ah niet gechocked”.

Thamen, promovendus in de klasse, maakte het de Bussumers echter niet makkelijk. Er waren in ieder geval choke-kansen genoeg.

In de eerste inning begon starter De Hof een beetje langzaam. De kleine slagzone hielp ook niet, en na vier wijd, een double en nog een keer vier wijd leverde de derde vrije loop van de inning het eerste punt op. Tussendoor werden ook nog twee strike-outs gegooid, en toen de eerste inning met slechts één tegenpunt werd afgesloten kon er even rustig ademgehaald worden.

In de volgende slagbeurt sloegen de Reserve Reserves meteen terug. De PC opende met een hit over de eerste honkman en kon na een double van De Kreis doorstomen naar het derde honk. Op de bal die De Spijker vervolgens naar de derde honkman sloeg had het voor de PC spannend kunnen worden op thuis, maar de bal stuiterde van de handschoen voor een fout én het gelijkmakende punt. Stand 1-1.

Voormalig catcher van het Nederlands Team Maikel Benner stond namens Thamen vanaf de heuvel de Bussumers daarna aardig tegen te houden en het duurde tot de zesde inning tot er weer echt iets gebeurde.

Het was weer de PC die de inning begon met een hit, deze keer door het midden. Vervolgens leverde de GBL z’n eerste cruciale beslissing af door De Kreis opdracht te geven voor een opofferingsstootslag. De Kreis leverde een puike af en De PC stond in scoringspositie.

VGM ging vervolgens diep genoeg naar het rechtsveld om De PC te kunnen laten opschuiven naar het derde honk. Met twee man uit sloeg De Spijker daarna een belangrijke honkslag waardoor De PC kon scoren. De Spijker stal daarna het tweede honk en Elsje pikte met zijn hit nog een ribbie mee. Stand 1-3.

Montana(?) had inmiddels het werpen van De Hof overgenomen en stond ouderwets te domineren.

In de achtste inning werd de Bussumse voorsprong nog wat verder uitgebreid. Weer was De Spijker belangrijk want hij bracht zichzelf met een double in scoringspositie. NoNoJoe, jaja, hij is er weer, had tot dan toe alle ballen door het midden prima weten te vernachelen, maar deze keer nam ie ‘m heerlijk op z’n stok. Zijn hit naar het rechtsveld leverde een ribbie op en de tussenstand van 1-4.

In de gelijkmakende slagbeurt leek het na een keer vier wijd bijna mis te gaan toen Elsje vergat een honkloper uit te tikken die probeerde van een single een double te maken. Na een 6-naar-3 waarop nog wel gescoord werd stelde Montana echter orde op zaken met twee strike-outs.

Een foutje in het Bussumse veld in de negende inning leverde daarna nog wel een honkloper op, maar het werd niet meer spannend. Eindstand 2-4.

Kijk hier voor de boxscore en de stats.

NoNoJoe is back in business

Amsterdam, 17 september 2017 – De Reserve Reserves  krijgen dit jaar geen kans op een plek in de finale voor het Nederlands Kampioenschap wedstrijdsport. Afgelopen vrijdag verloren de heren voor de tweede keer dit seizoen van het dus sterkere Cromtigers. Het werd 4-11.

Zowel de Bussumers als Cromtigers moesten winnen om een beslissingswedstrijd tegen Alcmaria af te dwingen. Het was daarmee dus de eerste van drie finales, en finales zijn de laatste jaren niet echt ‘het ding’ van de Reserve Reserves (a.k.a. Choke Nation).

Van dat choken was aan het begin van de wedstrijd overigens nog niets te merken. Das Paul nam als lead-off een fastball hard op z’n rug waardoor hij de komende dagen niet één maar twee rondjes op z’n rug heeft staan. Plukje pakte door met een hit waarna Blade een line-drive sloeg die, in tegenstelling tot wat de midvelder zelf dacht, voor en niet achter de midvelder zou landen. Ook De Kreis raakte ‘m goed en op zijn double kon ook Blade scoren. Stand 3-0.

Cromtigers deed in het begin van de tweede inning meteen wat terug. Twee hits, een opofferingsstootslag en een opofferingsslag later stond het 3-1.

In de derde inning pakten de gasten door en werd duidelijk dat het niet de avond van de Reserve Reserves zou worden. Drie doubles, een foutje, maar ook drie keer vier wijd zorgde ervoor dat er vijf punten gescoord werden. Dat De Schreeuw halverwege de inning met auw aan z’n arm uitviel was ook al geen goed teken. Stand 3-6.

Maar aanvallend was het wel een beetje over voor de Bussumers. Alleen De PC wist nog een keertje te scoren. Als lead-off in de vierde inning sloeg hij een hit waarna hij het tweede honk stal. Na schijn mocht hij doorlopen naar het derde honk. Edgar had het op dat moment duidelijk nog niet opgegeven en leek na een hard klap een honkslag te slaan, maar de eerste honkman stak daar een leertje voor. De PC kon nog wel scoren maar Edgar was uit. Stand 4-6.

