Amsterdam, 17 juli 2011 – Na een stralend voorseizoen en een schitterend begin van de competitie zorgden de weergoden in de verdere verloop voor de nodige gefronsde wenkbrouwen. Maar niet in het laatste weekend voor de stop. Na een regenachtige week vielen afgelopen vrijdag alle weerstukjes op z’n plaats. Mooie temperatuur, lekker zonnetje, en nét op tijd een vlies van een wolkje dat zich nestelde op de plek naast de Watertoren waar normaal de zon het zicht van de slagman, werper en scheidsrechter verpest. Om de weergoden te bedanken voor deze mooie honkbalavond besloten de Reserve Reserves de Flying Petrels te offeren. Als je naar de uitslag kijkt kun je het beter ‘ritueel slachten’ noemen: 19-2

Verdedigend deed De Souza met 11 strike-outs weer goede zaken. Het lijkt erop dat de druk van vorig jaar om Papibon ook wat innings te gunnen volledig weg is. Dit was alweer de zesde complete game dit seizoen. Met een ERA van 1.843 kan hij met een gerust hart gaan genieten van de zomerstop.

Aanvallend was het, net als vorige week, weer feest. De zomerstop komt eigenlijk te vroeg want er is een aantal gloeiend hete Reserve Reserves die nu een manier moeten zoeken niet al te hard af te koelen. Erik C. bijvoorbeeld ging wederom ‘1.000’, en deze keer niet met één, maar met drie hits! Het slaggemiddelde van ‘slechts’ 0.238 is dan ook geen goed beeld van waar Erik C. staat. Als je kijkt naar de laatste zes wedstrijden is het ‘gewoon’ 0.375.

De man van de wedstrijd van vorige week Jariño werd een aantal welverdiende innings rust gegund. Ondanks de nul uit één uit de invalbeurt blijft de vrolijke Braziliaanse tuinman nét boven de 0.300 slaan. Als hij dit seizoen eindigt zoals hij vorig seizoen begon dan zal hij eenvoudig het 0.400-punt bereiken en meedoen om de batting-title.

Voor de GKL ligt dat natuurlijk net iets anders. Omdat hij beloofd heeft ook na de zomerstop de nodige wedstrijden niet te zullen bijwonen zal hij niet in aanmerking komen voor de batting-title. Hij zelf geeft aan dat een plek op de lijst voor MVP wel voor hem in het verschiet ligt. Maar na vorige week weet elke tegenstander waar ze hun buitenvelders moeten posteren. De ‘gapper’ die hij afleverde resulteerde in een eenvoudige vang-8. Met twee uit vier deed hij toch goede zaken voor zijn slaggemiddelde: 0.414, maar voor spek-en-bonen dus.

Van Remco T. werd vroeger ook wel ‘ns gezegd dat hij voor spek-en-bonen meedeed, maar die tijden zijn ver achter ons. Aanvallend begon hij dit seizoen wel wat stroef, wellicht door de belangrijke job die hij verdedigend achter de plaat moest doen. Maar zijn slaggemiddelde zit nu echt in de lift en staat nu op 0.294. Dat is inclusief de twee uit drie van vrijdag. Zijn hitting-streak duurt nu al zes wedstrijden en daarin slaat hij zelfs 0.500.

De beste hitting streak van het seizoen is van Jopie. Tot vrijdag was hij bij alle tien de wedstrijden dat hij mocht aantreden succesvol geweest en had daarin een slaggemiddelde van 0.486 bij elkaar getimmerd. Een vang-9, een velderskeus en een sombrero eindigde de streak. Ondanks een off-day leidt Jopie met 0.429 nog steeds de race om het hoogste slaggemiddelde.

De bovenste plek moet hij nu wel delen met Keet. Zonder dat Keet gespeeld heeft, en ondanks een poging van de GKL om deze slugger uit de race te halen. Niet alleen staat Keet bovenaan bij de slaggemiddeldes, maar hij domineert ook het slugging gemiddelde.

