Amsterdam, 20 mei 2012 – Er viel vanochtend een beetje regen, maar de voorspellingen waren prima. Het zou net op tijd droog worden en de temperatuur begon er ook eindelijk een beetje op te lijken. Play ball!

Maar Zuidvogels dacht er kennelijk anders over. Geen idee wat er aan de hand was met het veld, maar voordat we zelf een kijkje konden nemen lag de wedstrijd er al uit. Daarmee is in ieder geval bewezen dat Zuidvogels geen watervogels zijn. En wat voor vogels het dan wel zijn? Pôk, pôk, pôk…..

Als alles mee zit dan valt er dit seizoen nog ergens een gaatje in het schema zodat we alsnog de wedstrijd kunnen spelen. Wat we dan te eten krijgen is nog onduidelijk, maar KFC lijkt toepasselijk. Super Seb heeft vandaag in ieder geval voldaan aan zijn Bollen-taak, dat bewijst onderstaande foto.

Amsterdam, 18 mei 2012 – Gemotiveerd door de uitslagen van het afgelopen weekend traden de Reserve Reserves op Hemelvaartsdag weer in het strijd- en slagperk. En tja, te flauw eigenlijk, maar toch, de Survivors overleefden de Bussumse dadendrang niet. In een voor de verandering aangename temperatuur werd het in de Vallei 8-0 voor de thuisploeg.

Omdat er zondag weer een wedstrijd op het programma staat koos de GGL deze keer ‘ns niet voor een start voor De Souza. Geen rare keuze zou je zeggen, maar toch zorgde de opstelling voor enige beroering. Niet VGM of Jariño mocht de heuvel bestijgen, maar de dit seizoen herboren NoNoJoe kreeg de bal voor de eerste innings. Nog steeds geen rare keuze, dat was dan ook niet de reden voor de consternatie. Maar omdat de teamfoto gemaakt moest worden waren ook alle andere Reserve Reserves aanwezig, en dat zijn er gewoon teveel om allemaal tegelijk op te stellen. De PC zal zich daarom bij de KNBSB hard maken voor een re-entry-regel en de mogelijkheid voor designated-players. Hoe heerlijk zou het zijn voor de GGL als hij Krijtje op het honk zou mogen wisselen voor Remmie, als Krijtje de bal een keertje niet de tuin uit tikt? Ook voor de ribbies voor de slagmensen ná Krijtje zou het niet verkeerd zijn. Maar goed, toen het gravel was nedergedaald kon iedereen met een glimlach en minimaal één honkslag naar huis.

Het verschil in de wedstrijd werd direct in de eerste inning al gemaakt. Onder leiding van Gagarin werden de Reserve Reserves de wedstrijd in gelanceerd, tien slagmensen zorgden voor 6 punten. Na de vier wijd van Edgar sloeg Gagarin met een goed gemikt tripple in het linksveld (!) het eerste punt binnen. De lanceerknop bleef daarna bij hem nogal hangen want in dezelfde inning volgde ook z’n tweede honkslag. In de derde inning was hij met een dubbel alweer aan z’n derde honkslag toe, waarna in de vijfde en de zevende inning honkslag nummer vier en vijf geproduceerd werd. Leuk voor hem, maar met 12 uit 17 heb je een slaggemiddelde van .706, en dat is niet echt motiverend voor je medespelers.

Gagarin trippelt

Rikkie en Remmie deden ook goede zaken op het vlak van de gemiddeldes, beiden gingen vanuit de bodem van de slaglijst één-uit-twee. Ook de kwaliteit die Ed de Kroket in de vorige wedstrijd al toonde, toen nog zonder cijfermatig resultaat, kwam tegen Survivors boven drijven. Hij was na Gagarin de enige Bussumer die meer dan één hit kon vieren.

