Het was weer een drukte van belang afgelopen zondag op sportpark de toekomst voor de wedstrijd tussen Jong HCAW 3 en het nog ongeslagen (want nog geen wedstrijd gespeeld) Jong Herons. Jong Herons, afkomstig uit het gezellige brabantse dorpje heerhugowaard waar de wieg van Paul Bus stond, bleek met 18 spelers het JEKA van de tweede klasse A.

De dag zat weer vol verrassingen. Playing coach Berrevoets bleek teveel last van zijn rug te hebben en werd dus non-playing coach Berrevoets. Hoe die last aan zijn rug tot stand is gekomen laten we aan uw verbeelding over, maar ze is blond, heet Debbie (Debby?), leest Ludlum, en is 7 jaar jonger. Coach Berrevoets ontkende voor aanvang, maar beklonk de zaak door het betalen van de 5 euretti’s “nieuwe vriendin fee” na afloop van het enerverende duel.

Na met Jarno alle grassoorten doorgenomen te hebben, werd er op het met graancirkels in het rechtsveld gelardeerde en met engelands Ray-gras ingezaaide tweede veld van HCAW 3 begonnen met het infield-outfield. De enige dissonant was Danny “mijn blaas is best wel klein” Wout, die diezelfde blaas moest legen en dus moest rennen om de eerste bal van het hek weg te houden. Jong Herons kwam het beste uit de startblokken; binnen een paar innings keken de gooise jongetjes tegen een 1-6 achterstand aan. En dit ondanks het feit dat Appie V. niet op tijd bleek, want het dak van de hal heeft hij niet gehaald. Jong Herons liep vervolgens verder uit, en het leek er even op dat de wedstrijd in 7 innings beslist zou gaan worden. Maar…. HCAW 3 liet zich niet uit zijn lijden verlossen en scoorde voldoende punten om de wedstrijd nog spanning mee te geven.

Met name op het werpen van Perry “wij zien liever je zus” Hoetjes bleek HCAW 3 in staat om punten te scoren. Diverse honkenvol situaties resulteerden echter niet in voldoende punten, zodat de wedstrijdteller uiteindelijk stopte op 7-12 (eigenlijk 8-12…nog bedankt Paul). Jammer de Bammer. We willen graag nog melding maken van het feit dat de aanmoedigingsbeer die Tom vorige week ontving heeft gewerkt. Mede dankzij een nieuwe Tombat die onder meer een striemende homerun tegen het scorebord opleverde wist Tomba drie hits te produceren. De beer ging echter zijn neus voorbij; hoofdjurylid Rosa woog in de HCAW 3 Idols-competitie het vaker op het honk komen van Daco zwaarder, zodat die met de beer naar huis mocht.

Over twee weken Pirates. Zal mij benieuwen…..

Günther von Römertopf

O ja, tijdens de rondvraag bleek Jarno heugelijk nieuws te hebben; hij gaat op 8 oktober trouwen. Geen wonder dat hij tegenwoordig zo hard slaat; de druk is eraf……

[Show slideshow]

Wederopstanding komt net te laat

Het debuut van HCAW3 in de buitengewoon aantrekkelijke 2e klasse A is uitgelopen op een enorme deceptie voor de Bussumse reserve-reserves. Met 7-30 (dertig!) ging de eerste wedstrijd van het seizoen dik verloren en het ergste was, er werd nog niet eens zo slecht gespeeld.

Afgelopen zondag ontving promovendus HCAW3 in de eigen vallei het Driemteam van Kinheim voor de eerste wedstrijd van de competitie. Iedereen had er zin an, maar er moest natuurlijk eerst nog even worden gehonkbald. Om half een begon de Bussumse ploeg met bijbehorende plankenkoorts aan de warming-up en alles verliep naar wens. Het inlopen ging aardig, de BP verliep goed en de door Danny Wout meegebrachte Paasteitjes smaakten prima. Skipper Berrevoets las vol vertrouwen de line-up voor en er leek geen vuiltje aan de bewolkte lucht. Toen ook Kinheim 3 eenmaal was warmgedraaid kon de scheidsrechter zijn spreekwoordelijke fluit hanteren voor het beginsignaal.

