Dublin 11 juni 2010 – Afgelopen zondag mochten de Bussumse Reserve Reserves afreizen naar de Zuid-Hollandse kust. De zwembroeken konden worden ingepakt, want er zou optimaal gebruik gemaakt gaan worden van de stranderige locatie en het stralende weer. Eerst moest er nog even een wedstrijdje gespeeld worden tegen Storks, maar dat mocht de pret niet drukken.

Voor de happy campers zonder mobiele ontvangstapparaten en bijbehorende klimaatapplicaties leek er op het tijdstip van verzamelen nog geen vuiltje aan de lucht. Het was een graadje of 24 en de zon brandde er lustig op los. Onderweg naar Den Haag ging het al snel fout. De thermometer gaf met de minuut lagere waardes aan, en de eerst zo strak blauwe lucht begon te betreken. De regen was onvermijdelijk. In plaats van om twee uur te beginnen met de wedstrijd zaten beide teams op dat tijdstip dus rillend te schuilen in de dug-outs. Vroeger zou dit een afgelaste wedstrijd hebben betekend, tegenwoordig zorgen technische hulpmiddelen andere inzichten. Buienradar voorspelde een paar droge momenten vanaf kwart voor vier en daar werd dus op gewacht.

Met zowaar één extra wissel, naast reliever Papibon, zaten de Bussumers redelijk ruim in de spelers. Die luxe waren ze niet gewend en al snel bleek dat daar ook niet goed mee omgegaan kon worden. Er werd de eerste vier innings aanvallend niet veel gepresteerd. De Ooievaars wisten in de eerste inning al wel te scoren, waardoor er lang tegen een achterstand aangekeken werd.

Het zag er ook in de vijfde inning niet naar uit dat de Bussumers de nul van het (operationele!) scorebord af zouden krijgen. Met twee man uit en twee slag liet de PC vervolgens de mooiste wijdbal van de wedstrijd het randje van de plaat passeren. De onverwachte extra kans die dat opleverde werd omgezet in een honkslag en was het begin van een aardige two-out-rally. Alle HCAW-ers kwamen aan slag en vier punten konden worden gescoord. Stand 1-4.

In de zesde inning werd het aantal Bussumse punten met behulp van striemende dubbels van Erik C. en Papa Gagarin verdubbeld. Het beloofde alsnog een leuke middag te worden, zeker toen de voor de gelegenheid ingevlogen HCAW Icoon Jurjan K. de inning afsloot met z’n vierde vangbal van de wedstrijd. Hilariteit alom, maar geen probleem want hij was gehaald voor het werk achter de plaat.

In de tweede helft van de zesde inning lieten de Hagenezen zien dat ze ook echt wel wat konden. De twee harde dubbels en singles leverde drie extra punten op. Stand 3-8.

De zevende Bussumse slagbeurt leverde geen punten op, maar wel een hoop zelfvertrouwen voor brekepoot Tolenaar. Hij was de hele wedstrijd geheel pijnloos doorgekomen, en ook z’n tiende strike-out van het seizoen was nog niet gevallen (die viel pas in de achtste inning). Met twee man uit wist hij een drag-buntje precies langs de lijn neer te leggen. De snel aangesnelde derdehonkman begreep direct de zinloosheid van de bal oppakken, en kon niet meer doen dan hopen op een windvlaag. Stootslaghonkslag dus.

De achtste inning leverde weer vier Bussumse punten op waarna de Storkse slagploeg beloond werd met een paar cadeautjes van een ietwat vermoeide De Souza. Het laatste cadeautje leverde de verste bal van de wedstrijd op, en drie punten. Een tot op de huid geïrriteerde Papibon gooide vervolgens de pot deskundig op slot. Eindstand 7-12.

Voor onze Haagse vrienden een vertaling:

Vroeger had de scheidsrechter de wedstrijd afgelast

Dublin 11 juni 2010 – Afgelopen zondag mochtuh duh Bussumse Reseâhrve Reseâhrves afrèzen nâh duh Zuid-Hollandse kust. Duh zwembroeken konden wôhden ingepakt, want eâh zou optimaal gebruik gemaakt gaan wôhden van duh strandeâhriguh locatie en ut stralenduh weiâhr. Eiâhrst moès eâh nog even un wedstrèdje gespeild wôhden tegen Stôhks, mâh dat mocht duh pret niet drukken.