Verdedigend zit het behoorlijk snor bij de Bussumers, er worden weinig fouten gemaakt, en nu blijkt ook dat als De Souza er niet is, er een aardig balletje gegooid kan worden. NoNoJoe pakte de eerste vier innings, en wist de vier hits die hij moest toestaan lekker te verdelen. De Survivors wisten daardoor op zijn werpen niet eens het derde honk te halen. De eerste berichten vandaag op Facebook over zijn al dan niet pijnlijke arm zijn ook hoopgevend.

De laatste vijf innings waren voor VGM, net als de “Win”. Zijn op een curveball lijkende splitfinger en zij fastball wist hij feilloos op de spots te gooien. Hij hoefde daardoor maar één honkslag toe te staan.

De kers op de taart kwam niet van het veld in Bussum, maar uit Amsterdam. Alcmaria Victrix won van de Mokum Hawks en zorgde er daarmee voor dat de 11 tegenstanders uit de Eerste Klasse A nu al minimaal twee verliespartijen moeten schrijven. De Bussumers staan daarmee echt los van de concurrentie!

Amsterdam, 12 mei 2012 – Zaterdagmiddag vijf uur, het is niet een heel erg gebruikelijk tijdstip voor een wedstrijd van de Reserve Reserves. Gelukkig stond de hekkensluiter van de Eerste Klasse A op het programma. Na een shaky start werd het verschil gemaakt in één cruciale slagbeurt. Met de hakken over de sloot werd er met 3-6 gewonnen van de Herons uit Heerhugowaard.

Natuurlijk gaat het hier vaak over De Souza, zonder hem op de heuvel zouden de wedstrijden toch anders zijn. Maar soms zijn er dagen dat hij twee gezichten heeft, één aan het begin van de wedstrijd, en een totaal ander gezicht als hij een maal warm gedraaid is. Gisteren was zo’n dag.

Het begon allemaal redelijk onschuldig. Hij was gisteren zelf verantwoordelijk voor de bollen, en het begint al een beetje een traditie te worden dat hij dan kiest voor de platgeslagen Turkse variant. Iedereen mag dan zelf lekker aan de slag met sla en saus. Super Seb neemt er nog een extra, en dan nog een. VGM wil niet achterblijven en doet gezellig mee. GKL moest nog even klagen dat er geen A-merk drank geserveerd werd. Onbegrijpelijk want in “Zappie” zit gewoon een “A”, duh! En het werd nog gekker met de drank, want de klaagzang op het A-merk was nog niet gezongen of De Souza riep al “Joost, heb je voor mij de whiskey?”. Het beloofde een gezellige middag te worden.

Later bleek dat De Souza met z’n whiskey-uitspraak hoogst waarschijnlijk de saus bedoeld had, maar dat kwartje viel pas toen hij na een rotte eerste inning weer een beetje begon op te krabbelen. Geen drank dus, maar een typisch gevalletje van onderschatting leverde in de eerste inning twee punten op voor de Heerhugowaarders. Diezelfde onderschatting duurde aanvallend een paar innings langer. Pas in de vierde inning wisten de Bussumers het spreekwoordelijke pakje boter te raken. Geholpen door drie keer vier wijd en een foutje leverde deze inning vijf punten op.

Maar voordat we naar de vierde inning gaan moeten we toch nog héél even stilstaan bij de tegenwoordig nog zelden vertoonde ‘verborgen bal truc’. Deze truc wordt nooit meer vertoond omdat niemand er meer intrapt. Het is daarmee meer een actie die in de inmiddels welbekende “Bush League” thuishoort, nou ja, totdat iemand er wél intrapt, en dan is het een mooi meegenomen nul. De GKL wordt bedankt voor z’n gewillige medewerking.

In de vierde inning was het NoNoJoe die met een 2-0 achterstand en volle honken, met een harde hit door het midden het eerste en het gelijkmakende punt binnen sloeg. Keet leunde daarna de honken weer vol waarna Ed de Kroket de trekker mocht overhalen. Helaas was het zijn dag niet, misschien was de mosterd op, maar waar hij de bal ook sloeg, er zat altijd wel een handschoen tussen. Er zijn maar weinig honkballers die zo goed 0 uit 5 kunnen slaan als Ed. Mijn complimenten! Er werd dus even geen trekker overgehaald.

