´t Was een memorabele dag afgelopen zondag. Uit bij het altijd lastige Falcons won HCAW3 zijn voorlaatste competitiewedstrijd met grote cijfers. Na zeven innings waren alle ballen gevallen en bleef de Bussumse teller steken op 41. De Falcons bleken geen hoogvliegers; niet één poldervogel wist de thuisplaat te bereiken.

Aan slag waren de Gooische sluggers oppermachtig. Daartoe aangemoedigd door de scheidsrechter (“ik geef alles slag”) sloegen zij er lustig op los. Zelfs toen Falcons de batterij verwisselde, trommelde de Bussumse slagmachine als een Duracel-konijntje door. Uiteindelijk leverde dat drie dozen hits op. Vooral Beerwinnaar Daco Bogaard was met 8 uit 9 goed op dreef. Maar ook Tom Urbanus (7 uit 8) deed het niet slecht. Jammer dat zijn zoontje Casper de uitdrukking “Slapen doe je ´s nachts” nog niet op waarde weet te schatten, anders had Tom zeker vrolijker gekeken bij al die honkslagen en RBI´s.
Ex-coach en ex-pitcher Sander Fokker kondigde voor de wedstrijd aan ook papa te worden. Met een tweeling overdrijft hij wel een beetje, maar felicitaties zijn desalniettemin op z´n plaats. Fokker sloeg zowel voor Dave als voor Daisy drie hits, waardoor zijn totale seizoensproduktie meer dan verdubbelde! Ook Jeffry Hollak bewees zijn slaggemiddelde met zes honkslagen een grote dienst.

Verdedigend nam coach Roy Berrevoets geen enkel risico en liet hij Ronaldinho de Jong, Jariño Koenen en zichzelf buiten de basis. Ook werper Paul Bus was het slachtoffer van de fanatieke dadendrang van de Bussumse topcoach. Lijdzaam zag hij toe hoe Berrevoets Koen van Joolen als starter naar de heuvel dirigeerde en daarmee de wedstrijd meteen al op slot gooide. Van Joolen kreeg in zes innings slechts 20 slagmensen tegenover zich, waardoor voor volgende week qua werpers zelfs een luxe-probleem dreigt te ontstaan.

Volgende week speelt het derde alweer de laatste competitiewedstrijd van dit seizoen. Het wordt tevens de belangrijkste voor de Bussumse reserve- reserves, want die dag wordt ook de traditionele Poppetjesdag gehouden. Alle spelersvrouwen zijn uitgenodigd zich aan hun eigen mannen te vergapen,
terwijl zij op de tribune genieten van een onvergetelijke VIP-behandeling.

Tschüss,

Helmut

P.S. Ook voor poppetjes zonder uitnodiging kan deze wedstrijd de moeite van het bijwonen meerd dan waard zijn. Want mocht HCAW3 onverhoopt winnen, dan behoort een klein kampioensfeestje zeker tot de mogelijkheden. Groepies kunnen zich aanmelden op telefoonnummer: 06-23367054.

Het was weer een memorabel weekend. Afgelopen week werd ter voorbereiding op de wedstrijd tegen het Groningse Caribe de jaarlijkse BBQ georganiseerd. In innige samenwerking hadden Chris, Maurice Postmeier en Danny vd Zwembroek een prima programma in elkaar gedraaid. Het feest begon om 12:00 in één van de gezellige havens van Lelystad. Daar stond “skipper” Theo (wel baard, geenpet) met zijn Hestia te wachten op de landrotten om vervolgens het ruime sop (voormalig Zuiderzee) te kiezen. Gelukkig trok de mist snel op, en werd het een zonnige aangelegenheid.

