Amsterdam, 4 juli 2010 – Euforisch door de historische winst van de Oranje Leeuwen op de Goddelijke Kanaries traden afgelopen vrijdag de Reserve Reserves van HCAW aan tegen de Reserves van PSV. De ongebruikelijke voorbereiding, zonder batting practice werd het best verteerd door de Bussumers. Goed slagwerk en een uitmuntend gooiende De Souza zorgden voor een 9-1 overwinning.

Met een volle ziekenboeg en zonder de vakantiegangers werd ook voor deze wedstrijd weer een beroep gedaan op de schijnbaar onuitputtelijke bron van Gastspelers. Bijzonder was dat na officieel afscheid genomen te hebben nu toch ook weer Jurjan Koene in de vallei te bewonderen was. Zijn vorige optredens in de Reserve Reserve macht  werden nog ontsierd door fikse regenbuien, op de warmste dag van het jaar schitterde hij als nooit tevoren. ‘n Veel gehoorde opmerking was dan ook “Vroeger deed ie dat nooit!”

De tweede Gastspeler was Seb. Inmiddels een oude getrouwe. Hij speelde vanaf de wedstrijd tegen Gryphons alle vier de wedstrijden mee, en wist ook in alle wedstrijden tot een honkslag, of meer, te komen. Met de homerun in de vierde inning hield hij de ‘streak’ in leven en met die prestatie heeft hij ook z’n eigen regeltje in de statistieken afgedwongen.

De derde Gastspeler in de opstelling was Maarten. Een tijd lang werd gedacht dat deze talentvolle speler een beetje simpel was, maar nu we z’n vriendin ‘ns goed hebben kunnen bekijken is duidelijk geworden waarom hij constant met zo’n grijns op z’n gezicht rondloopt. In het kader van ‘alles kan kapot, dus laten we ze er maar bij houden’ hebben we een plekje voor hem gereserveerd in de statistieken, en voor haar is er een roulatieschema gemaakt. In de vierde inning zorgde hij voor een bijzonder moment. Niet alleen zijn homeruns over het algemeen schaars op het hoofdveld in Bussum, maar de dinger van Maarten volgde direct op die van Seb. Back-to-back dus. Een bokaalwaardige prestatie.

Jariño ontsierde de vierde inning door tussen de ‘touch-em-alls’ door vier wijd te leunen. De kans op ‘n back-to-back-to-back-to-back werd dus niet gegrepen. Geïmponeerd door al het slaggeweld om hem heen kwam hij slechts tot één dubbel waardoor hij in een vrije val in de statistieken terecht is gekomen. Vooralsnog niet echt zorgelijk, in alle twaalf wedstrijden dat Jariño dit seizoen aan de start verscheen (hij moest twee keer babysitten) produceerde hij één of meer hits. Een mooie streak die, als je er niet over begint, zomaar tot het eind van het seizoen had kunnen duren.

Met de eindstand al in de boeken werd het gelijkmakende deel van de zesde inning het toneel voor een aardige slapstick. Na vier wijd van Seb en Maarten, ze hadden ff het gas eraf, produceerde de voormalig GKL een ploppertje over de eerste honkman. In een uiterste poging wist de tweede honkman de bal nog te raken waardoor Seb en Maarten beiden de kluts volledig kwijt raakten. Seb strandde tussen thuis en drie, Maarten hield het tweede honk, en net toen de rust leek wedergekeerd stormde de GKL als een dolle óók naar het tweede honk. Vanuit de dug-out werd nog geprobeerd de GKL te bereiken met ‘Die met die blauwe pakken zijn bij ons’, maar tevergeefs. Het honk werd probleemloos bereikt, goed gezien, maar Maarten was daardoor wel gedwongen door te stoten naar drie, een kansloze missie bleek. Een dubbelspel 9-6-5-2-5-4-5-6 was het gevolg. Einde inning…. of toch niet? De Bussumers stonden alweer in het veld toen bleek dat de GKL weliswaar aanstichter was van al het leed, maar zelf niet uitgemaakt was. Na kort overleg werd de suggestie van de Ump ‘laten we gewoon doorspelen’ van tafel geveegd, waarna Ed de Kroket verdere pijnlijke situaties voorkwam door ‘gewoon’ de derde nul te zijn, vier naar drie.

De Souza gooide de hele wedstrijd en met slechts vier hits tegen, geen vier wijd, 13 K’s en een foutloos veld hadden de PSV’ers weinig in te brengen. Als zelfs Vliegtuigbouwer Fokker tegen al z’n principes in, gaat sliden om een bal te vangen is alles mogelijk. De Reserve Reserves van HCAW zijn weer op koers, en hebben nog steeds alles in eigen hand!

Amsterdam, 30 juni 2010 – Bij het verwijderen van al het belastende filmmateriaal van de homevideocollectie van de PC zijn TOCH NOG BEELDEN OPGEDOKEN van de scheidsrechterlijke dwaling van de honkbalwedstrijd zondag!