NoNoJoe slaat de eerste twee Bussumse punten binnen

Rikkie was gelukkiger en pakte de rally weer op door een bal hard langs de lijn te slaan, de man in blauw vond zelfs dat de bal aan de goede kant van de lijn het honk passeerde, dus dat waren weer twee punten én er hoefde een keer géén protest aangetekend te worden.Stand 2-4. Edgar frommelde vervolgens een bal half langs de tweedehonkman waarna de klap van GKL niet beloond werd met een RBI, maar de velderskeus zorgde nog wel voor het vijfde punt.

In de vijfde inning werd vervolgens een olijke duik van de midvelder door NoNoJoe omgezet in een tripple, die door een hit van Keet weer tot punt werd gepromoveerd. Het puntje dat door Herons in de gelijkmakend vier werd gescoord werd daarmee weer netjes weggepoetst. Stand 3-6.

Aanvallend was het toen wel zo’n beetje op, alleen Edgar ging onverdroten verder wat uiteindelijk geen punten meer opleverde, alleen een mooi slaggemiddelde, 3 uit 5 met een dubbel.

Ondanks de wat ongebruikelijke start-opstelling stond de verdediging als een huis. VGM bleek nog een aardig balletje te kunnen vangen en Jariño kan ook makkelijk z’n balletjes fielden op het tweede honk. Halverwege de wedstrijd verhuisde hij nog wel naar het derde honk waar hij het ook meteen druk kreeg. Hoogtepunt van de wedstrijd was de bare-handed-5-3 die een eind maakte aan de achtste inning.

Jariño maakt een einde aan de achtste inning

De negende inning was weer helemaal voor De Souza die met de PC achter de plaat weer behoorlijk de spots wist te vinden. De start zal dan wat roestig geweest zijn, drie keer drie slag in de negende inning is toch wel eindigen in stijl!

Hier vind je de boxscore en de statistieken van de wedstrijd, en hier de rest van het (drukke) programma voor de komende weken.

Amsterdam, 6 mei 2012 – In de maanden mei en juni spelen de Reserve Reserves een recordaantal van 13 wedstrijden. Een aantal dat menig Reserve Reserve doet terugdenken aan lang vervlogen tophonkbaljaren. Gisteren stond de thuiswedstrijd tegen Hoofddorp op het programma. Het werd een dolle boel die vooralsnog als winstpartij de boeken in gaat. Het werd, onder protest, 9-7.

Omdat het protest over de calls van de scheidsrechters gaat, kunnen we hier, zolang het onder de rechter is,  niets over zeggen. Wel was iedereen het na de wedstrijd over twee dingen eens: Foutbal!! En ook over dat het jammer genoeg een poppenkast werd. Sommigen claimen zelfs Jan Klaassen en Katrijn gezien te hebben…

Waar alle Reserve Reserves het zeker ook mee eens zijn is dat De Souza een aardig staaltje werpen heeft laten zien. In deze drukke maanden is het heel erg waardevol dat hij ook tegen lastige tegenstanders als Hoofddorp ‘diep’ kan gaan. Gisteren zelfs weer een complete game. Petje af! En wat voor petje? Een echt nieuw RR-petje waarmee voor het eerst gespeeld werd.

Aanvallend werd het een moeilijke wedstrijd voor de goedlachse Bussumers. In acht slagbeurten kwamen ze tot maar 9 hits. Gelukkig werden deze hits goed getimed en uitstekend gecombineerd met een zestal veldfouten, van Pioniers. Zo konden in de achtste inning drie hits en twee fouten resulteren in vier punten. Twee om gelijk te maken en twee om het verschil te maken.