VGM komt met het slugging gemiddelde een beetje in de buurt bij Keet. De vier uit vijf met een triple brengen hem tevens op een net slaggemiddelde van 0.375. Met de drie ribbies die al die hits opleverde deed hij eveneens goede zaken voor het MVP-klassement

Ook de PC ging vier uit vijf en dat leverde naast een aardig slaggemiddelde van 0.388 ook twee ribbies én een aardig moment op. Hij realiseerde zich namelijk niet dat hij de zesde inning moest lead-offen en stond nog gezellig te keuvelen in de dug-out, met zijn catcher-gear nog aan. Opgeschrikt door een luid ‘slagman?!?!’ van de man in blauw, haastte hij zich met het uitdoen van het spul en nam een drafje naar het slagperk. De eerste bal sloeg hij vervolgens strak over derdehonkman waardoor hij in één keer door kon draven naar het tweede honk.

Edgar sloeg in z’n laatste slagebeurt een vier-naar-drie, en liet daarmee de kans schieten op een zes uit zes wedstrijd. De vijf hits brachten hem wel op 0.419. De oplettende bezoeker van deze site heeft kunnen zien dat er bij die vijf hits in eerste instantie twee doubles genoteerd waren, maar dat daarvan er één weer is verdwenen. De PC werd op dit foutje gewezen door… U raadt het nooit.. Jawel: Papa Dammers! Mede namens de rest van de Reserve Reserves bedankt!

Super Seb begint ook weer het niveau te halen waarmee hij vorig seizoen zoveel indruk heeft gemaakt. Twee uit vier bracht hem op 0.386, en was voor deze wedstrijd weliswaar erg normaal, maar de eerste was een double tegen het hek, en de tweede was een dinger over het hek. Met al die power bezet hij voorlopig wél de bovenste plek in het MVP-klassement. Ook staat hij met twaalf strike-outs én twaalf keer vier wijd te boek als de ‘beste kijker’ van het team.

De titel ‘beste kijker’ lijkt Gagarin voorlopig dus even kwijt te zijn, maar hij begint zo net voor de zomerstop ook lekker uit de verf te komen. De Kosmonaut heeft waarschijnlijk het meeste moeite met het zien van de bal in de vrijdagavond-zonwedstrijden, maar daar was (door dat wolkje?) even niets van te merken. Met twee doubles uit vijf slagbeurten doet hij weer goede zaken voor alle statistieken. Het slaggemiddelde van 0.385 is nog een tikkie minder dan vorig jaar, maar nog steeds meer dan netjes.

Ed de Kroket was net als Keet al op zomerreces, maar er is altijd een reden om iets positiefs over Edje te schrijven. Zijn slaggemiddelde van 0.300 bijvoorbeeld is best heel aardig. En ook schittert hij dit seizoen defensief, daar waar het vorig seizoen vooral schutteren was. Helaas worden er daardoor minder ‘bijzondere routes’ ontdekt, en in de race om het kampioenschap is dat misschien maar beter ook. De grootste prestatie dit jaar was natuurlijk het op de wereld zetten van Bitterbal, al zal die prestatie moeten worden toegeschreven aan vorig seizoen, of aan mevrouw Bittergarnituur.

Verder moet hier ook de GGL genoemd worden die onvermoeibaar voorop gaat in de strijd. De Reserve Reserves merken helemaal niets van de dubbelrol die hij heeft. Het bench-coachen van de jochies van het Eerste staat op geen enkele manier in de weg voor de tijd die hij spendeert aan de écht helden van HCAW. Toen Gagarin hinkelende de wedstrijd moest verlaten leek er even op dat er toch nog één slagbeurt aan zat te komen, maar met enig vernuft wist de GGL dat uit te stellen.

De Reserve Reserves hebben nu zomerstop, maar zijn op zaterdag 13 augustus weer terug. Dan staan de Piraten uit Amsterdam op het menu!

