Amsterdam, 21 juli 2016 – Het was gisteren één van de warmste julidagen ooit. Dat gold zeker ook voor de regio Ookmeer. Bij een stand van 4-6 in het voordeel van de Reserve Reserves werden twee Mokummers het veld uitgestuurd. Dat was één meer dan er wisselspelers aanwezig waren, met als resultaat een gestaakte wedstrijd en een officiële eindstand van 0-2.

De Hof had aan het begin van de negende inning z’n beste curvebal van het seizoen gegooid waardoor er al snel één nul op het deze keer niet fictieve scorebord was verschenen. Een aantal spelers, coaches en mensen uit het publiek, had een hele andere bal gezien. De spelers, coaches en mensen uit het publiek dat gekomen was voor de Bussumers hield wijselijk hun mond terwijl de spelers, coaches en mensen uit het publiek dat gekomen was voor de Amsterdammers besloten te vertellen wat zij dan wél hadden gezien.

Na het uitwisselen van wat meningen, opinies en weinig genuanceerde kwalificaties werden twee Mokummers vervroegd met zomerstop gestuurd. Uit de rekensom die volgde kwam als uitkomst het getal acht, en dat was net één te weinig om reglementair door te mogen ballen. Einde wedstrijd.

Zoals het er nu naar uit ziet wordt het 0-2 verlies voor Mokum Hawks, een strafzaak en wellicht nog strafpunten ook. Maar omdat er door de Amsterdammers beroep is aangetekend is alles onder voorbehoud en volgt hieronder, voor de zekerheid, toch nog het verloop van de wedstrijd tot dat lelijke moment in de negende inning.

De Souza was de wedstrijd namens de Reserve Reserves op de heuvel begonnen. Amsterdam was tenslotte een thuiswedstrijd, dat hadden we eerder dit seizoen al kunnen bepalen.

Hij ging helemaal niet verkeerd de startblokken uit en wist de eerste inning de boel dicht te houden. In de tweede inning leek dat moeilijk te worden omdat de lead-off Van der Poel begon met een double. Op de hit van Kuijer naar het midveld die volgde wist hij alleen niet het derde honk te bereiken. Het werd een ongebruikelijke nul door aangooi 8-naar-5.

Een vang-3 en een strike-out later kon De Souza zonder erg weer naar de dug-out. In de derde inning was er wel een beetje erg. Een Amsterdamse double en een hit leverde een 1-0 stand op.

Aan het begin van de vijfde inning konden de Bussumers pas wat terug doen op de nog immer nasty gooiende Jeroen Deken. De PC opende met een tweehonkslag en kon scoren toen Remmie een foute aangooi 6-naar-3 forceerde.

De kansloze steelpoging die volgde was lulletje-waardig, maar goed, dat kon nu eenmaal niet want Remmie had ‘m nog van vorige week. Het enige dat de GGL nog kon doen was ‘m wisselen. Zo gezegd zo gedaan. Na de eerste helft van de vijfde inning was het 1-1.

Mokum Hawks was alleen gehecht geraakt aan de voorsprong en pakte ‘m daarom in de gelijkmakende slagbeurt meteen terug. Het waren wéér Kuijer en Van der Poel die roet in het Bussumse eten gooide. Hun doubles waren goed voor een 3-1 stand.

In de volgende Amsterdamse slagbeurt werd maar één double geslagen, maar omdat Jasper Ferwerda zichzelf naar het eerste honk had geleund leverde die klap nog één punt op. Het was mooi geweest voor De Souza die met een tussenstand van 4-1 door de GGL van de heuvel werd gedirigeerd.

En toen werden de Bussumse knuppels wakker. De Kreis keek eerst nog even vier wijd en zag vervolgens ook de volgende bal richting de backstop vliegen. Elsje strafte die mispeer af en sloeg De Kreis met een strakke hit over de thuisplaat.

Na wat gerommel in de marge was Elsje op het derde honk terecht gekomen waarvandaan het zelfs voor NoNoJoe mogelijk was hem binnen te slaan. Zijn hit was goed voor de nieuwe tussenstand 4-3.

Met de lelijkste nul van de wedstrijd wisten de Bussumers zonder kleerscheuren de zevende inning door te komen. Na back-to-back hits van de Amsterdammers had een knappe vang-7 eenvoudig tot dubbelspel geconverteerd kunnen worden, maar in plaats daarvan volgde een vertoning die meer weg had van een circusact met hete ballen. Uiteindelijk staat er in de boeken een 7-naar-6, maar feitelijk hebben alle infielders de bal minimaal één keer aangeraakt en maakte Blade, de derde honkman, de nul door het tweede (!) honk aan te tikken.