De moeilijke wedstrijd zorgde er ook voor dat de slaggemiddeldes allemaal weer op de site passen. En voor de kritische volgers: In het ‘Top Batters’ lijstje (rechts op deze pagina) moet je om een ‘gemiddelde’ te hebben, meer dan 10 at bats hebben. Via de “Team” pagina of de daaronder vallende “Batting stats” en “Pitching stats” pagina’s zijn overigens alle statistieken terug te vinden, inclusief ‘life-time’ stats.

Alleen VGM en Gagarin wisten de werpers van Pioniers meer dan één keer te verschalken. Gagarin deed dat zelfs met twee dubbels en lijkt alweer hard op weg naar de batting crown (geen druk). VGM eindigde met 2 uit 4 waarbij ook aangetekend moet worden dat dat meer was geweest als de Hoofddorpers niet met hun rug tegen het hek aan hadden gespeeld.

Ook moet de honkslag van Edgar in de 8^ste inning genoemd worden. Het gelijkmakende punt was net nogal lelijk binnen gefrommeld, en hij mocht met het tweede en derde honk bezet de genadeklap geven. Zo gezegd zo gedaan. Een droge harde klap door het ‘in’ spelende infield was goed voor twee cruciale en winnende punten.

Verdedigend stond Edgar ook z’n mannetje. Scherp op de belangrijke momenten en foutloos toen hij het hardst nodig was. In de eerste helft van de negende inning leek het nogal peniebel te worden. De eerste slagman ging nog uit met een eenvoudige vangbal in het rechtsveld, al zal VGM daar een iets andere lezing over hebben. De volgende slagman wist vervolgens met een dubbel op het tweede honk te komen. En dat betekende dat het gelijkmakende punt aan slag kwam, een oude bekende, Nick Fridsma. Hij had al twee dubbels geslagen, dus extra scherpte was vereist, en niet alleen van De Souza.

(dit stuk is gecensureerd)

Na de vier wijd van Nick kwam Theunissen aan slag. Bij HCAW misschien minder bekend dan dhr. Fridsma, maar in de wedstrijd al goed voor een bom en drie ribbies. Het gevaar was dus verre van geweken. Maar gelukkig was De Souza nog scherp van de vorige slagman en forceerde hij een grondbal die resulteerde in een 6-4-3 dubbelspel. Einde wedstrijd!

Het bleef nog lang onrustig in de Vallei. De kantine heeft in ieder geval een top-avond gehad, niet in de laatste plaats door de nazittende Hoofddorpers die uiteindelijk er dus toch maar een leuke avond van hebben gemaakt.

Amsterdam, 30 april 2012 – De tweede zege van het seizoen kwam niet in gevaar, maar de honkbalgoden willen duidelijk niet getergd worden. Net als in alle andere sporten barst het in honkbal van het bijgeloof, en dat zal voor de Reserve Reserves na vandaag niet minder zijn geworden.

De Souza nam een zeer comfortabele 2-20 voorsprong de gelijkmakende 7e inning in, toen Remmie vol enthousiasme begon met een grote schoonmaak van de riante dug-out. Eerst moesten de resterende Turkse broden en de overgebleven pastasalade van Ed de Kroket eraan geloven. De plastic bekertjes werden netjes opgeruimd, de pakken frisdrank geleegd en netjes in de vuilnisbak gedeponeerd, niets aan de hand. Maar toen ging de overijverige Remmie te ver. De knuppels werden alvast ingepakt! Noem het bijgeloof, noem het een ongeschreven regel, je doet het in ieder geval niet. Het resultaat was zes hits en vier punten van Olympia. 20-6. En bedankt.

Gelukkig werd er door de Reserve Reserves niet alleen aan het E.R.A. van De Souza gewerkt, maar lag de nadruk toch echt op het slag- en slugginggemiddelde. De 20 punten zijn niet aan komen waaien, er werden 21 hits voor geslagen. De tot dat moment voor het seizoen nog slaggemiddelde-loze Super Seb begon direct sterk in de eerste inning. Een hangende curve, gecalled door de GGL, werd genadeloos het park uitgeslagen. Hij nam Edgar mee die zichzelf op het honk had geleund.

