Bergen, 10 oktober 2021 – Reserve Reserves winnen 2-8 van Bears en zijn daarmee kampioen in de 2e Klasse B!

verslag volgt…

Amsterdam, 25 september 2021 – Het begint een beetje een patroon te worden. De Reserve Reserves lijken in een spannende wedstrijd te zitten, en dan vervolgens zakt de tegenstander door het ijs en ontwaken de Bussumse knuppels. Zo ook gisterenavond. Herons werd in 8 innings met een 13-3 mercy-rule-einde opgerold.

De Hof werd namens de Reserve Reserves weer als eerste de heuvel opgestuurd en moest in de eerste inning na twee hits en een foutje één punt toestaan. De kenners wisten toen al hoe laat het was, want een voorsprong van maar één punt is tegen de Bussumse sloopkogels natuurlijk nooit genoeg. 

In de tweede, derde en vierde inning werd per inning nog wel één honkslag geslagen door de Heerhugwaarders, maar daar bleef het dan ook bij. In de gelijkmakende vierde slagbeurt bereikte De PC met vier wijd het eerste honk en toen werd de wedstrijd nogal lelijk. Een pop-up in het binnenveld werd niet gevangen waardoor De PC door kon schuiven naar het tweede honk en Elsje het eerste honk kon bereiken. Een doorgeschoten bal was voor De PC aanleiding naar drie te gaan en op de foutieve aangooi van de catcher naar het derde honk kon hij het gelijkmakende punt scoren. Stand 1-1.

Maar Herons gaf zich nog niet gewonnen en pakte in de volgende slagbeurt na twee hits nog een puntje mee. Dat was op het nippertje want de inning-ending-double-play bleek uiteindelijk toch gewoon een close-play-op-het-eerste-honk-waar-op-gescoord-kon worden. Stand 1-2.

En toen ging het los. Igor joeg z’n derde hit van de wedstrijd diep de nacht in tussen de links- en midvelder, en op de hit van Montana kon hij door naar drie. De PC prikte vervolgens een bal door het midden waardoor Igor de 2-2 kon scoren. Met de hit van Elsje die volgde waren de honken volgelopen. De rechtsvelder zorgde er vervolgens voor dat de honken weer leegliepen want de bal die VGM naar hem sloeg verwerkte ie nogal suboptimaal. Dat kostte dus drie punten en toen Edgar ook nog ‘ns een strakke hit door het midden sloeg was het 6-2.

Na een lead-off-hit van Herons in de zesde inning werd een heel erg niet gemaakte vangbal een driehonkslag waardoor het 6-3 werd. En daarna was het even pakjesavond voor de Bussumers. Op de come-backer van de volgende slagman sneuvelde de twijfelende honkloper van drie, en de slagman die de bal naar De Hof had geslagen en het eerste honk had bereikt sneuvelde daarna bij een steelpoging door een aangooi van Arnold. De cadeautjes werden met veel vrolijkheid uitgepakt en een simpele vang-8 maakte een eind aan de Heerhugowaardse slagbeurt.

Als er al iets van gevaar was geweest, dan was dat op dat moment geweken. In de zesde, zevende en achtste inning werden nog respectievelijk drie, twee en twee Bussumse punten bij gescoord.

Igor leverde in die innings nog een double en een single af en eindigde de wedstrijd met vijfenhalf uit zes. De PC prikte een stand-up-triple.  El Salvador en De Kreis deden daar nog hitjes bij en Elsje ging diep voor een opofferingsslag. Vrije lopen van De Kreis, VGM en Arnold werden afgewisseld door nog ‘ns drie veldfouten van Herons waarna Montana de wedstrijd in stijl afsloot met een line-drive over het derde honk. El Salvador scoorde hier het dertiende punt op. Goed voor tien punten verschil en de eindstand van 13-3, mercy-rule-walk-off.

Kijk hier voor de box score en de stats.

Hier kun je de hele wedstrijd terugkijken:

Amsterdam, 4 september 2021 РAlcmaria had eerder dit seizoen redelijk eenvoudig gewonnen van DSS/Kinheim en slechts met 3-6 van Domstad Dodgers verloren. Het leek er dus op dat het net als de afgelopen jaren een leuke wedstrijd kon worden. Dat klopte ook, ̩̩n inning, daarna was het gedaan met de spanning. De Bussumers rolde de Alkmaarders in zesenhalve inning op met 18-3.

De GBL had De Hof de bal gegeven voor de start van de wedstrijd en dat leek na de vang-8 voor de eerste slagman helemaal geen gekke keuze. Maar daarna moest ie een hit, twee doubles en nog een hit incasseren. Het was in no-time 0-3 voor de bezoekers. Maar de Hof herpakte zich in die eerste slagbeurt goed en kwam na een vang-9 en een eenvoudige 1-naar-3 toch nog redelijk de inning uit. 

