Coach Berrevoets: ‘Nooit geweten dat je met 14 man tegelijk door het oog van één naald kon’

Het was een spannende avond gisteren op het nieuwe thuisveld van coach Frank Koene. Het gezellige, besloten, welhaast intieme complex van Pioniers was het toneel voor een ware thriller in de buitengewoon aantrekkelijke 2e klasse A.

Pioniers III had de prima geconserveerde Theo Geerman uit de mottenballen getrokken terwijl ‘Jonkie’ Jasper Bronner de heuvel namens HCAW 3 besteeg. Het begin van de wedstrijd kreeg HCAW absoluut geen vat op de heel gemeen gegooide ballen van Geerman, terwijl Jasper zijn dag niet had. Na 5 innings preek dan ook een fraaie 3-0 voorsprong voor Pioniers op het scorebord en hing een sensatie in de lucht.

Maar toen kantelde de wedstrijd voor de 1e keer en wisten de Bussumse reserve-reserves in de 6e en 7e inning 4 maal tot scoren te komen. De 67-jarige Eric de Vries, die inmiddels het werpen van Bronner overgenomen had, moest in de 8ste inning echter 2 daverende driepitters incasseren. Kantel 2 dus. Gelukkig bleek de coach van de Hoofddorpers het fenomeen squeeze play tijdens de training wat onderbelicht gelaten te hebben, waardoor het in eerste instantie bij 4-4 bleef.

De Bussumers kregen in de 9e inning (kantel 3) van de vervanger van Geerman veel vrije lopen en het Hoofddorpse veld maakte een aantal fouten, waardoor de overwinning letterlijk in de Gooise schoot geworpen werd. Sterreliever Jariño Koenen maakte met 3 maal 3 slag snel een einde aan alle Hoofddorpse illusies en de thuisreis kon met een 4-8 overwinning aanvaard worden. Johan Cruijff zou zeggen dat slecht spelen en toch winnen ook een kwaliteit is.

De beer (wie heeft de beer? Waar is de beer gebleven?) was dus voor Jariño, die zowel op de heuvel als aan slag een prima indruk achterliet. Speciaal woord van dank trouwens aan de scheidsrechters die er getweeën in slaagden een komische act op te voeren waar de Mounties jaloers op zouden zijn geweest.

HCAW 3 ligt dus op schema. Nog 2 te gaan. Zondag eerst Badhoevedorp. Uit. Zal mij benieuwen…..

Günther von Römertopf

Coach Berrevoets: “Als je er niet bent dan kan je ook niet meespelen, maar dat is logisch”

Door een 4-1 overwinning op TIW Survivors heeft HCAW 3 afgelopen vrijdag weer een stap gezet richting het kampioenschap van de buitengewoon aantrekkelijke 2e klasse A. Feit blijft echter dat je kampioen wordt tegen de kleintjes, zodat dit resultaat ook weer niet moet worden overschat.

De dag begon met de constatering dat de Diemenaren de wedstrijd erg serieus namen en eerder voltallig aanwezig waren dan de thuisspelende ploeg. Daarentegen droeg ‘Johan’ Hubert de verantwoordelijkheid voor de interne mens en kweet hij zich kundig van deze taak. Een mix van tomatensoep, huzarensalade en bolletjes brie en kruidenkaas moest garant staan voor voldoende werp- en slaggeweld om directe concurrent TIW Survivors terug te wijzen en met een pijnlijke nederlaag huiswaarts te sturen. Dat uiteindelijk slechts de helft van de aanwezige Bussummers aan de eettafel meldde voorspelde al niet veel goeds…..

En de wedstrijd zelf bood inderdaad weinig spektakel. Beide pitchers hadden de boel bijna de hele wedstrijd onder controle, en er werden uiteindelijk dus maar 5 punten gescoord. In de 3e inning nam HCAW de leiding door nieuweling Daan Horn, die na een daverende tweehonkslag volgens klassiek ‘small ball’ kundig over de thuisplaat werd geloodst. In de 4e inning liepen de Bussumse reserve-reserves door naar 4-0 na een paar hits en enkele fouten in het Diemense veld. De overlevenden wisten wel gelijk een puntje tegen te scoren, maar daar bleef het dus bij. De meeste opwinding in de rest van de wedstrijd werd nog veroorzaakt door een dreigende scheidsrechterlijke dwaling die na enige aandrang toch werd rechtgezet. 1 + 1 blijkt ook in het honkbal gelukkig ook gewoon 2.

Na afloop viel op hoe zakelijk de Gooise helden met hun overwinning omgingen. Niks geen grote toespraken van de coach of een lange beeruitreiking, maar gewoon snel douchen en naar het Raedthuys om de wedstrijd nog eens aan een grondige analyse te onderwerpen. Zelfs ‘iron man’ Rosa bleek na zijn afgebroken streak nog in de winning mood.