Voâh duh happy campeâhrs zondeâh mobiele ontvangstappareitn en bèbehôhenduh klimaatapplicaties leik eâh op ut tèdstip van veâhrzamelen nog gein vuiltje aan duh lucht. ut was un graadje of 24 en duh zon brandduh eâh lustig op los. Ondeâhrweg nâh duh Haag ging ut al snel fout. duh theâhrmometeâh gaf met duh minuut lageâhre waâhrdes aan, en duh eiâhrst zo strak blauwe lucht begon tuh betreken. duh regen was onveâhrmèdelèk. In plaats van om twei uur tuh beginnen met duh wedstrèd zatuh bèduh teams op dat tèdstip dus rillend tuh schuilen in duh dug-outs. Vroegâh zou dit un afgelastuh wedstrèd hebbuh betekend, tegenwoâhdig zôhgen techniese hulpmiddelen andeâhre inzichten. Buienradar voâhspelduh un pâh drâuge momentuh vanaf kwart voâh vieâh en dâh weâhrd dus op gewacht.

Met zowâh één extra wissel, naast relieveâh Papibon, zatuh duh Bussumeâhrs redelèk ruim in duh speleâhrs. Die luxe waren ze niet gewend en al snel bleik dat dâh oâk niet goed mei omgegaan kon wôhden. eâh weâhrd duh eiâhrstuh vieâh innings aanvallend niet veil gepresteiâhrd. duh auievaâhrs wistuh in duh eiâhrstuh inning al wel tuh scôhen, waâhrdoâh eâh lang tegen un achteâhrstand aangekeken weâhrd.

Ut zag eâh oâk in duh vèfduh inning niet nâh uìt dat duh Bussumeâhrs duh nul van ut (opeâhrationele!) scôhebôhd af zouden krègen. Met twei gozâh uìt en twei slag liet duh PC veâhrvolgens duh mauistuh wèdbal van duh wedstrèd ut randje van duh plaat passeâhren. duh onveâhrwachtuh extra kans die dat opleveâhrduh weâhrd omgezet in un honkslag en was ut begin van un aâhrdiguh two-out-rally. Alle HCAW-eâhrs kwamen aan slag en vieâh puntuh konden wôhden gescoâhd. Stand 1-4.

In duh zesduh inning weâhrd ut aantal Bussumse puntuh met behulp van striemenduh dubbels van eâhrik C. en Papa Gagarin veâhrdubbeld. ut beloâfduh alsnog un lachei middag tuh wôhden, zekeâh toen duh voâh duh gelegenhèd ingevlâugen HCAW Icoân Jurjan K. in inning afsloât met z’n vieâhduh vangbal van duh wedstrèd. Hilaritèt alom, mâh gein probleim want hè was gehaald voâh ut weâhrk achteâh duh plaat.

In duh tweiduh helft van duh zesduh inning lietuh duh Hagenezen zien dat ze oâk echt wel wat konden. duh twei harduh dubbels en singles leveâhrduh drie extra puntuh op. Stand 3-8.

Duh zevenduh Bussumse slagbeurt leveâhrduh gein puntuh op, mâh wel un hoâp zelfveâhrtrouwen voâh brekepoât Tolenaâhr. Hè was duh hele wedstrèd geheil pènloâs doâhgekomen, en oâk z’n tienduh strike-out van ut sèzoen was nog niet gevallen (die viel pas in duh achtstuh inning). Met twei gozâh uìt wist hè un drag-buntje precies langs duh lèn neiâh tuh leggen. duh snel aangesnelduh deâhrdehonkman begreip direct duh zinloâshèd van duh bal oppakken, en kon niet meiâh doen dan hopen op un windvlaag. Stoâtslaghonkslag dus.

