Amsterdam, 16 mei 2016 – Om ruimte te maken voor de ELB moesten de Reserve Reserves het vandaag doen met een later tijdstip dan gebruikelijk. Dat de ELB-wedstrijd niet doorging was kennelijk van minder belang want de eerste bal werd toch pas gegooid om 16:00u. Ruim twee uur later was het slachtfestijn afgelopen en was de eindstand 7-20.

Gretig als altijd hakte de Bussumers er in de eerste inning al flink op los. Back-to-back-to-back hits van NoNoJoe, Plukje en Blade zorgde voor het eerst punt van de wedstrijd. Das Paul leunde de honken vol en De Kreis sloeg met zijn hit de volgende twee punten binnen. Om de inning rond te maken deed Tom ook nog een duit in het zakje en met zijn hit sloeg hij Das Paul en De Kreis over de thuisplaat. Stand 0-5.

Plukje zorgde nog voor een opmerkelijk moment in de eerste inning. Als honkloper op twee, met Das Paul aan slag en Blade op het eerste honk wist hij behoorlijk sneaky het derde honk te stelen. Das Paul fakete een geraakt werper waarop Plukje in een sukkeldrafje richting drie ging. Wonderwel trapte iedereen er in waardoor het leek dat hij zonder aangooi veilig het derde honk kon bereiken. Daar bijna aangekomen echter schrok hij zo van z’n eigen actie dat ie met een noodgang weer terug naar het tweede honk spurtte. Een gestolen derde én gestolen tweede honk dus, helaas ook in die volgorde.

De Souza had bedacht dat hij als ex-piraat ook de wedstrijden in Amsterdam best als thuiswedstrijd kon beschouwen en was dus beschikbaar voor het gooiwerk. De GGL beloonde zijn aanwezigheid met een start en dat deed De Souza ook niet onverdienstelijk. Slow starter als ie is moest ie in de eerste inning nog wel twee hits en een puntje toestaan.  Stand 1-5.

In de tweede Bussumse slagbeurt werd door een foutje in het Amsterdamse veld het punt direct terug gepakt. Stand 1-6.

In de vierde inning werd de voorsprong verder uitgebreid. NoNoJoe opende met z’n zoveelste opposite hit van het seizoen en Plukje haalde uit voor een double aan dezelfde kant van het veld waardoor NoNo kon scoren. Blade sloeg op zijn beurt Plukje weer over de thuisplaat waardoor de stand 1-8 werd.

In de gelijkmakende vierde slagbeurt stegen de Amsterdammers boven zichzelf uit en wisten ze zowaar vijf hits te slaan en de achterstand terug te brengen naar 5-8. De Bussumers counterde sterk door met twee nullen alsnog twee punten te fabriceren. Edgar sloeg Remmie over de thuisplaat waarna NoNoJoe met z’n vierde hit van de wedstrijd punt numero twee van de inning binnensloeg. Stand 5-10.

En toen was het wel een beetje gedaan met de Amsterdamse bluf. De Souza herpakte zich, kwam zonder kleerscheuren de vijfde inning door, en verzekerde zich daarmee van de win. Maar om die helemaal veilig te stellen werd er in de zesde en zevende Bussumse slagbeurten nog even behoorlijk huisgehouden.

Tom pakte twee doubles mee en Edgar en Plukje sloegen er ieder één. Remmie en De Kreis moesten het doen met singles. De PC, NoNoJoe en Das Paul hielden zich in en pakte vier wijd mee. Aangevuld met een bak fouten kon er nog 10 keer gescoord worden. Stand 5-20.

Hoogtepunt van de wedstrijd was de poging van de Amsterdammers om Remmie uit te krijgen. Na zijn hit waarmee hij Tom over de thuisplaat joeg leek hij op de aangooi naar thuis door te tuffen naar twee. De Boekanierse catcher had echter iets mooiers in petto en slingerde de bal over het tweede honk het midveld in. Waar de midvelder op dat moment stond weet niemand, maar in ieder geval niet in het midveld. Remmie was dat ook opgevallen en breeduit lachend, met een vuist in de lucht, aangemoedigd door een luid hi-ha-ho-me-run stormde hij over drie naar thuis. Een echte ouderwetse peanut homerun dus, die paste bij het niveau dat de wedstrijd inmiddels bereikt had.