De dwaling is duidelijk herkenbaar, maar let op, het is al in de eerste helft van de eerste seconde!

Amsterdam 30 juni 2010 – Afgelopen zondag speelden de heren Reserve Reserves op een snikheet veld in Tilburg niet de beste wedstrijd van het seizoen. Tegenstanders waren de Yellow Rangers. Er werd heel erg dik niet gewonnen.

Bovenstaande 37 woorden is eigenlijk al meer tekst dan de PC wilde vuilmaken aan deze wedstrijd. Frappant is echter dat er een opvallende gelijkenis was met die andere wedstrijd van  zondag. Bij gebrek aan beelden van de honkbalwedstrijd hieronder een beeld van de scheidsrechterlijke dwaling van de voetbalwedstrijd.

Overigens ging ook Duitsland terecht met de overwinning aan de haal. De Engelsen hoefden echter niet terug naar huis te rijden.

Amsterdam, 20 juni 2010 – Ondanks het feit dat er nadrukkelijk voor gewaarschuwd was hebben de Reserve Reserves dit weekend hard gewerkt aan het opkrikken van de statistieken. De Bussumers zorgden met het scoren van 23 runs voor een seizoenrecord. De slagploeg van JEKA zorgde ‘slechts’ voor 10 punten. In zeven innings werd het 10-23.

De uitslag doet vermoeden dat de HCAW’ers een makkelijke wedstrijd hebben gehad, maar niets is minder waar. De slagploeg van de Reserve Reserves zorgden weliswaar voor een gezonde hoeveelheid runs, maar zonder wissels bleef het tot het einde toe billenknijpen. De Souza moest vol aan de bak tegen de ijzersterke Bredanezen . Bij gebrek aan wisselwerpers ging De Souza dan ook wat langer door dan eigenlijk wenselijk was. Uiteindelijk zag hij 35 slagmensen passeren die op hun beurt gecombineerd naar schatting tussen de 140 en 160 worpen op zich af zagen komen. Tijd voor ’n welverdiende vakantie. Stuur je een ansichtkaartje?

Door een almaar groeiende DL was de GGL genoodzaakt zichzelf op te stellen, naast de 9 spelers die voor niet-geblesseerd konden doorgaan. Tegen de ploeg die, tot deze wedstrijd, de meeste punten in de competitie scoorden, niet een erg fijn uitgangspunt. Gelukkig had de slagploeg van de Bussumers er vanaf het begin duidelijk zin in.

De eerste drie slagmensen van de wedstrijd wisten allen het honk te bereiken waarna Gastspeler Seb met een strakke dubbel de honken leegde. In de tweede inning zorgde Red-Hot-Remco Tolenaar met een diepe opofferingsslag voor het vierde punt. In de derde inning ging het hek van de dam. 16 slagmensen, 6 keer vier wijd, 5 honkslagen, 2 keer geraakt werper en elf punten later was het scoreblok weer een puinhoop, en de stand opgelopen tot 1-15. Één van de honkslagen steeg ver boven alle anderen uit, letterlijk. De bom die Gastspeler Seb wist te produceren ging hoog over de bomen die achter het niet al te korte linksveld geplant waren. Naar verluidt heeft alleen Kosmonaut Gagarin nog contact gehad met de onfortuinlijke bal die hoogst waarschijnlijk zijn val terug door de dampkring niet zal overleven. Een hilarisch moment in de derde inning betrof een klap die Ed de Kroket afleverde. Het ploppertje dat net achter de kortestop positie dreigde neer te vallen werd met enige inspanning gevangen door good-old Eddy Dix. Blij met deze prestatie en enigszins uit balans had hij niet door dat de overijverige PC van het derde honk was vertrokken zodra de bal in de handschoen landde. Dit resulteerde in een onverwachte opofferingsslag en dus een ribbie voor de fortuinlijke Kroket.

In de vierde inning kwamen alle Bussumers ook voor de vierde keer aan slag. Gezelligheidsbeest Koene mocht zelfs twee keer aantreden, en produceerde pardoes zijn derde en vierde hit van de wedstrijd. Met vier wijd in de derde inning en wederom een hit in inning zeven leverde hij een bijna-bokaal-waardige prestatie. Al vraag je je af wat je nog meer zou moeten doen voordat je in aanmerking komt voor die k.. beker. De zeven hits zorgden voor evenzoveel punten en een ogenschijnlijk comfortabele 1-22 voorsprong.