Kortom: HCAW 3 zit op koers. Maar eerst woensdag Hoofddorp. Uit. Zal mij benieuwen…..

Günther von Römertopf

P.S. Te elfder ure bereikte ons het heugelijke bericht dat in 2006 wederom de ‘Third Series’ gespeeld gaat worden. Plaats van handeling is het veld van Pirates, tijd van handeling is zaterdag 23 september. De laatste kans dit jaar om uw helden uit de 2e klasse A aan het werk te zien alvorens de koude winterstop aan te vangen. Gezien het spektakel van vorig jaar een absolute aanrader!

Coach Berrevoets: “You win some, you lose some en vandaag hebben we gewonnen”

Na de warmste maand van de eeuw lijkt nu de natste te volgen. Gelukkig had Pluvius afgelopen zondag een Atv-tje genomen, zodat het heerlijk toeven was in de vallei van de vallei (voor de niet ingewijden: het tweede veld in Bussum). Een door vakanties en andere smoesen gehavend Reserve reserve team moest het opnemen tegen een compleet Driemteam uit Haarlem. De sympathieke Bussumers moesten het doen zonder erkende sluggers als Jurjen K. (alias de Neus), Yuri de S. (alias Gagarin), Tom U. (alias Barthez), Daco B. (nieuw alias Evita) en Niels L. (alias A-6). Op voorhand leek het dan ook een kansloze exercitie, maar niets was minder waar. Remco Tolenaar van de Reserve reserve reserves werd bereid gevonden om de bank warm te houden en Sander F. (alias dubbel vla) had, na het telefoontje van coach Berrevoets, zijn vrouw opdracht gegeven om haar derde kind nog maar even te laten wachten, zodat hij deze topper op onnavolgbare wijze kon coachen. Zo kon het ook zijn dat erkend curve ballen draaier Jasper B. (alias Jappie), naast het verzorgen van een aantal laffe broodjes, zijn debuut aan slag maakte in de aluminium Hoofdklasse.

Zoals gebruikelijk had Jeroen H. (alias Johan, maar dat is logisch) een stroeve start zodat hij meteen twee punten moest toestaan. De Reserve reserves antwoordden in de tweede inning. Robbert K. (alias krijtje) kon één van de laser beams van de goedgebouwde Haarlemse werper Ted S. vol op zijn knuppel nemen en twee man meenemen over de thuisplaat. 3-2. De volgende 6 innings gebeurde er aanvallend weinig. Johan werkte aan zijn SO ratio en liet 10 Haarlemmers onverrichte zaken weer plaats nemen in de dug-out en Ted S. liet zich in de zevende inning naar het zich liet aanzien uitgeput vervangen door Big Bellie Beljaards (ja, familie van).

Zoals verwacht kon Jappie aan slag geen potten breken, dus werd hij naar de heuvel gestuurd in de eerste helft van de 9-de inning om de boel op slot te gooien. Helaas moest hij direct een punt incasseren waardoor er een heuse verlenging aan te pas moest komen om een winnaar aan te wijzen in deze titanenstrijd. In die verlenging leek het Driemteam de overwinning naar zich toe te trekken, door in de 10-de inning meteen te scoren op een dubbel van Big O. en een honkslag van Renso M. 3-4. Gelukkig hadden de Reserves reserves in de gelijkmakende slagbeurt nog een konijn in de hoed waar zelfs Hans Klok jaloers op zou zijn.

Jappie B. was zo van slag door het toestaan van twee punten dat hij met tranen in zijn ogen een curvebal van Big Bellie Beljaards voor een honkslag wegsloeg. Frank K. (alias de Peanut) kan normaal gesproken stoten met zijn ogen dicht, maar blijkbaar had hij nu zijn ogen open want twee keer ging de bal jammerlijk fout. De Peanut, normaal gesproken de rust zelve, kon zich niet meer beheersen en knalde de volgende bal voor twee honken weg in de hoek van het linksveld. Zoals bekend heeft Jappie B. hele lange benen, dus die snelde naar huis voor de gelijkmaker. 4-4. Ronald de J. (alias Ronaldinho) kwam vervolgens op één met een infieldhit. Jarno K. (alias Jarinho) had zijn ogen wel dicht en bracht de twee lopers een honk verder met een perfecte OSS. Danny W. (alias Woody) de clean-up hitter kon de matchwinner worden, maar daar dacht de coach van het Driemteam anders over. Die keek naar de on-deck circle en zag daar een speler staan die hij nog niet kende en besloot zijn kans te wagen. Woody opzettelijk vier wijd, honken vol, 1 uit.. De, zelfs voor het massaal toegestroomde Bussumse publiek, onbekende speler was Daan Horn (alias Tukkie Jr.). Tukkie Jr. werd vorige week op de laatste dag voor de trading deadline aangetrokken van de Tex Town Tukkers uit Enschede en werd in zijn eerste wedstrijd meteen MOTM en winnaar van de Beer (waar is die eigenlijk gebleven?). Door zijn striemende line-drive over het tweede honk kon de Peanut het winnende punt aantekenen. 5-4. Walk off.