De Hof mocht het licht uitdoen en gooide de laatste twee innings. Ondanks dat de Amsterdammers in deze slagbeurten hun stootcapaciteiten dachten te moeten testen is de kans niet erg groot dat we a.s. woensdag aan onze bunt defense gaan werken. We gaan weer lekker slaan, en De Hof doet nog een bullpennetje. Eindstand 7-20.

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.

NoNoJoe haalt uit voor één van z’n vier hits uit vijf slagbeurten

Amsterdam, 8 mei 2016 – Zonder de GGL, maar met Jopie togen de Reserve Reserves vandaag naar Apeldoorn. De uitslag doet anders vermoeden, maar WSB hield het lang een wedstrijd. Geholpen door wat veldfouten werd het uiteindelijk toch een ruime overwinning. Eindstand 0-12.

Omdat er afgelopen vrijdag ook al gespeeld werd zaten de Bussumers niet héél erg ruim in hun werpers. Voor de Apeldoorners was het de tweede wedstrijd in drie dagen, dus op dat gebied was niemand in het voordeel. De Reserve Reserves hebben alleen maar aces, maar WSB had óók een ace bewaard voor deze zonnige zondag. Met als gevolg dat beide slagploegen de eerste drie innings maar weinig hadden in te brengen.

Pas in de vierde inning werd er een beetje Bussumse druk gezet. Blade begon de inning en ving piepend en kreunend de bal op met z’n rug. Biggie had dat beter bekeken en ving de bal op met z’n knuppel en sloeg een honkslag. De hit van Das Paul zorgde ervoor dat de honken volliepen. Héél even leek de inning als een nachtkaars uit te gaan want met twee nullen sloeg Elsje de bal recht op z’n collega eerste honkman af. Deze vriendelijke Apeldoorner stelde zich daarbij wel erg collegiaal op want hij liet de bal door z’n benen schieten waardoor de eerste twee Bussumse punten gescoord konden worden. Edgar mocht daarna aanleggen en dacht dat kunstje te herhalen, maar ballen van ’n kortestop wilde de Apeldoornse eerste honkman wél netjes verwerken. Stand 0-2.

De Schreeuw pompte de ballen stevig door de slagzone en kwam de innings lekker door. Toen het in de vierde inning even tegen zat, en hij na drieslag doorgeschoten bal en een hit tóch een honkloper op twee moest dulden loste hij dat zelf op door een sneaky uitgevoerde pick-off. Gevaar geneutraliseerd.

De Spijker mocht de vijfde inning beginnen en wist z’n seizoen nog een beetje te redden door een hit te slaan en met een gestolen honk door te kachelen naar twee. Blade mocht daarna en was alweer wat bekomen van de beaner uit de vorige inning. Met zijn hit sloeg hij De Spijker over de thuisplaat goed voor een stand van 0-3.

Pas in de zevende inning ging het gas echt open bij de Reserve Reserves. Geholpen door twee veldfoutjes en back-to-back-to-back hits van Biggie, Plukje en de PC kon er vier keer gescoord worden. De spanning was er wel een beetje vanaf want het was 0-7.

De achtste inning begon met een klap van Edgar die hij door scherp honklopen promoveerde van een single naar een double. NoNoJoe ging tegen de shift in en sloeg met zijn klap naar het linksveld Edgar binnen. En toen mocht Boom Boom Blade weer. Afgelopen vrijdag had ie er al twee uitgejaagd en vandaag werd duidelijk dat ie al behoorlijk aan het gevoel gewend is. Hij raakte de bal nu weer zó hard dat hij kon blijven staan en bij de thuisplaat kon genieten van hoe de torenhoog geslagen bal over het hek heen vloog. Wat volgde was ’n echte bat flip en een relaxt rondje rond de honken. Stand 0-10.

Nu was het zaak om deze mercy-rule score vast te houden wat makkelijker werd omdat na Blade Biggie z’n derde hit van de wedstrijd sloeg. Plukje volgde met zijn tweede hit van de wedstrijd en met het eerste en derde honk bezet was de door de PC geslagen vangbal in het rechtsveld goed voor het elfde punt. De Kreis maakte met zijn hit door het midden het dozijn vol. Stand 0-12.