Maar met drie punten achterstand, na slechts één slagbeurt, was wel duidelijk dat de Bussumers wel aan de bak moesten. Dat gebeurde dan ook meteen al in de eerste gelijkmakende slagbeurt. Elsje begon als een echte lead-off met vier wijd en NoNoJoe bracht hem met een veel te harde hit naar het midveld naar het tweede honk. Igor sloeg vervolgens de bal in de dubbel, maar toen Alcmaria daar niet eens één nul uit wisten te halen roken de Reserve Reserves bloed. Arnold kreeg met volle honken vervolgens vier wijd waardoor Elsje een vrije loop naar thuis kreeg.

El Salvador had een behoorlijke klap in gedachte, altijd eigenlijk wel, maar deze keer kwam ie het infield niet uit. Zelf bereikte hij het eerste honk nog wel, maar Arnold callde zichzelf uit op het tweede honk. Ondertussen kon NoNoJoe wel gewoon de 2-3 scoren. De Spijker ging daarna diep genoeg voor een opofferingsslag waar Igor het gelijkmakende punt op kon binnenlopen. Met twee uit deponeerde Montana de bal diep in het rechtsveld voor een double en met El Salvador op het derde honk haalde ook De PC uit met een double waardoor de achterstand in de eerste inning al werd omgebogen naar een 5-3 voorsprong.

En omdat De Hof de Alkmaarders na die roestige eerste inning geen kansen meer gaf was de wedstrijd eigenlijk al gespeeld. Inning na inning werd de voorsprong uitgebreid. In de tweede inning werd een hit voor Elsje gevolgd door een fout en Igor leverde daarna een opofferingsslag af waardoor Elsje de 6-3 kon scoren.

Een inning later waren een triple voor El Salvador, de tweede opofferingsslag van De Spijker en hits van Montana, De PC en een velderskeus voor Edgar goed voor nog twee punten en de stand van 8-3.

Vervolgens konden de Reserve Reserves nog drie keer scoren in de vierde inning en vier keer scoren in de vijfde inning waarna ook in de zesde inning nog drie keer gescoord werd. Elsje wist in die drie innings één keer te scoren en één hit te slaan. NoNoJoe kreeg vier wijd, stal een honk en maakte een niet zo lekkere sliding waarna De Kreis voor hem kon scoren en daarna zelfs nog een double slaan ook.

Igor sloeg nog een hit en ook VGM, die Igor in de vijfde inning mocht vervangen, pakte daarna nog een hitje mee. Arnold, Montana en De PC deden ook nog een duit/hit in het zakje en De Spijker wist na zijn twee opofferingsslagen zelfs nog twee hits te produceren.

Het totaal kwam daarmee op 17 hits en omdat er ook nog zes keer vier wijd gegooid werd en de Alkmaarders drie fouten maakten kwam de eindstand uit op 18-3.

Kijk hier voor de box score en de stats.

Na de wedstrijd was het tijd voor de teamfoto, mede mogelijk gemaakt door Die Softballer die na het softballen (duh) toch nog even de tijd vond om z’n RR-shirt aan te trekken.

Voor iedereen die niet precies weet welke bijnaam bij welk gezicht hoort hieronder die teamfoto. Als je wil weten welke naam bij welke bijnaam hoort kun je altijd even op deze pagina spieken.

En hieronder de hele wedstrijd:

Amsterdam, 7 juni 2021 – Het is bijna acht maanden geleden dat het Ergste.Seizoen.Ooit abrupt afgebroken werd door weer een nieuwe  lockdown.  Sindsdien is het, zoals voor zoveel teams geldt, stil geweest rondom de Reserve Reserves. Maar na regen komt zonneschijn, na corona komt… nog een coronagolf weten we nu, maar daarna gaan we toch echt wel weer ‘ns honkballen.

Dat er de afgelopen maanden niet gehonkbald is betekent niet dat de heren Reserve Reserves stil hebben gezeten tijdens de lockdown. Integendeel zelfs want er heeft in deze derde coronagolf ook een heuze geboortegolf plaatsgevonden. Je hoeft dan verder niet een al te groot (uit)rekenwonder te zijn om te kunnen concluderen dat de heren, en hun dames, ook in de eerste en tweede golf wel raad wisten met hun vrije tijd.

De Reserve Reserves zijn nu dus een aantal kinderen rijker, maar helaas ook een aantal spelers armer. Noe Noe en Plukje hebben besloten hun honkbalcarrière te beëindigen en ook Double D. zullen we dit jaar niet meer op een honkbalveld terugzien. 

