Master of Disaster van berucht naar beroemd

Amsterdam, 23 augustus 2010 – Er zijn nog maar weinig Reserve Reserves over die de eer hebben gehad de dug-out te delen met de ‘Master of Disaster’. Als de verhalen waar zijn, dan is de kans groter dat er nog ‘poppetjes’ rondlopen die andere dingen met deze kleurrijke figuur hebben gedeeld.

Wel moet gezegd worden dat in seizoen 2003 het al bij één poppetje is gebleven. Wellicht dat Dennis Meester dus veel rustiger is geworden dan zijn bijnaam doet vermoeden. Aan het begin van seizoen 2005 moest hij pijp, knuppel, handschoen en pet aan Maarten geven. Een zeurende blessure (dat zou ook best dat poppetje geweest kunnen zijn) noodzaakte hem de Reserve Reserves vaarwel te zeggen.

Als bedankje voor alle prestaties en sterke verhalen werd zijn rugnummer #33 geretired, maar omdat hij z’n shirt door heeft gegeven aan Remco T. is er nog steeds een Reserve Reserve die met dit nummer speelt.

Net als alle andere Hall-Of-Famers nodigen we hem bij deze ook uit een acceptatie speech te plaatsen in de vorm van een reactie op dit bericht. Als dat niet haalbaar is mag hij z’n pijp, knuppel, handschoen en handschoen komen ophalen bij Maarten, maar let wel even op: voormalig Gastspeler Maarten is niet alle wedstrijden aanwezig vanwege verplichtingen bij dat andere bierteam.

Ga naar de Hall Of Fame voor de life-time-stats en opmerkelijke prestaties van Dennis.

Zoek de verschillen

Amterdam, zondag 22 augustus 2010 – Het was voor veel Reserve Reserves een bijzonder weekend. Zo zag het er even naar uit dat er al vroeg in de wedstrijd een Bussumse coach-wissel had plaatsgevonden. Dat leek maar zo want de GGL had besloten, met het oog op het formele karakter dat de gesprekken met ‘blue’ gedurende de eerste inning al kregen, van outfit te wisselen. Gelukkig zijn beide situaties op de gevoelige plaat vastgelegd.

Fruitmand Ed de Kroket compleet

Amsterdam, 22 augustus 2010 – Na 18 wedstrijden zijn er nog twee Reserve Reserves die in alle wedstrijden een aandeel hebben gehad. Niet alleen is Ed de Kroket van deze twee de meest aansprekende Reserve Reserve maar hij heeft met zijn optreden van dit weekend een bijzonder mijlpaal bereikt. Dat is dan ook de reden dat we hem hier extra in het zonnetje willen zetten.

Aan slag heb je de ‘cycle’ en tot voor kort was daar geen equivalent van voor verdedigend spel. Met zijn eigenzinninge looproutes heeft Ed de Kroket echter een nieuwe standaard gezet in het moderne honkbal.

Gedurende het hele seizoen laat hij regelmatig een bananenroute zien, begin mei werd voor het eerst de druivenroute gelopen, begin deze maand werd de frambozenroute voor het eerst vertoond, en dit weekend werd dan toch eindelijk de altijd voor onmogelijk gehouden bramenroute gelopen (met remspoor!). Met deze prestatie is de fruitmand compleet. De fruitroutes worden bij deze dan ook ‘gertired’ en vanaf heden heet elke aanlooproute die anders is dan verwacht mag worden de KROKETROUTE.

(foto genomen op de Schiedamse parkeerplaats)

Reserve Reserves hebben weinig moeite met Schiedammers

Amsterdam, 22 augustus 2010 – Met een nog bittere smaak in de mond van de verliespartij tegen Pioniers reisde de Reserve Reserves vandaag af naar Schiedam. Eerder dit seizoen waren de Schiedammenaren verantwoordelijk voor een pijnlijk Bussums verlies, vandaag liep het anders. Na een grillig scoreverloop werd de wedstrijd redelijk eenvoudig in zeven inning beslist in het voordeel van de vrolijke Bussumers. Het werd 7-18.

Het veld van Schiedam is niet het grootste veld in de Eerste Klasse B, de hekken daarentegen dingen wel mee naar de titel voor de hoogste omheining. Het meest opvallende dode object van vandaag was echter niet in het buitenveld, maar direct achter de catchers te vinden. Deze extra Schiedammer werd af en toe als troef ingezet, meestal als de Bussumers aan slag waren, maar ook in de Schiedamse beurten liet hij zich niet onbetuigd.

Papibon werd in de eerste slagbeurt van de Schienezen al geconfronteerd met een akelig bewegende brievenbus. Toen hij de beweging hiervan een beetje door begon te krijgen, bleek de enige slagbal die mogelijk was precies dié bal te zijn waar de heren uit Schiedam de hele zomerstop op hadden geoefend. Dit resulteerde in een vroege 3-0 achterstand.

Geïntimideerd door al dit slaggeweld kwamen de Bussumers er ook in hun tweede slagbeurt niet aan te pas. Pas in de derde slagbeurt kwam door een hit van Keet het eerste punt op het scorebord. De gelijkmakende slagbeurt was bijna het vermelden niet waard geweest, ware het niet dat het Reserve Reserve binnenveld een bijzondere actie uit de mouw toverde. Een zelden vertoonde vier-naar-vijf-naar-twee-naar-vijf-naar-twee-naar-zes zorgde voor de tweede nul en tevens het verdedigende hoogtepunt van de wedstrijd. Deze week wordt er getraind op de run-down.

Het begin van de vierde inning leek de kanteling van de wedstrijd in te leiden. De vierde keer vier wijd in de inning zorgde voor het tweede punt (de wet van Wiebe, voor de kenners). Keet had al ’n keer vier wijd gehad en vond dat wel genoeg, een Grande Salami (link verwijderd) was het gevolg.

De voorsprong werd in de gelijkmakende beurt alweer snel verspeeld, niet in de laatste plaats door falend veldspel. Om Papibon te beschermen tegen verder Bussums falen werd hij vervangen door De Souza die ook zonder z’n curveball prima een wedstrijd op slot kan gooien. Papibon was echter nog lang niet leeg, en wilde graag laten zien dat het echt allemaal niet aan hem lag, maar aan de twee ploppertjes, het poorten van Jariño, en de bramenroute die Ed de Kroket graag nog even wilde laten zien. Inderdaad wat veel tegenslag van buitenaf voor één inning. Papibon kon de teleurstelling maar moeilijk verbergen.

In de vijfde inning moest weer een nieuwe Schiese opgooier de Reserve Reserves tegenhouden. Ondanks het dode object achter de Schiedamse achtervanger werd ook dat geen succes. Drie keer vier wijd, twee keer geraakt werper en twee hitjes zorgde voor vier punten.

De zesde Bussumse slagbeurt zorgde voor veel verwarring, vooral bij de PC, en pas bij terugkomst in Amsterdam. Het gaat te ver om precies uit te leggen waar die verwarring uit bestond, maar goed is te weten dat de PC op dat moment, ondanks z’n twee gebroken ribben, Gagarin moest vervangen en iemand anders het scoren had overgenomen. Klik hiernaast voor het originele scoreformulier en de reconstructie waaruit moet blijken hoe het echt gelopen is.

Uit beide versies blijkt in ieder geval dat er zes keer gescoord werd, Tomba terug is van vakantie, Seb weer ‘ns ongenadig hard heeft uitgehaald en de PC twee keer uit ging in één inning.
In de zevende inning werd er nog een safety puntje bij gefrommeld die na de zevende Schiedamse slagbeurt niet nodig bleek te zijn.