Jaar: 2012

Vergeten Oranje klant

Amsterdam, 20 maart 2012 – Op 29 februari verscheen er op deze site een stukje waarin we trots een lijstje Reserve Reserves presenteerden die allen in het grote Oranje hebben gespeeld. Met enige schroom moet nu gemeld worden dat dit lijstje niet compleet was.

Van het oude overzicht is alleen de GGL nog actief bij de Reserve Reserves betrokken, maar hij legt zich al een tijdje volledig toe op het coachen van het zooitje ongeregeld. Nu blijkt dat er sinds eind vorig jaar nóg een verband bestaat tussen onze Nationale Trots en de Bussumse Lokale Trots, de Reserve Reserves.

Met veel plezier willen we hier dan ook melden dat de nog immer actief wezende Joey ‘no-hitter’ Eype ook in het rijtje Oranje klanten thuis hoort. Hieronder het op de gevoelige plaat vastgelegd bewijs.

En voor de azijn-pissers onder u. Zijn optreden tegen Cuba in het WPT van 2009 was nog voor de wedstrijd waarin Joey z’n bijnaam ‘no-hitter’ verdiende. Daarbij komt dat 1-1-9-1 helemaal geen slechte cijfers zijn voor een wedstrijd tegen Cuba!

Reserve Reserves oefenen tegen Reserve Reserve Reserves

Amsterdam, 18 maart 2012 – Dit was het tweede weekend dat de Reserve Reserves weer de wei in mochten. Net als vorige week werd de tegenstand gezocht binnen de club. Vorige week waren de Reserves aan de beurt, deze week traden de Reserve Reserves aan tegen de Reserve Reserve Reserves. Volgt u het nog?

Elk jaar is er in de oefencampagne ergens een weekend waarin de wintertijd wordt ingeruild voor de zomertijd. De afgelopen jaren zijn de RR’s die redelijk schadevrij doorgekomen, maar dit weekend was het bingo! Nu denkt u natuurlijk ‘huh?! da’s toch pas volgende week?!’, en inderdaad dat klopt, maar onze Jariño en Jopie hebben al een voorschot genomen op het tijdsverschil van volgende week. Beide heren hadden andere verklaringen, maar alleen onze immer vrolijke Tuinman kwam uiteindelijk opdagen om het uit te leggen. Wat de verklaring dan wél was werd snel verbloemd door zijn eerste, maar fantastische over-throw van het seizoen.

Omdat de wedstrijd nog niet voor het eggie was kon er wat gerommeld worden met de pitching. Bij de RRR’s hadden ze iemand gevonden die gekleed in Hoofdklasse Wit de RR’s redelijk in bedwang hield. De RR’s hadden daar een voormalig Zuidvogel tegenover gezet, die voor de gelegenheid wel even z’n jackie had uitgedaan. Dat ook hij de slagploeg van de opponent niet in bedwang hield had weinig te maken met zijn werpkunsten. De oorzaak moet eerder gezocht worden in de al eerder genoemde over-throw, en eigenlijk verdienen al die andere fouten ook een uitgebreide beschrijving. Maar het was een oefenwedstrijd, en dan maar door blijven zeuren over fouten is ook niet helemaal eerlijk.

Maar ja, soms zijn er fouten die er om smeken genoemd en beschreven te worden. Sommige fouten-reeksen krijgen, net als tornado’s, zelfs benamingen. Voor de niet kenners: er wordt hier gerefereerd aan ‘de Fruitmand’ van Ed, hier na te lezen op deze site. En ook deze keer had De Kroket weer de hoofdrol. Zijn opmerking “loop ik een keer goed…” dekt de hele lading van het moment.

Na een wat langzame start begonnen de knuppels ook warm te draaien. Ondanks het feit dat de RR’s nog wel de laatste slagbeurt gebruikten lijkt het erop dat het voorafgaande slaggeweld voldoende moet zijn geweest om de overwinning op te eisen. Het had galant geweest richting onze broeders van het Derde, om hun gewaardeerde tegenstand op te werpen als reden de eindstand niet bekend te maken, maar helaas, we moeten eerlijk zijn: We hebben echt totaal geen idee wat het uiteindelijk is geworden. De PC heeft Papa Dammers nooit voorzien van een scorekaart, en al had hij dat gedaan, de GGL had zo’n complexe opstelling, met vier DH’s en een bijzondere veldroulatie uit de trukendoos getoverd, dat dit onmogelijk aan papier kon worden toevertrouwd.

Diep in de wedstrijd viel er voor de liefhebbers en romantici nog een mooi moment te aanschouwen. Omdat Super Seb zijn heldenstatus aan slag nog niet echt had waargemaakt besloot zijn broer Guido hem een handje te helpen. Hij besloot te stoppen met zich zorgen te maken over zijn ERA, en een balletje op riemhoogte door de pijp te gooien. Dank u, de bal kreeg een ouderwetse hengst, een ‘towering double’, echte broederliefde. Hieronder de één seconde te vroeg genomen foto van het moment.