Super Seb had daarna ook nog wel een aardige dag. De dinger werd aangevuld met drie singles én twee keer vier wijd waardoor hij op een onnavolgbaar slaggemiddelde van 1.000 uitkomt. Helaas voor hem betekent dit dat hij met hetzelfde probleem als de GKL te maken heeft: het stats-programa op deze site heeft moeite met geloven dat dit slaggemiddelde klopt, waardoor beide heren voorlopig even buiten de totalen worden gehouden.

Rikkie, de PC en Krijtje hadden ook een 1.000-dag. Krijtje had alle twee zijn hits in de 2e inning. En normaliter zou ik het hier hebben over de bom die via de bovenkant van het rechtsveldhek het veld verliet, maar de slagbeurt daarvoor leverde een veel unieker beeld op. Nadat hij met een hit Jariño over de thuisplaat had gebracht schoof hij slagman voor slagman langzaam door naar het derde honk. En toen gebeurde het. Een nogal wild gegooide worp hobbelde langs de catcher, en Keet besloot dat dit hét moment was om zelf naar de thuisplaat te hobbelen. De werper voelde zich daardoor gedwongen hetzelfde te doen waardoor er een spannende situatie dreigde te ontstaan. Vol overtuiging gooide Keet er vervolgens een sliding uit…. safe! De catcher was zo geschrokken dat hij vergat te gooien. Natuurlijk was er ook niemand die dit unieke beeld kon vastleggen, je verwacht zoiets gewoon niet. Daarom hieronder het bewijs dat er toch echt gegleden is.

De PC had ook een bijzondere dag. Geïnspireerd door het optreden van Gagarin twee weken geleden (5 uit 6) ging hij er ook een dagje lekker voor staan. De eerste twee hitjes waren niet al te mooi (lelijk), maar hij kreeg er steeds beter zicht op. Al was dat aan het begin van slagbeurt drie niet echt te merken. Een curvebal zorgde voor een roei in het luchtledige waardoor hij zelfs even met beide voetjes van de vloer, en met de knieën in het slagperk terecht kwam. Hij had direct de lachers op z’n hand. In Amerika betekent zo’n actie dat je er weinig kijk op hebt, maar toen de Olympiaanse Yank dezelfde bal nog een keer richting thuisplaat slingerde werd deze door de PC daadkrachtig de andere kant op geslagen voor hit nummer drie. De Yank snapte het niet meer, en moest het bijltje erbij neergooien. De Nederlandse Olympiaan die het mocht overnemen werd vervolgens ook nog twee keer verschalkt waardoor de PC eindigde met 5 uit 5, net iets beter dan 5 uit 6 dus.

Rikkie verving in de zesde inning Edgar die al twee hits verzameld had, en wist als Super Sub (niet te verwarren met Super Seb) ook twee striemende hits en daarmee een slaggemiddelde van 1.000 bij elkaar te harken. Ook VGM en No-No-Joe mochten twee hits noteren, maar het meest genoten hebben we toch wel van Ed de Kroket. Na zes innings in de anonimiteit geleefd te hebben (0 uit 2, 2x 4 wijd) haalde hij met drie honken bezet fiks uit. De tripple in het rechtsveld zorgde voor een mooie afsluiting van de wedstrijd, waarna Jopie met z’n tweede opofferingsslag van de wedstrijd de toegift verzorgde.

Het succes van de Bussumers was voor een belangrijk deel te danken aan de GGL die vorige week uitstekend scoutwerk heeft verricht. Met die kennis en gedisciplineerd slagwerk werd Olympia eenvoudig verslagen. We zijn dan ook benieuwd wat er volgende week als scouting rapport naast de line-up genoteerd wordt. Misschien steken we er nog wat van op.