Na alle hilariteit wisten de Bussumers in de achtste inning gelijk te maken. Blade z’n knuppel was ook eindelijk wakker geworden, beetje laat, maar net op tijd. Na zijn double en een nuttig klapje van Biggie was De Kreis goed voor een opofferingsslag naar het midveld. Stand 4-4.

Na een strike-out van De Hof in de gelijkmakende achtste slagbeurt zorgde een dubbelspel vang-9-naar-3 voor minder hilariteit, maar wel weer voor twee nuttige nullen.

Elsje nam in de negende inning de eerste de beste inside pitch voor het team op z’n knie. Das Paul zat in the zone, voorspelde op exact het juiste moment deze hit-by-pitch en produceerde daarna ook maar even de clutch triple waarop Elsje kon scoren. NoNoJoe pikte, na een door de Mokummers bediscusieerde foutbal, ook nog een extra hitje mee en zorgde voor de insurance run en een stand van 4-6.

Wat er daarna gebeurde stond in de eerste twee alinea’s. Fijne zomerstop! We zijn eind augustus weer terug…

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.

Das Paul was hier nog even niet zo clutch

 

Amsterdam, 17 juli 2016 – Honkbal minnend Nederland kon vandaag z’n lol op. Sommige liefhebbers togen naar Haarlem en zagen daar Nederland eenvoudig van Taiwan winnen. De honkbalkenners echter zaten in de Rob Hoffmannvallei in Bussum waar de Reserve Reserves met 9-2 van WSB wonnen.

De wedstrijden zijn natuurlijk niet goed met elkaar te vergelijken. De Taiwanezen hebben tenslotte een jeugdteam naar de Honkbalweek gestuurd terwijl het team van WSB bestaat uit een uitgebalanceerde mix van ervaring, kwaliteit en jeugdige ambitie.

Het Nederlands Team is wel goed te vergelijken met het team van de Reserve Reserves. De spelers in Oranje zijn op een enkeling na elke week te zien in de Hoofdklasse Hout. De spelers in blauw en geel zijn elke week te zien in de Hoofdklasse Aluminium. Er is dan ook geen enkele twijfel dat als de KNBSB zou besluiten een Team Oranje Alu zou samenstellen, alle Reserve Reserves geselecteerd zouden worden.

Terug naar de wedstrijd in Bussum. De Schreeuw had weinig last van de warmte en pompte de bal hard en snel door de slagzone. Acht van de eerste elf slagmensen kregen drieslag aan hun broek en hij moest pas in de vierde inning z’n eerste hit toestaan.

De Bussumse aanval had op dat moment al lang en breed toegeslagen. Iets met een ezel en een steen. Vorig jaar werd de wedstrijd namelijk bij een gelijke stand na vijf innings vanwege onweer afgebroken. Zuur puntverlies dus. De kans op onweer was vandaag dan weliswaar bijna uitgesloten, maar het was een principedingetje geworden.

Edgar begon de eerste Bussumse slagbeurt met vier wijd en een gestolen honk. Blade prikte de bal door het midden en sloeg daarmee Edgar over de thuisplaat. Blade wist op zijn beurt ook het tweede honk te stelen waarna hij op de hits van De Kreis en Elsje kon scoren. Das Paul maakte de inning af met een 2-RBI double naar het rechtsveld. Stand 4-0.

In de tweede inning gingen ze door waar ze gebleven waren. NoNoJoe pikte vier wijd mee en werd door een hit van Blade naar het tweede honk geslagen. Plukje ging voor de verandering een keertje oppo en sloeg daarmee NoNoJoe over de thuisplaat en Blade naar het derde honk. De Kreis herhaalde zijn prestatie uit de inning ervoor. Zijn hit was goed voor de 6-0.

Niet alle Reserve Reserves waren even nuttig in de aanval. Dat was dan ook de reden dat het niet een snelle walk-over-mercy-rule-wedstrijd werd. Ook voor de enkele niet-kenner op de tribune waren deze spelers vandaag goed herkenbaar. Bij elke easy fly-out in het buitenveld moesten er namelijk tien push-ups gedaan worden door de veroorzaker van de dooie nul.

Dat was dan ook eigenlijk wel het meest opmerkelijke aan de wedstrijd van vandaag. Na de tweede inning wisten de Bussumers in de vijfde, zesde en achtste inning één keer te scoren. Niet echt veel, maar wat wil je met maar vijf hits in de laatste zes innings.