In de eerste inning zette starter Paul Bus drie Haarlemse slagmannen met drieslag aan de kant en een inning later gooide Bus nog eens twee maal drieslag. Jammer genoeg moest hij wel toestaan dat de Haarlemse bezoekers door onder andere een daverende grand-slam homerun uitliepen naar 0-15. Ook de relief-werper Danny Wout kon het tij voor HCAW3 niet keren en aan closer Jarno Koenen zat afgelopen zondag niets Braziliaans. Routinematig gooide Koenen de laatste twee innings BP vanachter een hekje. Uiteindelijk bleef de teller staan op zes homeruns en dertig punten.

Aan slag kon de thuisploeg ook al geen potten breken. HCAW3 kreeg geen vat op het werpen van Ted Schopman, die in zes innings slechts zes hits hoefde te incasseren. Pas in de zevende inning zagen de toeschouwers iets van het beroemde Bussumse slaggeweld, maar ondanks de Pasen kwam de wederopstanding van HCAW3 te laat. Op het werpen van Willem “ik-tik-altijd-met-de-dunne-kant-van-mijn-knuppel-tegen-mijn-schoenen” Oosterhof, scoorden de Bussummers weliswaar nog zes punten, maar echt spannend werd het niet meer.

We zien uit naar de return op het badmintonpad; lekker klein veldje!

Tsjuus,

Helmut

P.S. Was het niet ex-coach en ex-pitcher Sander Fokker, die vorig seizoen telkens riep: “Als we promoveren spelen we elke week tegen een leuke tegenstander.” Nou, laten we het zo zeggen, Kinheim is inderdaad best een sympathieke ploeg, maar een shirt met uitslagen van alle leuke wedstrijden zit er dit seizoen vermoedelijk niet in…

’t Was een memorabele dag afgelopen zondag. Voor het eerst in de na- oorlogse geschiedenis bleef het derde honkbalteam van HCAW ongeslagen na de zomerstop. In een sensationele wedstrijd behaalde HCAW3 na vijf jaar het felbegeerde kampioenschap in de derde klasse. Lange tijd keken de Bussumse reserve-reserves tegen een welhaast uitzichtloze achterstand aan, maar uiteindelijk gaf de teamgeest de doorslag. Inzet en vertrouwen werden pas in de laatste inning beloond. Met 11-9 bleek HCAW3 net iets sterker dan het altijd lastige Blue Hawks uit Zwolle, dat door de nederlaag de competitie als tweede eindigde.

In de eerste inning zagen twee busladingen Blue Hawks supporters hun team op voorsprong komen. Twee veldfouten van de zenuwachtige Bussumse defensie brachten startende werper Paul Bus al direct in de problemen. Hij kon niet voorkomen dat de ploeg uit het Den Haag van Overijssel door een 2 RBI single en een tweepunten homerun meteen uitliep naar 0-4. De bezoekende toeschouwers uitten hun vreugde met toeters, bellen en een heus spandoek. In de gelijkmakende tweede slagbeurt betekende een homerun van Koen van Joolen het eerste punt voor HCAW3 en konden de speciaal voor Poppetjesdag uitgenodigde spelersvrouwen wat van zich laten horen. Het was echter nog
verre van stil aan de overkant. In de derde inning werd het 1-5 en door nog twee homeruns van Zwolse zijde namen de gasten zelfs een 2-9 voorsprong.