De Hof nam het, zoals zo vaak dit seizoen, over van De Schreeuw. In de vier innings die hij gooide hoefde hij maar twee hits en één punt toe te staan. De Hof was eigenlijk prima in vorm en niet te raken. Dat kwam ook omdat hij zes keer vier wijd gooide, maar daar zette hij ook vijf strike-outs tegenover.

Blade mocht vanaf de zevende inning zijn werpkunstje doen. Drie keer vier wijd, een binnen gegooid punt door z’n veld en vier back-to-back hits waren uiteindelijk teveel van het goede. Het leverde vier punten en de eindstand op. 4-11.

De komende weken zullen gebruikt worden voor zelfreflectie en koppen tellen. Volgend seizoen gaan we een nieuwe poging wagen. 

Kijk hier voor de boxscore en de stats.

Elsje ging met jetlag twee uit drie, maar het mocht niet baten

Amsterdam, 12 september 2017 – Afgelopen zondag hebben de Reserve Reserves onder het motto “Proud to B back” (in de play-offs) samen met de NL Old Stars het voorprogramma verzorgd van de wedstrijd HCAW – Neptunus. Het werd een erg leuke wedstrijd met veel oude bekenden, en eigenlijk wilden we de uitslag niet vermelden, maar in deze tijden van fake news ontkomen we er niet aan. Het werd 7-4 in het voordeel van de Reserve Reserves.

De NL Old Stars wisten uiteindelijk wel in totaal 9 punten te scoren, maar omdat de laatste 5 punten in de negende inning kwamen, en er niet genoeg tijd was voor een gelijkmakende slagbeurt kunnen die niet meegenomen worden in de uitslag. Dit in tegenstelling tot wat de oude vossen van de NL Old Stars zelf beweren.

(tekst gaat verder onder het Facebook bericht)

Op de uitslag na klopte het Facebook-bericht overigens wel gewoon. Het was een erg leuke wedstrijd voor het massaal opgekomen publiek én voor de spelers. Daarbij ook een bedankje voor de organisatie die ervoor gezorgd had dat er zowel voor als na de wedstrijd een hapje en een drankje voor de spelers was.

Omdat het een wedstrijd betrof tegen mannen in het Oranje werd er natuurlijk begonnen met het Wilhelmus. Beide teams deden respectvol mee aan de bijbehorende line-up, maar besloten na het derde couplet toch maar respectievelijk het veld en de dug-out in te gaan.

De eerste bal van de wedstrijd werd gegooid door KNBSB Directeur Bart Volkerijk, voor slag. En daarna ging het echt los. Jeffrey Cranston wist te imponeren door in zijn eerste twee slagbeurten een homerun te slaan. De Reserve Reserves waren op dat gebied meer bescheiden, maar de enige Bussumse homerun van de knuppel van Blade was wel goed voor drie punten en de uiteindelijke eindstand van 4-7. 

Maar voordat het zover was lieten beide teams zien dat ze niet alleen nog steeds lol hebben in het spelletje, maar er ook nog wel wat van konden. De Souza, NoNoJoe en de GKL deden ook mee waardoor de tegenstanders van Oranje eigenlijk meer de RR Old Stars waren. Danny Wout a.k.a. Woody hoort daar natuurlijk ook bij, maar deed deze keer me in een Oranje pak. En hoe! In de eerste inning maakte hij meteen een spectaculaire vangbal in het rechtsveld hek, waarbij het fotomateriaal van good old Alfred Cop doet vermoeden dat het weleens een homerun had kunnen zijn.

Ook Frank Koene a.k.a. De Peanut deed mee aan het spectaculair maken van de wedstrijd. Na een strike-out waarbij de bal op de grond belandde dacht hij de slagman wel even uit te kunnen tikken, maar dat liep net even anders, en zijn head first was eigenlijk veel leuker om te zien.

De meest spectaculaire actie van de wedstrijd werd echter uitgevoerd door Mark Giroldi. Na een overthrow uit het rechtsveld leek hij alsnog voor de thuisplaat te sneuvelen door een actie 2-naar-1, maar op miraculeuze wijze wist hij met een sprong de tik van Blade te ontwijken. Als er genoeg tijd was geweest dan had dat het winnende punt geweest kunnen zijn, maar ja…

Na achtenhalve inning maakte de Penningmeester er vanuit de Persinn hoogstpersoonlijk een einde aan. Ballgame, topdag! Een bedankje gaat hierbij ook nog uit naar Tom en Frank die beiden de wedstrijd goed aanvoelde en daardoor foutloos waren. En gelukkig hebben we de foto’s nog: