Vrijdagavond 21 april was weer zo’n mooie avond in de vallei. De Bussumse Reserve reserves moesten hun “gestaakte” wedstrijd aan de vooravond van de Koninginnenacht vorig jaar hervatten tegen de Hawks uit Mokum. Voor degene die niet meer weet hoe de situatie destijds was een korte terugblik:

De werper van de Mokumers stond traditiegetrouw weer als een vorst op de heuvel. Voor de Bussummers was het een vertrouwd avondje “gissen op Van Wissen”. In het Holland Casino schijn je meer kans te hebben. De Reserve reserves stelden daar twee heuveltroeven tegenover. Robbert “Krijtje” Keetelaar en Jeroen “Johan” Hubert hadden in de wintermaanden daarvoor besloten om eindelijk eens op niveau te gaan spelen. Zij hadden dan ook ruim de tijd om zich op deze wedstrijd voor te bereiden. Wat zich ontspon was een heus pitchersduel zoals die nog nooit vertoond was in de Tweede klasse A. Zelfs de alu knuppels van gerenomeerde slagmensen kon de opgooiers van beide teams niet verontrusten. In de 10-de inning vond de goedgebouwde scheidsrechter het nodig om een fouttip met zijn rechterknie te stoppen. De man ging neer alsof hij door een sniper vanaf de 4-de etage van de Lange Heul te grazen was genomen, de aansteller. Gevolg: deze titanenstrijd bleef onbeslist steken bij 0-0, echt waar.

Nu, bijna een jaar later had de Bond besloten om deze wedstrijd opnieuw op het programma te zetten. Met een nieuwe scheidsrechter, want de gespierde spijker van vorig jaar durft zich nog steeds niet in Bussum te vertonen. Na de fantastische avondmaaltijd verzorgd door Yuri “Gagarin” de Smet (“ik wist niet dat er 80 knakworsten in die pan konden”) gingen beide partijen van start met dezelfde werpers als waarmee de partij een jaar geleden was onderbroken. Toen de Mokumse coach kwam vragen om een paar pijnstillers voor zijn sterwerper, was het voor de coach van de Bussummers duidelijk dat het in de eerste inning moest gebeuren, immers die pijnstillers hebben een paar minuten nodig om effectief te worden. Na twee redelijke snelle nullen in de gelijkmakende eerste slagbeurt liepen de honken toch nog vol. Een tweehonkslag “op de handen” op de foutlijn in het linksveld van Roy “Saibaba” Berrevoets en een rollertje van de Braziliaanse alleskunner Jarino, waarop de tweede honkman van de Mokummers het antwoord schuldig moest blijven leverde 4 Bussumse punten op. Daarna deden de pillen hun werk en werd het traditionele “gissen op Van Wissen” in ere hersteld. Aangezien de Mokumse slagmensen ook weinig hadden in te brengen op de worpen van Johan en Jappie B. (weer een speler die eindelijk op zijn niveau speelt) en een miraculeuze vangbal van Daco “Baco” Bogaard in het rechtsveld, eindigde deze wedstrijd met uitzondering van de eerste inning eigenlijk ook weer in 0-0. Ongekend, 18 innings zonder punten, en dat in de uiterst aantrekkelijke Tweede klasse A. “De Beer” was trouwens voor de uitmuntende prestaties van de Bussumse werpers.

Coach Berrevoets: “Ze lieten zich gemakkelijk door de tuin leiden”

Opening day in de buitengewoon aantrekkelijke 2e klasse A blijkt voor HCAW 3 een lastig te nemen horde te zijn. De afgelopen jaren ging het eerste potje van het seizoen steeds verloren, waardoor de Bussummers tijdens het seizoen steeds achter de feiten aanliepen. Reden genoeg voor coach Berrevoets om dit jaar te mikken op een gedegen oefencampagne.

Maar de voorbereiding van de Bussumse reserve-reserves verliep traditioneel rommelig. Het vertrek van Van Joolen naar de Geneva Dragons, vakanties, gemengde ziektes, algemene desinteresse en slecht weer zorgden ervoor dat ook dit jaar de voorbereiding weer verre van ideaal verliep. Dieptepunt was de afwezigheid van Absint tijdens het trainingskamp afgelopen weekend in Kijkduin. Voeg daarbij ook nog eens de blessures voor Berrevoets zelf en Koene en het is duidelijk dat de gewenste rust ver te zoeken was. Jammer maar helaas.

Alleen al gezien de historie toog HCAW 3 dan ook met het lood tussen de schoenen naar Haarlem. En daar kwamen de afwezigheden van de duurste speler, pitcher Jeroen Hubert van EUR 250.000,-, en Danny “duizend” Wout, nog eens bij. U begrijpt dat de stemming binnen de Bussumse gelederen al tot duistere diepten was gedaald voordat de eerste bal geworpen werd.

Maar toen was daar ineens de eerste inning. Dankzij (Ondanks?) keurig opstellen ven de 2e honkman van DSS wist HCAW 3 gelijk 6 keer tot scoren te komen. DSS sloeg terug met 4 punten, maar daarna hield de nog een beetje onwennig opererende Jasper Bronner de deur netjes tegen het slot. In de 5e inning liep HCAW 3 door naar 12-6, waarna in de 8e inning het nekschot kon worden toegediend en de 6-16 eindstand op het imaginaire scorebord verscheen. Jariño Koenen had inmiddels het werpen van Jasper overgenomen en bleek dankzij een dagje vrij ineens hard te kunnen gooien. Verder viel het spel van die andere J. Koenen op: aan slag meer dan voldoende, in het veld foutloos (vond hij zelf). Verder een eervolle vermelding voor de amerikaanse scheidsrechter: zo’n lage slagzone hebben wij zelfs in de Flevopolder nog niet meegemaakt…..

Maar: de seizoensopener is voor het eerst in jaren binnen, 3 dure punten in de tas, een saldo van +10, de wetenschap dat je kampioen wordt tegen de kleintjes, en vrijdag een replay van de legendarische 0-0 tegen Mokum Hawks. Thuis. Zal mij benieuwen……

Günther von Römertopf

HCAW 3 raakt kant noch wal zonder stuurman Berrevoets

Normaal gesproken is poppetjesdag een blijde gebeurtenis. Ter compensatie van het wekelijkse gemis van vriend, man of papa worden alle poppetjes van de Bussumse reserve-reserves op deze dag uitgenodigd om onder het genot van een hapje en een gloedvol glas in het zonnetje te genieten van een buitengewoon aantrekkelijk potje honkbal dat traditioneel met winst wordt afgesloten. Vanuit dit oogpunt en gelet op het belang van de wedstrijd (er moest gewonnen worden) leek organisator Helmut dan ook precies de goede datum geprikt te hebben voor het festijn. Maar hoe anders zou het lopen afgelopen zondag in de honkbalvallei.

En de wedstrijd begon nog wel aardig. Beide werpers kregen in de eerste 4 innings één puntje tegen en de nullen werden vlot en gemakkelijk gemaakt. Vermeldenswaardig is dat het punt van HCAW gescoord werd door gastspeler Remco Tolenaar die een nette wedstrijd afwerkte en achteraf beloond werd met de beer. Maar in de 5e inning sloeg TIW genadeloos toe met een heuse “two out”-ralley (rally?). 4 snoerharde hits en een daverende homerun leverden 5 punten op, een klap die de Gooise sluggers niet meer te boven kwamen. De Diemers bleven daarentegen erg hard slaan, en HCAW kwam er totaal niet meer aan te pas. De eindstand van 4-9 betekende dat HCAW het kampioenschap op de buik kan schrijven, en dat TIW volgend jaar in de redelijk aantrekkelijke 1e klasse te bewonderen is. Voorwaar een prestatie!

Volgende week de seizoens-epiloog. WSB uit. Zal mij benieuwen…….

Günther von Römertopf

P.S. De Bussumse reserve-reserves maken hun faam als opleidingsinstituut wel weer waar: vorige week donderdag gooide de mooiste man van het derde, Jeroen Hubert, 6 1/3 zeer solide innings in de hoofdklasse play-offs.

P.S. 2: Vanaf deze plek Herzlige Glückwünschen voor het Driemteam met hun verdiende kampioenschap in de buitengewoon aantrekkelijke 2e klasse A. Lijkt me een prima voorbereiding voor het evenement waarop de enige prijs te verdienen is die er dit jaar echt toe doet: het grote BDTVN-toernooi op 24 september in Amsterdam!

Kampioen wordt je tegen de kleintjes

Met overwinningen op Nuenen en UVV, respectievelijk de nummers 8 en 9 van de buitengewoon aantrekkelijke 2e klasse A, gaat HCAW3 na afgelopen weekend aan de leiding in de strijd om het kampioenschap.

Shut-out
Zaterdag moest HCAW3 aantreden tegen UVV. De vorig weekend verregende wedstrijd werd in de herkansing met 12-0 gewonnen en dat betekende de eerste shut-out voor HCAW3 dit seizoen. Het was een memorabele dag. Op een ondergelopen buitenveld voelde de gelegenheidsmidvelder Sander Fokker zich als een vis in het water. In een poging de eerste de beste naar hem geslagen bal te vangen (?) maakte Fokker zelfs een “bommetje”. Noodgedwongen speelde hij de rest van de wedstrijd als een natte krant. Gelukkig hield pitcher Jeroen Hubert het wel droog. De inmiddels naar de A-selectie overgehevelde topwerper deelde maar liefst 3 sombrero’s uit aan de kansloze Utrechtse slagploeg. Met de cijfers 14-0-4 gaf hij zijn visitekaartje meer dan af aan scheidend hoofdcoach Froberg van HCAW 1. Ook in Hoofddorp ging een en ander niet onopgemerkt voorbij. Pioniers-coach Pim Klaver verklaarde desgevraagd: “Jeroen Hubert is voor ons echt een behoorlijke streep door de rekening. Hij is een kink in de kabel en een onverwacht kouwe douche. De bezems kunnen weer terug in de kast. Het enige dat wij nu kunnen doen is contact opnemen met de coach van óns derde team. Wellicht dat we daar nog een geheim wapen kunnen vinden. Maar eerlijk gezegd denk ik dat HCAW met Hubert onklopbaar zal zijn.”

Aanvallend verzamelden de Bussumse reserve-reserves 19 hits. Roy Berrevoets was met 5 uit 5 het beste op dreef. Maar ook Robbert Keetelaar zat lekker in zijn vel, getuige de hekklap waarmee hij de eerdere homerun van Roy in een heel ander perspectief plaatste. Zelfs Demis Rosa haalde fors uit. Zijn klap haalde de omheining helaas net niet, maar voor een achtste slagman was het dan wel weer een heel aardige tweehonkslag. Last but not least pikte ook Koen van Joolen weer eens twee hitjes mee. Als aansluiting met de kop bereikte hij zelfs 3 maal het eerste honk, waarmee hij zijn totale seizoensproductie zo goed als verdubbelde.

Daco “Achilles” Bogaard, wiens seizoen na een volkomen overbodig spelletje squash vroegtijdig is geëindigd, reikte de Beer uit aan zowel Berrevoets als aan Hubert.

Zondag in Brabant
Met de winst op UVV een dag eerder had HCAW3 de koppositie overgenomen van Kinheim 3 en Robur 58, die beide niet in actie kwamen. Met name de slagmensen van de Bussumse grootmacht konden maar moeilijk omgaan met de nieuw verworven status. In Nuenen slaagden zij er slechts in twee slagbeurten in om punten te scoren. Gelukkig bleek dat uiteindelijk wel genoeg voor de winst. (2-7)

Vanwege het dubbele programma was coach Berrevoets zondag genoodzaakt zijn trucdoos open te maken. Hij verzon een list en wees Koen van Joolen aan als startend werper. Van Joolen, gewoonlijk als tweedehonkman opererend in de anonimiteit, won prompt de beer voor zijn heuvelprestatie. (Gelukkig had HCAW3 wel zijn eigen Braziliaan Jariño achter de hand, die de wedstrijd vanaf de vijfde inning keurig op slot gooide.)

Op deze zonnige zondag in Brabant viel verder nog de eerste hit te noteren van Jeroen Hubert. (ja, dé Hubert, de Messias van HCAW1) Met een daverende single sloeg hij het zesde punt voor de Gooische titelkandidaat over de thuisplaat. Naast Hubert verdiende ook invalcatcher Frank(ie) Koene een eervolle vermelding. Geblesseerd aan beide liezen (vraag niet hoe) catchte hij de volledige negen innings, waarbij hij ook nog energie genoeg had om de gehele wedstrijd (inclusief alle scheidsrechtelijke beslissingen) van commentaar te voorzien.

Goede dugouts
Over de dugouts dit weekend niets dan goeds. In Utrecht voelde het ruim opgezette spelershonk aan als een goed zittende handschoen. En met een knappe score van 8.3 ging UVV zelfs even aan de leiding. Helaas voor hen vond HCAW3 al direct de volgende dag in Nuenen een dugout die alle eerdere overtrof. Voldoende been- en tasruimte. Geen gevaarlijke uitstekingen. Comfortabele banken van scharrelhout. Volkomen waterdicht (getest) en de opening keurig op het veld gericht. Met een 9.2 gaat Nuenen na afgelopen zondag onbedreigd aan kop van het dugout-klassement.

Twins uit, altijd lastig
Na de wedstrijd tegen Nuenen was er goed nieuws uit Oosterhout. Naaste concurrent Robur 58 leed daar een gevoelige nederlaag. Reuzendoder Twins, eerder dit seizoen al goed voor drie punten tegen TIW, bleek een te groot obstakel voor de sympathieke Apeldoorners. Robur 58 verspeelde hiermee twee belangrijke punten in de race om het kampioenschap.

Komend weekend staan er twee heuse toppers op het programma tegen. Kinheim 3 moet naar Apeldoorn om klop te krijgen van Robur 58 en HCAW3 speelt thuis tegen het naar de derde plaats opgeklommen TIW Survivors. Het kampioenschap zal nog niet worden beslist, want kampioen wordt je uiteindelijk toch altijd weer tegen de kleintjes.

Tsjüss,

Helmut von Römertopf

P.S. Er doet een hardnekkig gerucht de ronde dat een speler van HCAW3 de topwedstrijd van aanstaande zondag zal moeten missen wegens de verjaardag van zijn vrouw. Op dit moment wordt de situatie tot op de bodem uitgezocht, maar een en ander zal hoogstwaarschijnlijk berusten op een tragisch misverstand. Er is geen enkele reden tot paniek.

Bart van Wissen en Robbert Keetelaar grappig genoeg wel jarig

Kent U dat gevoel nog? Dat het collegejaar tegen het einde loopt en de tentamenweek eraan zit te komen? En dat je je hebt voorgenomen nou echt eens op tijd met leren te beginnen, zeker voor dat ene hele moeilijke vak? En dat dat er dan toch maar half van komt? Zodat je uiteindelijk voorbereid op het ergste met lood in je schoenen naar de tentamenlocatie rijdt? En dat dan na uitreiking blijkt dat het eigenlijk alleen maar gemakkelijke vragen zijn, zodat alles uiteindelijk toch nog meevalt? Dat gevoel bekroop HCAW 3 afgelopen zaterdag toen de pitcher van de Mokum Hawks zich voor de eerste inworp naar de heuvel begaf.

Sloeg het nieuws van de afwezigheid van levende legende Bart van Wissen al in als een bom, de reden van zijn afwezigheid liet nog meer verbaasde gezichten na. In Gooise gelederen ging men er toch een beetje van uit dat de Amsterdamse “fireballer” niet gewoon geboren is, maar door Zeus uit het hoofd van Hera is getrokken of zoiets. Dat een icoon als Van Wissen op zijn verjaardag ook gewoon met paps en mams uit eten moet is toch een beetje hetzelfde als Robbie Williams die in een tochtig winkelcentrum zijn pinpas oplaadt: het moet kunnen, maar ergens klopt iets niet.

De Bussummers stonden dan ook ontspannen aan slag, en toen de derde nul van de eerste slagbeurt viel was de stand al 0-5. De volgende slagbeurten werden er gestaag punten gescoord en was er van een wedstrijd eigenlijk geen sprake meer. 18 hits waren voldoende om de eindstand na 7 innings op 2-15 te bepalen. HCAW 3 en Pirates 3 staan weer gelijk, waarbij zelfs het runsaldo overeen komt.

Meest opvallende momenten in de wedstrijd waren de daverende homerun van Remy Maduro over het scorebord, en de 5 uit 5 (met 3 doubles) van Robbert “Krijtje” Keetelaar. Naar aanleiding van de passende beloning die Keetelaar als wedstrijd-MVP na afloop van de wedstrijd zittend in ontvangst mocht nemen kon de animo om de beer te winnen de komende weken wel eens heel hard toe gaan nemen. Verder is vermeldenswaard de “3 slag – speakers interference” waarmee de wedstrijd in stijl beëindigd werd.

De dug out van Pirates beviel prima. Lekker ruim, heerlijk beschut en iedereen gewoon zijn eigen bankje. Het geheel heeft iets weg van een overdekte verzonken bowlingbaan. Minpuntjes zijn het ontbreken van een rugleuning, en ook is de Belgische aannemer erin geslaagd de enige deur die de dug out rijk is zo te plaatsen dat deze niet open kan. Technisch gezien valt het de dug out niet aan te rekenen dat het veld niet te betreden is, dus een topscore met 8,4.

En uit de categorie ander nieuws: het gaat er waarschijnlijk van komen! Er gaat waarschijnlijk een heus toernooi plaats vinden met als inzet de titel “Beste 3e team van Nederland”. Locatie waarschijnlijk sportpark Ookmeer, tijdstip waarschijnlijk 24 september, en deelnemers waarschijnlijk het Kinheim Driemteam, Minolta Pioniers 3, de Mokum Hawks en de Bussumse reserve-reserves. Iets om naar uit te kijken dus.

Volgende week de teambarbecue! En daarna TTT. Thuis. Zal mij benieuwen…

Günther von Römertopf

PS: Na de winst van TIW Survivors in Apeldoorn doet de buitengewoon aantrekkelijke 2e klasse A haar naam weer meer dan eer aan. Waar vindt je dat nog, de bovenste 5 teams die binnen 3 verliespunten verschil van elkaar staan. Vanaf nu vrijwel elke week een topper. En het publiek is dus de grote winnaar. Leuk!