Na twee puntloze innings lukte het HCAW3 om de druk wat op te voeren. Gesterkt door het voortreffelijke reliefwerk van heuvelartiest Jariño Koenen begon de Bussumse slagploeg iets van de achterstand af te snoepen. Omdat op het eerste veld de wedstrijd van HCAW1 inmiddels was afgelopen, kwamen vele Bussumse supporters kijken hoe het er op veld 2 aan toe ging en zo werd het evenwicht ook op de tribune hersteld. Vanaf de “seventh inning stretch” (onder aanvoering van ex-HCAW3 speler Maurice Postmeijer) was het publiek niet meer stil te krijgen. Door vier wijd van Tom Urbanus en honkslagen van Ronald de Jong (met 4 uit 4 beste slagman) en pinch hitter Joost Boschhuizen kroop HCAW3 dichterbij (6-9). In de achtste inning werd de klus geklaard toen Het Derde liefst vijf maal wist te scoren, met als hoogtepunt (bij 9-9) de vangfout van de midvelder van Blue Hawks op een moeilijk geslagen bal van Crispijn Jongsma.Toen was het stil aan de overkant.

In de negende inning gooide Daco Bogaard nog bijna roet in het eten. Met twee uit en het eerste honk bezet, bedacht Bogaard zich dat Jariño Koenen geheel tegen de traditie in nog geen homerun had tegen gekregen. Prompt sloeg de achtste slagman van Blue Hawks, die eerder al een striemende homerun van zijn knuppel zag vertrekken, de bal diep het midveld in. Iedereen dacht dat ie eruit zou gaan, maar het hek stond uiteindelijk een tweede homerun in de weg. Blue Hawks kwam niet meer tot scoren en het feest voor HCAW3 barste los toen eerste honkman Niels Lam de bevrijdende laatste nul maakte.

Felicitaties, champagne en zoenen vielen de spelers van HCAW3 ten deel, waarna Daco Bogaard de spelersvrouwen toesprak. Als organisator van Poppetjesdag 2003 bedankte hij de poppetjes voor het wekelijks uitlenen van hun mannen en reikte hij hen de eerste exemplaren uit van de “Hits van HCAW3 – Alle 14 goed”. Een speciale gelukswens ging uit naar het poppetje van Dennis Meester, dat er als eerste in slaagde Dennis een volledig seizoen aan zich te binden.

Grote afwezige was coach Roy Berrevoets, die zich had laten strikken voor een reisje naar Italië. Als coach van de Nederlandse B-junioren werd hij daar op onorthodoxe wijze (squeeze play met twee man uit) trouwens ook kampioen. Door de afwezigheid van Berrevoets kon ex-coach Sander Fokker na vier jaar alsnog triomferen. Ad interim zette hij afgelopen zondag een hoogtepunt achter zijn coachcarrière. Hij werd daarbij terzijde gestaan door gelegenheidsassistent Jeffry Hollak, die zich geheel in dienst van het team opstelde.

Namens alle spelers van HCAW3 wil ik iedereen hartelijk bedanken voor alle steun tijdens deze onvergetelijke wedstrijd. In zo’n ambiance kampioen worden in de derde klasse is maar weinig teams gegeven. Nogmaals hartelijk bedankt daarvoor! Dank gaat ook uit naar Frank Koene (alias “de peanut”), die ons dit seizoen meer dan eens liet zien hoe je grote-mannen-honkbal speelt. Ook Maarten Mulder is onze dank verschuldigd. Zijn werpkunsten versterkten onze door vakantieperikelen geplaagde selectie tijdens de laatste wedstrijd voor de zomerstop. Tenslotte een woord van dank aan onze sponsor Carel van Joolen, die ons meenam naar de plaatselijke chinees voor een feestelijke afsluiting. Het etentje was het enige dat HCAW3 deze dag cadeau kreeg.

Het was een mooi seizoen.

Tschüss,

Helmut

P.S. En de Beer? De Beer ging naar Demis Rosa. Deze trouwe plaatbewaker werd met drie hits (waaronder twee dubbels) uitgeroepen tot Man of the Match. Hij mag van zijn vriendin nog een jaartje doorballen, dus het wordt bij de volgende BBQ toch gewoon weer Rosé.