Duh achtstuh inning leveâhrduh weiâh vieâh Bussumse puntuh op waâhrna duh Stôhkse slagploeg beloând weâhrd met un pâh cadeauties van un ietwat veâhrmoèduh duh Souza. ut laatstuh cadeautje leveâhrduh duh veâhrstuh bal van duh wedstrèd op, en drie punten. un tot op duh huid geïrriteiâhrduh Papibon gauiduh veâhrvolgens duh pot deskundig op slot. èndstand 7-12.

Amsterdam, 1 juni 2010 – Begin mei werd de wedstrijd tegen WSB in Apeldoorn nog afgebroken vanwege hevige regenval, afgelopen weekend waren de weergoden beter gestemd. Het weer was zaterdag prachtig, en het enige Bussumse nadeel was dat de wedstrijd van vrijdag niet alleen nog stevig in het geheugen lag, maar dat deze zich zeker zo stevig in de lichamen had vastgebeten.

De eerste wedstrijd in Apeldoorn was na vier een derde inning niet geldig, de stats werden dus niet meegenomen, maar ook de bollendienst schoof gewoon door. Erik C. wist deze tegenslag echter efficiënt om te zetten, en verzorgde een snelle clowneske maaltijd. Op een dieet van koffie, hamburgers en ibuprofen kon aan de wedstrijd begonnen worden.

WSB zette in de eerste inning direct de toon, de tweede slagman van de wedstrijd verpulverde met een tweehonkslag direct de perfect game aspiraties van Papibon. De nummer vier van de slaglijst poetste de shutout uit de boeken. Zonder die druk ging het de boomlange, en twijg brede Bussumer een stuk beter af, de volgende drie slagbeurten wisten de Apeldoorners niet te scoren.

De Bussumers wisten in de derde inning de rollen al om te draaien. Gastspeler Maarten streepte de bal langs de lijn bij het derde honk en sloeg daarmee Yopi en Yuri binnen, waarna de PC de bal over het hek in het midveld deponeerde. Stand 4-1. De dinger kwam voor velen als een verrassing, maar kenner Tolenaar callde ‘m al toen de PC de inning daarvoor uit het veld kwam gestrompeld. Een uitzonderlijke prestatie die Tolenaar later in de wedstrijd extra kleur gaf door zelf z’n eerste honkslag te slaan.

Vanaf de vijfde inning was het hek van de dam. Het gaat te ver om hier play-by-play verslag van te doen, maar voor de liefhebbers is hieronder het scoreverloop terug te vinden. Hoogtepunten waren de driehonkslag van Gastspeler Maarten en de homeruns van Gastspeler Didi en Powerhouse Yopi. Deze laatste had met één punt achter in de negende inning geen beter moment kunnen kiezen voor de eerste homerun van z’n leven. En Yopi, als het ook je laatste is, is ie nog steeds mooi!

Ook op de heuvel gebeurde mooie dingen voor de Bussumers. Omdat Papibon en Gastspeler Jerry na een aantal innings niet helemaal opgewassen leken tegen de sterke Apeldoornse slagploeg, kon Gastspeler Maarten zijn kunsten laten zien. Vanaf de tweede helft van de zevende inning wist hij met hard, vies en nauwkeurig werpen de WSB-ers tot wanhoop te drijven. Wat begon als een short relief beurt eindigde in 24 slagmensen waarvan hij er 17 uit wist te krijgen. Chapeau!

Met een stand van 14-14 na de reglementaire 9 innings werd het verlengen. Na een paar slagbeurten billenknijpen werd pas in de eerste twaalf de score weer geopend. Keet koos een goed moment voor z’n eerste hit en de PC wist vervolgens de opofferingsstootslag dusdanig neer te leggen dat Keet én de piano veilig het tweede honk konden bereiken. De GGL zag zich toen genoodzaakt om Keet en de piano te vervangen, en zichzelf in te brengen als pinchrunner (!). Tomba en Erik McDonalds deden vervolgens hun werk waardoor de voorsprong weer gepakt werd. Gastspeler Didi zorgde met z’n derde hit van de wedstrijd voor de safety-run, en wat later bleek, het winnende punt.