Van Noe Noe hebben we uiteindelijk maar twee seizoenen kunnen genieten, maar we begrijpen heel goed dat als je dan toch denkt aan stoppen je daar dan ook voor kiest na een seizoen waarin je .500 sloeg. Stoppen op je hoogtepunt is een luxe die niet iedereen gegeven is. Noe Noe kon het.

Plukje is niet helemaal verloren voor de balsporten want hij blijft wel softyballen. Hij heeft vijf seizoenen met ons volgemaakt, maar de laatste twee jaar was hij door blessures wel enigszins gehandicapt. Desondanks heeft hij een indrukwekkend reserve-rerverves-honkbal-cv weten op te bouwen en we zullen hem en z’n power gaan missen.

Double D. heeft een bijzonder korte RR-carrière gehad en het leek er even op dat hij dit jaar vol voor de verlenging ervan zou gaan, maar de jongste telg besloot anders. Onze versleten knieën gaan hem missen achter de plaat maar wensen hem veel plezier met de jacht op de Double D’s. We gaan er namelijk vanuit dat dat zijn nieuwe hobby gaat worden, en accepteren dat ook als reden voor het afhaken.

Met een iets uitgedunde selectie gaan we dit seizoen toch vol goede moed beginnen. We hadden al de nodige anderhalvemeter-trainingen achter de rug, maar afgelopen weekend hebben we dan voor het eerst onder de nieuwe coronaregels een wedstrijd kunnen spelen tegen het tweede van HCAW. 9 innings was wat veel van het goede, en we waren nog niet helemaal compleet, desondanks hebben we een paar uurtjes veel lol gehad en voor het eerst dit jaar weer ‘ns live pitching kunnen zien. Volgende week weer!

En voor de die-hard-fans is het verstandig om de live-stream in de gaten te houden, want het zou zomaar kunnen dat we daar ook volgende week weer te zien zijn!

Voor de liefhebbers hieronder de wedstrijd van gisteren.

Amsterdam, 13 oktober 2020 – Dat was het dan. Dit is ook voor de Reserve Reserves het einde van het seizoen 2020. Dit seizoen gaat de boeken in als het Ergste.Seizoen.Ooit. Voorlopig dan tenminste, want niemand weet natuurlijk nog wat de toekomst ons zal brengen, om te beginnen volgend seizoen.

De aankondiging van de nieuwe maatregelen door Rutte en De Jonge vanavond kwam niet echt meer als een verrassing, maar wel twee weken te vroeg. Het seizoen heeft daarmee een nóg lelijker einde dan het begin.

Ons seizoen begon in ieder geval nog met een normale periode van wintertrainingen in aanloop naar één normale oefenwedstrijd, maar daarna ging het slot erop. Niet lang nadat we weer voorzichtig aan mochten beginnen trainen, op anderhalve meter, konden we toch weer uitkijken naar het spelen van wedstrijden, en zelfs naar een competitie. Dat niet iedereen al zin had bleek wel toen onze eerste tegenstander na de lockdown kort voor de wedstrijd besloot af te zeggen. Daarna volgde een zomerstop waarin na al dat niet-honkballen natuurlijk gewoon werd doorgetraind. Op de valreep, voordat we met de competitie zouden beginnen, wisten we met dank aan Kinheim/DSS toch ook nog een oefenwedstrijd te organiseren. Het was wat weinig, maar we waren klaar voor de competitie.

En daarna was het een paar weken zo goed als vanouds. Het honkbalveld, bij zowel de trainingen als de wedstrijden, was eigenlijk de enige plek waar de wereld nog ‘normaal’ was. Zodra we het veld afstapten moesten we ons dan weer aanpassen aan ‘het nieuwe normaal’. En dat was nog niet zo makkelijk, niet onderling, niet op het terrein bij HCAW en vast en zeker ook niet als de heren Reserve Reserves contact hadden met hun gezin, familie, vrienden en collega’s. Maar we hebben ons best gedaan. Bij klachten zijn we thuis gebleven en ook bij twijfel over contact met (mogelijk) positief geteste personen hebben we het zekere voor het onzekere genomen.

En nu is het dus afgelopen. De groepsapp loopt vol plannen en twijfels over volgend jaar, maar eerst gaan we morgenavond nog één keer trainen.

Alle Reserve Reserves-fans en volgers voor nu bedankt. Bedankt dat jullie er waren toen het mocht, en ons steunde wanneer het kon. Tot volgend jaar. Wij zullen er weer staan. De tweede oefenwedstrijd staat alvast gepland voor zondag 14 maart 2021 in Ridderkerk, voor het weekend daarvoor proberen we iets dichter bij huis te regelen. Daarover (veel) later meer!