Toen de zeilen gehesen waren mochten de blikjes open. Hoogtepunt (Dieptepunt?) van de middag werd de zwempartij van Koen en Ronald. Waar Koen op zeker het trappetje wist te vinden werd Ronald kilometerslang achter de voortrazende boot (4.3 knopen, net geen rits) aangesleept. De meest gespierde aller Gooise sluggers slaagde er slechts met uiterste krachtsinspanning in zich weer binnen de boot de werken. Dat viel toch wel effe tegen! Hier viel duidelijk iemand van een voetstuk…. De grappen waren dan ook niet van de lucht (De Jong heeft de touwtjes in handen, De Jong mist de boot, De Jong valt tussen wal en schip, De Jong gaat nat, De Jong was de hele middag in touw, Zeildag HCAW 3 valt in het water, wat goed is komt bovendrijven, De Jong zwemt tegen stroming in, De Jong kan er geen touw aan vastknopen, De Jong houdt het hoofd boven water, De Jong als een vis in het water, De Jong moet alle zeilen bijzetten, De Jong vindt kink in de kabel, De Jong aan het lijntje gehouden, etc. etc.) Nadat de 55.000 kilo staal weer veilig in de haven was opgeborgen vertrok de hele bups naar het strand voor de eigenlijke BBQ. Opvallend hier was met name dat Demis gewoon doorging waar hij vorig jaar was opgehouden; de rosé viel weer prima en er waren toch geen stoelen. Het vlees, de sausjes, en de salades bleken prima te smaken en geen van allen genoeg salmonella te bevatten om problemen te veroorzaken. Vervolgens bleek wederom dat het niet Ronald’s dag was. Een klein wespje wist namelijk zijn angel feilloos in de nek van de korte stop te prikken. Al met al toch een zeer geslaagd evenement. In het verleden bleek de BBQ nog wel eens invloed te hebben op de prestaties van de volgende dag. Zondag bleek de rauwe saté het team gelukkig niet aangetast te hebben. Na wederom een enerverende rit naar boven (McDonalds, basilicumvelden, het witte-auto-in-de-berm-van-de-A7-plan) vervoegde het gezelschap zich in Groningen voor de wedstrijd tegen Caribe. Over deze wedstrijd valt gelukkig verder niet zoveel te vertellen; het werd 15-3 voor de gooise rijkeluis-zoontjes. “Skipper” Berrevoets (geen baard, wel pet) moest het doen zonder Tom en Ronald, en dat bleek ook uit de homerun-productie op het eerste veld van Caribe. Het “grand total” bleef namelijk steken op 0 (nul). Maar: punten zijn punten, en tevreden keerde de ploeg dan ook huiswaarts. Volgende week de voorlaatste wedstrijd van het
seizoen: Falcons. Zal mij benieuwen.

Günther von Römertopf

’t Was weer een memorabele dag afgelopen zondag. Voor een uitzinnig thuispubliek won HCAW3 het belangrijke duel tegen The Blokes uit Veendam. Hoewel het kampioenschap niet direct van deze wedstrijd afhing (kampioen word je immers tegen de kleintjes), kwamen de Bussumse reserve-reserves wel een stapje dichterbij het einddoel.

Zoals vaak bij HCAW3 was het publiek ook dit keer weer de grote winnaar. Van heinde Bergschenhoek) en verre (Hengelo) waren supporters toegestroomd om in het zonnetje, onder het genot van een koud roseetje een waar honkbalfeest mee te maken. Een enerverend duel, met onder meer vier homeruns, drie gemiste hoge ballen, twee dubbelspelen en een ex-hoofdklasse scheidsrechter, eindigde na acht-en-een-halve innings in een verdiende overwinning voor de Gooische sluggers (11-7).

Na “drie op, drie af” voor de Groningse bezoekers, sloeg HCAW3 meteen in de eerste slagbeurt toe. Lead-off Daco Bogaard joeg de eerste slagbal snoerhard het veld uit, waarna hits van de kersverse papa Urbanus, De Jong, Berrevoets en Van Joolen voor een 4-0 voorsprong zorgden. In de daaropvolgende slagbeurten werd deze voorsprong gestaag uitgebouwd, waarbij de homerun van Tom Urbanus de meest opvallende klap was. Na vijf innings stond een 10-1 tussenstand op het imaginaire scorebord en tekende een afgang zich af voor de Kerels uit het Hoge Noorden. De gasten bleken in de
zesde inning echter over veerkracht te beschikken en lieten zien waarom zij nog altijd tot de titelkandidaten behoren. Honkslagen, vier wijd en een driepunten-homerun brachten The Blokes terug in de wedstrijd (10-5). Jariño Koenen nam het werpen over van Paul Bus en deed wat er van hem werd verwacht; hij kreeg een daverende homerun tegen van de grootste man van het veld, maar liet het niet verder komen dan dat. Roy Berrevoets, met vier uit vijf de beste slagman, scoorde nog een keer voor HCAW3.

Omdat De Beer en kinderen nu eenmaal goed samengaan, reikte Demis Rosé hem na de wedstrijd uit aan Tom Urbanus (red. die hij, zoals een echte professional betaamt, vervolgens opdroeg aan zijn pasgeboren zoon Casper). Het verwekken van een zoon is blijkbaar al voldoende om Man of the Match te worden.

Volgende week speelt HCAW3 uit tegen Caribe, de laatste Groningse tegenstander van het jaar. Kaarten voor deze wedstrijd zijn gratis af te halen bij de bekende voorverkoopadressen.

Tsjuus,

Helmut

P.S. Zondag 24 augustus speelt HCAW3 de laatste wedstrijd van dit seizoen, thuis tegen Blue Haws. Mochten er gegadigden zijn voor het werpen van de eerste bal, dan kunt u contact opnemen met ceremoniemeester Sander Fokker (06-23367054). Aanvragen voor “streaken” worden ook persoonlijk door hem afgewerkt.