Het leek wel of De Schreeuw alleen maar beter ging gooien dus het had weinig zin om de alternatieve plannen uit de kast te trekken. Drie nullen later kon er voor hem dan ook een complete game shutout genoteerd worden.

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.

Amsterdam, 7 mei 2016 – Kijkend naar de ranglijst had de wedstrijd van gisterenavond best een kraker kunnen worden. Maar de Reserve Reserves waren absoluut niet van plan om hun koppositie te verliezen aan de Blauwe Duiveltjes en walste keihard over de club uit Meppel heen. In zesenhalve inning werd het 16-1.

De uit de Overgangsklasse gedegradeerde Blue Devils stonden na de eerste vier wedstrijden twee punten achter op de Bussumers en waren al vroeg uit Drenthe vertrokken zodat er zelfs nog een BP gepakt kon worden. Gelukkig konden ze daardoor ook nog wat extra zon pakken want de Reserve Reserves pakken zat er echt niet in.

De GGL had bedacht dat De Hof wel erg comfortabel in z’n closersrol zit dit seizoen dus besloot hij ‘m deze keer ‘ns te verrassen met een start. Dat bleek geen probleem want na zeven ballen was de eerste slagbeurt alweer voorbij.

De tweede Meppelse slagbeurt leek wél een probleem te worden. NoNoJoe nam ter ere van de afwezigheid van Remmie een frambozen route naar een goed geraakte, maar te hoog geslagen bal, die vervolgens wel op de warning track kon landen. Achteraf gezien was het een uitgekiende actie van NoNoJoe want de volgende slagman joeg een line-drive hard in zijn handschoen waarna hij z’n teruggevonden arm kon laten zien en de te ver van het honk gelopen honkloper kon pakken in het dubbelspel. De volgende line-drive was ook geen probleem meer voor NoNo. Er kon weer gewisseld worden.

Als antwoord op dat slaggeweld startte Biggie de tweede Bussumse slagbeurt met een double. Hits van Das Paul, De Kreis en Tom zorgde voor de eerste vier Bussumse punten. Aanvallend brokkelde NoNoJoe in de inning ook nog wat in de pap en sloeg met zijn double nog twee punten binnen. Twaalf Reserve Reserves waren deze slagbeurt goed voor half zoveel punten. Stand 6-0.

In de derde inning kon er zelfs zonder honkslagen gescoord worden. Na vier wijd leek de soort van steelpoging van Edgar niet nodig omdat Elsje ook vier wijd kreeg, maar de Meppelse catcher besloot toch maar even naar, o nee, langs, het tweede honk te gooien. Edgar stoomde door naar drie en door slim coachen én honklopen kon hij zelfs scoren. Dat de midvelder de hele avond met z’n hakken op de warning track stond hielp. Stand 7-0.

Ook in de vierde inning was de Bussumse aanval goed voor één punt. Biggie sloeg z’n tweede double van de wedstrijd en de PC maakte slim gebruik van het gat tussen de infielders en de outfielders. De tactische klap, ook wel bloopshithit genoemd, was goed voor een ribbie en een stand van 8-0.

De Souza loste in de volgende inning De Hof af en was zo goed als unhittable. Honkslagen slaan was dan ook wat teveel gevraagd voor Blue Devils, maar geholpen door een slecht getimede doorgeschoten bal wisten ook zij honkslagloos een punt te produceren. Stand 8-1.

En toen werd Blade wakker. Het had zo’n vierenhalve wedstrijd geduurd, maar eindelijk nam hij de bal weer ‘ns ouderwets op z’n blauwe knuppel. BOOM!! (spreek uit als “boem”) De bal ging in het diepste gedeelte van het midveld over het hoge hek heen en landde op Perron 2 van Bussum-Zuid. De dinger was goed voor drie punten en wat gerommel leverde nog twee extra puntjes op. Stand 13-1.

Dat de spanning daarna wel een beetje uit de wedstrijd was is een understatement. De enige vraag die nog over bleef was hoe ver Blade z’n volgende bom zou slaan. Best ver nog, was het antwoord. Zijn tweede homerun dook weer over het midveldhek en leverde op: drie punten, de silent treatment van z’n jaloerse teamgenoten, en de eindstand van 16-1.

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.

Alle Blue Devils hebben uit pure bewondering na afloop van de wedstrijd Blade z’n eerste homerunbal getekend