PS
Fokker, bedankt nog voor de bollen, en het BP gooien! Kom je na de zomerstop weer ‘ns kijken? (meedoen hoeft niet)

Amsterdam, 11 juli 2011 – Gisteren ontving de PC een mail met als onderwerp “Klaagzang van een slugger”. Een pakkende titel die, afkomstig van de GKL, ook wel humoristisch genoemd kan worden.

De inhoud van de mail bleek echter een regelrechte aanval te zijn op de ‘arbitraire regels’ die de PC er op na zou houden als het gaat om de statistieken. Het lijkt erop dat de GKL het moeilijk kon verkroppen dat er een lijn getrokken werd op 30 netto slagbeurten. Gewoon een lijn die ook vorig jaar op dit punt in de competitie getrokken is.

“Om mee te doen met de batting title moet je als slagman minimaal een gemiddelde hebben van 3,1 Plate Appearances per wedstrijd. Als je dus uit gaat van 13 wedstrijden die we tot nu toe hebben gespeeld moet je 13 x 3,1 PA’s = 40 PA’s hebben om boven de streep te blijven. Dan ben ik weliswaar nog steeds de sigaar, maar ook krijtje komt dan onder de streep en Remmie heeft net geluk. Ga er vanuit dat je dit even recht zet.”

Met enige zelfkennis werd er getekend met “Uw matennaaier van dienst”. Vervelend genoeg zit er heel wat redelijkheid en onderbouwing in het verhaal, dus moest de PC wel toezeggen het beleid nog ’n keer goed onder de loep te houden.

Zo gezegd, zo gedaan. Als de Reserve Reserves uit waren gekomen in de MLB dan waren 3,1 PA’s inderdaad genoeg geweest om mee te doen voor de ‘batting title’. Maar in dat geval had de GKL naast Gagarin nog een hele doos extra Reserve Reserve Reserves moeten regelen, omdat hij de 81 wedstrijden die hij dan had moeten spelen er thuis echt niet doorheen had gekregen. (Gagarin en GKL hebben dit seizoen een duobaan). Een vergelijk met de Nederlandse Hoofdklasse Hout lijkt daarom beter van toepassing. En daar geldt het aantal van 2,7 PA’s. De bijbehorende rekensom en tekst is dan“Als je dus uit gaat van 13 wedstrijden die we tot nu toe hebben gespeeld moet je 13 x 2,7 PA’s = 35,1 PA’s hebben om boven de streep te blijven.” (Kijk in dit document op pagina 16 voor de exacte regels)

De aanpassing is gedaan. Zie hieronder het resultaat.

Amsterdam, 9 juli 2011 – De vrijdagavonden bij HCAW blijven bijzonder. Niet alleen blijft het voor een aantal Reserve Reserves spannend om op tijd op het veld te staan, maar ook de zon zorgt regelmatig voor een extra pause. Gisteren was het weer zo’n dag waarbij er door die gele ploert weer driekwartier gestopt moest worden. In de vallei heet dat ‘de son achter het scorebord sien sakken’. En omdat de buren altijd vroeg naar bed moeten gaat het licht ook nog ‘ns bijtijds uit. Al met al net tijd genoeg voor vierenhalve inning en daarmee een geldige wedstrijd tegen Olympia Haarlem. 18-5

Omdat er deze keer geen Amerikaanse of Venezulaanse gastwerpers uit het opleidingsteam beschikbaar waren, en omdat De Souza kennelijk ook nog een ander leven heeft, was het de beurt aan VGM om als eerste de heuvel te beklimmen. De PC, die achter de plaat geposteerd was, was eerst van plan hier een aantal vervelende dingen op te schrijven, en dat te illustreren met foto’s van blauwe plekken,  maar vandaag heeft hij gemerkt dat het best nog erger kan. De foto’s zijn geen bewijs meer, want de blauwe plekken van vrijdag zijn nauwelijks zichtbaar tussen de littekens die vandaag zijn opgelopen bij het opleidingsteam. Wat rest is een bedankje aan VGM voor twee nuttige innings waarin naast vier punten ook gewoon drie strike-outs genoteerd konden worden.