In de zevende inning moest De Schreeuw z’n eerste punt toestaan. De WSB’se korte stop werd na een double efficiënt over de thuisplaat gerommeld. De negende inning was voor De Hof en hij werd slachtoffer van hetzelfde scenario met daarin ook weer de Apeldoornse korte stop als hoofdrolspeler. Eindstand 9-2.

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.

Aankomende woensdag spelen de Reserve Reserves in Amsterdam. Dit is de laatste kans om de Alu-sterren te zien voordat ze op vakantie gaan. Het is tevens de laatste kans voor de Amsterdamse accommodatie dit jaar om van die akelige onvoldoende af te komen.

De PC en Biggie maken het zichzelf moeilijk en doen boete in de vorm van push-ups

Amsterdam, 10 juli 2016 – Vorig jaar waren we in de 1ste Klasse B wel wat gewend qua kilometers, maar ook dit jaar mogen de Reserve Reserves af en toe op road-trip. Vandaag was zo’n dag. En als je dan toch 100+ kilometers naar Meppel moet afleggen, dan kun je maar beter winnen ook. Zo gezegd, zo gedaan. Het werd 3-11.

Je zou op basis van de uitslag kunnen denken dat het een eenvoudige overwinning was, maar er moest toch echt stevig gewerkt worden voor de overwinning op Blue Devils.

Elsje begon de wedstrijd goed door als lead-off een line-drive-hit naar het midveld te slaan. NoNoJoe bracht hem met een hit-and-run naar twee, maar sneuvelde daarbij wel zelf op het eerste honk. Plukje bloopte de bal daarna tussen het binnenveld en de buitenvelders die daar maar weinig van leerden en de hele dag met hun kont tegen het hek aan zouden blijven staan. Het leverde direct een vroege, maar kortstondige, voorsprong op: 0-1.

In de gelijkmakende slagbeurt wisten de Blauwe Duiveltjes acht slagmensen naar de plaat te sturen. De helft daarvan sloeg een hit waarvan er één zelfs over het linksveldhek vloog. Met slechts twee punten tegen kwamen de Bussumers redelijk goed weg. Stand 2-1.

De PC had vandaag de coaching op zich genomen en hij besloot in de tweede inning dat het tijd werd voor dingetjes. De Kreis begon met vier wijd en werd naar twee gebunt door Das Paul die daarbij zelf sneuvelde. Tom sloeg de bal daarna diep het midveld in, en ondanks dat de midvelder al erg diep stond kreeg deze het toch voor elkaar om nog een paar stappen achteruit te doen om de bal te vangen. De Kreis zette daarop z’n wielen aan en na de vangbal stoof hij naar het derde honk waar de PC ‘m niet opving maar in volle vaart doorstuurde naar thuis. Twee honken na een vangbal, die daarmee gepromoveerd werd tot een opofferingsslag. Niet omdat het moet, maar om dat het kan. Stand 2-2.

Ook in de gelijkmakende tweede slagbeurt zat De Schreeuw al snel in de problemen. Na twee hits wist hij samen met Das Paul een perfect uitgevoerde pick-off af te leveren bij het tweede honk waardoor hij ook zelf verantwoordelijk was voor het neutraliseren van het gevaar. Samen met Blade had ie een manier gevonden om de Meppelaars van het meppen af te houden en hield dat tot en met de zevende inning prima vol.

In de zesde inning hadden de Bussumers de leiding al overgenomen nadat ze na twee snelle nullen een two-out-rally afleverde met hits van, in chronologische volgorde, Plukje, Blade, Biggie en Edgar. Goed voor drie punten en een tussenstand van 2-5.

Wilde worpen, vier wijd en geraakt werper. Slaan werd voor de Reserve Reserves in de laatste innings niet erg makkelijk gemaakt. Op een wilde worp en met vier wijd voor Remmie met volle honken kon twee keer gescoord worden. Stand 2-7.

Er zat voor de verandering weinig tempo in de wedstrijd en we waren al zo’n tweeënhalf uur onderweg toen De Hof de heuvel betrad. Omdat het team veel van onze closer verwacht doen ze vaak extra hun best de druk een beetje op te voeren. Het foutenfestival leverde verbazingwekkend genoeg slechts één Meppels punt op. Stand 3-7.

In de negende inning pakte de Bussumers nog één keer uit. Op de slechts sporadisch gegooide slagballen wisten NoNoJoe, Plukje, Das Paul en Tom hits te produceren die gecombineerd met alle ballen in de backstop goed waren voor vier punten. De eindstand kwam daarmee op 3-11.

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.

Nog even zwaaien naar het Blue Devils bord, en snel weer terug naar de bewoonde wereld!