In de gelijkmakende beurten van inning vier en vijf kwam de slagploeg van JEKA ook los. In beide innings werden vier hits geproduceerd, en toen het gravelstof was opgetrokken was de stand 10-22. Met een oprakende De Souza was het vooruitzicht op een achtste en negende inning niet erg prettig. Toen na twee snelle nullen in de zesde inning er toch weer een tweetal JEKA’ers op de honken verscheen leek het even hachelijk te worden. Gelukkig stond boomlange Gastspeler Seb ook in het veld z’n mannetje. Een foutbal die dreigde buiten het veld te vallen kwam met een zuchtje wind net dichtbij genoeg om over het hek weg te kunnen grijpen. De Bussumse verdediging kon het de zesde inning dus gelukkig weer droog houden.

In de hierop volgende slagbeurt opofferingssloeg Jariño nog een puntje binnen waarna met een gerust hart, en een marge van dertien punten, aan de zevende slagbeurt voor de Bredaars kon worden begonnen. Een snelle eerste nul en een strak zes-vier-drie dubbelspel zorgde voor een vroegtijdig mercy-rule einde aan de wedstrijd. Eindstand 10-23

Door verrassend verlies van onze vrienden uit Hoofddorp zijn de Bussumse Reserve Reserves nu ook op het aantal verliespunten ongenaakbaar koploper. We wensen Pioniers daarbij ook veel succes toe voor de volgende wedstrijd die tegen Gryphons zal zijn. Het ziet er naar uit dat de hekkensluiter uit deze klasse een aardige werper heeft gescoord op de transfer markt, want Storks werd voor hun eerste win verslagen met 4-3. De Bussumers staan volgende week tegenover de Yellow Rangers, maar met een run saldo van 61 voor en 21 tegen in de maand juni kan ook die ontmoeting met veel vertrouwen tegemoet worden gezien.

Amsterdam, 19 juni 2010 – Afgelopen woensdagavond stonden de koplopers uit de Hoofdklasse Alu weer tegenover angstgegner WSB. De Bussumers stelden niet teleur en veegden vakkundig de uit Apeldoorn afgereisde WSB-ers van de betonplaat. In zeven innings, met zonnestop, werd het 13-3.

Dat de Reserve Reserves een aardig balletje kunnen slaan was al bekend. Dat sommigen dat net iets beter doen dan anderen is niet verrassend. Dat het belang van de individuele slagprestaties door sommige HCAW-ers als belangrijker dan het gemeenschappelijke belang wordt beschouwd is minder fraai. Vorige week werd het Jariño Alarm ingesteld om het janken om de cijfertjes tegen te gaan, maar dat is vooralsnog zonder succes. Tijdens de wedstrijd tegen WSB werd een nieuw dieptepunt bereikt. De voormalig GKL presteerde het tijdens de wedstrijd ‘live’ zijn slagprestaties op te vijzelen. Voorheen gebeurde dat nog door de Designated Scoorder om te kopen met kikkertjes, tegenwoordig zijn de vermogende Reserve Reserves daar niet zo gevoelig meer voor. Dit resulteerde in het ontvreemden van het schrijfgerei en het eigenhandig aanpassen van de scorekaart. Weinig subtiel zoals hieronder goed te zien is.

Het trieste van het verhaal is dat alle efforts bij voorbaat zijn gedoemd te mislukken. Alle cijfers worden dubbel gecontroleerd, maar de belangrijkste reden is wel dat Jariño toch niet meer te achterhalen is. De beukende tuinman ging weer drie-uit-vijf en komt daarmee uit op een ongeloofwaardige .550 voor het hele seizoen. De rest van de Reserve Reserves moet het dus doen met het gevecht om de tweede plaats.

Tegen WSB moest weer een beroep gedaan worden op het Gastspeler-bestand. Ook deze week pakte dat weer goed uit. Didi zat niet alleen nuttig de hele wedstrijd achter de plaat (alleen als HCAW in het veld stond), maar sloeg twee hits waarvan de laatste ook nog ‘ns goed was voor een ribbie. Seb was verantwoordelijk voor de mercy-rule-walk-off-double. Belangrijker nog was de prestatie van Guido die een uitstekende relieve-job deed en de Rosmalenezen tot wanhoop dreef met z’n side-arm geworden projectielen.

Nadat Keet na al die jaren opnieuw voorgesteld was aan de heuvel en hij deze vervolgens beklommen had begon hij verrassend als startend werper. Maarliefst zeven K’s in vier innings konden genoteerd worden! De bedoeling was de ‘echte’ werpers te sparen voor de zware taak dit weekend, maar deze prestatie biedt perspectief voor de rest van het seizoen.

Negen strike-outs in zeven inning betekende dat het veld 14 nullen moest maken. De afgelopen weken ging dat niet vlekkeloos, sterker nog, het veldspel van de Bussumers had een zeer hoog vlek-op-vlek-gehalte. Tegen WSB werd voor de verandering weer ‘ns foutloos gespeeld. De Bussumse Reserve Reserves zijn klaar voor JEKA, die, om ze voor te blijven, nog even wat verliespunten moeten oppikken. Een ouderwetse vierpunten wedstrijd dus!