De Souza mocht na de zonnestop het werk afmaken. En zoals week op week bewezen wordt is dat geen probleem. In drie innings konden slechts één puntje en zes ‘K’s  bijgeschreven worden.

Aan slag liep het ook weer ‘ns crescendo. In vier slagbeurten werden 18 (!) hits geslagen en evenveel punten gescoord. Dus niet in totaal, maar dat is alleen wat de Reserve Reserves geproduceerd hebben. Het gaat wat ver (sommigen zouden zeggen ‘diep’) om alle hits en mooie momenten hier te bespreken, maar een aantal hoogtepunten moet gewoon genoemd worden.

Om te beginnen de eerste drie-hit-game in de Eerste Klasse van Remmie. De kenners zagen ‘m al aankomen. En hij zorgde voor meer bijzonder momenten, want zijn tweede hit zorgde voor zijn eerste ribbie van het seizoen. Een aardig moment, want dit was ook meteen het honderdste punt dat de Reserve Reserves dit seizoen scoorden. Als kers op de taart zorgde Remmie met zijn derde hit zorgde voor z’n tweede ribbie van de wedstrijd.

Met eveneens drie hits was ook de GKL goed op dreef. Hij mist nog wel de power voor de homeruns, maar de drie doubles waren bijzonder verdienstelijk. Ook zonder ‘dingers’ betekende dit nog steeds zes ribbies. Helaas heeft hij net niet genoeg ‘at bats’ om mee te doen aan de statistieken wedstrijd.

Zelfs met drie hits word je niet automatisch beste slagman van de wedstrijd. Die eer was, statistisch gezien, weggelegd voor pinch-hitter Erik C. die met één uit één 1.000 sloeg en een ribbie wist toe te voegen aan zijn totaal.

Maar door al die bijzondere prestaties van al die goede spelers moet je wel iets extra’s brengen om de echte (slag)man van de wedstrijd te worden. Je zou dan kunnen denken aan Gagarin die ondanks het feit dat hij hitloos door de wedstrijd ging, er toch gewoon ‘een nam voor het team’. Voor de niet-kenners met een dirty-mind: Nee dit is niet…., maar het betekent dat je een geworpen bal tegen je aan laat komen om derhalve het eerste honk te kunnen bereiken. Maar Gagarin wordt het niet.

Man van de wedstrijd werd Jariño, de Braziliaans tuinman, die een wel heel bijzondere prestatie wist neer te zetten. Ook hij sloeg drie hits, netjes. Twee ribbies, ook leuk. Maar ook Jariño nam er een voor het team, een hele belangrijke! En voor die niet-kenners met een dirty-mind: Nee, dit is nog steeds niet…

Wat was het dan wel? Na drie hele langzame innings en de sun delay die deze keer uitzonderlijk lang was, leek het er even op dat de black-out regel (dat na 23:00u de lichten uit moeten) roet in het eten zou gooien. Alle Reserve Reserves stonden nog lekker aan hun slaggemiddelde te werken, alle Olympiërs deden hetzelfde met hun veldgemiddelde, maar tik-tok-tik-tok, het werd later en later. Jariño had de helderheid van geest (ok, ongeloofwaardig, is in werkelijkheid natuurlijk ingefluisterd door de GGL) om als twaalfde slagman van de vierde inning een ‘strike-out’ te pakken, en er daarmee voor te zorgen dat de wedstrijd snel naar een geldig aantal innings getild kon worden. De titel ‘Man van de Wedstijd’ was binnen, De Souza deed de rest.

Amsterdam, 9 juli 2011 – Als je naar de stand kijkt in de Eerste Klasse A, dan is het duidelijk dat je qua honkbal niet jaloers hoeft te zijn op de Herons. Als je naar de stand kijkt van de Eerste Klasse A, op de site van de Herons, dan is het een ander verhaal.