’t Was weer een memorabele dag afgelopen zondag. In zo’n typische eerste- werkdag-na-de-vakantie sfeer behaalden de Bussumse reserve-reserves een benauwde zege op het altijd lastige Robur ’58 uit Apeldoorn (6-4).

Reeds in de eerste slagbeurt namen de bezoekers een 0-2 voorsprong en ondanks deze vroege wake-up call lukte het de Gooische sluggers maar moeilijk om te ontwaken uit hun zomerslaap. Wrijvend in de ogen na weer een curve-ball van good-old Hans Kunnen slaagden zij er de eerste twee innings
niet in te scoren. Twee maal volle honken met slechts 1 man uit bleek nog niet aan hen besteed. Pas in de derde gelijkmakende slagbeurt was het raak. Koen van Joolen opende met een tweehonkslag, hij werd binnengeslagen door Ronald de Jong, die op zijn beurt weer kon scoren op een klap van Joost
Boschhuizen. Na nog een tweehonkslag van Demis Rosa kon Boschhuizen het derde punt voor HCAW3 aantekenen.De niet echt geruststellende voorsprong ten spijt, sukkelde HCAW3 weer in
slaap. Liefst 10 opeenvolgende slagmensen slaagden er niet in het eerste honk te bereiken. Het was uiteindelijk Daco Bogaard, die met een bloop shit double in het rechtsveld de ban brak. Met twee nullen en Bogaard op het tweede honk was Robur’s derde honkman vervolgens zo vriendelijk de bal over het eerste honk te gooien, waardoor Bogaard het vierde Bussumse punt kon binnenlopen. Hits van opnieuw Van Joolen en De Jong zorgden voor een 6-2 voorsprong voor HCAW3. Ondanks enkele penibele momenten kwam deze voorsprong niet meer in gevaar. Jarino Koenen, die het werpen na vijf innings had overgenomen van Paul Bus, moest de Apeldoornse formatie in de achtste inning nog wel twee punten toestaan.De Beer ging naar Koen van Joolen, die daarmee tevens de uiterst verantwoordelijke taak kreeg toebedeeld om volgende week de wedstrijdbollen te verzorgen tegen The Blokes uit Veendam.

Tsjuus,

Helmut

P.S. De meest opvallende worp kwam afgelopen zondag niet van een speler, maar van een spelersvrouw: Nathalie Urbanus gaf slugging utility player Tom zijn eerste kind. Deze kerngezonde peanut draagt de naam Casper, vernoemd naar het grote voorbeeld van papa en het eerste vriendje van mama.

Het was een memorabele dag afgelopen zondag. In het zonovergoten Oldenzaal wist HCAW 3 haar ongeslagen status van de afgelopen jaren tegen Run te behouden door een zwaarbevochten 11-8 overwinning. Daar zag het aanvankelijk trouwens niet naar uit, aangezien de pre-game toch duidelijk in Twents voordeel uitviel. Zelden heb ik een ploeg met zo’n toepasselijke naam gezien! Runners van alle nationaliteiten vlogen, rennen, sprongen, en liepen hard (en druk) in (en uit) het veld tijdens de BP. Forrest Gump had hier een puntje aan kunnen zuigen. Opvallend detail waren de buitengewoon waardevolle aanwijzingen van de coach (uit elkaar!). Als klap op de vuurpijl, en als bewijs dat ze ook best konden stilzitten, werden de outfielders vervolgens gedwongen op één knie gezeten te kijken naar de verrichtingen van hun binnenveldcollega’s. Kortom: na zoveel machts- en enthousiasmevertoon begonnen de Bussumse reserve-reserves met het lood in hun schoenen aan de daadwerkelijke confrontatie.

De eerste 6 innings ging de strijd gelijk op ondanks hard slagwerk van Niels Lam en homeruns van Ronald de Jong en playing captain/coach Berrevoets. HCAW 3 scoorde in een gestaag tempo 6 punten, en Run kwam steeds netjes terug. In de 7e inning met een stand van 7-6 in het voordeel van Run en de honken vol bleek Ronald de Jong mans genoeg om zijn toch al mytische properties aannemende reputatie nog verder op te krikken. Met een machtige zwaai op de eerste pitch legde hij de bal op het pupillenveld, daarmee dus 4 punten (en de beer) aantekenend. Nadat gastpitcher Maarten het werpen van onze Braziliaanse heuveltroef Jariño had overgenomen bleek Run niet meer in staat voldoende vuist te maken om onze Gooise helden in verlegenheid te brengen. De frustratie over deze onmacht resulteerde overigens in Twentse acties die in de ogen van deze reporter niet op een honkbalveld thuishoren; als en niet nader te noemen ex-coach zelfs boos wordt, dat moet er wel iets aan de hand zijn. En zo bleek het oude spreekwoord weer eens meer dan waar: hardlopers zijn inderdaad doodlopers…….

Günther von Römertopf