In de gelijkmakende twaalfde inning kwamen de WSB-ers nog goed in de buurt. Gelukkig kunnen de Bussumers in dit soort situaties altijd terugvallen op helden uit het verleden. Met het tweede honk bezet en het gelijkmakende punt aan slag wist de GGL een hard geslagen bal met een onnavolgbare zuignap techniek te neutraliseren. Punt 15 werd vervolgens nog wel gescoord, maar Gastspeler Maarten eindigde de wedstrijd in stijl met zijn tiende strike-out van de wedstrijd. 15-16.

Amsterdam, 29 mei 2010 – Na twee verliespartijen op rij waren de Bussumse Reserve Reserves gebrand op een overwinning. Het resultaat was prima. De Alphenaren werden met 9-3 aan de kant gezet. De vraag blijft, was het het allemaal waard?

De Bussumers zijn niet gewend te verliezen, ze houden er ook niet van. En als er dan wél verloren wordt, zelfs twee keer achter elkaar, gaan er andere krachten spelen. Afgelopen vrijdag gingen alle registers open. Honkbal is een spelletje dat voor 90% bepaald wordt tussen de oren, en is slechts 10% afhankelijk van de fysieke capaciteiten. De taakverdeling bij de Reserve Reserves was als volgt: Jariño fysiek, de rest kreeg de taak het tussen de oren te winnen.

Ed de Kroket nam de leiding. Toen hij tijdens de batting practice de scheidsrechters en de coach van de tegenstander het veld op zag komen stond hij ze netjes te woord, maar hij ‘vergat’ te melden dat de kleedkamers gewoon open waren. De Alpheniers voelden zich daardoor gedwongen zich in de nogal oncomfortabele vieze dug-out om te kleden. De scheidsrechters werden pas verder geholpen toen ze dreigden de honkbalvallei dan maar onverrichte zaken te verlaten. De te laat gebelde kantine opener deed vervolgens nog een duit in het zakje door de umps oude koude koffie te serveren. De mentale voorsprong was genomen.

Zonder fatsoenlijke BP of in- & outfield moesten de Alphians dus aantreden. Dat was te merken, want in de eerste drie innings hadden ze weinig in te brengen tegen een sterk gooiende De Souza. De Bussumers moesten zelf ook een beetje wennen in het slagperk want een werper met aardige snelheid, een aardige slider én een aardige change up hadden ze nog niet gezien dit seizoen. In de derde inning was het vervolgens Gastspeler Maarten die met de eerste Bussumse hit van de wedstrijd meteen de eerste twee punten binnen hengelde. Zijn collega eerste honkman had ‘m de slagbeurt daarvoor nog op scherp gezet door een liner hard naar hem toe te slaan, deze kon hij nog net voor z’n tanden uit de lucht grijpen, waarna de ‘unassisted double play’ afgerond werd.

Vervolgens werd de wedstrijd een kleine driekwartier stilgelegd om de zon de kans te geven achter de watertoren te zakken. Een bekend ritueel voor de Bussumers, voor de tegenstanders blijft het wachten lastig, temeer omdat na de stop het veranderde licht op het veld voor problemen kan zorgen. Die problemen die kwamen er ook, maar eerst voor de Bussumers. Voor de wedstrijd had verse papa Gagarin nog aan Ed de Kroket gevraagd hoe de ‘druivenroute‘ nou precies gaat. In de vierde inning bewees de Kosmonaut dat hij goed had opgelet bij de Kroket z’n uitleg, want zelden zijn er zulke mooie draaien in het midveld vertoond. De ‘druivenroute plus’ betekende op de scorekaart een tweehonkslag en later het eerste punt voor de bijnanultieners. In de vijfde inning deed de Rus iets terug door zelf een raket de open lucht van het midveld in te jagen. De midvelder was kansloos op het projectiel dat na een vlucht van ruim veertig seconden voor z’n voeten neerviel. Niet aangeraakt, dus ook een honkslag. Dit komische voorval was onderdeel van een vier punten rally waarin de HCAW-ers even zoveel hits wisten te produceren. In de zesde inning volgden weer twee punten waarna het gat definitief geslagen was.