Nog twee opmerkelijke slagbeurten:

Moment 1) Jariño hengelt met één hand een buitenkant bal het linksveldhek over.
-> Wat vooraf ging: In een eerdere slagbeurt wordt hij gejamd waarna hij met een pijn vertrokken gezicht uitroept ‘ik ga niet meer slaan!’, In de slagbeurt daarna houdt hij zich daaraan en vangt hij de bal op met z’n rug.
-> Opmerking bij de homerun: leuk met één hand, maar probeer dat volgende keer ‘ns met je rechterhand!

Moment 2) GKL hengelt met twee handen een langzaam gegooide, kaars rechte en door het midden gegooide bal, het hek van het eerste veld in.
-> Wat vooraf ging: Een hele harde en langdurige windvlaag met extreme thermiek boven de 15 meter.
-> Opmerking bij de homerun: In de competitie is een bal in het hek van het eerste veld geen homerun.

De kop is eraf

Hilversum 11 maart 2012. Gisteren hebben de ReserveReserves reeds hun eerste (oefen) wedstrijd gespeeld. Plaats delict was de eigen Vallei en de tegenstander de echte talenten van HCAW: The Rookies. Omdat de Rookies thuis speelde moesten de RR plaatsnemen in de bezoekers Dug-Out. Bij een training heeft dit geen effect maar gisteren was duidelijk dat bij wedstrijden dit een enorme impact heeft. Uitslag een respectabele en vriendschappelijke 1-1. Maar gezien de uitslag van vorig jaar toch teleurstellend voor de RR.

Wat ging er nog niet helemaal lekker? Verdedigend vrij weinig. Een klein balletje door de stokken links en rechts maar dat mocht de pret niet drukken. Aanvallend was dat een ander verhaal. Over een sputterende motor was niet eens te spreken, de motor kwam eigenlijk niet eens aan de praat. Het duurde dan ook een inning of 4 voordat de eerste hit voor de RR kon worden aangetekend. Twee back to back dubbels van onze eigen Rookie Joe (je weet wel uit dat nummer van Jimmy Hendrix) en good old Krijtje zorgde voor het eerste punt en meteen het laatste. Verder raakte alleen Remmie de ballen nog echt hard.

De rest was huilen met de honkbalpet op. Gelukkig was er geen verschil tussen spelers die bijna nooit waren komen trainen in de zaal: bijvoorbeeld GKL (kansloze 0 uit 3) en de fanatieke spelers: bijvoorbeeld SuperSeb (letterlijk geen bal geraakt).

Toch had je deze wedstrijd niet mogen missen, omdat de play van 2012 hierin plaats had. Onze heuvelvirtuoos Jariño mocht ook een inning zijn best doen op de heuvel. Op een comebacker nam hij een snoekduik naar links (hij kwam los en zweefde zo’n 3 seconden), pakte de bal, stond op en maakte de voorste nul op het derde honk. Een fantastische play die door de honkslag die er op volgde ervoor zorgde dat de RR vooralsnog ongeslagen bleven in 2012.

Concluderend: de weg kan alleen nog maar omhoog!.

Fokker ziet het goed

Rijswijk, 1 maart 2012 – Hij stond niet bekend om zijn snelheid, maar kort nadat hij geëerd werd met een plekje in de Hall Of Fame heeft hij al wel een aanvulling op ‘zijn’ pagina.  

Natuurlijk zijn quotes het leukst als ze in een context te bewonderen zijn, maar deze quote is ook zonder deze context bijzonder vermakelijk.

“Goed beschouwd had ik, qua statistieken, al na de zomer van 2004 moeten stoppen”

En daarmee bewijst ex coachie coachie, dat hij ondanks het feit dat hij het de laatste jaren kennelijk niet zo goed meer zag, hij het helemaal op het eind van z’n carrière het tóch goed gezien heeft.

Reserve Reserves in Oranje

Amsterdam, 29 februari 2012 – Het zal u niet verbazen, kampioen word je niet zomaar, veel Reserve Reserves hebben vroeger op een (nog) hoger niveau gebald dan de Hoofdklasse Aluminium.

Als je goed zoekt dan is er zelfs een aantal echte Oranje Internationals terug te vinden in de gelederen van de Reserve Reserves. Nu ziet het er naar uit dat er iets bijzonders gaat gebeuren. Normaliter passeren de Oranje-klanten de RR’s op hun weg naar beneden, als het nergens meer over gaat, als het hoogtepunt geweest is, kortom, als het ‘op’ is. Maar nu lijkt ook een honkballer die onderweg naar boven is een plekje in de Oranje-hoofdmacht te verdienen.

De Reserve Reserves zijn dan ook erg trots dat Kyle Ward, die na de teleurstellende eerste helft van het seizoen 2011, op krachten kon komen in de Eerste Klasse A, en nu tóch de selectie van het Nederlands Team heeft gehaald. Chapeau!

Voor de niet-kenners hieronder de Reserve Reserve Oranje crew v.l.n.r. Frank Koene, Roy Berrevoets, Jurjan Koenen, Danny Wout en nu dus Kyle Ward.