Kantinebezetting basis No-Hitter

Rijswijk, 20 augustus 2010 – Oude tijden herleefden gisteren in de honkbalvallei. Eindelijk weer een wedstrijd van HH1 die ergens om ging, en een kantinebezetting die op oorlogssterkte was.

Op het veld zorgde ’n vroege Venezolaanse dinger voor een kleine voorsprong. In de kantine werd begonnen met een kleine achterstand. De wegen rondom Amsterdam zaten potdicht als gevolg van Sailverkeer, waardoor de PC later arriveerde om het kantinepersoneel te versterken. Boze tongen beweren dat hij de dienst gewoon vergeten was, en dat hij in eerste instantie de schuld probeerde af te wenden op Papibon voor wie hij al een invalbeurt had gehad.

Eenmaal gearriveerd ging het helemaal los in de kantine. HCAW coryfee Ria van Rosmalen kon de kroketten en frikadellen niet aanslepen, kantine-legende (voor en achter de bar) Frank ter Hoeve, sneed de witte bolletjes en De Souza ontfermde zich over de aan de bar gekluisterde Bussumse borrelaars. De PC bestierde de kas, met name het papiergeld, en zag dat het goed was.

Het resultaat mocht er dan ook wezen. Aangemoedigd door een voldoende gevoederd en van drank voorzien thuislegioen gooide Joey Eijpe een no-hitter tegen de altijd gevaarlijke Magpies uit Almere. Later bleek dat niet alleen het thuispubliek erg genoten had van de service en gastvrijheid van de kantinebezetting,  maar ook Joey zelf moest nog iets kwijt aan de verslaggever “Ik haalde vanavond mijn inspiratie uit het feit dat mijn idool De Souza achter mij (en de bar) stond, en zich wilde wegcijferen om deze unieke prestatie mogelijk te maken”

´De Beer´ toegetreden tot de Hall of Fame


Amsterdam, 15 augustus 2010 – Het heeft er een tijd naar uit gezien dat het niet zo goed was afgelopen met ´De Beer´. Zijn opvallende afwezigheid aan het begin van het seizoen ging langzaam over in een stil gemis. Geen Reserve Reserve durfde te speculeren over wat er nu echt gebeurd was, maar er werd gevreesd voor het ergste.

Natuurlijk had ´De Beer´ het verdiend om als eerste gekozen te worden in de Hall of Fame. Uiteindelijk verbleken zelfs de prestaties van Ronald de Jong bij het aandeel dat ´De Beer´ de afgelopen jaren heeft gehad in de successen van de Reserve Reserves. Hij werd niet eerder opgenomen in de eregallerij omdat het volstrekt onduidelijk was waar hij zich ophield, en dus ook of het wel goed met hem ging.

Iedereen kan weer rustig ademhalen. De Beer heeft na een lange reis een nieuw thuis weten te vinden in een dierentuin in Japan. Hij maakt het goed, al mist hij de Reserve Reserves nog wel af en toe.

Gelukkig heeft hij van zijn verzorgers wat speelgoed gekregen dat hem herinnert aan die mooie tijd in ons Kikkerlandje. Hij speelt daar regelmatig mee en overweegt een rentree als de heren uit de Hoofdklasse Aluminium promoveren en met hout gaan spelen. Tot die tijd heeft hij in ieder geval een plaatsje in de Hall of Fame.

Operatie Hoofddorp thuis, niet geslaagd

Amsterdam, 15 augustus 2010 – De kampioensaspiraties van de Reserve Reserves hebben dit weekend een forse deuk opgelopen. Hoofddorp thuis, altijd lastig. In Bussum werd het 0-7 voor de bezoekers die daarmee een gat van drie punten sloegen. Met nog vijf wedstrijden te gaan is een nieuw kampioenschap niet onmogelijk, wel onwaarschijnlijk.

Het verhaal van de wedstrijd begint eigenlijk al voor de batting practice. Een lading glasplaten was in contact gekomen met het, toch al opgebroken, stuk A1 tussen Amsterdam en Bussum, en had dit niet overleefd. Dit resulteerde in een gigantische puinhoop en een aanzienlijk vertraging voor de tegenstanders, en ook voor de PC.

De biepie zag er dus meteen al anders uit. De PC zat in de groep van Papibon, en toen deze besloot de bal over het midveldhek op het inmense hoofdveld te slaan, toen waren de rapen gaar. De PC moest en zou dat minmaal evenaren, zijn geest was er al helemaal klaar voor, zijn oude lichaam helaas niet. De onogelijke swing die volgde resulteerde in een aanzienlijke luchtverplaatsing, een bal in het dak van de slagkooi, en een met vet beklede spier die dacht ‘bekijk het verder maar’. Een pijnlijke groundout op kort, een vier wijd kaal, en een oncomfortabele steelpoging zonder sliding, waren vervolgens genoeg. De PC kon niet meer verder, en er mocht gegoocheld gaan worden met de opstelling. Erik C. werd van aangewezen slagman ook velder en mocht naar drie, Jariño mocht naar kort, De Souza mocht/moest zelf gaan slaan.

Dat leverde dan ook letterlijke wat ongebruikelijke plaatjes op. Plaatjes die gelukkig vastgelegd zijn en die we de bezoeker van deze site niet willen weerhouden.


De Souza lanceerde in z’n eerste slagbeurt een raket naar het midveld


Papibon had z’n hoogtepunt aan slag al tijdens de biepie gehad.

De eerste drie innings liepen gelijk op, beide ploegen waren dreigend maar wisten niet te scoren. Dat is ook het verhaal voor de rest van de wedstrijd van de Bussumers. Het was niet sterk aan slag en er werden 15 mensen achtergelaten op de honken. De 7 hits waren dan ook te verdeeld om schade toe te brengen aan de werper die ogenschijnlijk te pakken was. Niet dus. Alleen Jopie C. kwam met z’n twee hits een beetje op het gewenste niveau.

In het veld liep het redelijk. De Souza gooide sterk en en ook Papibon deed z’n werk door de laatste twee innings een no-no-yes-yes-yes te gooien. (no hits, no runs, drie keer vier wijd)

Bij Hoofddorp was het een ander verhaal. 7 punten met 10 hits is bijzonder effectief. Ondanks het feit dat de Pioniers weer met een gigantische hoeveelheid spelers het veld betrad waren er eigenlijk maar drie gevaarlijk. Zij zorgden met acht hits voor de meeste schade. Het is niet gebruikelijk dat er op deze plek ook tegenstanders genoemd worden, maar voor meneer De Graaf maken we hier een uitzondering. Zijn twee dubbels, homerun en 4 ribbies waren funest voor de Bussumers.

En nu we dan toch tegenstanders aan het noemen zijn… Honkballegende Lars Koehorst a.k.a. El Ploffo blijft trouw aan de club waar hij de meeste furore haalde. Ook bij de wedstrijd in Hoofddorp was hij al bijzonder waardevol voor de Bussumers. Toen was zijn ‘prestatie’ goed voor ‘De beer van de armoede’. Deze week was hij met z’n nul-uit-vijf de minst waardevolle speler van de Pioniers, en daarmee de meest waardvolle voor de Reserve Reserves. De bokaal, helaas dus virtueel, gaat deze week wederom naar ‘El Ploffo’.