In de zevende inning wist Alphians op twee hits ook nog twee keer scoren, maar het was zinloos. Niet wetende dat er in de Bussumse Honkbalvallei geen niewe inning meer gestart mag worden als het 22.50u is, namen de Alpenaren alle tijd om eventuele pitcher wissels te bespreken, rondjes te gooien en klavertjes vier te zoeken. Toen het besluit voor de pitcher wissel eenmaal genomen was en er tien minuten was warm gegooid konden de Bussumers nog één keer scoren. De eerste slagbeurt van Papibon leverde vervolgens de laatste uit van de inning, en verrassend genoeg voor de Alpherians, ook van de wedstrijd op.

Het dieptepunt van de avond werd na de wedstrijd beleefd. De hele week had Vliegtuig Bouwer Fokker positiviteits mailtjes rondgestuurd en aangekondigd dat hij persoonlijk ‘het plezier’ weer terug zou brengen. De verwachtingen voor de speech aan het eind van de wedstrijd waren dan ook hoog gespannen. Helaas bleef het bij een mededeling over de verzameltijd van de volgende dag (vandaag) en afmelding voor dezelfde wedstrijd. Jammer.

Amsterdam, 29 mei 2010 – Na een weekje mokken en klagen over de slechte prestatie tegen de heren uit Schiedam moest de knop weer om bij de Bussummers. Er wordt nog één keer teruggekeken naar ‘zwarte zaterdag’ zoals 22 mei 2010 nu al in de boeken staat.

Er waren geen ‘Beernominaties’ voor actief aan het spel participerende Bussumers. Door het positieve optreden van de diverse koters die in en om de dug-out rondliepen viel er deze week toch wat te kiezen. Dat is niet in grote getalen gedaan, maar we hebben wél een winnaar. Gijs was goed voor de helft van de stemmen, Bram en de Batboys scoorden een podiumplaats.

Amstelveen, 26 mei 2010 – Omdat de PC, en typer van dit stukje, direct na de verloren wedstrijd van afgelopen zaterdag het land uit pure ellende is ontvlucht, heeft het verslag van de wedstrijd op zich moeten laten wachten. Daarbij komt dat de wedstrijd weinig aanknopingspunten gaf voor leuke kwinkslagen. Hierbij dan ook de welgemeende excuses, voor het stukje, maar zeker ook voor de prestatie van de Reserve Reserves van afgelopen weekend.

Zonder de nummers 1, 2 en 3 van het slaggemiddeldeklassement hadden de Bussumers aanvallend weinig in te brengen tegen de niet al te bijzonder werpende Schiedamnese werper. Met de komst van Laurens ‘De Verlosser’ lijken ook de knuppels meegekomen te zijn uit de Hoofdklasse Hout. Slechts zes honkslagen, waarvan er drie niet eens de rand van het gravel haalde, konden voor de HCAW-ers opgetekend worden.

Het hoogtepunt van het weekend werd voor een aantal HCAW-ers dan ook al op vrijdagavond behaald. Een potje ballen in de rustige honkbalvallei bleek vervolgens een te grote overstap na een avondje hossen met de Toppers in een uitverkochte Arena.

Verder moeten er maar niet al teveel woorden worden vuil gemaakt aan de wanprestatie van de Bussumers. De Schiedammenaren wisten door efficiënt omspringen met de kansen zes keer te scoren uit slechts acht honkslagen. De Bussumers wisten met twee hits minder slechts twee keer te scoren. Treurnis.

De beste prestaties werden uiteindelijk geleverd door de batboys en het kroost van vliegtuigbouwer Fokker. Enkel en alleen door hun aanwezigheid werden de krachttermen slechts binnensmonds gepreveld, en werden de helmen niet door de dug-out gegooid. Naast deze uitzonderlijke prestatie dienen ook de Gastspelers geroemd te worden. Ze hebben zich naadloos weten aan te passen aan het niveau waardoor het ‘Gastspelersslaggemiddelde’ weer op een acceptabel niveau is terecht gekomen.

Vliegtuigbouwer met nakomelingen