De Reserve reserves hebben nu alleen de leiding genomen in de buitengewoon aantrekkelijke Tweede klasse A, maar het Driemteam en de Overlevenden uit Diemen volgen op slechts twee punten. Kortom, de Fat Lady heeft nog niet gezongen.

Volgende week Hoofddorp III uit. Zal mij benieuwen.

Heidi von Römertopf

Coach Berrevoets: “Als je het vergelijkt met mindere wedstrijden was dit een stuk beter”

Uiteraard gaat deze dagen alle aandacht van sportminnend Nederland uit naar de wereldkampioenschap voetbal. En toch is dat jammer. Want de enige echte “groep des doods”, de buitengewoon aantrekkelijke 2e klasse A van onze eigen honkbalbond, heeft ook veel moois te bieden.

Halverwege de competitie stonden maar liefst 5 teams eensgezind aan kop van de ranglijst, hetgeen gerust een unicum genoemd mag worden. Alle reden dus om reikhalzend naar de 2e competitiehelft uit te zien.

En afgelopen zaterdag stond de eerste topper van de tweede competitiehelft voor de Bussumse reserve-reserves op het programma. Mokum Hawks was de tegenstander en Osdorp de plaats van handeling. Het weer werkte prima mee, een vrolijk zonnetje scheen de hele middag over het veld, en het duurde dan ook niet lang voordat de eerste punten konden worden aangetekend.

“De Eraser” was afwezig, zodat HCAW 3 het weer eens op een andere Amsterdamse opgooier mocht proberen. Al in de eerste inning was het 0-1 voor de gasten, waarna de productie stokte. 2 van de 3 D’s, Demis en Daco, moesten eraan te pas komen om het Amsterdamse verzet te breken. Met onvervalst “small-ball” werden de volgende punten aangetekend, en een daverende klap van coach Berrevoets bracht de stand op 0-8. In de 8ste inning scoorde Hawks nog wel een paar punten tegen, maar na 2 ½ uur ballen stond de 4-10 eindstand op het bord en konden de punten mee naar het Gooi.

Speciale vermeldingen zijn er deze keer voor Ronald de Jong, die het Amsterdamse veld tot 3 fouten dwong (waarvan 1 nogal pijnlijke voor Hans Jonker), Robbert Keetelaar, die 5 ijzersterke innings gooide, en Danny Wout, die naar eigen zeggen maar 2 slechte swings had gemaakt. En Dolly Parton slaapt op haar buik…..

De beer werd deze keer als aanmoedigingsprijs uitgereikt aan Jurjan Koenen. Aan slag zette hij zijn bedenkelijke niveau van de afgelopen weken voort, en in het veld ging het ook niet ideaal. Zo zie je maar weer, de buitengewoon aantrekkelijke 2e klasse A vergt voor de nieuwen enige niveauaanpassing, hoe international ze ook geweest zijn.

Volgende week Caribe. Thuis. Na de teambarbecue. Zal mij benieuwen….

Günther von Römertopf

Coach Berrevoets: “Tsja….”

Schoonheid is geen constante. Net als een onopgemaakte Sacha de Boer, Amsterdam op dinsdagochtend en een vals briefje van 100 zijn sommige buitengewoon aantrekkelijke dingen soms wat minder aantrekkelijk. Zo ook de 2e klasse A gisteravond. Maar gelukkig bestaat schoonheid alleen bij de gratie van lelijkheid, dus dat kwam mooi uit.

In een gezapig potje zomeravondhonkbal pakte HCAW 3 de punten door met 15-0 van Quick te winnen. De enigen die de sleur nog enigszins wisten te doorbreken waren Dennis Rosa, die een hoge bal niet wist te vangen maar zich herstelde door alsnog de nul op 1 te maken en Niels Lam, die met 5 uit 5 zijn slaggemiddelde wat wist op te poetsen. Verder viel er weinig te genieten, niet in laatste plaats omdat Ronald “geen bollen” de Jong de wedstrijdbolletjes de wedstrijdbolletjes had gelaten.

Geheel tegen de clubtraditie in viel trouwens op hoe gezellig de spelers van de Bussumse reserve-reserves het hadden. Niks geen spelersraden, wegblijvende pitchers en/of catchers, en nieuwe coaches. Gewoon lekker naast elkaar op de bank zonnebloempitjes etend straalde de ploeg een homogene vastberadenheid uit die zich uitbetaalde in een overwinning. Zo kan het dus ook in de Vallei!

En volgende week dinsdag de return. Ik verheug mij er nu al op. Maar eerst zaterdag de topper tegen RCH. Uit. Met pasteitjes van Danny. Het zal mij benieuwen….

Günther von Römertopf

P.S.: Omdat de wedstrijd meer dan voldoende batting practice bood hoeft er vanavond niet getraind te worden.