Verlekkerd heeft de PC, op aanraden van de GGL, vanochtend de ‘standen pagina’ op de site van de Heerhugowaarders doorgespit. Runs voor, tegen, saldo, actuele stand, het kan niet op, en allemaal op de eigen site! Over dat foutje in de tabel met die dubbele kolommen stap je makkelijk heen. Kortom, tijd voor wat kluswerk op de site!

Vanaf vandaag is de actuele stand, inclusief runsaldo, terug te vinden op onze eigen COMPETITIE PAGINA. Ook te vinden via de link bovenin deze site, en voor de smartphone gebruikers is deze pagina terug te vinden in het drop-down menu. In alle gevallen, op dit moment is het NOG 7 TE GAAN! en een runsaldo van 58!

Met dank aan de Herons dus.

Nog 8 te gaan!

Amsterdam, 3 juli 2011 – Na een welverdiende vakantie, en een extra weekendje rust in Nederland, was het afgelopen vrijdag weer tijd voor De Souza om de heuvel te beklimmen. De Herons kwamen er niet aan te pas en scoorden slechts één punt. Zelfs het half uur ‘sun delay’, die voor veel werpers een opbrekende factor is in Bussum, kon De Souza niet deren. Complete game nummer vijf was een feit! Aanvallend waren vijf punten voldoende voor de winst: 5-1.

In de eerste inning leek het voor de Herons al even fout te gaan. Gagarin kon dan wel kaltgestellt worden, maar Edgar en Jopie knalde daar met een hit hard overheen. De toon was gezet, maar punten leverde het nog niet op. Ook de lead-off hit van Keet in de tweede inning illustreerde de toon van de wedstrijd, maar helaas ook deze keer geen vervolg.

In de eerste helft van de derde inning kwamen de Herons brutaal als eerste op het scorebord. Vier wijd, een hitje en een opofferingsslag waren daarvoor voldoende. In de zes innings die volgde domineerde De Souza en hij stond slechts 20 Heerhugowaarders toe het slagperk betreden.

Aanvallend kwamen de Bussumers daarna ook redelijk uit de verf. In de gelijkmakende derde inning werd de voorsprong teruggepakt die daarna niet meer werd weggegeven. Jariño en VGM tekende voor de twee ribbies. Op een goed gepositioneerde infield hit van Keet (echt waar, ik heb het gezien!) probeerde VGM nog van twee naar thuis te gaan. Verrassend genoeg lukte dat niet, en was het gevolg de laatste nul en een dikke knie, maar z’n pak bleef wel schoon!

In de vierde inning rommelde Remco T. er een puntje bij met een eindelijke gelukte drag-bunt en een eindelijk gelukt gestolen honk. Gagarin pikte de ribbie mee. De astronaut kwam na de zware werkweek wat langzaam op gang maar eindigde nog wel met drie uit vijf en twee ribbies. Edgar begon daarentegen sterk maar bleef steken op één uit vijf, weliswaar ook met één ribbie. Jopie ging weer twee uit vier, met een dubbel, en kruipt daarmee weer langzaam naar de 0.500.

Erik C. maakte indruk door bij de BP ongegeneerd met de Sombrero het veld te betreden. Het was duidelijk dat hij er absoluut niet mee zat, hij wist in de wedstrijd de bal drie keer te raken, en in z’n laatste slagbeurt wist de bal zelfs hem te raken. Hij kon daarna ook nog scoren, maar zo het was wel even genoeg ‘contact’ voor één avond.

“Sun delay in The Valley”Ook De Kroket, Super Seb en de PC mochten nog even meedoen. De Kroket kon geen potten breken maar was nuttig omdat hij VGM kon vervangen, die wel erg z’n best deed om van alles te breken. Super Seb kreeg de ondankbare taak Jopie na de sun delay in de zevende inning te vervangen, Jopie moest namelijk op tijd bij de frituur zijn.

De PC kroop de laatste drie innings achter de plaat en mieterde er nog even twee honklopers vanaf. Stelen mag niet jongens! Met 1 uit 1 was hij tevens de beste slagman van de wedstrijd waarna hij direct geslecteerd werd voor ‘Het eerste’.